علـي‌ست قبله‌ی‌جـان، جـانِ‌جـانِ‌جانـان است.
📷|PhotoBy🩵.

اصلاً مهم‌نیسـت که جدیداًو‌أخیـراً آدم حرم‌بـوده، باز یك‌آن دلتنگی‌و‌فراق آوار می‌شـه روی‌سـرش و غبـارِ‌دلتنگی کلِ‌قلـب و وجودشـو فرامی‌گیـره..
بهتـره اینجوری بگـم؛ «من آن مریضِ نجـف لازمم، بگـو چه‌کنـم؟!».

نکند نمـاز را سبك‌بشمارید؛ همه‌ی پیـروزی‌ها از نمـاز شروع‌می‌شود.
-آقـامصطفـیٰ‌صـدرزاده.-

تـو؟ تو یـلِ‌حیـدرنشونِ‌ام‌البنی‍ـنی..
کار و زندگیِ‌ما، فقـط به کرمِ‌شمـا سروسامـون، به دعایِ‌شمـا رونـق و با شفاعت‌تون آروم‌می‌گیره آقـا! فقـط با یك‌نیم‌نگاه..

عمیقاً زیبـا‌بـود، شماهم ببینیـد..
*با أحـوالات‌مناسب./

پیش حضرت عباسیم

آرامشِ‌واقعـی، تنهـا در سایه‌ی ایمـان‌و‌توکـل به خداست!
-دکتـربهشتـیِ‌عزیـز.-

#پارازیـت !
هررشتـه‌ای، هر مقطعی و حتّی فارغ‌التحصیل اگـر هستیـد، چند‌دقیقـه وقت بذارید اینـو بخونید، راهِ دوری نمی‌ره..
گاهی می‌ترسـم نکنه بین این‌همـه فعالیـتِ‌فرهنگی و دغدغه‌های مذهبـی، من اصـلِ‌وظیفه‌‌ـمو خدای‌ناکـرده گم‌کنم!
بارهـا با خودم صادقانه فکرکردم: رسالـتِ امروزِمـن چیه دقیـقاً؟! چقدر تو جهادِعلمی کم‌کاری کردم؟! چقدر پشتِ بهونـه‌های «جلسه»، «هیئـت» یا حتی «کارِفرهنگـی» قایم‌شدم تا از زیرِبارِ درس، جزوه‌وکتـاب دربرم؟! یادمون نـره؛ هرچیـزی به‌جاش -دانش‌آموز/دانشجـویِ بزرگـوار-، درس‌مـونو بخونیم، هیئت‌و‌حـرم‌مونو هم بریـم، نه اینکه یکی رو فدای‌دیگـری کنیم؛ با یك‌برنامـه‌ریزیِ درست، به همه‌اش می‌رسیـم، خیلی‌راحت! «هیئت‌و‌حرم برای دل، کتاب‌و‌مطالعـه برای عقـل؛ و مؤمنِ‌واقعی باید هم‌دلـش‌ آبـادباشه، هم‌عقلـش آپدیت و منظم پیگیرِ علـم.»
سیـدِ‌شهیدانِ أهل‌قلـم می‌گفتنـد: «دانشجو سربـازِ جنگ‌ِنـرم است.»
سربازِ بدون‌سلاح به‌درد می‌خوره آیـا؟!
منِ‌بچه‌مذهبـی، منِ شیـعه‌‌ی مدعی، اگه تخصـصِ کافی‌و‌لازم‌ رو نداشته‌باشم، فردا تو میدونِ‌عمـل چطور‌می‌خوام از دینـم و اعتقاداتم اونجوری که بایـد دفاع‌کنم؟!
یك وقتایی روبه‌روی آینـه می‌ایستم و از خودم می‌پرسم: فلانی! چند ساعت وقتتو تو‌گوشی، با درگیـری‌های نابجـا و به‌بطالـت گذروندی و هدردادی؟
چندصفحـه‌ جزوه‌ خوندی/می‌خونی و چنددقیقه از روزت رو به رشـد، پیشرفت و خدمتِ‌علمـی درراه خـدا‌و‌أهلـش داری می‌گذرونی؟
چند بار نیت کردی «برای خدا و به‌خاطـرِ خدا» کتاب باز کنی و درس‌بخونی؟!
پس سفارشِ "زِ گهـواره تا گـورِ دانش‌بجویِ" پیغمبـرگرامی‌اسـلام ”ﷺ“ چی‌شد؟!
آقـاجانمون مولی‌الموحدیـن علي‌بـن‌أبی‌طالب ”علیه‌السـلام.“ نفرمودند العلم فریضة على کل‌مسلم و مسلمة؟! *علم‌آموزی بر هر مرد و زنِ مسلمـان واجب‌است./
واقعیت اینه؛ چه‌بخوایـد و چه‌نـه، چه عامـل‌باشید و چه‌نـه، امروز«کتـاب و قلم» سنگر ماست! اگـر کم بذاریم، یعنی جبهـه رو خالی گذاشتیم، اگـر غفلت‌کنیـم، یعنی سهمِ‌خودمونـو از رسالت‌مون و حقی که شهداء و امامان‌مـون برگردن‌مون دارن، ادا نکردیـم..
پس بیخیـالِ‌توجیه و بهونـه‌ها. بخونیم و پیشرفـت‌کنیم به‌خاطـرِ خـدا، آل‌اللـه، شهـداء‌گرانقـدر، به‌خاطـرِ هرآنچه ارزش زنده‌موندن و جنگیـدن داره؛ به‌خاطـرِ اسلام، دل‌های چشم‌انتظـارمون، مسئولیتی که فردای ایـن‌کشـور بر دوشِ‌ماست و باید از یك‌جایی شروع‌کنیـم تا ساخته‌بشیـم و بسازیم؛ برای ادامه‌دادنِ همون راهی که با خـون نوشته‌شده، و از همه واجب‌تر… به‌خاطـرِ امام‌زمانمـون!
راه رو از همین‌امـروز وفردا درست‌تـر ادامه بدیم؛ منتظـر شروع‌از شنبـه و ساعت‌‌ یـا تاریخِ رُنـد نباشیم! حاج‌حسیـن‌خرازی قشنگ‌گفتن که: هیچ‌وقـت کارِ‌امروز را به فردا نیندازید، شایـد فردایی در کار نباشد..
بایـد رِندانه عمل‌کنیم، تکرارمکـرراته ولی بازم می‌گم که نـه فقط برای‌خودمـون، برایِ‌همه‌ٔ اون‌هایی که چشم به تلاش، دست‌و‌قلـمِ ما دوختن.
می‌دونم خستگـی داره، دشواری داره، صبـرِجمیـلِ زیـادی هم می‌طلبـه و امّا لازمـه، به قولِ حاج‌ابـراهیـم‌آقـای‌همت، "ما مأمور به وظیفـه‌وتکلیـفیم، نه مأمـور به نتیجه!" با توکلِ‌قوی، تلاشِ مستمـر، تدبیـرِ به‌جـا از جون‌و‌دل مایـه بذاریم، خودِ بالاسـری به بهتـرین نحـو‌ممکن نتیجـه‌ رو برامـون رقـم خواهد‌زد.
پس همین امروز چند‌صفحـه بیشتر بخونیم، چنددقیقـه کمتر پایِ‌گوشی باشیـم، این یعنی جهـاد.
و به‌رسـم‌همیشگی، أللَّهُـمَّ اجْعَلْ عَواقِـبَ‌أُمُـورِنا خَيْراً، وَلا تَكِلْنا إِلى‌أَنْفُسِنـا طَرْفَةَ‌عَيْـنٍ‌أَبَداً.

بخوام سخن‌ـو ادامه‌بدم و حرف‌بزنـم، تا صبح می‌شـه از آیـات، احادیث و نقـل‌قول‌های پُـرارزش شهداء‌و‌بزرگان گفت امّا بمونه برای دفعات‌ِ بعـد.
این‌رو هم یادمـون‌نره که مشکلات‌و‌اتفـاقات توجیه‌کننـده‌ی نرسیدن‌ها و نشـدن‌ها نخواهـندبـود. فردا روزی که نتایـج‌بیـاد و -خدای‌ناکـرده.- به خاطر کم‌کاری خودمون اونجوری که بایـد نشده‌باشـه، کسی برامون فرش‌قرمـز پهن‌نمی‌کنه بگه: فلانی مشکلات‌داشت، نتونست اون‌جوری که باید کارکنـه یـا درس‌بخونـه؛ پس به اندازه‌ی اونایی‌که ازجون‌و‌دل تلاش‌کـردن، بهش نتیجه‌ی عالی و رزق می‌دیم!
ختمِ کلام؛ یادمـون‌نـره که دربرابـرِ ثانیه‌بـه‌ثانیـه‌ی‌ عُمـر-اوقـات‌ مون و تك‌تك یا بهتـره‌بگم صفـرتاصـدِ کارهامون مسئولیـم. دیگه شما می‌مونیـد و خدای‌خودتـون، وجـدان‌تون و همّت‌تون.
وَمِـنَ اللّٰـهِ‌التَّوفِيـقُ، التمـاس‌دعـا، علي‌مـدد./

احساسـاتِ‌عمیـق، هرگـز در کلام نَگُنجَـد..

شغـلِ اجدادیِ‌مـا گریـه بر اجدادِ شماست.‌/٥٩.

شهـداء رازی را با معشـوق در میان گذاشته‌اند که جز به بهـایِ خون فـاش‌نمی‌شود؛ خـون همه‌چیـز را زنده‌می‌کنـد، حتّی مرده را..
-آسیدمرتضـیٰ‌آویني.-

کاروان صمـود یعنی مانـدن وقتی همه رفتـه‌اند؛ یعنی ایستادگی، یعنی دم‌و‌نفـسِ‌امید در دل‌های‌زخمیِ فلسطیـن، یعنی امیدی که زیرِآوار هم نمی‌میـرد، یعنی ریشه‌ای که در خاكِ خون‌گرفتـه هم سبـزمی‌شود.
راهِ‌آزادی سخت‌‌و‌دشـوار است، پُـر از خـون، رنـج و صبـر، اما تا قدسِ‌شریف آزادنشود، ایستادگی ادامـه‌دارد..
[إِنَّ‌اللّٰـهَ يُحِبُّ‌الَّذِيـنَ يُقَاتِلُـونَ فِي‌سَبِيلِـهِ صَفًّـا كَأَنَّهُم بُنْيَـانٌ‌ مَّرْصُـوصٌ.]

غالبـاً بهترین ری‌اکشنـی که ما آدما می‌تونیم نشون‌بدیم، ری‌اکشن ندادنـه، سکوتـه.

هرکس به قـم رسد، دلـش آرام‌می‌شود؛
چون بوی‌کوچه‌های‌مدینـه به‌قم رسید..

توجهـت به‌هرچه باشـد، قیمتِ‌تـو همان است؛ اگـر توجهت به خـدا‌وخوبانِ‌خـدا باشد، قیمتی می‌شـوی..

اومده می‌گه «گفته‌بـودی آقاتـون رئوفه، ولی فکر نمی‌کردم اونقدری رئوف‌باشـه که منم بطلبه..».

تاریـك‌ترین ساعـاتِ‌شب، دم‌دمای طلوع‌‌خورشید‌ه.

کلِ اکسپلـورم شده امام‌‌رضـا! مشتی برای دلتنگ‌‌و‌مشتـاق‌تـر کردن ما تموم‌تلاش‌شونـو گذاشتن..

یک حمد شِفا سمت من می‌فرستین؟