Telegram Web
⭕️ پدرسالاری آخر ترم

#تک‌برگ اسفندماه ۱۴۰۳
نشریه دانشجویی اندیشه

🆔 @Andisheh_magz_Admin
🆔 @Andisheh_magz
🟢 از دوران باستان تا کنون، بهاران هنگامه‌ی زدودن پلیدی و ناپاکی‌ها بوده و انعکاس این نقش در اشعار و آثار ادیبان قابل مشاهده است. پس چه خوش که در این روز فرخنده گوش به نوای صائب تبریزی بسپاریم و تغییر کردن و تغییر دادن را از انقلاب طبیعت بیاموزیم.

سینه‌ای چاک نکردیم درین فصل بهار
صبحی ادراک نکردیم درین فصل بهار

گریه ای از سر مستی به تهیدستی خویش
چون رگ تاک نکردیم درین فصل بهار

ابر چون پنبه افشرده شد از گریه و ما
مژه‌ای پاک نکردیم درین فصل بهار

جگر سنگ به جوش آمد و ما سنگدلان
دیده نمناک نکردیم درین فصل بهار

لاله شد پاک فروش از عرق شبنم و ما
عرقی پاک نکردیم درین فصل بهار

غنچه از پوست برون آمد و ما بی‌دردان
جامه‌ای چاک نکردیم درین فصل بهار

دامن تازه گلی صید به سرپنچه سعی
همچو خاشاک نکردیم درین فصل بهار

حیف و صد حیف که در راه نسیم سحری
خویش را خاک نکردیم درین فصل بهار

با دو صد خرمن امید، ز غفلت صائب
تخم در خاک نکردیم درین فصل بهار

🌿 انجمن رویش دانشجویان فرا رسیدن بهار و نوروز را تبریک می‌گوید.

🆔@Rouyesh_IUST
🔵 انجمن رویش دانشجویان تقدیم می‌کند:

پنج پیشنهاد عیدانه

📚کتاب: مرشد و مارگاریتا
🎬فیلم: Scenes from a Marriage
🎙پادکست: خداحافظ آفریقا
🎵آلبوم موسیقی: Stationary Traveller
📝نمایشنامه: مرگ یزدگرد

#طرفه
🆔@Rouyesh_IUST
🟣 فراخوان همکاری

🔻در اوج بحران‌های اجتماعی سیاسی و در میان تمایلات منجی‌گرایان ، رهبرانی مصلح‌گونه به قدرت می‌رسند اما در عمل قدرتی متمرکز و سرکوبگر شکل می‌دهند. از ناپلئون تا امروز، بناپارتیسم الگویی تکرارشونده در تاریخ بوده است اما آیا این مدل در ایران‌امروز نیز مصداق دارد؟ شماره هفتم نشریه اندیشه با محوریت "رهبران منجی یا دیکتاتورهای نوین؟ بازخوانی بناپارتیسم در سیاست ایران و جهان" به بررسی اندیشه  ،خاستگاه و تمایلات منجر به ظهور این پدیده میپردازد و ردپای آن‌را در تاریخ، فرهنگ ، هنر و اقتصاد جست و جو میکند.

هیئت تحریریه نشریه فرهنگی اجتماعی سیاسی  «اندیشه » جهت انتشار شماره‌ی هفتم خود از تمام دانشجویان و علاقه‌مندان به حوزه‌های فلسفه، تاریخ و ادبیات دعوت می‌کند تا به تیم تحریریه‌ی این نشریه بپیوندند.
جهت ارتباط با نشریه و اطلاعات بیشتر به آیدی تلگرامی نشریه اندیشه پیام دهید.

📱 @Andisheh_magz_Admin


@Andisheh_magz| نشریه دانشجویی اندیشه
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
🔵انجمن رویش دانشجویان برگزار می‌کند

نمایشنامه خوانی "مرگ یزدگرد"
اثر بهرام بیضایی

🔹مرگ یزدگرد اثر بهرام بیضایی، یکی از شاهکارهای ادبیات نمایشی ایران، روایتی شاعرانه و عمیق از آخرین لحظات سلسله‌ی ساسانی است. این نمایشنامه با نگاهی فلسفی به مفاهیمی چون سرنوشت، قدرت و انحطاط می‌پردازد و روایت‌گر گفت‌وگوی پرتنش اعضای برجسته‌ی ارتش یزدگرد با خانواده‌ای تنگ‌دست پس از قتل شاه است.

