#کوته_نگاشت
#مرگ_یزدگرد
#بهرام_بیضایی


سردار:
اینان به خود می‌اندیشند این مردمان پست نژاد به پستی خود می‌مانند. اینان که جز آب و نان خود دردی ندارند. پادشاه اینجا چه دید جز پلشتی و جز چهره‌ی دژم؟ این جانوران زشت‌خوی چاره‌ناپذیر را بنگر که چاره‌سازی دولت‌مندان و دلسوزی شاهان نیز ایشان را بر مردمی نمی‌افزاید.

زن:
های ای درشت‌گوی؛ کدام چاره‌سازی، کدام دلسوزی؟ بزکشان را ببین بلندتبارانی چون شما از گرده‌ی ما تسمه‌ها کشیده‌اید. شما و همه‌ی آن نوجامگان نوکیسه شما دمار از روزگار ما درآورده‌اید. فرق من و تو یک شمشیر است که تو بر کمر بسته‌ای.

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

#فیلمنگاشت
#پترسون
#جیم_جارموش
#آدام_درایور
#گلشیفته_فراهانی
#در_ستایش_آهستگی


صبح‌ها پنجره‌ی چشمش به افق یارش باز می‌شود. بوسه‌ای و آغوشی و نگاهی به ساعتی که دور خودش می‌چرخد تا شب و روز را ورق بزند.
صبحانه را که همان همیشگی‌است می‌خورد و روز آغاز می‌شود. پشت فرمان اتوبوس تک‌کابین در گاراژ می‌نشیند و دفترچه محرمانه‌‌اش را باز می‌کند و قلم و سَیَلان ذهنش را رها می‌کند و شعر می‌نویسد؛ شعرهایی از جنس خودش: ساده و نرم.

اتوبوس را ‌که راه می‌اندازد، با حوصله به گفت‌وگوهای مسافرها گوش می‌کند. چهره‌ای آرام و متین دارد و انگار هیچ چیز در این جهانِ آشفته‌ی پرتلاطم او را متلاطم نمی‌کند.

موقع تحویل اتوبوس به همکارش، دوئلی بین نالیدن و بالیدن شکل می‌گیرد. راننده‌ی همکار هر بار در جواب "حالت خوبه؟" از بدبختی‌هایی می‌گوید که برای او بزرگند، اما بخشی از زندگی روزمره هم‌ی ما به‌حساب می‌آیند. اما او در جواب همیشه با رضایت می‌گوید: "خوبم"

رفتارش با زنش مبتنی بر احترام، محبت و اشتیاق است؛ با همان سبک و سلک درونگرای خودش. اگر غذا باب دهانش نباشد، با عشق می‌خوردش؛ حتی شده با یک لیوان آب زیاد که غذا را پایین بدهد.

هر شب سگشان را برای قدم زدن بیرون می‌برد و در بار همیشگی همان همیشگی را می‌نوشد؛ یک لیوان آب جو.

به‌خانه بر می‌گردد و می‌خوابد تا فردا دوباره زندگی‌اش را بر همین مدار بچرخاند.

در هیچ کجای زندگی‌اش بوی رویا و آرزو را نمی‌توان استشمام کرد. آدم فروتنی‌است و جاه‌طلبی را در نگاهش نمی‌بینیم. حتی به اصرار همسرش برای انتشار اشعارش تن نمی‌دهد و خود را شاعر خوبی نمی‌داند.

در مقابل همسرش آدمی پر از شور و اشتیاق باز کردن دریچه‌های جدید در زندگی‌است؛ نقاشی می‌کند، گیتاری می‌خرد تا موسیقی بیاموزد، کاپ کیک می‌پزد تا بفروشد و ....
رنگ سیاه و سفید تمام خانه‌شان را گرفته و همه حاصل نقاشی‌های همسرش بر مبل و پرده و دیوار و ... است.

