.
درباره‌ی دوره‌ی سوم کارگاه ژاپنولوژی

در این دوره با خوانش بصری-فرمی و همچنین مطالعه زمینه و زمانه‌ی سه بنای مهم از تاریخ ژاپن، یعنی معبد ایسه، مجموعه سلطنتی کاتسورا و یک بنای معاصر، بنیان‌ها و تحولات معماری ژاپن مرور خواهد شد. همچنین بخش‌هایی از کتاب ژاپن‌گونگی در معماری (Japan-ness in Architecture) اثر ایسوزاکی (Isozaki) مورد خوانش قرار خواهد گرفت.

همزمان شرکت‌کنندگان پروژه‌های شخصی خود را با مشورت دبیر کارگاه پیش خواهند برد. هدف از انجام این پروژه‌ها، مواجهه‌ی فعالانه‌تر با فرهنگ، هنر و معماری ژاپنی است و دانشجویان آگاهانه کوشش خواهند کرد تا با مقایسه‌ی تطبیقی بین وضعیت ایران و ژاپن، پلی بین این دو عرصه ایجاد کنند. همچنین برای ترغیب علاقه‌مندان، تعدادی پروژه‌ی از پیش‌تعریف‌شده در اینستاگرام انجمن مطالعات معماری ژاپن و کانال تلگرامی مدرسه‌ی مطالعات فضا منتشر خواهد شد.

پروژه‌های تکمیلی و برتر، در قالب مقاله و جستار منتشر شده و در بهار ۱۴۰۴ در قالب نشست و رویداد برگزار خواهد شد.

#مطالعات_فضا #مطالعات_ژاپن #ژاپن #معماری #متکی #ژاپنولوژی #طراحی #باشگاه_اندیشه

@fazaschool | @bashgahandishe

.
پوشۀ شنیداری نشست
برای زندگی یا بقا؛
تجربه‌ی زیسته‌ی زنان دستفروش

گفت‌وگو با
مرجان میرغفاری
پژوهشگر جامعه‌شناسی

یکشنبه ۵ اسفند ۱۴۰۳

به میزبانی مدرسه مطالعات فضا (معماری و شهر) باشگاه اندیشه

#مطالعات_فضا #معماری_و_شهر #تاریخ #تاریخ_فضا #تاریخ_نگاری_فضا #مترو #میرغفاری #باشگاه_اندیشه

@fazaschool | @bashgahandishe

📝گزارش نوشتاری نشست سیاست هویت و درهم‌تنیدگی

نشست «سیاست هویت و درهم‌تنیدگی» به همت مدرسه مطالعات هویت باشگاه اندیشه در تاریخ یکم اسفند برگزار شد و در آن شیوا بازرگان، دانش‌آموخته حقوق عمومی از دانشگاه شهید بهشتی به ارائه مباحث خود پرداخت. در ادامه متن کامل این نشست تقدیم می‌گردد. گفتنی است از شیوا بازرگان دو اثر با عناوین «اقلیت؛ بودحقوقی، بهبود سیاسی» و «تبعیض‌های در هم تنیده» منتشر شده است.

نویسنده کتاب «تبعیض‌های در هم تنیده» بر آن است که این تبعیض‌ها به این معناست که افراد به دلیل تقاطع هویت‌های مختلف خود ممکن است با انواع مختلف تبعیض به صورت همزمان مواجه شوند. برای مثال، یک زن از یک گروه اقلیت قومی ممکن است هم به دلیل جنسیت خود و هم به دلیل قومیت خود مورد تبعیض قرار گیرد.

نویسنده کتاب «اقلیت؛ بودحقوقی، بهبود سیاسی» معتقد است که سیاست هویت به تلاش گروه‌های اجتماعی برای احقاق حقوق و به رسمیت شناخته شدن هویت خود اشاره دارد. با این حال، تمرکز بیش از حد بر هویت و نادیده گرفتن سایر ابعاد تجربه زیسته افراد می‌تواند منجر به شناسایی ناقص و ایجاد شکاف بین گروه‌های مختلف شود.

بازرگان معتقد است که در خصوص تبعیض‌های اجتماعی قربانیان خالص وجود ندارد، هیچ فردی قربانی مطلق نیست و هر فردی به نوعی ممکن است در نظام سلطه نقش داشته باشد. از این رو برای برای مبارزه با تبعیض، باید به دنبال توافق و ائتلاف باشیم و به صورت جمعی برای احقاق حقوق تلاش کنیم.

دانش‌آموخته حقوق عمومی دانشگاه بهشتی بر آن است که در شرایطی که حتی موجودیت افراد به رسمیت شناخته نمی‌شود، صحبت از حقوق و ارزش‌های پیوسته دشوار است و دیدگاه در هم تنیدگی به ما کمک می‌کند تا در سیاست‌ورزی خود به این نکته توجه کنیم که افراد با هویت‌های مختلف ممکن است تجربه‌های متفاوتی از تبعیض داشته باشند.

از نظر او سیاست هویتی می‌تواند منجر به شناسایی ناقص و نادیده گرفتن برخی از ابعاد تجربه زیسته گروه‌ها شود. از این رو باید به سمت ائتلاف بین گروه‌های تحت تبعیض پیش رفت. برای ایجاد ائتلاف بیرونی، ابتدا باید در درون گروه‌های خود ائتلاف داشته باشیم. ائتلاف‌ها می‌توانند بسته به شرایط و موضوع مورد نظر تغییر کنند و به صورت نامتقارن شکل بگیرند. به جای تمرکز صرف بر سیاست هویت و حذف دیگری، باید به دنبال گفتگو و ائتلاف با دیگران باشیم.

بازرگان بر آن است که ائتلاف‌های اجتماعی می‌توانند نقش مهمی در مبارزه با تبعیض و دستیابی به عدالت اجتماعی ایفا کنند. این ائتلاف‌ها می‌توانند بین گروه‌های مختلفی که تجربه مشترکی از تبعیض دارند شکل بگیرند و برای دستیابی به اهداف مشترک تلاش کنند.

او معتقد است که سیاست نامتقارن به رویکردی اشاره دارد که در آن گروه‌های مختلف با حفظ هویت و تفاوت‌های خود می‌توانند با یکدیگر گفتگو و همکاری کنند. این رویکرد بر این ایده استوار است که هیچ گروهی نباید تلاش کند دیگری را حذف کند و همه گروه‌ها باید بتوانند در فضایی برابر و عادلانه به بیان دیدگاه‌های خود بپردازند.

◀️ متن کامل نشست را می‌توانید در سایت باشگاه اندیشه بخوانید.

#مطالعات_هویت #سیاست_هویت
#باشگاه_اندیشه

@howiatschool | @bashgahandishe

گزارش مختصر نشست‌های «اتوپیا چیست و به چه کار می‌آید؟»

در سلسله نشست‌های «اتوپیا چیست و به چه کار می‌آید؟» کتاب اتوپیانیسم اثر سارجنت لایمن و ترجمه‌ی محمد نصرآوی مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت. نویسنده در این کتاب در هفت فصل به بررسی اتوپیا از سه منظر: نمود اتوپیا در ادبیات، اتوپیا به مثابه کنش اجتماعی و اتوپیا به مثابه روش.

در مقدمه‌ی کتاب می‌خوانیم: «اما اساسٱ، اتوپياباورى، فلسفه اميد است و آن را اينگونه توصيف كرده‌اند: دگرگونى، اميد كلى به توصيفى از جامعه‌اى وجودنداشتنى. البته، اميد نمی‌‌تواند چيزى جز آرزو‌یى ساده باشد؛ همچون برخى از افسانه‌ها (گرچه بيشتر داستان‌ها و افسانه‌ها اگر نيک تجزيه و تحليل شوند، به ديستوپيا تبديل می‌شوند.) از سوى ديگر، امید امرى ضرورى براى دگرگون ساختن جامعه به سمت بهتر شدن است اما اين احتمال وجود دارد كه فردى براى تحميل خواسته‌اش به ديگران مخالف آن ايده تلاش كند باورمندان به اتوپيا هنگامىكه درصدد واقعى ساختن روياهاى خويش برمی‌آيند، همواره دچار اين مخمصه‌اند: آيا روياى آنان براى تحميل بر روياهاى ديگران سازگار است؛ آيا آزادى می‌تواند از رهيافت اسارت دست‌يافتنى باشد؛ يا برابرى از رهيافت تبعيض به دست آيد؟»

هر یک از شرکت‌کنندگان ضمن مطالعه کتاب به ارائه فصل مرتبط با آن جلسه پرداخته و سپس پیرامون مباحث ارائه شده گفت‌وگو شکل می‌گرفت.

این سلسله نشست عصرهای یکشنبه در ۹ جلسه در پاییز ۱۴۰۳ در باشگاه اندیشه برگزار شد.

#مطالعات_اتوپیا #باشگاه_اندیشه

@bashgahandishe