زمان: سه‌شنبه ۲ اردیبهشت ساعت ۱۲:۳۰
📍مکان: دفتر انجمن رویش دانشجویان (لوکیشن)

🆔 @Rouyesh_IUST
🔴 انجمن رویش دانشجویان حادثه‌ی تلخ انفجار در بندرعباس را به بازماندگان، خانواده‌های جانباختگان و آسیب‌دیدگان و تمام مردم ایران تسلیت عرض می‌نماید.

♦️ سوگ عمیقی که گریبان ما را گرفته و بغضی که در گلو خفه شده است، جلوی فریاد دادخواهی را نخواهد گرفت. همان‌طور که پیش‌تر مواضع خود را در مقابل چنین وقایع دهشتناک و دلخراشی بیان کرده بودیم، برای جلوگیری از رخ دادن این‌چون حوادثی نباید عوامل آن را نادیده گرفت و باید مقابل آنها ایستاد.

♦️ برای تمامی غمدیدگان، آرزوی صبر می‌کنیم و امید داریم ایران دیگر به رخت سیاه پوشانده نشود.

🆔@Rouyesh_IUST
🔴 انجمن رویش دانشجویان برگزار می‌کند:

♦️ هوش مصنوعی و تمدن

🟥 در تاریخ بشر، از عصر پارینه‌سنگی تا به کنون، هر دوران را براساس تاثیرگزارترین تکنولوژی آن زمان می‌نامند. بسیار فناوری‌ها بوده‌اند که تلاش کرده‌اند زمان معاصر ما را به تصاحب در بیاورند ولی هیچکدام به اندازه‌ی هوش مصنوعی به شکلی همه‌گیر در تمام ابعاد زیست انسانی نفوذ پیدا نکرده است.

در مواجهه با این پدیده‌ی ناشناخته، پسندیده است پیامدهای آن که از هنر تا صنعت، سیاست تا اقتصاد، طبیعت تا اجتماع را شامل می‌شود به بحث بگذاریم و اندکی این قلمروی تاریک را روشن سازیم.



زمان: دوشنبه ۱۵ اردیبهشت، ساعت ١٢:٣٠
📍مکان: حدفاصل سلف آزاد و دانشکده برق، دفتر انجمن رویش (لوکیشن)

🆔@Rouyesh_IUST
🔴 انجمن رویش دانشجویان برگزار می‌کند:

♦️ از رومانتیسم تا سمبولیسم: تفاوت و اشتراکات

🟥 از رومانتیسم (اواخر قرن ۱۸ تا اواسط قرن ۱۹) تا سمبولیسم (اواخر قرن ۱۹ تا اوایل قرن ۲۰) بازتاب‌دهنده تغییرات عمیق در هنر، فلسفه و زمینه‌های اجتماعی-سیاسی است. در حالی که هر دو جنبش علیه عقل‌گرایی خشک و صنعتی‌شدن جامعه با توجه به انقلاب صنعتی واکنش شدیدی نشان دادند، در رویکردها و جهان‌بینی‌های خود تفاوت داشتند. تمرکز و اهداف جلسه برعلت این تغییر با حضور این حجم از اشتراکات خواهد بود.

زمان: سه‌شنبه ۲۳ اردیبهشت، ساعت ١٢:٣٠
📍مکان: حدفاصل سلف آزاد و دانشکده برق، دفتر انجمن رویش (لوکیشن)

🆔@Rouyesh_IUST
🔴 انجمن رویش دانشجویان برگزار می‌کند: 

♦️ میزگرد تحلیل تاریخ سیاسی: جمهوری وایمار

🟥 بررسی جمهوری وایمار (۱۹۱۹–۱۹۳۳):

• چه عواملی به ظهور اولین دموکراسی آلمان پس از امپراتوری ویلهلمی انجامید؟ 
• نقش اقتصاد سیاسی فاسد در تبدیل اعتراضات مردمی به بحران‌های امنیتی چه بود؟
• آیا محدودسازی آزادی‌های مدنی به بهانه‌ی "امنیت ملی"، راه را برای دیکتاتوری هیتلر هموار کرد؟
• آیا وایمار طبق گفته‌ی عام، یک «جمهوری بدون جمهوری‌خواهان» بود؟ درس‌های تاریخی آن برای جهان امروز ما چیست؟ 

زمان: سه‌شنبه ۳۰، ساعت ۱۲:۳۰ 
📍 مکان: دفتر انجمن رویش، حدفاصل سلف آزاد و دانشکده برق (لوکیشن)
🆔 @Rouyesh_IUST
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
04/02/25 ، کنفرانس بین المللی مکانیک
آمفی دانشکده مکانیک

🎶 تصنیف یعنی چه 🎶

سنتور : سجاد مهرپیما
تار و سه‌تار : عرفان سلیمانی
تمبک : مصطفی شیبانی

🆔️@iustmusicsociety
انجمن اسلامی رویش دانشجویان دانشگاه علم و صنعت ایران
04/02/25 ، کنفرانس بین المللی مکانیک آمفی دانشکده مکانیک 🎶 تصنیف یعنی چه 🎶 سنتور : سجاد مهرپیما تار و سه‌تار : عرفان سلیمانی تمبک : مصطفی شیبانی 🆔️@iustmusicsociety
🔴 ساختار‌ها و نهادهای مدنی همچون بذری نوپا، مداوما سر از خاک جامعه برون می‌کنند و یا له میشوند و از میان می‌روند و یا چنان با هزینه و زحمت از گزند آسیب‌ها بدور می‌مانند تا نهالی نو پا بگیرد و ریشه بدواند و بتواند آنچه از آن برآمده را مستحکم و یکپارچه سازد و رشد کند و رشد کند و دانه دانه‌ی این دشت را به هم پیوند بزند تا بستری مهیا برای رویش جوانه‌های بیشتر پدید آورد.

بخشی از تنصیف «یعنی‌چه»
📍آمفی‌تئاتر دانشکده مکانیک
از کانال تلگرامی اجتماع موسیقی علم‌وصنعت

🆔 Rouyesh_IUST |انجمن رویش دانشجویان
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
✍️ترکمنچای آینه‌ی خلیج فارس

در دو سده گذشته کم نیست لحظاتی که سیلی رخدادهای پرهزینه به درک ژرفای عقب‌ماندگی‌های ملی و فاصله جبران ناشدنی با ملل منازع منجر شده و تاریخی که(به گفته مارک تواین) دقیقا تکرار نشده اما هم‌‌قافیه شده‌اند؛ قافیه‌هایی که نه یکسان بلکه با ریشه‌هایی مشترک هم‌ساز شده‌اند.

احتمالا خوانندگان داستان جدایی قفقاز در ابتدای سده نوزده میلادی را از بر باشند اما بسیارند پاسخ‌هایی که در مواجهه با چنین رخدادهایی با تقلیل‌گرایی، مصائب را به ناشایستگی افراد، ترفند‌ها و شرایط دیگر ساده‌سازی می‌کنند. در قیاس با دهه‌ها جنگ داخلی و هرج‌ومرج در ایران، روس‌ها با اصلاحات متأثر از تحولات فکری عصر روشنگری صاحب ارتشی منظم و بوروکراسی دولتی مدرن شده بودند. وزارت‌خانه‌ها، دادگاه‌ها، دستگاه‌های دیوانی و ارتشی ساختار یافته داشتند که با دستور از مرکز عمل می‌کردند. این نظم اداری، فاصله‌ی قابل توجهی با ساختار ایلاتی و شاهزاده‌محور ایران داشت.

در چنین شرایطی تصمیم‌سازان در ایران با انکار مؤلفه‌های حقیقی قدرت با پناه بردن به دستاویزهای دینی و ملی برای رهایی از دگرگونی‌های سریع جهانی به گسترش این باور روی آوردند که می‌توان بدون برطرف نمودن عقب‌ماندگی‌های ساختاری، نسبت به تغییرات مقاوم ماند و به نحوی از پذیرش آثارش و عواقب آن سر باز زد؛ می‌توان بر ساختارهای فرسوده اقتصادی و سیاسی پافشاری کرد اما از جدایی سرزمین‌ها جلوگیری کرد؛ می‌توان همچنان در جولانگاه خودروها، اسب بهتری پرورش داد و پیروز بود. حال آنکه مقایسه ساختار اجتماعی اقتصادی دو کشور خود دلیلی بر این مدعاست که از دست رفتن یکی پس از دیگری سرزمین‌های ایران، نه صرفا یک رخداد بلکه سرنوشتی محتوم و آثار متأخر برای سال‌ها درجا زدگیست. در نهایت دولتمردان با آشکاری ضعف کشور با توسل بر افیون نوستالژی به فروش امید برای از دست نرفتنی بودن این سرزمین‌ها و بازگشت حتمی آنها اقدام کردند. اقدامی که نه تنها کار ساز نبود، بلکه تنها به درس نگرفتن و از دست رفتن سرزمین‌های بیشتری در دهه‌های بعدی انجامید.

انکار آگاهانه واقعیات و اصرار بر پذیرش دسـت‌آوردهای ملی به عنوان واقعیت‌های ازلی و ابدی به قصد تسکین درک عقب‌افتادگی‌های چندین ساله، به بخشی جدانشدنی از هویت ملی ایرانیان تبدیل شده و شاید وقت آن باشد که پس از بارها طی کردن چرخه‌ای معیوب، بپذیریم خلیج فارس نیز نه یک حقیقت ذاتی بلکه یک پدیدار و انعکاس قدرت مسلط ایرانیان طی صده‌های متمادیست و این پدیدار باقی‌نخواهد ماند مگر با حفظ برآیند قدرت ملی. پذیرش این حقیقت تلخ که دست‌آوردهای ملی همانگونه که بدست‌آورده می‌شوند، ازدست‌رفتنی نیز هستند شاید بتواند به عبور از رخوت و خوش‌خیالی کنونی بیانجامد و با گذر از دلبستگی به غیر، دست به تغییراتی بنیادین جهت تقویت بنیان‌های ملی بزنیم. بنیان‌هایی که آینده را رقم می‌زنند، نه نقشه‌ها و یادگاران گذشته.

🟠 @Andisheh_magz| نشریه دانشجویی اندیشه
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
🔴 انجمن رویش دانشجویان برگزار می‌کند: 

♦️ عقل و تجربه: سفر پدیدار شناختی موریس مرلو-پونتی

🟥 آیا حقیقت را باید با عقل فهمید یا با تجربه لمس کرد؟

در جهانی که پیوسته در حال تغییر است، مسیرهای رسیدن به حقیقت همچنان محل بحث‌اند. در ارائه‌ای متفاوت، با هم سفری خواهیم داشت از عقل‌گرایی دکارتی تا تجربه‌گرایی حسی، و در ادامه با نگاهی نو به جهان، از پنجره پدیدارشناسی بررسی خواهیم کرد.

زمان: دوشنبه ۵ خرداد، ساعت ۱۲:۳۰ 
📍 مکان: دفتر انجمن رویش، حدفاصل سلف آزاد و دانشکده برق (لوکیشن)

🆔 @Rouyesh_IUST
🔴 سکوت پاسخ ما به سرکوب نخواهد بود

بیانیه‌ی جمعی از تشکل‌های دانشجویی در حمایت از دانشجویان زندانی



این سطور در فضایی نگاشته می‌شود که هر صدا، هر قدم و هر کنشی با نگاهی سرد و بی‌روح رصد می‌شود. فضایی که در آن دانشگاه تحت نظارت پادگانی قرار گرفته‌است و دانشجو باید از شهروندی آزاد به سوژه‌ای مطیع بدل گردد. هر جمع‌شدنی برای تحلیل و بررسی مصائب جمعی، برچسب اجتماع و تبانی می‌خورد، گزارشی از وضعیت روز در شبکه‌ی اجتماعی، تبلیغ علیه نظام حاکم محسوب می‌شود و هر صدای نقد و اعتراضی نسبت به سیاست‌های ضد مردمی، اقدام علیه امنیت همان ملت قلمداد می‌شود. به یک معنا از روزگاری سخن می‌گوییم که زیست روزمره‌ی ما جرم‌انگاری شده و حاصل این سیاست، به بند کشیده شدن تعدادی از هم‌کلاسی‌هایمان است؛ به پشتوانه‌ی اتهاماتی بدون شواهد شفاف یا امکان دادرسی عادلانه.

هم‌کلاسی در بند ما پیش از ورود به زندان، حق تحصیلش را از دست رفته می‌بیند، حق قلم به دست گرفتن، حق تنفس در فضای دانشگاه. اما وقتی درهای زندان پشت سر هم‌کلاسی بسته می‌شود، رنج مضاعف آغاز می‌گردد. حق ملاقات با خانواده و حتی حق یک تماس ساده، به آسانی از او سلب می‌شود. برخی از دانشجویان از زندانی به زندان دیگر تبعید می‌شوند، از شهری به شهر دیگر، گویی جرمشان نه کنش، که خود وجودشان است. بازجویی‌های گاه و بی‌گاه و سلول‌های انفرادی، که عملاً برای خفه‌کردن روح طراحی شده‌اند و بلاتکلیفی حقوقی که گاه ماه‌ها و سال‌ها ادامه می‌یابد، تنها بخشی از این رنج‌هاست. 
اما این مجازات‌ها به زندان ختم نمی‌شود. محرومیت از خدمات عمومی پس از آزادی، از حق استخدام تا دسترسی به امکانات اجتماعی، به مثابه تنبیهی مادام‌العمر است که حتی پس از آزادی، سایه‌ی سنگینش بر زندگی این دانشجویان باقی می‌ماند. این شرایط، نه‌تنها جسم و روح آن‌ها را می‌فرساید، بلکه رؤیا و آینده‌ی آن‌ها را نیز به یغما می‌برد.

سیاست به بند کشیدن دانشجویان، چیزی فراتر از مجازاتی برای کنش فردی آنان است و پرداختن به این موضوع در چارچوب پرونده‌ی حقوقی، تقلیل مسئله‌ی سرکوب دانشگاه است. این سیاست ابزاری است برای خاموش‌کردن صدای جمعی دانشجویان و تثبیت نظمی سلطه‌گر که از اعتراض می‌هراسد. زندان نه محل اجرای حکم که ابزاری‌ست برای هشدار هر روزه به دیگران. این سرکوب، پدیده‌ای مقطعی نیست، بلکه سیاستی تاریخ‌مند و سازمان‌یافته است که با تغییر دولت‌ها و وعده‌های رنگارنگ، همچنان پابرجاست. سیاستی که نه‌تنها ورای اختلاف میان قوای مجریه و قضائیه، بلکه با همدستی این قوا همواره کوشیده دانشگاه را از سیاست تهی کند و صدای خارج از منویات مراد را ساکت کند. بنابراین یک سیاست کلان حکومتی‌ است؛ سیاستی که می‌کوشد با ترسیم خطوط قرمز روزبه‌روز تنگ‌تر، مرزهای مجاز کنش‌گری دانشجویی را بازتعریف کرده و با ایجاد هزینه‌های سنگین، دانشجو را به خودسانسوری سوق داده و جنبش دانشجویی را از نفس بیندازد. همواره باید تعدادی از ما در زندان باشیم تا نمونه‌ی عینی سرکوب ما را از کنش بازدارد.

ما راه رهایی را نه در عقب‌نشینی، که در عبور از این خطوط قرمز می‌دانیم که برایمان ترسیم شده است؛ خطوطی که تنها با ایستادگی جمعی بی‌اعتبار می‌شوند. ما صدای تمام دانشجویان زندانی خواهیم بود تا یادآور شویم که سکوت، پاسخ ما به سرکوب نخواهد بود.

تشکل‌های امضاکننده:
انجمن آزاداندیش دانشگاه علامه
انجمن آرمان دانشگاه علم و صنعت
انجمن رویش دانشگاه علم و صنعت
انجمن اسلامی دانشگاه صنعتی خواجه نصیر
مجمع اسلامی دانشگاه الزهرا
انجمن اسلامی دانشکده علوم اجتماعی تهران
◾️انجمن رویش دانشجویان کشته شدن هموطنان بی‌گناهمان در پی حمله متجاوزانه امروز را به مردم ایران تسلیت گفته و برای بازماندگان و مجروحین آرزوی صبر و بردباری دارد.
تعرض به تمامیت سرزمینی ایران به هر شکل و بهانه به شدیدترین شکل محکوم است و حملات امروز تنها فاجعه‌ای به سوی جنگ افروزی بیشتر در منطقه و از بین رفتن جان‌ها و خسارت‌های بازگشت ناپذیر خواهد بود. پیامدهای فقدان امنیتی که مدتیست به آن دچاریم، گزینشی عمل نمی‌کند. به امید روزی هستیم که سرنوشت این مردمان با امنیت گره خورده باشد.

🆔@Rouyesh_IUST
2025/06/27 16:33:57
Back to Top
HTML Embed Code: