Telegram Web
باشگاه اندیشه. مطالعات دین. خداناباوری. میردامادی. ج5. 1403.12.18
باشگاه اندیشه. مطالعات دین. خداناباوری. میردامادی. ج5. 1403.12.18
.
پوشۀ شنیداری نشست پنجم خداناباوری علیه خداناباوری

👤دکتر یاسر میردامادی


شنبه ۱۸ اسفند ۱۴۰۳

خلاصه‌ای از نشست پیشین 0:00:58
روایتی از فصل ششم کتاب 0:08:40
روایتی از فصل هفتم کتاب 0:35:05
مروری بر برخی نقدها به کتاب 1:33:44

باشگاه‌اندیشه | گنجینه | حباب
باشگاه اندیشه. مطالعات دین. خداناباوری. میردامادی. ج6. 1403.12.25
باشگاه اندیشه. مطالعات دین. خداناباوری. میردامادی. ج6. 1403.12.25
.
پوشهٔ شنیداری نشست ششم و پایانی دوره‌ی خداناباوری علیه خداناباوری

👤دکتر یاسر میردامادی

شنبه ۲۵ اسفند ۱۴۰۳

متن بحث (تاریخچه‌ی خداناباوری در جهان اسلام) | 00:00:40

پرسش‌وپاسخ | 1:07:49

باشگاه‌اندیشه | گنجینه | حباب
🔹️نشست گفت‌وگو با خود و نسبت آن با گفت‌وگو با دیگری

کانـون گفت‌وگو با همکاریِ مدرسهٔ مطالعات دیالوگ باشگاه اندیشه برگزار می‌کند:

📌گفت‌وگو با خود
و نسبت آن با گفت‌وگو با دیگرى


📌با ارائهٔ
دکتر علی‌اصغر مصلح 
استاد فلسفه دانشگاه علامه‌طباطبایی


دربارهٔ نشست

زمان: پنجشنبه ۲۶ تیر ۱۴۰۴
ساعت ۸ صبح 
مکان: کانون گفت‌وگو واقع در میدان هفت‌تیر، بالاتر از مسجد الجواد، کوچه شریعتی، پلاک ۱۰ ، واحد یک 
 
ثبت‌نام از طریق تلگرام
@dialogue_center

🆔️ @dialoguecenter

🆔️ @Dialogeschool
@bashgahandishe
درباره نشستِ
گفت‌وگو با خود
و نسبت آن با گفت‌وگو با دیگرى


📝علی‌اصغر مصلح

گفت‌وگو/دیالوگ را به طور معمول، “گفتگوی با دیگری“ می‌فهمند. اینکه ما اهل گفت‌وگوی با دیگری باشیم و اینکه اهلِ چگونه گفت‌وگویی باشیم، نسبتی با نحوهٔ نسبتِ ما با “خود“ دارد. 
جدی‌ترین گفت‌وگو در درون خودِ آدمی جریان دارد. من و دیگری ابتدا در خویش شکل می‌گیرد و همین نسبت در بیرون از خود انعکاس پیدا می‌کند. لازمهٔ نسبتِ گفت‌وگوییِ مبتنی بر مهر با دیگری، داشتنِ اندرونی هموار و خالی از تقابل و تخاصم است. تنها پس از کنار آمدن با خود می‌توان با دیگری وارد مفاهمه و رابطه مهر‌آمیز شد. 
کسانی می‌توانند در نسبت با دیگری اهل گفت‌وگویِ مشفقانه باشند که اهل شفقتِ با خود باشند. گفت‌وگوی مشفقانه با دیگری، ثمری از ثمرات گفتگوی مشفقانه با خویش است. خاستگاه مِهر و مُدارا اندرونِ آشنا با یگانگی و تلاؤم است؛ و دوستی و صلح نتیجه انتشارِ خواستِ اندرون‌های صلح‌جو و مهرورز است. 
در این نشست،‌ درصدد تأمل و کاوش در چیستیِ “گفت‌وگوی با خود“ هستیم. مقایسهٔ آیین‌های متفاوتِ شکل گرفته در فرهنگهای مختلف، که به سوی شکل‌گیری خویش و اندرون‌های متفاوت سوق داده‌اند، بخشی از مباحثِ این نشست است. 


🆔️ @dialoguecenter

🆔️ @Dialogeschool
@bashgahandishe
گزارش دیداریِ

🎙️ روایت حسینیِ خویشتن
🗣️ با ارائهٔ محمدحسین قدوسی

گفت‌و‌گوی سوگواران، سال هفدهم؛ نشست سوم

📅 دوشنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۴
🕔 ساعت ۱۷

حلقهٔ گفت‌وگو:
منصور براهیمی، رضا رحیمی‌فرد، جواد قدوسی، حانیه مسلمی، علی قدوسی، عرفان قاسمی، داود رضایی، محمدرضا لبیب

@bashgahandishe
📚 حلقه مطالعاتی کلیدر
📖 گفت‌و‌گو درباره کتاب «چرم ساغری»
✍️ نوشته اُنوره دو بالزاک

📅 پنج‌شنبه ۲۶ تیر ۱۴۰۴
🕓 ساعت ۱۶
📍 خیابان انقلاب، خیابان وصال شیرازی، کوچه نائبی، پلاک ۲۳

@bashgahandishe
باشگاه اندیشه.گفت‌وگوی‌سوگوارن۱۷.۳.روایت حسینی خویشتن.۱۴۰۴.۰۴.۲۳
محمدحسین قدوسی
پوشهٔ شنیداری نشستِ

🎙️ روایت حسینیِ خویشتن
🗣️ با ارائهٔ محمدحسین قدوسی

گفت‌و‌گوی سوگواران، سال هفدهم؛ نشست سوم

📅 دوشنبه ۲۳ تیر ۱۴۰۴
🕔 ساعت ۱۷

حلقهٔ گفت‌وگو:
منصور براهیمی، رضا رحیمی‌فرد، جواد قدوسی، حانیه مسلمی، علی قدوسی، عرفان قاسمی، داود رضایی، محمدرضا لبیب

@bashgahandishe
مدرسه مطالعات اجرای باشگاه اندیشه برگزار می‌کند:

نشست سوم تجربه‌نگاری تئاتر کاربردی

معرفی و گفتگو درباره کتابِ
تئاتر شورایی در زندان
نگرش جامعه شناختی به جرم از منظر تئاتر شورایی


با حضورِ

فوآد ابراهیمیان؛ نویسنده کتاب

و اعضای حلقه گفتگو

منصور براهیمی
سارا برین
سارا امیری
رضا رحیمی‌فرد

دربارهٔ نشست

شنبه ۲۸ تیر ۱۴۰۴
ساعت ۱۷

@ejraaschool
@bashgahandishe
باشگاه اندیشه
مدرسه مطالعات اجرای باشگاه اندیشه برگزار می‌کند: نشست سوم تجربه‌نگاری تئاتر کاربردی معرفی و گفتگو درباره کتابِ تئاتر شورایی در زندان نگرش جامعه شناختی به جرم از منظر تئاتر شورایی با حضورِ فوآد ابراهیمیان؛ نویسنده کتاب و اعضای حلقه گفتگو منصور براهیمی…
.
درباره نشستِ
معرفی و گفتگو درباره کتاب
تئاتر شورایی در زندان
نگرش جامعه شناختی به جرم از منظر تئاتر شورایی