این‌ها که گفتم زندگی ساده و خطی آقای "پَترسون" است که جیم جارموش با نگاهی شاعرانه در فیلمی با همین نام به‌تصویر کشیده است. پترسونِ جارموش شباهت زیادی به "هیرایاما"ی ویم وندرز دارد. هر دو زندگی خطی و روتینی را می‌گذرانند که شاید از نگاه مخاطبِ زیسته در تنور اضطراب و فشار و سرعت زندگی مدرن، ملال‌آور و کسالت‌بار به نظر برسد.

اما کیست که آرزو نکند حتی شده چند روزی را شبیه پترسون و هیرایاما زندگی کند؟ سخت نگرفتن و عبور از کنار بحران‌ها با آرامش. هر دو از تکنولوژی فاصله گرفته‌اند و گوشی موبایل ندارند. حتی وقتی اتوبوس پترسون در مسیر خراب می‌شود که به‌نوعی باید آشوبی در دریای آرام پترسون باشد، او با خونسردی و آرامش به تک‌تک مسافران آرامش می‌دهد از آن‌ها مراقبت می‌کند.

جارموش در پترسون معمایی بدون پاسخ را طرح می‌کند. از آغازین سکانس فیلم با دوقلوهای زیادی برخورد می‌کنیم که شاید جارموش با آن‌ها ما را به تامل بیشتر در مسیر همراهی با فیلم وا می‌دارد.

در سکانس پایانی، پترسون که دفتر اسراسرآمیز شعرش طعمه‌ی دندان‌های سگ خانگیشان شده و از شعر گفتن ناامید است با شاعری ژاپنی برخورد می‌کند. مرد ژاپنی دفتری خالی را به او هدیه می‌دهد تا پیام کائنات مبنی بر "ادامه دادن" را به او تقدیم کند.

پترسون شعری تصویری از جیم جارموش با بازی آدام درایور و گلشیفته فراهانی‌است که به مخاطب یادآوری می‌کند آهستگی یک سبک زندگی‌است؛ زیستن بدون ترس از نرسیدن و از دست دادن و لحظه را زیستن.

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

#فیلمنگاشت
#اسکار_۲۰۲۵
#سرزمین_دیگری_نداریم
#فلسطین
#مستند

مستند درخشان "سرزمین دیگری نداریم" ساخته‌ی مشترک یووال آبراهام از اسرائیل و باسل اَدرا از فلسطین اسکار بهترین فیلم مستند را از آن خود کرد. در مراسم اهدای جایزه، یووال و باسل بر آپارتاید شهرک‌نشینان اسرائیلی و ضرورت اقدام موثر جامعه‌ی جهانی برای پایان ظلم و نابرابری در فلسطین تاکید کردند.

تماشای این مستند که بسان حال مردم فلسطین از زبان خودشان است، نه مدعیان حمایت از فلسطین را به دغدغه‌مندان توصیه می‌کنم.

#فیلمنگاشت این اثر ارزشمند را در پیوند زیر بخوانید.

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r/530

#عکس_نگاشت
#توچال
#طبیعت

شانزدهم اسفند
یک‌هزاروچهارصدوسه

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

یادداشت‌ها، نقدها، ایده‌ها و ...#محمدرضا_اربابی

هشتم مارس، روز جهانی زن را به تمام زنان این سرزمین تبریک می‌گویم و امیدوارم در مسیر تحقق حقوق بدیهی و اولیه‌شان پیروز باشند.

تماشای فیلم دیدنی '"هنوز فردا هست" را نیز در این روز پیشنهاد می‌کنم؛ فیلمی که در سال پخشش، در ایتالیا گیشه را از فیلم پرفروش "باربی" ربود.

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

یادداشت‌ها، نقدها، ایده‌ها و ...#محمدرضا_اربابی

#فیلمنگاشت
#دوست_داشتنی
#loveable

"دوست داشتنی" فیلمی‌است به‌واقع دوست‌ داشتنی، با لایه‌هایی عمیق از روانشناسی روابط انسانی.

ماریا، زنی‌است در اواخر دهه‌ی چهارم زندگی که در حال ترک یک زندگی زناشویی پرتنش با دو فرزند است. او حالا با مردی به نام سیگموند برخورد می‌کند و در همان نگاه اول شیفته‌ی او می‌شود. خوشی‌های رابطه‌ی ماریا و سیگموند با دور تند از جلوی چشم مخاطب می‌گذرد و سپس فیلم با پرشی هفت‌ساله وارد مقطعی از زندگی آن‌ها می‌شود که حالا علاوه بر دو فرزند ماریا، دو فرزند هم از ازدواجشان دارند. ماریا تحت فشار زیاد نگهداری از فرزندان است و از آرزویش برای داشتن کاری که دوست داشته‌، دست شسته است. سیگموند نیز برای شغلش مدام در سفر است. در برگشت او از سفر، گفت‌وگوی تندی بین ماریای خشمگین و سیگموند شکل می‌گیرد که شیرازه‌ی رابطه را می‌گسلد.

تا اینجای قصه، فیلم در حال گشودن ابعاد مختلف شخصیت ماریا بدون قضاوت‌گری‌است. از اینجا به بعد، ماریا در مراجعه به روانشناس، با خودش مواجه می‌شود و راز احوال ناخوش خود در رابطه با سیگموند، مادر و حتی دخترش را کشف می‌کند.

ترس! همان چیزی که گریبانگیر خیلی‌هاست.
ترس از دوست نداشته شدن. ترس از دست دادن. ترس از عمیق دوست داشتن. ترس از تنهایی.

در سکانس طلایی فیلم که چرخش داستان را رقم می‌زند، او با ماریای در آیینه به گفت‌گویی همدلانه می‌ایستد و به او یادآوری می‌کند که آدمی مهربان، دوست‌داشتنی و مهرورز است. او درمی‌یابد که برای داشتن، باید رها کردن و از دست دادن را بیاموزد. برای حفظ آدم‌ها نباید آن‌ها را به خود بچسباند و خفه‌شان کند. برای سرپوش‌گذاشتن بر کم‌بودگی‌های خود نباید به دیگران حس ناکافی بودن بدهد تا بدین ترتیب حفظشان کند.

فیلم "دوست داشتنی" اثری درخشان و شایسته از سینمای نروژ است که با دیدنش مدت‌ها درگیر تفکر و اندیشه خواهیم شد.

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

خالق طبیعت، آخرین دانه‌های اسفندش را پیش پای بهار دود می‌کند تا رنگ تازگی و نوشدن را به آفریده‌ی خویش ببخشد.

او رجعت را نوید می‌دهد؛ رجعت به زایش و رویشی برخاسته از ریشه‌ها. طراوت و سرسبزی دوباره را در برابر دیدگانِ رسته از زمهریر زمستان ما پرده برمی‌دارد تا به خویشتن خویش برگردیم؛ به زلالیِ روز آفرینش و بری از خشم‌ها، کینه‌ها، رشک‌ها و آزها. او نوشدن را برایمان تقریر کرده است.

پیشاپیش تحویل سال را تبریک می‌گویم و تحول در سال نو را برایتان آرزو می‌کنم.


https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

پنجشنبه ۲۸ فروردین؛
اختتامیه جایزه «جمان» برگزار می‌شود
تاریخ برگزاری اختتامیه جایزه جمان و تجلیل از استاد رضی هیرمندی، مترجم برجسته و پیشکسوت برگزار می‌شود.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، متعاقب اعلام خبر برگزاری نخستین دوره جایزه مترجم ادبیات نوجوان ایران (جمان) در مرداد ۱۴۰۳ و فراخوان ارسال آثار به دبیرخانه این جایزه، آثار رسیده در سه مرحله داوری مورد ارزیابی قرار گرفتند.
براساس آیین‌نامه جایزه جمان، آثار منتشر شده در سال ۱۴۰۲ با محوریت ادبیات داستانی با رده سنی نوجوان ۱۲ تا ۱۶ سال داوری شده‌اند. جایزه جمان نخستین جایزه ترجمه در کشور است که با رویکردی علمی و به طور خاص به ترجمه در حوزه ادبیات نوجوان می‌پردازد و ملاک‌های داوری این جایزه مبتنی بر مبانی مطالعات ترجمه در حوزه مورد اشاره تعیین شده است.
علاوه براین، در مراسم اختتامیه جایزه جمان، از استاد رضی هیرمندی، مترجم برجسته و پیشکسوت ادبیات کودک و نوجوان ایران به پاس سالیان متمادی تلاش برای آگاهی‌بخشی به نسل فردای ایران‌زمین تجلیل به عمل خواهد آمد.
این مراسم به همت کارگروه ترجمه ادبیات کودک و نوجوان انجمن صنفی مترجمان تهران، پنجشنبه ۲۸ فروردین ۱۴۰۴ از ساعت ۱۶ تا ۱۸ در خانه اندیشمندان علوم انسانی و با حضور مترجمان و علاقه‌مندان به کتاب و ادبیات برگزار خواهد شد.

لینک خبر

#دعوتنامه

جشن ملی مترجمان در سال‌های ۹۴ تا ۹۸ بهانه‌ای باشکوه بود تا گرد هم آییم و علاوه بر نو کردن دیدارها، عهدی تازه با هم ببندیم برای حفظ و ارتقاء نهادی مردم‌ساخت به اسم انجمن صنفی مترجمان تا محملی باشد برای امیدبخشی و توان‌افزایی جمعی با هدف تحقق آرمان‌ها و اهداف بلندمان برای مترجمان این سرزمین که به‌حق دریچه‌ای رو به جهان‌های تازه پیش دیدگانمان می‌گشایند.

آمدن طوفان سهمگین کرونا فاصله‌ها را بیشتر کرد و فراقی دلگیر میانمان برقرار کرد.
اینک اما بعد از چند سال فرصتی دست داده تا بار دیگر مجموع شویم و شِکوه‌ از رنج‌های این سال‌ها را به شکوه با هم بودن تبدیل کنیم.

از یکایک مترجمان و علاقمندان به ادبیات و کتاب دعوت می‌کنم تا در اختتامیه جُمان و بزرگداشت استاد شریف و توانا، رضی هیرمندی مهربان، حضور یابند و فصلی نو را در عصری نو برای ایران بزرگ و عزیز رقم زنند.

منتظر دیدارتان هستم.

ارادتمند شما
محمدرضا اربابی
رئیس هیئت‌مدیره انجمن صنفی مترجمان

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

یادداشت‌ها، نقدها، ایده‌ها و ...#محمدرضا_اربابی

بیست‌وسوم آوریل را روز جهانی کتاب و کپی‌رایت نامیده‌اند تا یادآوری این مهم باشد که آفرینندگانِ آفرینه‌های ادبی و هنری شایسته و لایق حفاظت و حمایت‌اند تا حقوق مادی و معنوی‌اشان لگدکوب سرقت‌های ادبی نشود.

صد افسوس که آثار ترجمه‌شده در ایران عزیزمان از این حق محرومند و این محرومیت مترجمان تابعی‌است از محرومیت نویسندگان خارجی از حق مادی و معنوی اثرشان در این کشور.

عده‌ای بر این باورند که رعایت حقوق مادی و معنوی نویسندگان خارجی یا به زبان ساده، کپی‌رایت، هزینه‌ی هنگفتی را به بازار نشر کشور تحمیل می‌کند و فایده‌اش اندک است.

اما آشفته‌بازار نشر کشور در بخش ترجمه باعث ایجاد بازاری مکاره برای ناشران کاغذفروشِ کپی‌کار و نیز بازاری وسیع اما سطحی برای مترجمان شده است که فاقد عمق است. مهار این آنارشیسم یک راه دارد: رعایت کپی‌رایت، حتی بدون پیوستن به کنوانسیون برن!

ایجاد مدلی بومی در بستر قانون مطالبه‌ای‌است که باید از سوی اهالی قلم و ناشران واقعی دنبال شود تا با نهادینه شدن آن، رفته‌رفته نقاط ضعف آن کشف و رفع شوند.

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

یادداشت‌ها، نقدها، ایده‌ها و ...#محمدرضا_اربابی

بیست‌وسوم آوریل علاوه بر روز جهانی کتاب و کپی‌رایت یک مناسبت خاص و جالب دیگر هم دارد و آن هم روز سن جوردی در ایالت کاتالان اسپانیاست.

روز سن جوردی که به نام کشیشی به همین نام نام‌گذاری شده، آمیختگیِ افسونگری از عشق‌ورزی و کتاب را به رسم درآورده و هم‌ایی زیبایی از ولنتاین و روز کتاب را به‌تصویر کشیده است. در این روز، مردان کاتالانی به زن‌هاشان رز سرخ و زنان ایشان به مردانشان کتاب هدیه می‌دهند. در این روز، نمایشگاه‌های خیابانی بسیاری در شهر برپا می‌شود و نویسندگان و مترجمان آثارشان را با امضای خود به دست مخاطبان می‌رسانند.

کلیسای سن جوردی نیز به زیور رز سرخ آذین‌ می‌شود.

و چه تلفیق زیبایی‌است عشق و کتاب!

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r
یادداشت‌ها، نقدها، ایده‌ها و ...#محمدرضا_اربابی

#فیلمنگاشت
#مجمع_کاردینال_ها
#دو_پاپ

درگذشت پاپ فرانسیس به‌عنوان رهبری تحول‌خواه و متجدد برای واتیکان، باعث شده است که تماشای سینمایی اسکارپسند #مجمع_کاردینال_ها ۲۸۳ درصد افزایش یابد.

این موج افزایش مخاطب دلیلی منطقی دارد. فیلم تحسین‌برانگیز #ادوارد_برگر با بازی درخشان #رالف_فینس به انتخاب پاپ جدید پس از درگذشت پاپ قبلی می‌پردازد که در جریان آن اندیشه‌های حکمرانی متفاوت در بدنه‌ی بزرگان کلیسا به چالش کشیده می‌شود. مجمع کاردینال‌ها را باید در کنار فیلم ارزشمند #دو_پاپ دید که آن نیز به ماجرای انتخاب پاپ فرانسیس آرژانتینی پس از استعفای پاپ بندیکت شانزدهم می‌پردازد.

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r/516

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r/516

در اختتامیه نخستین دوره‌ی جایزه‌ی مترجم ادبیات نوجوان (جُمان) و بزرگداشت استاد رضی هیرمندی.

فروردین ۱۴۰۴

#جمان #انجمن_صنفی_مترجمان_تهران #رضی_هیرمندی

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

یادداشت‌ها، نقدها، ایده‌ها و ...#محمدرضا_اربابی

#خلیج_تا_ابد_فارس

با هر نگاه بر آسمان این خاک هزار بوسه می زنم

نفسم را از رودِ سپید و آسمان خزر و خلیج همیشگی فارس می‌گیرم

من نگاه ام از تنب کوچک و بزرگ و ابوموسی نور می‌گیرد

من عشقم را در کوه گواتر در سَرخس و خرمشهر به زبان مادری فریاد خواهم زد، فریاد خواهم زد

تفنگم در دست و سرودم بر لب همه‌ی ایران را می‌بوسم

من خورشید هزار پاره‌ی عشق را بر خاک وطن می آویزم

من خورشید هزار پاره‌ی عشق را بر خاک وطن می‌آویزم

ای وارثان پاکی من آخرین نگاهم بر آسمان آبیِ این خاک

و خلیج همیشگی فارس ، فارس ، فارس خواهد بود

#کوته_نگاشت

توت‌ها را نرسیده بچینی بی‌مزه‌اند.
اما آن‌ها بر سر شاخه تا وقتی دوام میاورند که برسند
اگر به وقت رسیدن آن‌ها را نچینی،
پامال عابرهای سر به‌هوا می‌شود.

خوب که بنگری، از توت‌ها صحبت نمی‌کنم.

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

یادداشت‌ها، نقدها، ایده‌ها و ...#محمدرضا_اربابی

#فردوسی
#شاهنامه
#زبان_فارسی

بیست‌وپنجم اردیبهشت روز بزرگداشت فردوسی‌ای‌است که گفتن و نگاشتن به زبان فارسی را امروز مرهون رنجی هستیم که او برد تا پارسی را برای این سرزمین در امان و پایدار بدارد.

برای نکوداشت این روز فرخنده، پادکست جذابی را معرفی می‌کنم:

شاهنامه‌ی خودمونی

جذاب، امروزی و شنیدیدنی.

چرا شنیدیدنی؟ چون افزون بر بسته‌ی آوایی دلربا، در صفحه‌ی اینستاگرامش چکیده‌ی پویانمایی دلبری تقدیم مخاطب می‌شود که مجذوبتان می‌کند.

از اینجا با بسته‌ی آوایی پیوند بخورید و از اینجا به اینستاگرامش سری بزنید.

یادداشت‌ها، نقدها، ایده‌ها و ...#محمدرضا_اربابی

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

امروز سه‌شنبه ۳۰ اردیبهشت، دومین جلسه‌ی اعضای هیئت‌مدیره‌ی مرکز آسیایی فدراسیون جهانی مترجمان در هنگ‌کنگ و در حاشیه همایش دو روزه‌ی #APTIF11 برگزار شد. متاسفانه به لطف سفارت چین و به دلیل نرسیدن به‌موقع ویزا نتوانستم به‌صورت حضوری در جلسه شرکت کنم و ناگزیر برخط در خدمت اعضای هیئت مدیره بودم و گزارش دبیر را تقدیم کردم.

گزارش خزانه‌دار نیز توسط آقای راوی کومار ارائه شد و موضوع عضوگیری مرکز، برگزاری رویدادهای تخصصی در حوزه‌هایی مثل کپی‌رایت، سانسور، هوش مصنوعی و غیره در دستور کار قرار گرفت.

موضوع تقویت رسانه‌های خبری و اجتماعی مرکز از جمبه بولتن مرکز نیز برای انعکاس فعالیت‌های انجمن‌های عضو مورد تاکید قرار گرفت.
با توجه به برگزاری کنگره فدراسیون در سپتامبر ۲۰۲۵، راهبرد مرکز آسیایی برای حضور موثرتر در کنگره و شورای فدراسیون مورد بحث و گفت‌وگو قرار گرفت.

یادداشت‌ها، نقدها، ایده‌ها و ...#محمدرضا_اربابی

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

دوم خرداد و حس فریب‌خوردگی ملی

در سال‌های ۷۵ و ۷۶ پدر نقش پررنگی در ستاد انتخاباتی عبدالله نوری و محمد خاتمی داشت. آن روزها نوجوانی ۱۳، ۱۴ ساله بودم و آنچه از موجِ به راه افتاده می‌فهمیدم، شور و شعفی بازیگوشانه بود و درک عمیقی از اثرات سیاسی و اجتماعی آن نداشتم. پدر از مشاهداتش برایمان تعریف می‌کرد و از هم‌نشینی‌های چپ و راست بر سر یک سفره‌ی مشترک که بوی عدم شکل‌گیری تغییری بنیادین می‌داد. همین هم باعث شد که خیلی زود از یک کنش‌گر به یک مشاهده‌گرِ راوی تغییر موضع دهد.

سال ۸۰ که پا به دانشگاه تربیت معلم وقت (خوارزمی اکنون) گذاشتم شاهد برهم‌کنش‌های گاه پرتنش اندیشه‌های سیاسی سمپات چپ و راست (با تعریف آن موقعش) بودم و سعی کردم از هر دو فاصله داشته باشم. زیرا چیزی که می‌دیدم فضای دوقطبی وهم‌آلودی بود که ماحصلِ سیاست‌زدگی و البته آزادشدن انرژی انباشته در پشت خفقان دهه‌ی ۷۰ و فاجعه‌ی کوی دانشگاه در سال ۷۸ بود.

حالا از آن روزها بیش از دو دهه گذشته و ملت ایران فراز و فرودهای بسیاری را تجربه کرده‌اند. ۸۸ و ۹۸ و ۱۴۰۱ را هم به چشم دیده‌اند و شاید بیش‌ازپیش دچار حس سرخوردگی و نومیدی هستند. چون به بیان عامیانه احساس می‌کنند به هرکه و هرچه دلخوش کردند، تو زرد از آب درآمده است.

اما شخصاً معتقدم ملت ایران نباید خود را سرزنش کنند. اصلاح به بیان ساده دو راه دارد: تغییر یا تبدیل. تا ۱۴۰۱ شاید ملت به تغییر و اصلاح امید داشتند، اما در ۱۴۰۱ اکثریت به تبدیل می‌اندیشیدند که البته با نگرانی از نامعلومیِ آینده همراه بود.

همین امید به تغییر و نامعلومی عصر پس از تبدیل باعث می‌شود تا مردم عادی به جریانات تحول‌خواه امید ببندند. پس این امید بستن ناگزیر است و نمی‌توان کسی را به‌خاطر آن سرزنش کرد.
آنچه مهم است، محور و دامنه‌ی امید است. منظور از محور این‌است که به تحول‌خواهان و مدعیان تغییرخواهی نباید امید بست. بسیاری از دیکتاتوری‌های تاریخ از جمله کمونیسم لنین و مائو، حاصل شعارهای تحول‌خواهانه بوده است. مقصود از دامنه امید هم این‌است که نباید برای بلندمدت به این جریانات دل بست.

تردیدی نیست که موج دوم خرداد، جریان ۸۸ و خیزش ۱۴۰۱ اثرات قابل توجهی در شکسته‌شدن چرخه‌ی شوم یک‌دستی قدرت داشته‌اند و البته نقش بسزایی در شکل دادن به آرمان‌های مردمی که دُز بالایی از ایدئولوژی هر روزه به وجودشان تزریق می‌شده است. پس معتقدم جایی برای نکوهش خویش نیست.

شاید ماحصل آن این باشد: باید باور داشت که این جریانات سیاسی تاریخ مصرف دارند؛ هم برای مردم و هم برای قدرت حاکم.

شاید نتیجه این باشد که حتی همین امروز هم باید صدای بلند مخالفت، تعارض و تقابل از سوی عده‌ای را با دقت شنید و به اثرات استهلاکی آن برای قدرت دل بست؛ اما به صاحبان آن صداها امیدی نبست.

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r

#موسیقی
#از_دوست_داشتن
#همایون_شجریان
#بهاره_بهاری
#فروغ_فرخزاد

آهنگ جدید همایون شجریان با آن تک‌خوانی شنیدنی بهاره بهاری و شعر شنیدنی فروغ مرا لبریز از لذت کرد.

گوارای گوش‌تان

یادداشت‌ها، نقدها، ایده‌ها و ...#محمدرضا_اربابی

https://www.tgoop.com/arbabi_m_r