کتاب «تئاتر شورایی در زندان» حاصل سال‌ها تلاش، مطالعه، مشاهده و تجربه‌های عملی‌ نگارنده‌اش، در مواجهه با جوامع هدفش است، که شامل مددجویان، بزهکاران و زندانیان با جرم‌های گوناگون می‌شود.
کسانی که با تئاتر کاربردی و ویژگی‌های آن کم و بیش آشنایی دارند، می‌دانند که این عرصه همزمان نیازمند شناخت هنر تئاتر و جامعه است، و آشنایان به حوزه جامعه‌شناسی نیز نیک مطلعند که مطالعات درست در این شاخه فرد را نیازمند به ورود به روانشناسی اجتماعی و دیگر گرایش‌های علوم انسانی، و البته تجربه‌های عملی و کنش‌گری در میدان می‌کند.
خوشبختانه نویسنده توانسته است تلاش‌های مؤثری در مواجهه با جوامع هدف از نوجوانان بزهکار تا مجرمان بزرگسال، از طریق گونه‌های متفاوت تئاتر کاربردی داشته باشد، و از آن مهم‌تر، حاصل تجربه‌های خود را مکتوب و منتشر سازد. اثر حاضر با به اشتراک‌گذاری این تجربیات، به شیوه‌ای موجز و مفید، امکان خوبی را برای مطالعه و گفتگوی تسهیل‌گران تئاتر شورایی و کاربردی، در اختیار می‌گذارد.

در بخش اول این کتاب، با تعریف ویژگی‌های تئاتر کاربردی و مفاهیم جامعه شناسی در حوزه جرایم، خواننده زمینه لازم را برای ارتباط با تجربیات نویسنده پیدا می‌کند. این کتاب می‌تواند هم برای علاقمندان تئاتر کاربردی به طور عام و همچنین کسانی که می‌خواهند به طور ویژه با کاربرد تئاتر در اجتماعات خاص مثل زندان آشنا شوند، بسیار مفید باشد.

@ejraaschool
@bashgahandishe
مدرسهٔ مطالعات هویت باشگاه اندیشه برگزار می‌کند:

جنگ و هویت

با ارائهٔ
دکتر سیدجواد میری

پنجشنبه۲مرداد ۱۴۰۴
ساعت ۱۸

آیا جنگ به مثابه یک مقوله "جامعه‌شناختی" محسوب می‌گردد؟
آیا می‌توان گفت که"جنگ"بخشی از هستی تاریخی جوامع بشری است؟
پاسخ به این سنخ از پرسش‌ها به نوعی اندیشیدن و باز-اندیشیدن در باب"نظم اجتماعی" است که فیلسوفان و نظریه‌پردازان و جامعه‌شناسان از دیرباز به آن پرداخته‌اند. جنگ در اذهان ممکن است"گسیختگی" و "فروپاشیدگی"را متبادر کند ولی یکی از کارکردهای جنگ در کنار دیگر فجایع امکان انسجام‌بخشی به جامعه انسانی است و از این منظر مسئله جنگ و هویت(هویت به معنای یکپارچگی شخصیت فردی و تشخص جمعی) می‌تواند مورد ارزیابی قرار گیرد.به عبارت دیگر، جنگ بسته‌ترین جوامع را وادار می‌سازد تا دیر یا زود دروازه‌های خود را بگشایند. جنگ نیرومندترین و مؤثرترین شکل تماس تمدن‌هاست. جنگ نوعی تحول شتابان است که مبانی هویت‌های جمعی را به صورت شتابان متحول می‌کند. به دیگر سخن، جنگ و هویت در نسبت با نظم اجتماعی و انتظام‌بخشی به پارامترهای کنترل یکی از مباحث کلیدی در جامعه‌شناسی جنگ می‌تواند باشد.

@howiatschool
@bashgahandishe
دکتر خوشدل عزیز،

با قلب‌هایی اندوهگین، خبر درگذشت مادر گران‌قدرتان را دریافت کردیم. در این ساعت‌های سخت، غم بزرگ شما را درک می‌کنیم و همراهتان هستیم. یاد و خاطره‌ی ایشان همواره زنده و پربرکت خواهد ماند.

برای شما و خانواده‌ی محترم، صبری آرام‌بخش و برای روح آن بانوی فقید، آرامشی ابدی از پروردگار مهربان خواهانیم.

با همدردی،
باشگاه اندیشه
فیلسوفی که گوش می‌دهد

یادداشتی در معرفیِ دکتر علی‌اصغر مصلح به بهانهٔ برگزاری نشستِ «گفت‌وگو با خود و نسبت آن با گفت‌وگوی با دیگری»


دکتر علی‌اصغر مصلح را می‌توان از چهره‌های متمایز و تأثیرگذار فلسفه معاصر ایران دانست؛ نه‌فقط به‌واسطه‌ی جایگاه علمی‌اش در گروه فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی و فعالیت‌های آکادمیکش، بلکه به دلیل دغدغه‌ای که سراسر آثار و سلوک فکری‌اش را شکل داده: «فهم دیگری»، «آیین گفت‌وگو» و «نسبت فلسفه با فرهنگ». او نه صرفاً پژوهشگری در حیطه‌ی تاریخ فلسفه است و نه مفسری منفعل از سنت‌های شرقی، غربی یا اسلامی؛ بلکه کاوش‌گری زنده است در مرزهای فلسفه، فرهنگ و دیالوگ. سال‌هاست که مصلح تلاش کرده فلسفه را از انحصار گفتارهای انتزاعی برهاند و آن را به میدانی برای تعامل زنده و خلاق میان افق‌های فرهنگی بدل کند؛ چه در کلاس‌های درس، چه در آثار مکتوب و چه در گفت‌وگوهای عمومی‌اش.

به معرفی و ابداع او در سپهر فلسفی ایران مفاهیمی چند مطرح شده‌اند از جمله «فلسفه میان‌فرهنگی»، «فلسفه فرهنگ» و...
در کتاب فلسفه فرهنگ (۱۳۹۶) مصلح فرهنگ را نه موضوعی فرعی بلکه بستر اصلی اندیشیدن فلسفی معرفی می‌کند. به باور او، فلسفه در دل فرهنگ‌ها شکل گرفته، از آن‌ها تغذیه کرده و اگر بخواهد در جهان امروز مؤثر بماند، باید نسبت خود را با فرهنگ‌ها بازاندیشی کند. پژوهش‌های وی در معرفی فلسفه میان‌فرهنگی، امکانی تازه برای اندیشیدن سخن می‌گوید: امکان گفت‌وگوی میان‌فرهنگی، به‌جای تقابل‌های تاریخی یا ترجمه‌های منفعلانه.
تلاش‌های وی در زمینه بینش میان فرهنگی زمینه‌ساز برگزاری مساهمت‌های فکری فراوانی در عرصه‌های بین‌المللی میان ایران و مراکز فلسفی مهم جهان شد.
در همین امتداد، کتاب با دیگری؛ پژوهشی در تفکر میان‌فرهنگی و آیین گفت‌وگو (۱۳۹۷) یکی از مهم‌ترین آثار اوست؛ اثری تأمل‌برانگیز که در آن مصلح می‌کوشد با اتکا به سنت‌های فلسفی ایرانی–اسلامی و نیز نظریه‌پردازان میان‌فرهنگی مطرح، چارچوبی برای هم‌سخنی اصیل با دیگری ارائه دهد. این «دیگری» در دستگاه فکری او صرفاً بیگانه‌ای جغرافیایی نیست، بلکه هر آن چیزی است که ما را به بازاندیشی در خود فرامی‌خواند: از سنت و مدرنیته گرفته تا شرق، غرب، دین، فرهنگ، و حتی هویت ایرانی.
یکی از آثار خاص و عمیق مصلح، ادراکات اعتباری علامه طباطبایی و فلسفه فرهنگ است. او در این اثر می‌کوشد این مفهوم ادراکات اعتباری علامه طباطبایی_که شاید یکی از معدود قله‌ها و امکانات در دستِ کاربر را از حالت صرفاً معرفتی یا فلسفی خارج کند و آن را در گفت‌وگو با مسئله‌های فرهنگی، اجتماعی و اخلاقی جهان امروز قرار دهد. مصلح در اینجا نیز وفادار به پروژه‌اش است: بازخوانی سنت، نه برای تکرار، بلکه برای گفت‌وگویی تازه با زمانه.

حضور او در مجموعه پادکست‌های «تمهیدات» نشان‌دهنده‌ی تعهد او به گشودن زبان فلسفه به روی مخاطب عمومی و درگیر کردن اندیشه‌ی فلسفی با تجربه‌های معاصر است. او از معدود استادانی‌ست که توانسته میان زبان آکادمیک و بیان عمومی پلی بزند، بی‌آنکه دقت یا عمق فلسفی‌اش را فدای ساده‌گویی کند.
اما آنچه مصلح را صرفاً به یک نظریه‌پرداز تقلیل نمی‌دهد، نوع زیستن اوست. کسانی که در کلاس‌هایش حضور داشته‌اند یا در جلسات گفت‌وگویی‌اش شرکت کرده‌اند، از آیینی یاد می‌کنند که در آن «دیگری» نه تهدید است و نه حاشیه و نه صرفا مخاطبی برای حرف‌های استادانه، بلکه امکانی‌ست برای اندیشیدن دوباره به خود. گفت‌وگو برای او فقط یک روش یا تکنیک نیست، بلکه شکلی از تربیت است؛ تربیتی برای شنیدن، برای بردباری، برای مشارکت در حقیقتی که یک‌صدا نیست. در رفتار و گفتارش، نوعی فروتنی و وقار هست که با مبانی فکری‌اش هماهنگ است؛ همان فروتنی‌ای که موجب شده او را بیشتر اهل شنیدن بشناسند تا اهل گفتن.

ویژگی مهم دیگر او «به‌روز بودن» است. مصلح در عین وفاداری به سنت‌های فلسفی غربی، شرقی، ایرانی و اسلامی، درگیر پرسش‌های معاصر است: از بحران معنا و بی‌معنایی در جهان مدرن گرفته تا چالش‌های اخلاقی، معرفتی و هویتی در جهانی چندفرهنگ. او یکی از معدود فیلسوفانی‌ست که هم می‌توان از او درباره ابن‌سینا، علامه‌طباطبایی و دائو پرسید و هم درباره هگل،هایدگر، فوکو یا والدنفلس، و در همه مورد پاسخ‌هایی اندیشیده، متین، و معاصرانه شنید.
اگر فلسفه در ایران امروز بخواهد راهی تازه پیش گیرد ــ راهی که نه به تکرار سنت بسنده کند و نه به ترجمه‌ی صرف ــ باید به صدای کسانی چون دکتر علی‌اصغر مصلح گوش بسپارد؛ فیلسوفی که خود شنونده است، به گفت‌وگو باور دارد، آن را زندگی می‌کند، و از دل سنت، جهانی تازه برای تفکر می‌گشاید.


@dialoguecenter
@Dialogeschool
@bashgahandishe
انجمن زنان پژوهشگر تاریخ با همکاری باشگاه اندیشه برگزار می‌کند:

📌 گفت‌و‌گوی سوگواران، سال هفدهم؛ نشست چهارم

نقش زنان در موسیقی سوگ اقوام سیستانی

با حضورِ
شکوفه‌سادات روحانی
منصور براهیمی
احمد خالصی


این نشست به بررسی نقش زنان در آیین‌های سوگواری اقوام سیستانی با تمرکز بر موسیقی، آوازها و سنت‌های بومی می‌پردازد. تصویری کلی از فرهنگ سوگ در سیستان ترسیم می‌شود؛ شامل آشنایی با جغرافیا، سبک‌های موسیقی، و گونه‌های سروده‌های سوگ.

بخشی از گفت‌وگو به نقش ویژه‌ی زنان در مناسک سوگ اختصاص دارد: از ارده‌خوانی و پرسه‌داری تا آوازهای زنانه‌ای که در بستر رنج و ماتم (مانند لالایی و رباعی) اجرا می‌شوند. همچنین، به رباعی‌خوانی زنان با تمرکز بر مضامین، تاثیر عاطفی، و شیوه‌های اجرایی آن پرداخته می‌شود. در پایان، نمادها، حرکات بدنی، و آیین‌های تدفین (از خاک‌سپاری تا سال‌گشت) و پیوندشان با باورهای محلی بررسی خواهد شد.

📅 دوشنبه ۳۰ تیر ۱۴۰۴
🕔 ساعت ۱۷

@zananepazhoheshgartarikh1396
@bashgahandishe
2025/08/27 19:23:14
Back to Top
HTML Embed Code: