🔺 پارادوکس توسعه در ایران؛
درخواست تغییر - عدم پذیرش هزینه تغییر
👥 نکات کلیدی گفتگو با دکتر علی سرزعیم، اقتصاددان و نویسنده کتاب پوپولیسم ایرانی
@pooyeshfekri
🔹 برای توسعه یک تعریف خیلی ساده می‌گویم: توسعه یعنی استاد دانشگاه باید بیشتر مطالعه کند، کارگر سخت‌تر کار کند؛ پلیس وظیفه‌شناس‌تر باشد، و همه مردم در راستای شغل و وظایف خود تلاش و همت بیشتری کنند.
🔹 این یعنی «توسعه» و این امری بسیار مشکل است. البته میوه‌اش هم بسیار شیرین است. توسعه جمع و یا انتگرال عملکرد تک‌تک آدم‌های یک جامعه است.
🔹 در حالت عادی، چه چیزی انضباط و انگیزه ایجاد می‌کند تا افراد بیشترین تلاششان را انجام دهند؟ به نظر من اقتصاد بازار و رقابت‌های بازاری. اما به دلایل مختلف، سازوکار اقتصاد بازار در ایران مختل شده است و به همین دلیل افراد حداکثر خلاقیتشان را برای عرضه کالا و خدمات خوب، بروز نمی‌دهند و امکانات زیاد جامعه ما، استفاده نمی‌شود.
🔹 پس ریشه توسعه نیافتگی ما عدم انگیزه و تلاش کافی تک تک مردم است، ولی ریشه این بی انگیزگی، حکمرانی ضعیف است. و مسئله مهم در این موضوع، ضعف دانش مرتبط با حکمرانی است. دانش حکمرانی یعنی دولت بداند کجا دخالت نکنم؟ کجا دخالت کنم؟ و چگونه دخالت کنم؟
🔹 مسئله عمیقتر این است که ما حتی در حد دانش خودمان هم عمل نکردیم. زیرا در برخی موارد کارشناس سیاست‌مدار را متقاعد می‌کند، اما او از واکنش مردم می‌ترسد. چون اپوزیسیون در ایران قوی است و رسانه دارد. ممکن است یک موج سنگین تبلیغاتی بر روی سیاست‌گذاری‌ها شکل بگیرد و سیاست‌مدار در انجام سیاست تردید و تعلل می‌کند.
🔹 پارادوکس مهم «توسعه» این است که جامعه می‌داند که نیاز به تغییر دارد، ولی حاضر نیست که هزینه تغییر را بدهد. این یعنی آغاز پوپولیسم. جامعه ایران به‌شدت پوپولیستی است.
🔹 همه تصورشان از حکومت‌داری خوب این است که همه چیز ارزان شود. مثلا بنزین ارزان شود. درصورتی‌که همه می‌دانند که ما اصلاحات سیاسی لازم داریم، که کسی بتواند بنزین را گران کند و با پولش حمل و نقل عمومی را کارآمد کند. اما کسی به حکومت اعتماد کافی ندارد که چنین تغییری را بپذیرد و تحمل کند.
🔹 در ایران اقتصاد سیاسی خیلی سریع با پوپولیسم پیوند میخورد. چون تقاضای پوپولیسم وجود دارد، سیاست‌مداران پوپولیست هم ایجاد می‌شوند که این تقاضا را جواب می‌دهند.
🔹 ما در یک مسیر خیلی خطرناک از توسعه اقتصادی دموکراتیک افتادیم. چون وقتی باید با نظر جمع حرکت کنید، همیشه از پوپولیسم شکست می‌خورید. این تقاضای پوپولیسم را چگونه میشود شکست؟ پاسخ نخبه‌سالاری است.
🔹 اما نخبه‌سالاری منوط به این است که خود حکومت منسجم پشت ایده توسعه بایستد. در جمهوری اسلامی در حکومت شکاف است که هدف ما توسعه است یا ایدئولوژی؟
🔹 اول گفتند توسعه اولویت است و با آقای هاشمی همراه شدند، ولی بعد کلاً پروژه توسعه منحرف شد و مسئله اصلی به ایدئولوژی یا آزادی تبدیل شد. اصلاح‌طلب‌ها سمت آزادی و حکومت هم سمت ایدئولوژی ایستادند و موضوع نزاع به طور کلی تغییر کرد.
🔹 اما شما می‌پرسید راهکار چیست؟ باید سعی کنیم هم چیز را عادی‌سازی کنیم. یک آرامشی در روابط خارجی ایجاد کنیم؛ صدا و سیما رفتار عادی داشته باشد؛ مدیران رفتار عادی داشته باشند.
🔹 بعد از آن باید طرح مسیر داشته باشیم تا از اصلاحات کوچک شروع کنیم و گام‌به‌گام شدت اصلاحات را بالا ببریم؛ یعنی به‌موازات گشایش‌ها در طرف سیاسی، در طرف اقتصاد سخت‌گیری‌هایی را شروع کنیم و تغییرات مبنایی را رقم بزنیم.
🔹 در این مسیر حمایت جامعه را هم باید بدست آوریم. کارآفرین‌ها (یعن طبقه بالای درآمدی) را با بهبود فضای کسب‌وکار و طبقه متوسط را از طریق آزادی‌های سیاسی و اجتماعی میتوان همراه کرد.
🔹 طبقه پایین را هم باید با بازتوزیع همراه کرد. در هر کدام از این قشرها حتماً مخالفینی خواهیم داشت، چون سیاست‌های اقتصادی متضرر ایجاد می‌کند؛ خصوصاً شدیداً در قشر رانت‌خوار (طبقه بالا) و همچنین طبقات پایین که آسیب‌پذیرتر هستند.
🔹 در نتیجه شما باید بلافاصله در این سه قشر، با مکانیزم‌های بهبود فضای کسب‌وکار، آزادی سیاسی و اجتماعی و بازتوزیع، یارگیری کنید که بتوانید جلوی آن مخالف با اصلاحات بایستید و همراهی اکثر جامعه را داشته باشید.
📃 برای خواندن متن تفصیلی این مصاحبه کلیک کنید.
🤝 برای ادامه گفتگوی مصاحبه ای توسعه با صاحب نظران دیگر میتوانید از این فعالیت حمایت کنید.
درخواست تغییر - عدم پذیرش هزینه تغییر
👥 نکات کلیدی گفتگو با دکتر علی سرزعیم، اقتصاددان و نویسنده کتاب پوپولیسم ایرانی
@pooyeshfekri
🔹 برای توسعه یک تعریف خیلی ساده می‌گویم: توسعه یعنی استاد دانشگاه باید بیشتر مطالعه کند، کارگر سخت‌تر کار کند؛ پلیس وظیفه‌شناس‌تر باشد، و همه مردم در راستای شغل و وظایف خود تلاش و همت بیشتری کنند.
🔹 این یعنی «توسعه» و این امری بسیار مشکل است. البته میوه‌اش هم بسیار شیرین است. توسعه جمع و یا انتگرال عملکرد تک‌تک آدم‌های یک جامعه است.
🔹 در حالت عادی، چه چیزی انضباط و انگیزه ایجاد می‌کند تا افراد بیشترین تلاششان را انجام دهند؟ به نظر من اقتصاد بازار و رقابت‌های بازاری. اما به دلایل مختلف، سازوکار اقتصاد بازار در ایران مختل شده است و به همین دلیل افراد حداکثر خلاقیتشان را برای عرضه کالا و خدمات خوب، بروز نمی‌دهند و امکانات زیاد جامعه ما، استفاده نمی‌شود.
🔹 پس ریشه توسعه نیافتگی ما عدم انگیزه و تلاش کافی تک تک مردم است، ولی ریشه این بی انگیزگی، حکمرانی ضعیف است. و مسئله مهم در این موضوع، ضعف دانش مرتبط با حکمرانی است. دانش حکمرانی یعنی دولت بداند کجا دخالت نکنم؟ کجا دخالت کنم؟ و چگونه دخالت کنم؟
🔹 مسئله عمیقتر این است که ما حتی در حد دانش خودمان هم عمل نکردیم. زیرا در برخی موارد کارشناس سیاست‌مدار را متقاعد می‌کند، اما او از واکنش مردم می‌ترسد. چون اپوزیسیون در ایران قوی است و رسانه دارد. ممکن است یک موج سنگین تبلیغاتی بر روی سیاست‌گذاری‌ها شکل بگیرد و سیاست‌مدار در انجام سیاست تردید و تعلل می‌کند.
🔹 پارادوکس مهم «توسعه» این است که جامعه می‌داند که نیاز به تغییر دارد، ولی حاضر نیست که هزینه تغییر را بدهد. این یعنی آغاز پوپولیسم. جامعه ایران به‌شدت پوپولیستی است.
🔹 همه تصورشان از حکومت‌داری خوب این است که همه چیز ارزان شود. مثلا بنزین ارزان شود. درصورتی‌که همه می‌دانند که ما اصلاحات سیاسی لازم داریم، که کسی بتواند بنزین را گران کند و با پولش حمل و نقل عمومی را کارآمد کند. اما کسی به حکومت اعتماد کافی ندارد که چنین تغییری را بپذیرد و تحمل کند.
🔹 در ایران اقتصاد سیاسی خیلی سریع با پوپولیسم پیوند میخورد. چون تقاضای پوپولیسم وجود دارد، سیاست‌مداران پوپولیست هم ایجاد می‌شوند که این تقاضا را جواب می‌دهند.
🔹 ما در یک مسیر خیلی خطرناک از توسعه اقتصادی دموکراتیک افتادیم. چون وقتی باید با نظر جمع حرکت کنید، همیشه از پوپولیسم شکست می‌خورید. این تقاضای پوپولیسم را چگونه میشود شکست؟ پاسخ نخبه‌سالاری است.
🔹 اما نخبه‌سالاری منوط به این است که خود حکومت منسجم پشت ایده توسعه بایستد. در جمهوری اسلامی در حکومت شکاف است که هدف ما توسعه است یا ایدئولوژی؟
🔹 اول گفتند توسعه اولویت است و با آقای هاشمی همراه شدند، ولی بعد کلاً پروژه توسعه منحرف شد و مسئله اصلی به ایدئولوژی یا آزادی تبدیل شد. اصلاح‌طلب‌ها سمت آزادی و حکومت هم سمت ایدئولوژی ایستادند و موضوع نزاع به طور کلی تغییر کرد.
🔹 اما شما می‌پرسید راهکار چیست؟ باید سعی کنیم هم چیز را عادی‌سازی کنیم. یک آرامشی در روابط خارجی ایجاد کنیم؛ صدا و سیما رفتار عادی داشته باشد؛ مدیران رفتار عادی داشته باشند.
🔹 بعد از آن باید طرح مسیر داشته باشیم تا از اصلاحات کوچک شروع کنیم و گام‌به‌گام شدت اصلاحات را بالا ببریم؛ یعنی به‌موازات گشایش‌ها در طرف سیاسی، در طرف اقتصاد سخت‌گیری‌هایی را شروع کنیم و تغییرات مبنایی را رقم بزنیم.
🔹 در این مسیر حمایت جامعه را هم باید بدست آوریم. کارآفرین‌ها (یعن طبقه بالای درآمدی) را با بهبود فضای کسب‌وکار و طبقه متوسط را از طریق آزادی‌های سیاسی و اجتماعی میتوان همراه کرد.
🔹 طبقه پایین را هم باید با بازتوزیع همراه کرد. در هر کدام از این قشرها حتماً مخالفینی خواهیم داشت، چون سیاست‌های اقتصادی متضرر ایجاد می‌کند؛ خصوصاً شدیداً در قشر رانت‌خوار (طبقه بالا) و همچنین طبقات پایین که آسیب‌پذیرتر هستند.
🔹 در نتیجه شما باید بلافاصله در این سه قشر، با مکانیزم‌های بهبود فضای کسب‌وکار، آزادی سیاسی و اجتماعی و بازتوزیع، یارگیری کنید که بتوانید جلوی آن مخالف با اصلاحات بایستید و همراهی اکثر جامعه را داشته باشید.
📃 برای خواندن متن تفصیلی این مصاحبه کلیک کنید.
🤝 برای ادامه گفتگوی مصاحبه ای توسعه با صاحب نظران دیگر میتوانید از این فعالیت حمایت کنید.
Pooyeshfekri
پارادوکس توسعه - پویش فکری توسعه
درخواست تغییر – عدم پذیرش هزینه تغییر (گفتگو با دکتر علی سرزعیم) دکتر علی سرزعیم عضو سابق هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی و مشاور اقتصادی مرکز بررسی‌های استراتژیک و مدیر بخش اقتصادی شبکه مطالعات سیاست‌گذاری عمومی بود و از سال ۱۳۹۶ تا ۱۳۹۸ معاون امور اقتصاد…
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
💡گفتگویی درباب فلسفه و توسعه
🎙 دکتر محمد جواد صافیان، دانشیار گروه فلسفه دانشگاه اصفهان
🔸زمانه ما، زمانه توسعه یافتگی و توسعه نیافتگی ست و مهمترین کارکرد فلسفه ایجاد خودآگاهی توسعه نیافتگی و یا توسعه است.
🔸 فلسفه اگر در خدمت توسعه باشد، تبدیل به ایدئولوژی میشود و کارکرد خودش را از دست میدهد. فلسفه باید آزادانه از همه چیز از جمله توسعه پرسش کند و حتی توسعه را نقد کند.
🔸 در کشور ما تصمیم سیاسی قطعی برای رفتن به راه توسعه وجود ندارد.
🔸 در اندیشیدن نسبت فلسفه و توسعه در ابتدای راه هستیم و همه فیلسوفان باید کمک کنند و این مسیر را ادامه دهند.
📺 نسخه کامل این گفتگو را در یوتیوب ببینید:
https://www.youtube.com/watch?v=dYdPmZhnxaw
📘 سفارش اینترنتی کتاب فلسفه و توسعه:
https://pooyeshfekri.com/product/فلسفه-و-توسعه
@pooyeshfekri
🎙 دکتر محمد جواد صافیان، دانشیار گروه فلسفه دانشگاه اصفهان
🔸زمانه ما، زمانه توسعه یافتگی و توسعه نیافتگی ست و مهمترین کارکرد فلسفه ایجاد خودآگاهی توسعه نیافتگی و یا توسعه است.
🔸 فلسفه اگر در خدمت توسعه باشد، تبدیل به ایدئولوژی میشود و کارکرد خودش را از دست میدهد. فلسفه باید آزادانه از همه چیز از جمله توسعه پرسش کند و حتی توسعه را نقد کند.
🔸 در کشور ما تصمیم سیاسی قطعی برای رفتن به راه توسعه وجود ندارد.
🔸 در اندیشیدن نسبت فلسفه و توسعه در ابتدای راه هستیم و همه فیلسوفان باید کمک کنند و این مسیر را ادامه دهند.
📺 نسخه کامل این گفتگو را در یوتیوب ببینید:
https://www.youtube.com/watch?v=dYdPmZhnxaw
📘 سفارش اینترنتی کتاب فلسفه و توسعه:
https://pooyeshfekri.com/product/فلسفه-و-توسعه
@pooyeshfekri
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🏆 سخنرانی دکتر محسن رنانی، برگزیده دومین دوره جایزه «استاد دکتر محمد قریب»
🔸 جایزه «استاد دکتر محمد قریب» توسط انجمن ایرانی اخلاق در علوم و فناوری، به سرآمدان اخلاق در علوم و فناوری اهدا می شود.
🔸 امسال و در دومین دوره جشنواره، دکتر محسن رنانی، در کنار زنده یاد دکتر داود فیرحی (استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران) و دکتر نسرین مصفا (استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران) برندگان این جایزه در بخش علوم انسانی و اجتماعی بودند.
🔸در دوره گذشته نیز استاد دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی و استاد دکتر محمدعلی موحد برنده جایزه این جشنواره شده بودند.
🔸 شادروان دکتر محمد قریب بنیانگذار دانش نوین پزشکی کودکان در ایران و پزشکی مردم‌مدار و مسئله‌شناس است که نامش در تاریخ معاصر ایران یادآور مفهوم «دانشمند اخلاقی» است؛ و وی این مفهوم را در سه وجه به هم پیوسته، برجسته می‌کرد: مسئولیت علمی، مسئولیت اخلاقی و مسئولیت اجتماعی.
🔸 لذا هر دوره با در نظر گرفتن 25 معیار و شاخص مختلف، اساتید حوزه‌های مختلف علوم بررسی و ارزیابی می‌شوند و منتخبینی که به نوعی راه دکتر محمد قریب را در کشور ادامه می‌دهند؛ معرفی می گردند.
@Pooyeshfekri
🔸 جایزه «استاد دکتر محمد قریب» توسط انجمن ایرانی اخلاق در علوم و فناوری، به سرآمدان اخلاق در علوم و فناوری اهدا می شود.
🔸 امسال و در دومین دوره جشنواره، دکتر محسن رنانی، در کنار زنده یاد دکتر داود فیرحی (استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران) و دکتر نسرین مصفا (استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران) برندگان این جایزه در بخش علوم انسانی و اجتماعی بودند.
🔸در دوره گذشته نیز استاد دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی و استاد دکتر محمدعلی موحد برنده جایزه این جشنواره شده بودند.
🔸 شادروان دکتر محمد قریب بنیانگذار دانش نوین پزشکی کودکان در ایران و پزشکی مردم‌مدار و مسئله‌شناس است که نامش در تاریخ معاصر ایران یادآور مفهوم «دانشمند اخلاقی» است؛ و وی این مفهوم را در سه وجه به هم پیوسته، برجسته می‌کرد: مسئولیت علمی، مسئولیت اخلاقی و مسئولیت اجتماعی.
🔸 لذا هر دوره با در نظر گرفتن 25 معیار و شاخص مختلف، اساتید حوزه‌های مختلف علوم بررسی و ارزیابی می‌شوند و منتخبینی که به نوعی راه دکتر محمد قریب را در کشور ادامه می‌دهند؛ معرفی می گردند.
@Pooyeshfekri
🏆 امسال و در دومین دوره جشنواره جایزه «استاد دکتر محمد قریب»، دکتر محسن رنانی، در کنار زنده یاد دکتر داود فیرحی (استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران) و دکتر نسرین مصفا (استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران) برگزیدگان این جایزه در بخش علوم انسانی و اجتماعی بودند.
✨سایر برگزیدگان عبارتند از:
🔸دکتر یحیی عقیقی (برگزیدۀ گروه علوم پزشکی و زیستی)
🔸دکتر ایرج فاضل (برگزیدۀ گروه علوم پزشکی و زیستی)
🔸دکتر مهدی رجبعلی‌پور (برگزیدۀ گروه علوم پایه)
🔸زنده‌یاد دکتر کارو لوکاس قوکاسیان (برگزیدۀ گروه علوم فنی و مهندسی)
🔸دکتر رضا فرجی‌دانا (برگزیدۀ گروه علوم فنی و مهندسی)
🔸دکتر علی آهون منش (برگزیدۀ گروه علوم کشاورزی، منابع طبیعی و دامپزشکی)
🔸دکتر رضا مکنون (برگزیدۀ گروه علوم محیط زیست)
🔸هنگامه اخوان (برگزیدۀ گروه هنر و معماری)
🔸دکتر محمد خبیری (برگزیدۀ گروه علوم ورزش و تربیت بدنی)
📺 فیلم سخنرانی دکتر محسن رنانی در مراسم:
T.me/PooyeshFekri/1135
🔊 صوت سخنرانی:
T.me/PooyeshFekri/1137
پویش فکری توسعه این انتخاب شایسته را به ایشان و سایر برگزیدگان، و همچنین جامعه علمی کشور تبریک می‌گوید.
@pooyeshfekri
✨سایر برگزیدگان عبارتند از:
🔸دکتر یحیی عقیقی (برگزیدۀ گروه علوم پزشکی و زیستی)
🔸دکتر ایرج فاضل (برگزیدۀ گروه علوم پزشکی و زیستی)
🔸دکتر مهدی رجبعلی‌پور (برگزیدۀ گروه علوم پایه)
🔸زنده‌یاد دکتر کارو لوکاس قوکاسیان (برگزیدۀ گروه علوم فنی و مهندسی)
🔸دکتر رضا فرجی‌دانا (برگزیدۀ گروه علوم فنی و مهندسی)
🔸دکتر علی آهون منش (برگزیدۀ گروه علوم کشاورزی، منابع طبیعی و دامپزشکی)
🔸دکتر رضا مکنون (برگزیدۀ گروه علوم محیط زیست)
🔸هنگامه اخوان (برگزیدۀ گروه هنر و معماری)
🔸دکتر محمد خبیری (برگزیدۀ گروه علوم ورزش و تربیت بدنی)
📺 فیلم سخنرانی دکتر محسن رنانی در مراسم:
T.me/PooyeshFekri/1135
🔊 صوت سخنرانی:
T.me/PooyeshFekri/1137
پویش فکری توسعه این انتخاب شایسته را به ایشان و سایر برگزیدگان، و همچنین جامعه علمی کشور تبریک می‌گوید.
@pooyeshfekri
سخنرانی دکتر محسن رنانی در همایش استاد محمد قریب
پویش فکری توسعه
🎙 سخنرانی دکتر محسن رنانی، برگزیده دومین دوره جایزه «استاد دکتر محمد قریب»
📺 فیلم سخنرانی:
https://www.tgoop.com/PooyeshFekri/1135
📃 اسامی کامل برگزیدگان جشنواره «استاد دکتر محمد قریب»:
https://pooyeshfekri.com/دکتر-محسن-رنانی-برنده-جایزه-محمد-قریب
@pooyeshfekri
📺 فیلم سخنرانی:
https://www.tgoop.com/PooyeshFekri/1135
📃 اسامی کامل برگزیدگان جشنواره «استاد دکتر محمد قریب»:
https://pooyeshfekri.com/دکتر-محسن-رنانی-برنده-جایزه-محمد-قریب
@pooyeshfekri
✅ یک کلمه: آن هم «توسعه»
⚖️ توازن قدرت بین جامعه مدنی و حاکمیت، نقطه عزیمت توسعه در ایران
👥 نکات کلیدی گفتگو با مهندس سید محمود حسینی، سیاست‌مدار و مدیر ارشد اجرایی
@pooyeshfekri
🔹 همین یک سطر تعریف من از توسعه است: توسعه یک تحول کیفی است که این تحول کیفی منبعث از برابری و آزادی و شکوفایی در همه ابعاد زندگی مردم است.
🔹 برابری، در توسعه اجتماعی تعریف میشود؛ آزادی در توسعه سیاسی تعریف میشود؛ شکوفایی هم در رشد و توسعه اقتصادی است.
🔹 هر انقلابی، بزرگترین آرمانش آرمان برابری است. بعد از انقلاب طرح‌های جامع توسعه نداشتیم و در حقیقت همان طرح‌های قبل به نوعی ادامه پیدا می‌کرد.
🔹 اما کارهایی در جهت آرمان برابری کردند. مثل بنیاد مسکن، کمیته امداد و بهزیستی، توجه به آموزش عمومی رایگان و گسترش مدارس و آن هم بدون برنامه و موردی بود.
🔹 مسئله‌ای که در کل این دوران مشاهده میشود این است که در برنامه‌های توسعه، کمتر به توسعه منطقه‌ای توجه داشته‌ایم. اگر هم در مناطق پروژه‌های صنعتی اجرا شده است، به مسئولیت اجتماعی، رفاه مردم آن منطقه و محیط زیست توجه نشده است.
🔹 به عنوان استاندار سیستان و بلوچستان، جلسات هم‌اندیشی با کارشناسان و صاحب‌نظران استان برگزار کردیم و به این نتیجه رسیدیم که اصلی‌ترین شکاف در استان شکاف قومی-مذهبی است.
🔹درست است که فقر بود و زیرساخت‌ها تکمیل نبود، اما مردم کرامت و منزلت، اختیار و برابری می‌خواستند. مردم سیستان و بلوچستان خواهان منزلت و کرامت و احترام بودند.
🔹 خواهان احترام به مقدساتشان و به فرهنگشان بودند. خواهان برابری بودند؛ یعنی خواهان این بودند که فارغ از قوم و مذهب؛ فرصت‌های برابر داشته باشند.
🔹 مردم از حاکمیت قضایی-امنیتی در استان و فشارها خسته شده بودند و خواهان شکسته شدن این فضای رعب انگیز بودند که به بهانه امنیت ایجاد شده بود.
🔹 در پیمایش ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان در سال ۷۹ می‌بینیم که حس وطن‌دوستی در استان سیستان و بلوچستان بسیار بالا است و حتی از استانهای مرکزی هم بیشتر است! تشکل‌های مدنی و شوراها و همچنین مطبوعات در سراسر استان بسیار فعال شد.
🔹 سیستان و بلوچستان با وجود پایین‌ترین درآمد سرانه و پایین‌ترین شاخص‌های توسعه استانی در کشور، اما کمترین نابرابری درآمدی را داشت. بر عکس تهران و اصفهان که بیشترین نابرابری را داشتند.
🔹 به عنوان استاندار اصفهان نیز مرکز هم‌اندیشی توسعه استان (مهتا) راه اندازی کردیم که از حاصل گفتگوها و بحث‌ها سند چشم‌انداز استانی تصویب شد که جهت‌گیری توسعه اصفهان تغییر یافت.
🔹 یعنی از یک استان با فعالیتهای صنعتی فلزی و فولادی و آب‌بر به یک استانی با فناوری‌های نو و اقتصاد دانش‌بنیان تبدیل شود، گردشگری و همچنین حمل و نقل محورهای توسعه‌اش قرار گرفت.
🔹 در کل مسائل و چالش‌ها در مسیر توسعه ایران چیست؟ شرایط و الزامات توسعه محقق نشده است. باید به فرهنگ جامعه به‌عنوان زمینه توسعه توجه شود. برنامه توسعه بومی‌شده نیاز داریم
🔹 عدم وفاق روی برنامه‌های توسعه مسئله‌ساز بوده است؛ فقدان انضباط اجرایی و ثبات اداری مشکل‌ساز بوده است. توسعه در ایران معمولاً درون‌زا نبوده است و مردم در برنامه‌ها مشارکت نداشتند.
🔹 مسئله دیگری که وجود دارد بحث عدالت و منزلت است؛ کمتر به توسعه دانش‌بنیان توجه شده است؛ مسائل محیط‌زیست و آمایش کمتر مورد اعتنا بوده است.
🔹 نکته مهم این است که توازنی بین حاکمیت و جامعه مدنی برقرار نبوده است. این عدم توازن قدرت بین جامعه مدنی و حاکمیت باعث شده است که حرف همدیگر را نمی‌فهمند و دیالوگ کرها است.
🔹 باید کاری کنیم که جامعه مدنی قدرتمند شود و یک گفتمان مشترکی پیدا کند، یک انسجامی پیدا کند و بتواند وارد گفتگو با حاکمیت شود. من فکر می‌کنم نقطه عزیمت توسعه برای ایران در اینجاست.
🔹 میتوان حول اندیشه توسعه، یک گفتمانِ محوری ایجاد کرد؛ میشود یک گفتمانی از توسعه تعریف کرد که تعارضی با اسلام نداشته باشد، تعارضی با ملی‌گرایی نداشته باشد، تعارضی با فرهنگ نداشته باشد، تعارضی با انقلاب و برابری‌خواهی نداشته باشد، اما بتواند یک تحول کیفی در همه ابعاد زندگی مردم ایجاد کند.
🔹 مردم و بخش خصوصی در برنامه‌های توسعه نقش و مشارکت داشته باشند. تعادل یا بده‌بستان و توازن و تعامل بین جامعه مدنی و حکومت باید برقرار شود؛ چرا که توسعه در اتاق‌های دربسته رخ نمی‌دهد.
📃 برای خواندن متن تفصیلی این مصاحبه کلیک کنید.
🤝 برای ادامه گفتگوی مصاحبه ای توسعه با صاحب نظران دیگر میتوانید از این فعالیت حمایت کنید.
⚖️ توازن قدرت بین جامعه مدنی و حاکمیت، نقطه عزیمت توسعه در ایران
👥 نکات کلیدی گفتگو با مهندس سید محمود حسینی، سیاست‌مدار و مدیر ارشد اجرایی
@pooyeshfekri
🔹 همین یک سطر تعریف من از توسعه است: توسعه یک تحول کیفی است که این تحول کیفی منبعث از برابری و آزادی و شکوفایی در همه ابعاد زندگی مردم است.
🔹 برابری، در توسعه اجتماعی تعریف میشود؛ آزادی در توسعه سیاسی تعریف میشود؛ شکوفایی هم در رشد و توسعه اقتصادی است.
🔹 هر انقلابی، بزرگترین آرمانش آرمان برابری است. بعد از انقلاب طرح‌های جامع توسعه نداشتیم و در حقیقت همان طرح‌های قبل به نوعی ادامه پیدا می‌کرد.
🔹 اما کارهایی در جهت آرمان برابری کردند. مثل بنیاد مسکن، کمیته امداد و بهزیستی، توجه به آموزش عمومی رایگان و گسترش مدارس و آن هم بدون برنامه و موردی بود.
🔹 مسئله‌ای که در کل این دوران مشاهده میشود این است که در برنامه‌های توسعه، کمتر به توسعه منطقه‌ای توجه داشته‌ایم. اگر هم در مناطق پروژه‌های صنعتی اجرا شده است، به مسئولیت اجتماعی، رفاه مردم آن منطقه و محیط زیست توجه نشده است.
🔹 به عنوان استاندار سیستان و بلوچستان، جلسات هم‌اندیشی با کارشناسان و صاحب‌نظران استان برگزار کردیم و به این نتیجه رسیدیم که اصلی‌ترین شکاف در استان شکاف قومی-مذهبی است.
🔹درست است که فقر بود و زیرساخت‌ها تکمیل نبود، اما مردم کرامت و منزلت، اختیار و برابری می‌خواستند. مردم سیستان و بلوچستان خواهان منزلت و کرامت و احترام بودند.
🔹 خواهان احترام به مقدساتشان و به فرهنگشان بودند. خواهان برابری بودند؛ یعنی خواهان این بودند که فارغ از قوم و مذهب؛ فرصت‌های برابر داشته باشند.
🔹 مردم از حاکمیت قضایی-امنیتی در استان و فشارها خسته شده بودند و خواهان شکسته شدن این فضای رعب انگیز بودند که به بهانه امنیت ایجاد شده بود.
🔹 در پیمایش ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان در سال ۷۹ می‌بینیم که حس وطن‌دوستی در استان سیستان و بلوچستان بسیار بالا است و حتی از استانهای مرکزی هم بیشتر است! تشکل‌های مدنی و شوراها و همچنین مطبوعات در سراسر استان بسیار فعال شد.
🔹 سیستان و بلوچستان با وجود پایین‌ترین درآمد سرانه و پایین‌ترین شاخص‌های توسعه استانی در کشور، اما کمترین نابرابری درآمدی را داشت. بر عکس تهران و اصفهان که بیشترین نابرابری را داشتند.
🔹 به عنوان استاندار اصفهان نیز مرکز هم‌اندیشی توسعه استان (مهتا) راه اندازی کردیم که از حاصل گفتگوها و بحث‌ها سند چشم‌انداز استانی تصویب شد که جهت‌گیری توسعه اصفهان تغییر یافت.
🔹 یعنی از یک استان با فعالیتهای صنعتی فلزی و فولادی و آب‌بر به یک استانی با فناوری‌های نو و اقتصاد دانش‌بنیان تبدیل شود، گردشگری و همچنین حمل و نقل محورهای توسعه‌اش قرار گرفت.
🔹 در کل مسائل و چالش‌ها در مسیر توسعه ایران چیست؟ شرایط و الزامات توسعه محقق نشده است. باید به فرهنگ جامعه به‌عنوان زمینه توسعه توجه شود. برنامه توسعه بومی‌شده نیاز داریم
🔹 عدم وفاق روی برنامه‌های توسعه مسئله‌ساز بوده است؛ فقدان انضباط اجرایی و ثبات اداری مشکل‌ساز بوده است. توسعه در ایران معمولاً درون‌زا نبوده است و مردم در برنامه‌ها مشارکت نداشتند.
🔹 مسئله دیگری که وجود دارد بحث عدالت و منزلت است؛ کمتر به توسعه دانش‌بنیان توجه شده است؛ مسائل محیط‌زیست و آمایش کمتر مورد اعتنا بوده است.
🔹 نکته مهم این است که توازنی بین حاکمیت و جامعه مدنی برقرار نبوده است. این عدم توازن قدرت بین جامعه مدنی و حاکمیت باعث شده است که حرف همدیگر را نمی‌فهمند و دیالوگ کرها است.
🔹 باید کاری کنیم که جامعه مدنی قدرتمند شود و یک گفتمان مشترکی پیدا کند، یک انسجامی پیدا کند و بتواند وارد گفتگو با حاکمیت شود. من فکر می‌کنم نقطه عزیمت توسعه برای ایران در اینجاست.
🔹 میتوان حول اندیشه توسعه، یک گفتمانِ محوری ایجاد کرد؛ میشود یک گفتمانی از توسعه تعریف کرد که تعارضی با اسلام نداشته باشد، تعارضی با ملی‌گرایی نداشته باشد، تعارضی با فرهنگ نداشته باشد، تعارضی با انقلاب و برابری‌خواهی نداشته باشد، اما بتواند یک تحول کیفی در همه ابعاد زندگی مردم ایجاد کند.
🔹 مردم و بخش خصوصی در برنامه‌های توسعه نقش و مشارکت داشته باشند. تعادل یا بده‌بستان و توازن و تعامل بین جامعه مدنی و حکومت باید برقرار شود؛ چرا که توسعه در اتاق‌های دربسته رخ نمی‌دهد.
📃 برای خواندن متن تفصیلی این مصاحبه کلیک کنید.
🤝 برای ادامه گفتگوی مصاحبه ای توسعه با صاحب نظران دیگر میتوانید از این فعالیت حمایت کنید.
Pooyeshfekri
یک کلمه: آن هم «توسعه» - پویش فکری توسعه
توازن قدرت بین جامعه مدنی و حاکمیت، نقطه عزیمت توسعه در ایران (گفتگو با مهندس سید محمود حسینی) مهندس سید محمود حسینی، سیاست‌مدار و مدیر ارشد اجرایی در کشور است که در فاصله سال‌های ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۱ استاندار سیستان و بلوچستان، و از ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۴ استاندار اصفهان…
🟠 قربانی‌شدنِ پیشرفت اجتماعی در ساحتِ سیاست و اقتصاد
📄 وضعیت شاخص پیشرفت اجتماعی در جهان و ایران (بر اساس گزارش ۲۰۲۴)
✍️دکتر نریمان محمدی
پژوهشگر پویش فکری توسعه
@pooyeshfekri
🔸 شاخص پیشرفت اجتماعی (SPI) میزان تأمین نیازهای اجتماعی و زیست‌محیطی شهروندان را در جوامع و کشورهای مختلف اندازه‌گیری می‌کند که اخیرا گزارش ۲۰۲۴ آن منتشر شده است.
🔸 این شاخص که وضعیت کشورها را از دوازده سال قبل بررسی می‌کند، به طور مداوم هر سال در جهان افزایش پیدا کرده بود، اما در سال قبل با کاهش روبرو شده است!
🔸 در طی این دوره، کشور ویتنام و چین بیشترین افزایش در پیشرفت اجتماعی را تجربه کردهاند. در مقابل ونزوئلا، لبنان و سوریه بیشترین کاهش را تجربه کردهاند.
🔸 میتوان گفت کشورهایی که در طی این سال‌ها درگیر تنش‌های سیاسی-نظامی و بحران‌های اقتصادی بوده‌اند، بیشترین کاهش در پیشرفت اجتماعی را تجربه کردهاند.
🔸 پیشرفت اجتماعی در این جوامع قربانیِ سیاست و اقتصاد شده و کاهش آن به نوعی پیامد وضعیت سیاسی و اقتصادی این جوامع بوده است. همچنین، میزان پیشرفت اجتماعی به ماهیتِ نظام سیاسی و سطح توسعه‌یافتگی اقتصادی نیز وابسته است.
🔸 کشورهایی که دارای نظم سیاسی دمکراتیک و سطح توسعه‌یافتگی بالا هستند، عموما دارای نرخ پیشرفت اجتماعی بالاتری نیز می‌باشند. حتی در این جوامع نیز تنش‌های سیاسی و بحران‌های اقتصادی سبب کاهش پیشرفت اجتماعی میشود. به نظر می‌رسد پیشرفت اجتماعی اولین قربانیِ تنش‌های سیاسی-نظامی، بحران‌های اقتصادی و نظم‌های سیاسی غیردمکراتیک است.
🔸 ایران در طی دوازده سال مورد بررسی، وضعیت مناسبی نداشته است. در سال ۲۰۲۳، رتبه ایران ۱۰۵ بوده است. در واقع شاخص پیشرفت اجتماعی، ایران را هم‌سطح کشورهایی مانند گینه، لبنان، غنا، ترکمنستان، نامیبیا، نپال و عراق ارزیابی کرده است.
🔸 بهترین رتبه ایران در میان شاخصه‌های خرد مربوط به مراقبت‌های پزشکی و غذایی است که رتبه ۲۴ را به خود اختصاص داده است. بدترین رتبه ایران مرتبط با جامعه فراگیر است که رتبه ۱۵۰ را به خود اختصاص داده است.
🔸 شرایط ایران در زمینه تامین نیازهای اولیه و نیازهای آموزشی مناسب به نظر می‌رسد، اما در بحث فرصت‌ها که عموماً مرتبط با آزادی، حقوق، فراگیر بودن جامعه، حق انتخاب و … است، وضعیت ایران خطرناک و در سطح کشورهایی مانند جیبوتی، زیمبابوه، روآندا، آنگولا، مصر و لیبی است.
🔸 به نظر می‌رسد که تداوم شرایط سیاسی-اقتصادی موجود، عدم چاره‌اندیشی در زمینه ناکارآمدی نهادی و فقدان تلاش برای فرصت دادن به گروه‌های قومی، مذهبی، فرهنگی و جنسیتی مختلف برای مشارکت برابر در مناسبات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، باعث خواهد شد وضعیت ایران در زمینه پیشرفت اجتماعی نه‌تنها بهبود پیدا نکند، بلکه بحرانی‌تر نیز بشود...
🔹 متن کامل گزارش را در سایت پویش فکری توسعه بخوانید.
📄 وضعیت شاخص پیشرفت اجتماعی در جهان و ایران (بر اساس گزارش ۲۰۲۴)
✍️دکتر نریمان محمدی
پژوهشگر پویش فکری توسعه
@pooyeshfekri
🔸 شاخص پیشرفت اجتماعی (SPI) میزان تأمین نیازهای اجتماعی و زیست‌محیطی شهروندان را در جوامع و کشورهای مختلف اندازه‌گیری می‌کند که اخیرا گزارش ۲۰۲۴ آن منتشر شده است.
🔸 این شاخص که وضعیت کشورها را از دوازده سال قبل بررسی می‌کند، به طور مداوم هر سال در جهان افزایش پیدا کرده بود، اما در سال قبل با کاهش روبرو شده است!
🔸 در طی این دوره، کشور ویتنام و چین بیشترین افزایش در پیشرفت اجتماعی را تجربه کردهاند. در مقابل ونزوئلا، لبنان و سوریه بیشترین کاهش را تجربه کردهاند.
🔸 میتوان گفت کشورهایی که در طی این سال‌ها درگیر تنش‌های سیاسی-نظامی و بحران‌های اقتصادی بوده‌اند، بیشترین کاهش در پیشرفت اجتماعی را تجربه کردهاند.
🔸 پیشرفت اجتماعی در این جوامع قربانیِ سیاست و اقتصاد شده و کاهش آن به نوعی پیامد وضعیت سیاسی و اقتصادی این جوامع بوده است. همچنین، میزان پیشرفت اجتماعی به ماهیتِ نظام سیاسی و سطح توسعه‌یافتگی اقتصادی نیز وابسته است.
🔸 کشورهایی که دارای نظم سیاسی دمکراتیک و سطح توسعه‌یافتگی بالا هستند، عموما دارای نرخ پیشرفت اجتماعی بالاتری نیز می‌باشند. حتی در این جوامع نیز تنش‌های سیاسی و بحران‌های اقتصادی سبب کاهش پیشرفت اجتماعی میشود. به نظر می‌رسد پیشرفت اجتماعی اولین قربانیِ تنش‌های سیاسی-نظامی، بحران‌های اقتصادی و نظم‌های سیاسی غیردمکراتیک است.
🔸 ایران در طی دوازده سال مورد بررسی، وضعیت مناسبی نداشته است. در سال ۲۰۲۳، رتبه ایران ۱۰۵ بوده است. در واقع شاخص پیشرفت اجتماعی، ایران را هم‌سطح کشورهایی مانند گینه، لبنان، غنا، ترکمنستان، نامیبیا، نپال و عراق ارزیابی کرده است.
🔸 بهترین رتبه ایران در میان شاخصه‌های خرد مربوط به مراقبت‌های پزشکی و غذایی است که رتبه ۲۴ را به خود اختصاص داده است. بدترین رتبه ایران مرتبط با جامعه فراگیر است که رتبه ۱۵۰ را به خود اختصاص داده است.
🔸 شرایط ایران در زمینه تامین نیازهای اولیه و نیازهای آموزشی مناسب به نظر می‌رسد، اما در بحث فرصت‌ها که عموماً مرتبط با آزادی، حقوق، فراگیر بودن جامعه، حق انتخاب و … است، وضعیت ایران خطرناک و در سطح کشورهایی مانند جیبوتی، زیمبابوه، روآندا، آنگولا، مصر و لیبی است.
🔸 به نظر می‌رسد که تداوم شرایط سیاسی-اقتصادی موجود، عدم چاره‌اندیشی در زمینه ناکارآمدی نهادی و فقدان تلاش برای فرصت دادن به گروه‌های قومی، مذهبی، فرهنگی و جنسیتی مختلف برای مشارکت برابر در مناسبات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، باعث خواهد شد وضعیت ایران در زمینه پیشرفت اجتماعی نه‌تنها بهبود پیدا نکند، بلکه بحرانی‌تر نیز بشود...
🔹 متن کامل گزارش را در سایت پویش فکری توسعه بخوانید.
Pooyeshfekri
قربانی‌شدنِ پیشرفت اجتماعی در ساحتِ سیاست و اقتصاد - پویش فکری توسعه
وضعیت شاخص پیشرفت اجتماعی در جهان و ایران (بر اساس گزارش ۲۰۲۴) دکتر نریمان محمدی، پژوهشگر پویش فکری توسعه شاخص پیشرفت اجتماعی (SPI) میزان تأمین نیازهای اجتماعی و زیست‌محیطی شهروندان را در جوامع و کشورهای مختلف اندازه‌گیری می‌کند که اخیرا گزارش ۲۰۲۴ آن…
🥀 آینده ناامن جهان؛ محیط زیست به حاشیه رفته
🏞 (هنوز هم پنجره‌ای برای شکل دادن آینده ای امن تر در جهان وجود دارد!)
✍️دکتر زهره رضاپور
پژوهشگر پویش فکری توسعه
@pooyeshfekri
🔸 گزارش ریسک‌های جهانی ۲۰۲۳ تلاش می‌کند ریسکهایی را که بیشترین تهدید را برای کشورها در دو سال و ده سال آینده ایجاد می‌کنند، شناسایی کند.
🔸 این ریسکها توسط بیش از ۱۲۰۰۰ مدیر تجاری در ۱۲۱ کشور شناسایی شده است و از دیدگاه بیش از ۱۲۰۰ متخصص در دانشگاهها، کسب و کارها، دولت، جامعه بین الملل و جامعه مدنی در سراسر دنیا در مورد چشم انداز خطرات جهانی نظرخواهی شده است.
🔸 از نظر پاسخ دهندگان، در دو سال آینده، «بحران هزینه زندگی» ریسک اصلی جهان خواهد بود و پس از آن بزرگترین ریسکها عبارتند از:
🔸 ٢- بلایای طبیعی ٣- تقابل ژئواکونومیک ۴- شکست در کاهش تغییرات آب و هوایی ۵- قطبی شدن اجتماعی ۶- آسیب‌های زیست محیطی بزرگ ٧- شکست در سازگاری با تغییرات اقلیمی ٨- جرایم سایبری گسترده ٩- بحران منابع طبیعی ١٠- مهاجرت غیر ارادی در مقیاس بزرگ.
🔸 اگر دقت کنید در دو سال آینده پنج مورد از بزرگترین ریسک‌های پیش‌بینی شده جهان مربوط به محیط زیست است و بقیه موارد اجتماعی یا سیاسی هستند.
🔸 البته یک مورد ریسک فناوری وجود دارد که جرایم سایبری گسترده را پیش بینی می کند و ناامنی در فضای سایبری در دو سال آینده را به عنوان یک ریسک قابل توجه طرح می‌کند.
🔸 در ده سال آینده اما «شکست اقدامات در جهت کاهش تغییرات آب و هوایی و تغییرات اقلیمی» مهمترین ریسک جهانی خواهد بود که دو ریسک اول فهرست نظر سنجی را تشکیل می دهد.
🔸 بقیه ریسکها عبارتند از: ۳- بلایای طبیعی و رویدادهای شدید آب و هوایی ۴- از دست دادن تنوع زیستی و فروپاشی اکوسیستم ۵- مهاجرت غیر ارادی در مقیاس بزرگ ۶-بحران منابع طبیعی ۷- فرسایش انسجام اجتماعی و قطبی شدن اجتماعی ۸- جرایم سایبری گسترده و ناامنی سایبری ۹- تقابل ژئواکونومیک ۱۰- حوادث آسیب زیست محیطی در مقیاس بزرگ.
🔸 این فهرست نشان میدهد در ده سال آینده پیش‌بینی میشود که ۵ ریسک بزرگ جهان، مربوط به محیط زیست باشند. پیش‌بینی‌ها نشان میدهد ریسک محیط زیستی در ده سال آینده بسیار شدید‌تر و قوی‌تر از این ریسک در دو سال آینده است.
🔸مثلاً بحران منابع طبیعی که در دو سال آینده رتبه نهم را به خود اختصاص داده در ده سال آینده رتبه ششم را دارد و یا شکست در مقابله با تغییرات آب و هوایی که رتبه چهارم را داشته به رتبه اول برای ده سال آینده رسیده است.
🔸 اما نکته مهم اینکه با پایان یافتن سیکل اقتصادی قبلی، در دوره اقتصادی بعدی ریسک رکود، واگرایی و پریشانی بیشتر خواهد بود. با توجه به مسیر متغیرهای اقتصادی پیش بینی می شود که جهان پس از کرونا و جنک اکراین وارد یک دوره رکود می شود.
🔸 حتی اگر برخی از کشورها بتوانند این دوره را با سیاست‌های درست و به صورت نرم پشت سر بگذارند، پیامدهای سیاست‌های اقتصادی قطعاً به افزایش گرسنگی و شاید اعتراض‌هایی نیز منجر شود. در حالت شدید آن در برخی کشورها در طول ده سال آینده احتمالا به فروپاشی دولت نیز منجر خواهد شد.
🔸 چندپارگی ژئوپلیتیکی باعث جنگ ژئواکونومیکی خواهد شد و خطر درگیری‌های چند حوزه‌ای بین کشورها را تشدید می‌کند. پیش‌بینی‌های این گزارش نشان میدهد در ده سال آینده نظم سیاسی و اقتصادی جهان کاهش می‌یابد و همکاری‌های اقتصادی، جای خود را بیشتر به جنگ اقتصادی بین قدرت‌های بزرگ جهان میدهد تا نظم جدیدی حاکم شود. اما ریسک این تقابل ژئواکونومیک برای کسب و کارهای فرا ملیتی و چند ملیتی در این دوره کمی بیشتر خواهد بود.
🔸 به نظر می‌رسد فناوری، در ده سال آینده نابرابریها را تشدید خواهد کرد و خطرات ناشی از امنیت سایبری نیز همچنان به عنوان یک نگرانی باقی خواهد ماند.
🔸 تحقیق و توسعه در فناوری‌های نوظهور با سرعت در دهه آینده ادامه خواهد یافت و پیشرفت‌هایی در هوش مصنوعی، محاسبات کوانتومی و بیوتکنولوژی و سایر فناوری‌ها به همراه خواهد داشت.
🔸 برخی از کشورها تولید کننده این فناوری هستند و مالک آن خواهند بود. برخی دیگر توانایی پرداخت آن را دارند و می‌توانند اقتصاد و محیط زیست خود را با آن همراه کنند. اما دیگر کشورها به سرعت مشمول نابرابری جدید جهان خواهند شد و برای دستیابی به این فناوری‌ها ناچار به فروش منابع خود هستند...
🔹 متن کامل گزارش را در سایت پویش فکری توسعه بخوانید.
🏞 (هنوز هم پنجره‌ای برای شکل دادن آینده ای امن تر در جهان وجود دارد!)
✍️دکتر زهره رضاپور
پژوهشگر پویش فکری توسعه
@pooyeshfekri
🔸 گزارش ریسک‌های جهانی ۲۰۲۳ تلاش می‌کند ریسکهایی را که بیشترین تهدید را برای کشورها در دو سال و ده سال آینده ایجاد می‌کنند، شناسایی کند.
🔸 این ریسکها توسط بیش از ۱۲۰۰۰ مدیر تجاری در ۱۲۱ کشور شناسایی شده است و از دیدگاه بیش از ۱۲۰۰ متخصص در دانشگاهها، کسب و کارها، دولت، جامعه بین الملل و جامعه مدنی در سراسر دنیا در مورد چشم انداز خطرات جهانی نظرخواهی شده است.
🔸 از نظر پاسخ دهندگان، در دو سال آینده، «بحران هزینه زندگی» ریسک اصلی جهان خواهد بود و پس از آن بزرگترین ریسکها عبارتند از:
🔸 ٢- بلایای طبیعی ٣- تقابل ژئواکونومیک ۴- شکست در کاهش تغییرات آب و هوایی ۵- قطبی شدن اجتماعی ۶- آسیب‌های زیست محیطی بزرگ ٧- شکست در سازگاری با تغییرات اقلیمی ٨- جرایم سایبری گسترده ٩- بحران منابع طبیعی ١٠- مهاجرت غیر ارادی در مقیاس بزرگ.
🔸 اگر دقت کنید در دو سال آینده پنج مورد از بزرگترین ریسک‌های پیش‌بینی شده جهان مربوط به محیط زیست است و بقیه موارد اجتماعی یا سیاسی هستند.
🔸 البته یک مورد ریسک فناوری وجود دارد که جرایم سایبری گسترده را پیش بینی می کند و ناامنی در فضای سایبری در دو سال آینده را به عنوان یک ریسک قابل توجه طرح می‌کند.
🔸 در ده سال آینده اما «شکست اقدامات در جهت کاهش تغییرات آب و هوایی و تغییرات اقلیمی» مهمترین ریسک جهانی خواهد بود که دو ریسک اول فهرست نظر سنجی را تشکیل می دهد.
🔸 بقیه ریسکها عبارتند از: ۳- بلایای طبیعی و رویدادهای شدید آب و هوایی ۴- از دست دادن تنوع زیستی و فروپاشی اکوسیستم ۵- مهاجرت غیر ارادی در مقیاس بزرگ ۶-بحران منابع طبیعی ۷- فرسایش انسجام اجتماعی و قطبی شدن اجتماعی ۸- جرایم سایبری گسترده و ناامنی سایبری ۹- تقابل ژئواکونومیک ۱۰- حوادث آسیب زیست محیطی در مقیاس بزرگ.
🔸 این فهرست نشان میدهد در ده سال آینده پیش‌بینی میشود که ۵ ریسک بزرگ جهان، مربوط به محیط زیست باشند. پیش‌بینی‌ها نشان میدهد ریسک محیط زیستی در ده سال آینده بسیار شدید‌تر و قوی‌تر از این ریسک در دو سال آینده است.
🔸مثلاً بحران منابع طبیعی که در دو سال آینده رتبه نهم را به خود اختصاص داده در ده سال آینده رتبه ششم را دارد و یا شکست در مقابله با تغییرات آب و هوایی که رتبه چهارم را داشته به رتبه اول برای ده سال آینده رسیده است.
🔸 اما نکته مهم اینکه با پایان یافتن سیکل اقتصادی قبلی، در دوره اقتصادی بعدی ریسک رکود، واگرایی و پریشانی بیشتر خواهد بود. با توجه به مسیر متغیرهای اقتصادی پیش بینی می شود که جهان پس از کرونا و جنک اکراین وارد یک دوره رکود می شود.
🔸 حتی اگر برخی از کشورها بتوانند این دوره را با سیاست‌های درست و به صورت نرم پشت سر بگذارند، پیامدهای سیاست‌های اقتصادی قطعاً به افزایش گرسنگی و شاید اعتراض‌هایی نیز منجر شود. در حالت شدید آن در برخی کشورها در طول ده سال آینده احتمالا به فروپاشی دولت نیز منجر خواهد شد.
🔸 چندپارگی ژئوپلیتیکی باعث جنگ ژئواکونومیکی خواهد شد و خطر درگیری‌های چند حوزه‌ای بین کشورها را تشدید می‌کند. پیش‌بینی‌های این گزارش نشان میدهد در ده سال آینده نظم سیاسی و اقتصادی جهان کاهش می‌یابد و همکاری‌های اقتصادی، جای خود را بیشتر به جنگ اقتصادی بین قدرت‌های بزرگ جهان میدهد تا نظم جدیدی حاکم شود. اما ریسک این تقابل ژئواکونومیک برای کسب و کارهای فرا ملیتی و چند ملیتی در این دوره کمی بیشتر خواهد بود.
🔸 به نظر می‌رسد فناوری، در ده سال آینده نابرابریها را تشدید خواهد کرد و خطرات ناشی از امنیت سایبری نیز همچنان به عنوان یک نگرانی باقی خواهد ماند.
🔸 تحقیق و توسعه در فناوری‌های نوظهور با سرعت در دهه آینده ادامه خواهد یافت و پیشرفت‌هایی در هوش مصنوعی، محاسبات کوانتومی و بیوتکنولوژی و سایر فناوری‌ها به همراه خواهد داشت.
🔸 برخی از کشورها تولید کننده این فناوری هستند و مالک آن خواهند بود. برخی دیگر توانایی پرداخت آن را دارند و می‌توانند اقتصاد و محیط زیست خود را با آن همراه کنند. اما دیگر کشورها به سرعت مشمول نابرابری جدید جهان خواهند شد و برای دستیابی به این فناوری‌ها ناچار به فروش منابع خود هستند...
🔹 متن کامل گزارش را در سایت پویش فکری توسعه بخوانید.
📓 معرفی کتاب «روایت بایزید مردوخی از مسأله توسعه در ایران»
@pooyeshfekri
▫️ جامعه ایران در شرایطی به سر می‌برد که به علت مصرف بخش اعظم منابع مادی و طبیعی خود در طول یکصد سال گذشته و نیز عدم شکل‌گیری نهادهای بالغ اجتماعی و سیاسی، و تضعیف گسترده بخش خصوصی در دهههای اخیر، برای آن آینده قابل پیش‌بینی‌ای متصور نیست.
▫️ از سوی دیگر به علت گسست تاریخی که درنتیجه شکاف‌های عمیق ایدئولوژیک دهههای اخیر در ساختار اجتماعی و سیاسی آن ایجاد شده است، نمی‌تواند با اتکاء به گذشته تاریخی و کهن خود و با پشتوانه تجربه تاریخی مردمانش، گذشته پرفرازونشیب خود را چراغ راه اکنون و آینده خود قرار دهد.
▫️ ناکارایی نظام تدبیر همراه با ورود جامعه به مرحله بی‌هنجاری (آنومی) که ناشی از همزمانی چند گذار تاریخی بزرگ در جامعه ایران است، در کنار کاهش و تخریب چشمگیر منابع مادی و طبیعی این دیار، ما را در آستانه بحران‌هایی عظیم در حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی قرار داده است که عبور به سلامت از آنها نیازمند رفتارهایی بس خردمندانه از سوی حکومت و جامعه است.
▫️ فرصت تکرار خطاهای تاریخی هم برای نظام تدبیر و هم برای جامعه ایران از دست رفته است. بنابراین تنها و تنها با شکل‌گیری رفتارهایی خردمندانه و اتخاذ تصمیمات عقلانی از سوی تمامی اطراف بازی سیاسی و اجتماعی در ایران است که میتوان امیدی به برون‌رفت از بن‌بست‌های کنونی داشت.
▫️ درچنین شرایطی، نیازی فوری احساس میشود تا فرزانگان و نخبگان این سرزمین، در یک همگرایی بزرگ به منظور چاره‌اندیشی برای بحران‌های فرارسنده کشور دست به همکاری بزنند. طرح «روایت نگاری توسعه ملی» که شامل سلسله نشست‌هایی به عنوان «گفت‌وگوهای توسعه» است با این دغدغه برنامه‌ریزی و آغاز شد. این طرح دو هدف اصلی را دنبال می‌کند.
▫️ نخست آنکه آن دسته از صاحب‌نظران و اندیشمندان کشور که با تخصص‌های مختلف، در حوزه توسعه، دغدغه‌مند و دارای آثار مکتوب تحلیلی یا فعالیتهای شاخص هستند در کنار هم به گفت‌وگوی نزدیک و رودررو بپردازند و از این طریق از نظر اندیشگی به یکدیگر نزدیک شوند. و دوم آنکه با تمرین عملی گفت‌وگو در آنها آمادگی‌های ذهنی و روانی برای همکاری عملی در مسائل و بحران‌های ملی ایجاد شود.
▫️ امید آن بوده است که این گفت‌وگوها نخست منجر به کاهش «اختلال ارتباطی» بین صاحب‌نظران شود، سپس گفتارهایی منظم در حوزه توسعه ملی شکل گیرد و سرانجام از این گفت‌وگوها اسنادی تحت عنوان «روایت توسعه» استخراج شود. (بخشی از مقدمه دکتر محسن رنانی بر کتاب روایت بایزید مردوخی از مسأله توسعه در ایران)
▫️ کتاب روایت بایزید شامل بر کلیتی از دیدگاه‌های بایزید مردوخی دربارۀ مسأله توسعه در ایران است. توسعه برای مردوخی در تقاطع صنعت و زیست بوم رقم میخورد اگر صنعتگران در بستر سیاست گذاری های حمایتی حکمرانان – هرچه بیشتر و بیشتر بتوانند دامنۀ فعالیتهای خود را از مراکز اشباع شدۀ صنعتی همچون تهران و تبریز و اصفهان رهنمون کنند به سمت بیشمار استانهای درحاشیه و محروم.
▫️ کُردبودن مردوخی و تجربۀ زیستۀ او درمقام کُردی میهن دوست صدالبته، منش منطقه محور او را در برنامه ریزی و توسعه، پررنگ کرده است. در هر روی تحقق آرمان مردوخی، به تأکید او نیازمند نظام تدبیری در عرصۀ حکمرانی این سرزمین است که فعلاً افرادی بدون شایستگی و کفایت لازم برتخت آن نشسته اند.
▫️اما در این کتاب، قدمهای اول برای تحقق سامان حکمرانی غیرتمرکزگرا، آماده سازی بستری است تا نظام تدبیری شایستۀ بر روی ریلهای این بستر، حکمرانی عادلانه و مدبرانه را آغاز کند. توانمندسازی بازیگران منطقه ای، آینده پژوهی و فراهم آوردن زیرساختارهای آماری لازم جهت آمایش سرزمین، بخشی از راهکارهای مردوخی هستند که در این کتاب به تفصیل بدانها پرداخته شده است.
▫️امید آنکه به تأکید مردوخی، سیاستوانان – که واژه ای کردی است – یعنی آنهایی که با علم و فلسفۀ سیاست سروکار دارند، این نظام تدبیر را سرانجام سامان دهند که اگر آرزوی تحقق این نظام تدبیر را نخواهیم، مقدمات، بسترسازی و تدارک چینی لازم برای تحقق نظام تدبیر در این کتاب شرح داده شده است: پس این گوی و این میدان.
📓 کتاب روایت بایزید مردوخی از مسأله توسعه در ایران را می توانید از اینجا تهیه کنید.
📺 ویدئوی آیین نکوداشت استاد بایزید مردوخی و مراسم رونمایی از کتاب روایت بایزید مردوخی از مسأله توسعه در ایران
📚 #کتابخوانی_توسعه
@pooyeshfekri
▫️ جامعه ایران در شرایطی به سر می‌برد که به علت مصرف بخش اعظم منابع مادی و طبیعی خود در طول یکصد سال گذشته و نیز عدم شکل‌گیری نهادهای بالغ اجتماعی و سیاسی، و تضعیف گسترده بخش خصوصی در دهههای اخیر، برای آن آینده قابل پیش‌بینی‌ای متصور نیست.
▫️ از سوی دیگر به علت گسست تاریخی که درنتیجه شکاف‌های عمیق ایدئولوژیک دهههای اخیر در ساختار اجتماعی و سیاسی آن ایجاد شده است، نمی‌تواند با اتکاء به گذشته تاریخی و کهن خود و با پشتوانه تجربه تاریخی مردمانش، گذشته پرفرازونشیب خود را چراغ راه اکنون و آینده خود قرار دهد.
▫️ ناکارایی نظام تدبیر همراه با ورود جامعه به مرحله بی‌هنجاری (آنومی) که ناشی از همزمانی چند گذار تاریخی بزرگ در جامعه ایران است، در کنار کاهش و تخریب چشمگیر منابع مادی و طبیعی این دیار، ما را در آستانه بحران‌هایی عظیم در حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی قرار داده است که عبور به سلامت از آنها نیازمند رفتارهایی بس خردمندانه از سوی حکومت و جامعه است.
▫️ فرصت تکرار خطاهای تاریخی هم برای نظام تدبیر و هم برای جامعه ایران از دست رفته است. بنابراین تنها و تنها با شکل‌گیری رفتارهایی خردمندانه و اتخاذ تصمیمات عقلانی از سوی تمامی اطراف بازی سیاسی و اجتماعی در ایران است که میتوان امیدی به برون‌رفت از بن‌بست‌های کنونی داشت.
▫️ درچنین شرایطی، نیازی فوری احساس میشود تا فرزانگان و نخبگان این سرزمین، در یک همگرایی بزرگ به منظور چاره‌اندیشی برای بحران‌های فرارسنده کشور دست به همکاری بزنند. طرح «روایت نگاری توسعه ملی» که شامل سلسله نشست‌هایی به عنوان «گفت‌وگوهای توسعه» است با این دغدغه برنامه‌ریزی و آغاز شد. این طرح دو هدف اصلی را دنبال می‌کند.
▫️ نخست آنکه آن دسته از صاحب‌نظران و اندیشمندان کشور که با تخصص‌های مختلف، در حوزه توسعه، دغدغه‌مند و دارای آثار مکتوب تحلیلی یا فعالیتهای شاخص هستند در کنار هم به گفت‌وگوی نزدیک و رودررو بپردازند و از این طریق از نظر اندیشگی به یکدیگر نزدیک شوند. و دوم آنکه با تمرین عملی گفت‌وگو در آنها آمادگی‌های ذهنی و روانی برای همکاری عملی در مسائل و بحران‌های ملی ایجاد شود.
▫️ امید آن بوده است که این گفت‌وگوها نخست منجر به کاهش «اختلال ارتباطی» بین صاحب‌نظران شود، سپس گفتارهایی منظم در حوزه توسعه ملی شکل گیرد و سرانجام از این گفت‌وگوها اسنادی تحت عنوان «روایت توسعه» استخراج شود. (بخشی از مقدمه دکتر محسن رنانی بر کتاب روایت بایزید مردوخی از مسأله توسعه در ایران)
▫️ کتاب روایت بایزید شامل بر کلیتی از دیدگاه‌های بایزید مردوخی دربارۀ مسأله توسعه در ایران است. توسعه برای مردوخی در تقاطع صنعت و زیست بوم رقم میخورد اگر صنعتگران در بستر سیاست گذاری های حمایتی حکمرانان – هرچه بیشتر و بیشتر بتوانند دامنۀ فعالیتهای خود را از مراکز اشباع شدۀ صنعتی همچون تهران و تبریز و اصفهان رهنمون کنند به سمت بیشمار استانهای درحاشیه و محروم.
▫️ کُردبودن مردوخی و تجربۀ زیستۀ او درمقام کُردی میهن دوست صدالبته، منش منطقه محور او را در برنامه ریزی و توسعه، پررنگ کرده است. در هر روی تحقق آرمان مردوخی، به تأکید او نیازمند نظام تدبیری در عرصۀ حکمرانی این سرزمین است که فعلاً افرادی بدون شایستگی و کفایت لازم برتخت آن نشسته اند.
▫️اما در این کتاب، قدمهای اول برای تحقق سامان حکمرانی غیرتمرکزگرا، آماده سازی بستری است تا نظام تدبیری شایستۀ بر روی ریلهای این بستر، حکمرانی عادلانه و مدبرانه را آغاز کند. توانمندسازی بازیگران منطقه ای، آینده پژوهی و فراهم آوردن زیرساختارهای آماری لازم جهت آمایش سرزمین، بخشی از راهکارهای مردوخی هستند که در این کتاب به تفصیل بدانها پرداخته شده است.
▫️امید آنکه به تأکید مردوخی، سیاستوانان – که واژه ای کردی است – یعنی آنهایی که با علم و فلسفۀ سیاست سروکار دارند، این نظام تدبیر را سرانجام سامان دهند که اگر آرزوی تحقق این نظام تدبیر را نخواهیم، مقدمات، بسترسازی و تدارک چینی لازم برای تحقق نظام تدبیر در این کتاب شرح داده شده است: پس این گوی و این میدان.
📓 کتاب روایت بایزید مردوخی از مسأله توسعه در ایران را می توانید از اینجا تهیه کنید.
📺 ویدئوی آیین نکوداشت استاد بایزید مردوخی و مراسم رونمایی از کتاب روایت بایزید مردوخی از مسأله توسعه در ایران
📚 #کتابخوانی_توسعه
Pooyeshfekri
روایت بایزید مردوخی از مسأله توسعه در ایران - پویش فکری توسعه
بایزید مردوخی نظریه پرداز هفت دام اقتصاد ایران است که در این کتاب به آنها پرداخته شده است. نظریه هفت دام اقتصاد ایران در کنار دیدمان کوری می تواند چارچوبی برای تحلیل و آسیب شناسی سیاست گذاری اقتصادی در ایران،به ویژه سیاست گذاری توسعه،برای ما فراهم آورد. شاه…
⚖️ عدالت محصول توسعه‌یافتگی است.
👥 نکات کلیدی گفتگو با دکتر حسن سبحانی، اقتصاددان و نماینده سابق مجلس
@pooyeshfekri
❓تعریف شما از توسعه چیست؟ ارزیابی شما از وضعیت توسعه ایران چیست؟ موانع اصلی و مهم در مسیر توسعه ایران کدامند؟ آیا راهکاری برای توسعه ایران سراغ دارید؟
🔹 من به افزایش درآمد سرانه در طی زمان و تغییرات در زندگی اجتماعی و سیاسی مردم توسعه می‌گویم. بدیهی است که این تغییرات در عرصه‌های جهان‌بینی، نگاه به طبیعت، نگاه به انسان و نگاه به زندگی، خودش را نشان میدهد.
🔹 از نظر من توسعه قابلیت سیاست‌گذاری در قالب برنامه‌های پنج‌ساله یا هفت‌ساله را ندارد. میتوان برای رشد اقتصادی برنامه‌ریزی کرد، ولی برای تغییراتی که به تفکر و آداب‌ورسوم اقوام و ملل و مذاهب یک جامعه برمی‌گردد، لزوماً نمی‌شود برنامه‌ریزی کرد.
🔹 وقتی موتور محرکه یعنی رشد اقتصادی، فراهم شود، تغییرات را خود مردم در زندگیشان به وجود می‌آورند. چگونه میشود در جامعه‌ای که تجربه بسیار کمی از رشد اقتصادی دارد، ظرف پنج سال در خصوص همه عرصه‌های زندگی اجتماعی و اقتصادی برنامه‌ریزی توسعه کرد؟
🔹 تحت عنوان توسعه، مجموعه‌ای از هدف‌های بسیار ارزشمند را تدوین می‌کنیم به‌نحوی‌که طی یک برنامه پنج‌ساله، ما بیش از هزار حکم که در هر یک هدف خوبی دنبال میشود را تدوین می‌کنیم.
🔹 اما کسی که برای رسیدن به این اهداف (حتی عمرانی) هیچ نیروی انسانی و هیچ اعتبار و منبع قابل‌اعتنایی تأمین و تعریف نمی‌کند، معنایش این است که نمی‌داند برنامه چیست.
🔹 اما اینکه در مسیر توسعه چه چالش‌ها و آسیب‌ها و موانعی وجود دارد: به نظرم یکی فقدان تلقی درست از توسعه‌یافتگی است؛ دیگری کمبود امکانات و منابع فیزیکی است، یعنی بدون درنظرگرفتن اینکه درآمدها و نیروی انسانی چقدر است، برنامه‌ریزی میشود.
🔹 یکی هم جستجوی اهداف بسیار بلندمدت است؛ دیگری به‌وجودآوردن سیاست‌ها و طراحی‌های خارج از برنامه در زمان اجرای آن، و در نهایت نبود رویکرد آینده‌نگری است که بتواند اهداف جامعه را در مسیر توسعه‌یافتگی جایابی کند.
🔹 اهداف کشور باید با یک رویکرد آینده‌نگرانه در مسیر توسعه جایابی شود. مثلاً ما به دنبال این هستیم که جامعه ایران یک جامعه پیشرفته‌ای باشد که دین هم داشته باشد و فرهنگ دینی‌اش هم در جریان توسعه‌یافتگی ارتقا پیدا کند.
🔹 ولی به این سؤال پاسخ ندادیم که دین در طیف توسعه کجای کار باید جانمایی شود؟ فرض ما این است که در عدم توسعه‌یافتگی و عدم رشد، دین‌ورزی اجتماعی امکان دارد و جامعه میتواند فقیر و گرفتار باشد، ولی دین‌ورز هم باشد.
🔹 ولی فرضیه‌ای که من مطرح می‌کنم این است که دین‌ورزی در جامعه عقب‌افتاده و فقیر امکان‌پذیر نیست. برای اینکه دین‌ورزی اجتماعی حاصل شود جامعه باید عدالت را تجربه کند و من عدالت را محصول توسعه‌یافتگی می‌دانم.
🔹 در رابطه با دین و توسعه این را نیز بگویم که جامعه ایران یک جامعه دینی است، یعنی جامعه‌ای است که با دین قهر نخواهد کرد؛ بنابراین هر تفکری که به فکر این باشد که برای سرعت در توسعه‌یافتگی، دین را کنار بگذاریم و در یک فضای غیردینی اجتماعی و اقتصادی زودتر به هدف می‌رسیم، یک تلقی غلط است.
🔹 حتی فهم‌های دینی (فهم از یک مقوله دینی، نه خود دین) که ممکن است به لحاظ نهادی در مواقعی به‌صورت مانع توسعه عمل کند، نیز در گذر زمان مشمول تغییرات خواهند شد و خودشان را نجات می‌دهند. ولی ما باید امکان یا زمینه‌های تغییر را فراهم کنیم.
🔹 البته بعضی از نهادها را باید قانون‌گذاری و سیاست‌گذاری کرد. مشکلی که دراین‌رابطه وجود دارد این است که سیاست‌گذاران و قانون‌گذاران و مجریان هم، خودشان به لحاظ بهره‌مندی ذهنی و فکری به اندازه جامعه، توسعه‌نیافته هستند.
🔹 مواردی که به‌عنوان راهکار می‌توانم اشاره کنم؛ یکی این است که باید در یک برنامه پنج‌ساله، جامعه را مجاب کرد که کار جدید، پروژه جدید و برنامه جدید ایجاد نکند و بگذارد همین‌هایی که هست را جمع‌وجور کنیم، تا نتایج آن دیده شود.
🔹 همچنین روابطمان را با کشورها حسنه‌تر کنیم که به رشد اقتصادی کمک شود و یا حداقل مانع خارجی از سر راه آن برداشته شود. کم‌شدن اولویت‌ها و جمع‌وجور کردن منابع نیز مهم است.
🔹 اما مورد دیگر قانون اساسی است. ما قانون اساسی را تعطیل کردیم. قانون اساسی یک مجموعه یکپارچه است؛ نمی‌شود اقتصادش را جدا دید، یک بندهایی را دید و یک بندهایی را ندید. باید به قانون اساسی برگردیم.
🔹 سرمایه اجتماعی از طریق اجرای قانون و کاهش تعارض منافع ترمیم شود. این موارد کمک می‌کند تا جامعه آرام شود و منابع به سمتی برود که بازدهی‌اش به‌تدریج آشکار شود و مسیری پیدا کنیم.
📃 برای خواندن متن تفصیلی این مصاحبه کلیک کنید.
🤝 برای ادامه گفتگوی مصاحبه ای توسعه با صاحب نظران دیگر میتوانید از این فعالیت حمایت کنید.
👥 نکات کلیدی گفتگو با دکتر حسن سبحانی، اقتصاددان و نماینده سابق مجلس
@pooyeshfekri
❓تعریف شما از توسعه چیست؟ ارزیابی شما از وضعیت توسعه ایران چیست؟ موانع اصلی و مهم در مسیر توسعه ایران کدامند؟ آیا راهکاری برای توسعه ایران سراغ دارید؟
🔹 من به افزایش درآمد سرانه در طی زمان و تغییرات در زندگی اجتماعی و سیاسی مردم توسعه می‌گویم. بدیهی است که این تغییرات در عرصه‌های جهان‌بینی، نگاه به طبیعت، نگاه به انسان و نگاه به زندگی، خودش را نشان میدهد.
🔹 از نظر من توسعه قابلیت سیاست‌گذاری در قالب برنامه‌های پنج‌ساله یا هفت‌ساله را ندارد. میتوان برای رشد اقتصادی برنامه‌ریزی کرد، ولی برای تغییراتی که به تفکر و آداب‌ورسوم اقوام و ملل و مذاهب یک جامعه برمی‌گردد، لزوماً نمی‌شود برنامه‌ریزی کرد.
🔹 وقتی موتور محرکه یعنی رشد اقتصادی، فراهم شود، تغییرات را خود مردم در زندگیشان به وجود می‌آورند. چگونه میشود در جامعه‌ای که تجربه بسیار کمی از رشد اقتصادی دارد، ظرف پنج سال در خصوص همه عرصه‌های زندگی اجتماعی و اقتصادی برنامه‌ریزی توسعه کرد؟
🔹 تحت عنوان توسعه، مجموعه‌ای از هدف‌های بسیار ارزشمند را تدوین می‌کنیم به‌نحوی‌که طی یک برنامه پنج‌ساله، ما بیش از هزار حکم که در هر یک هدف خوبی دنبال میشود را تدوین می‌کنیم.
🔹 اما کسی که برای رسیدن به این اهداف (حتی عمرانی) هیچ نیروی انسانی و هیچ اعتبار و منبع قابل‌اعتنایی تأمین و تعریف نمی‌کند، معنایش این است که نمی‌داند برنامه چیست.
🔹 اما اینکه در مسیر توسعه چه چالش‌ها و آسیب‌ها و موانعی وجود دارد: به نظرم یکی فقدان تلقی درست از توسعه‌یافتگی است؛ دیگری کمبود امکانات و منابع فیزیکی است، یعنی بدون درنظرگرفتن اینکه درآمدها و نیروی انسانی چقدر است، برنامه‌ریزی میشود.
🔹 یکی هم جستجوی اهداف بسیار بلندمدت است؛ دیگری به‌وجودآوردن سیاست‌ها و طراحی‌های خارج از برنامه در زمان اجرای آن، و در نهایت نبود رویکرد آینده‌نگری است که بتواند اهداف جامعه را در مسیر توسعه‌یافتگی جایابی کند.
🔹 اهداف کشور باید با یک رویکرد آینده‌نگرانه در مسیر توسعه جایابی شود. مثلاً ما به دنبال این هستیم که جامعه ایران یک جامعه پیشرفته‌ای باشد که دین هم داشته باشد و فرهنگ دینی‌اش هم در جریان توسعه‌یافتگی ارتقا پیدا کند.
🔹 ولی به این سؤال پاسخ ندادیم که دین در طیف توسعه کجای کار باید جانمایی شود؟ فرض ما این است که در عدم توسعه‌یافتگی و عدم رشد، دین‌ورزی اجتماعی امکان دارد و جامعه میتواند فقیر و گرفتار باشد، ولی دین‌ورز هم باشد.
🔹 ولی فرضیه‌ای که من مطرح می‌کنم این است که دین‌ورزی در جامعه عقب‌افتاده و فقیر امکان‌پذیر نیست. برای اینکه دین‌ورزی اجتماعی حاصل شود جامعه باید عدالت را تجربه کند و من عدالت را محصول توسعه‌یافتگی می‌دانم.
🔹 در رابطه با دین و توسعه این را نیز بگویم که جامعه ایران یک جامعه دینی است، یعنی جامعه‌ای است که با دین قهر نخواهد کرد؛ بنابراین هر تفکری که به فکر این باشد که برای سرعت در توسعه‌یافتگی، دین را کنار بگذاریم و در یک فضای غیردینی اجتماعی و اقتصادی زودتر به هدف می‌رسیم، یک تلقی غلط است.
🔹 حتی فهم‌های دینی (فهم از یک مقوله دینی، نه خود دین) که ممکن است به لحاظ نهادی در مواقعی به‌صورت مانع توسعه عمل کند، نیز در گذر زمان مشمول تغییرات خواهند شد و خودشان را نجات می‌دهند. ولی ما باید امکان یا زمینه‌های تغییر را فراهم کنیم.
🔹 البته بعضی از نهادها را باید قانون‌گذاری و سیاست‌گذاری کرد. مشکلی که دراین‌رابطه وجود دارد این است که سیاست‌گذاران و قانون‌گذاران و مجریان هم، خودشان به لحاظ بهره‌مندی ذهنی و فکری به اندازه جامعه، توسعه‌نیافته هستند.
🔹 مواردی که به‌عنوان راهکار می‌توانم اشاره کنم؛ یکی این است که باید در یک برنامه پنج‌ساله، جامعه را مجاب کرد که کار جدید، پروژه جدید و برنامه جدید ایجاد نکند و بگذارد همین‌هایی که هست را جمع‌وجور کنیم، تا نتایج آن دیده شود.
🔹 همچنین روابطمان را با کشورها حسنه‌تر کنیم که به رشد اقتصادی کمک شود و یا حداقل مانع خارجی از سر راه آن برداشته شود. کم‌شدن اولویت‌ها و جمع‌وجور کردن منابع نیز مهم است.
🔹 اما مورد دیگر قانون اساسی است. ما قانون اساسی را تعطیل کردیم. قانون اساسی یک مجموعه یکپارچه است؛ نمی‌شود اقتصادش را جدا دید، یک بندهایی را دید و یک بندهایی را ندید. باید به قانون اساسی برگردیم.
🔹 سرمایه اجتماعی از طریق اجرای قانون و کاهش تعارض منافع ترمیم شود. این موارد کمک می‌کند تا جامعه آرام شود و منابع به سمتی برود که بازدهی‌اش به‌تدریج آشکار شود و مسیری پیدا کنیم.
📃 برای خواندن متن تفصیلی این مصاحبه کلیک کنید.
🤝 برای ادامه گفتگوی مصاحبه ای توسعه با صاحب نظران دیگر میتوانید از این فعالیت حمایت کنید.
Pooyeshfekri
گفتگوی توسعه با دکتر حسن سبحانی - پویش فکری توسعه
دکتر حسن سبحانی، دکترای علوم اقتصادی و استاد تمام اقتصاد دانشگاه تهران است. وی نماینده دوره‌های پنجم، ششم و هفتم مجلس شورای اسلامی به نمایندگی از مردم دامغان بود. وی به عنوان یکی از فعالترین نمایندگان مجالس پس از انقلاب شناخته میشود. سؤالات مصاحبه: تعریف…
خودکفایی در خوشبختی - سخنرانی محسن رنانی در جمع فعالان اقتصادی جوان
پویش فکری توسعه
🟢 خودکفایی در خوشبختی
🔊 سخنرانی محسن رنانی در جمع فعالان اقتصادی جوان/ ۳۰ دی ۱۴۰۲
📖 مقدمه ای برای مطالعه بهتر کتاب سرمایه معنوی
📘 سفارش اینترنتی کتاب سرمایه معنوی
📚 #کتابخوانی_توسعه
@pooyeshfekri
🔊 سخنرانی محسن رنانی در جمع فعالان اقتصادی جوان/ ۳۰ دی ۱۴۰۲
📖 مقدمه ای برای مطالعه بهتر کتاب سرمایه معنوی
📘 سفارش اینترنتی کتاب سرمایه معنوی
📚 #کتابخوانی_توسعه
@pooyeshfekri
📙 معرفی کتاب «روایت مقصود فراستخواه از مسأله توسعه در ایران»
@pooyeshfekri
🔸 از هایک فیلسوف و اقتصاددان بزرگ قرن بیستم نقل است که هر چه اقتصاددانی، فلسفه جامعه‌شناسی، تاریخ و دیگر علوم اجتماعی و انسانی را بیشتر بداند اقتصاددان‌تر است.
🔸 این نکته عمیقی است. دانش رسمی اقتصاد به ضرورت رویکرد تقلیل‌گرای خود - که هدف از آن ریاضیاتی شدن و قابل اندازه‌گیری شدن متغیرهای اقتصادی است - بخش بزرگی از واقعیات حول یک پدیده را نادیده می‌گیرد و با مفروضات فراوان تصریح شده یا نشده‌ای وارد تحلیل یک پدیده میشود.
🔸 هرچند ساده‌سازی یکی از ضرورت‌های تحلیل علمی است، اما پس از آن که دانش آموخته اقتصاد، بر کلیت و زوایای دانش اقتصاد اشراف یافت، اگر در همان چارچوب بماند هرگز نمی‌تواند تحلیل‌هایی که هم خارج از حوزه آکادمی قابل درک، قابل قبول و جذاب باشد و هم در حوزه سیاست گذاری موثر و کارآمد باشد، ارائه کند.
🔸 بخش بزرگی از خطاهای سیاست‌گذاری اقتصادی در سال‌های پس از انقلاب نیز ناشی از همین رویکرد تقلیل گرا بود. زیرا آن اقتصاددانانی که به دولت‌ها مشورت دادند حتی اگر درسشان را خوب خوانده بودند و در حوزه خود متخصص بودند، اما دانش تاریخی اجتماعی و روان شناختی از جامعه ایران نداشتند.
🔸 اگر دیدگاه هایک در مورد اقتصاددانان صادق باشد، در مورد جامعه شناسان جدی تر است و از آن مهمتر در حوزه تحلیل مسائل توسعۀ، کشور که نگاهی کلان بین نسلی و حتى تاریخی می‌طلبد قطعاً حیاتی است.
🔸 تمام تمایزی که بین اندیشمندان علوم اجتماعی ایران وجود دارد در همین نکته است. آنان که نخست درس خودشان را خوب خوانده اند و سپس در حوزه‌های اجتماعی دیگر نیز آگاهی‌ها و دانش لازم را کسب کردهاند، بهتر و عمیق تر می‌توانند مسائل توسعۀ ایران را ببینند و تحلیل کنند.
🔸 دکتر مقصود فراستخواه یکی از این اندیشمندان است که هم درس خودش را خوب و عمیق خوانده است و هم دانش خود را در حوزه‌های مختلف همچون علوم اجتماعی روان شناسی، ادبیات علوم دینی، تاریخ و علوم تربیتی تعمیق داده است.
🔸 مطالعه عمیق و گسترده، که به ذهن افق میدهد؛ تفکر مستمر که به اندیشه نظم می دهد؛ مسأله محوری در اندیشه که به اندیشه حس میدهد؛ تسلط بر چند زبان که قدرت مفهوم پردازی می‌بخشد؛ مطالعات فرارشته‌ای که اندیشه را استحکام می‌بخشد؛ توانایی پژوهش گروهی که انرژی آفرین و پرورنده است؛ و پایداری و نظم در کار که پژوهش را ثمربخش می‌کند؛ از ویژگی‌های برجسته دکتر مقصود فراستخواه است.
🔸 به گمان من دکتر مقصود فراستخواه را باید در شمار جدی‌ترین، منسجم ترین پرکارترین و مؤثرترین اندیشه ورزان توسعه ملی قلمداد کرد. (بخشی از مقدمه دکتر محسن رنانی بر کتاب روایت مقصود فراستخواه از مسئله توسعه ایران)
🔸 کتاب «روایت مقصود» که در پویش فکری توسعه منتشر شده است، شامل بر کلیتی از دیدگاه‌های مقصود فراستخواه درباره مسألۀ توسعه در ایران است. توسعه برای فراستخواه اتفاقی از جنس کاشتن بذر تا روئیدن و بالیدن گیاه است، که چنین فرآیندی از رشد و نمو امریست زمانبر.
🔸 درضمن از نگاه مقصود «توسعه» شوقی است که نه تنها نطفۀ آن در جان جامعه شکل می‌گیرد بلکه بالندگی و تکامل آن نیز در بطن جامعه آهسته و پیوسته رخ میدهد.
🔸 در ضمن طی مسیر توسعه یافتگی در فرآیندی تدریجی زمانی ممکن میشود که همکاری جمعی مردم و در مسیری از یادگیری اجتماعی در عمل محقق شود که اگر ایرانیان به یکدیگر یاد ندهند و از همدیگر نیآموزند نتیجه کار همانا سنتی ماندن ذهن و زمانه ایران و ایرانی است.
🔸 به خصوص که تحول در ذهن و زبان ایرانیان - درهمکاری گفت وگو و آموزش - عقیم می‌ماند و عقب می‌افتد؛ عقب می‌افتد از تمامی نو شدن‌ها زرق و برق‌های روزمره و ظواهر مادی که این بی‌تناسبی زندگی درونی و بیرونی ایرانیان است که بیرون زندگیشان با توسعه‌ای دولتی و نفتی آباد شده ولی درون این توسعه در فقدان همکاری و آموزش از معنا تهی شده.
🔸 پس توسعه در ایران از نگاه فراستخواه طرحی ناتمام است و البته گام آخر برای تمام کردن این طرح ناتمام همانا شام آخر حاکمان با توسعه آمرانه است. از طرف جامعه نیز تمام شدن این طرح مشروط است به گشایشی سیاسی که با دو بال «حزب مشارکت‌پذیر» و «دانشگاه مستقل»، سرانجام توسعه یافتگی ایران محقق خواهد شد.
📓 تهیه کتاب «روایت مقصود فراستخواه از مسأله توسعه در ایران»
📺 کلیپ نشست رونمایی از کتاب «روایت مقصود فراستخواه از مسأله توسعه در ایران»
📚 #کتابخوانی_توسعه
@pooyeshfekri
🔸 از هایک فیلسوف و اقتصاددان بزرگ قرن بیستم نقل است که هر چه اقتصاددانی، فلسفه جامعه‌شناسی، تاریخ و دیگر علوم اجتماعی و انسانی را بیشتر بداند اقتصاددان‌تر است.
🔸 این نکته عمیقی است. دانش رسمی اقتصاد به ضرورت رویکرد تقلیل‌گرای خود - که هدف از آن ریاضیاتی شدن و قابل اندازه‌گیری شدن متغیرهای اقتصادی است - بخش بزرگی از واقعیات حول یک پدیده را نادیده می‌گیرد و با مفروضات فراوان تصریح شده یا نشده‌ای وارد تحلیل یک پدیده میشود.
🔸 هرچند ساده‌سازی یکی از ضرورت‌های تحلیل علمی است، اما پس از آن که دانش آموخته اقتصاد، بر کلیت و زوایای دانش اقتصاد اشراف یافت، اگر در همان چارچوب بماند هرگز نمی‌تواند تحلیل‌هایی که هم خارج از حوزه آکادمی قابل درک، قابل قبول و جذاب باشد و هم در حوزه سیاست گذاری موثر و کارآمد باشد، ارائه کند.
🔸 بخش بزرگی از خطاهای سیاست‌گذاری اقتصادی در سال‌های پس از انقلاب نیز ناشی از همین رویکرد تقلیل گرا بود. زیرا آن اقتصاددانانی که به دولت‌ها مشورت دادند حتی اگر درسشان را خوب خوانده بودند و در حوزه خود متخصص بودند، اما دانش تاریخی اجتماعی و روان شناختی از جامعه ایران نداشتند.
🔸 اگر دیدگاه هایک در مورد اقتصاددانان صادق باشد، در مورد جامعه شناسان جدی تر است و از آن مهمتر در حوزه تحلیل مسائل توسعۀ، کشور که نگاهی کلان بین نسلی و حتى تاریخی می‌طلبد قطعاً حیاتی است.
🔸 تمام تمایزی که بین اندیشمندان علوم اجتماعی ایران وجود دارد در همین نکته است. آنان که نخست درس خودشان را خوب خوانده اند و سپس در حوزه‌های اجتماعی دیگر نیز آگاهی‌ها و دانش لازم را کسب کردهاند، بهتر و عمیق تر می‌توانند مسائل توسعۀ ایران را ببینند و تحلیل کنند.
🔸 دکتر مقصود فراستخواه یکی از این اندیشمندان است که هم درس خودش را خوب و عمیق خوانده است و هم دانش خود را در حوزه‌های مختلف همچون علوم اجتماعی روان شناسی، ادبیات علوم دینی، تاریخ و علوم تربیتی تعمیق داده است.
🔸 مطالعه عمیق و گسترده، که به ذهن افق میدهد؛ تفکر مستمر که به اندیشه نظم می دهد؛ مسأله محوری در اندیشه که به اندیشه حس میدهد؛ تسلط بر چند زبان که قدرت مفهوم پردازی می‌بخشد؛ مطالعات فرارشته‌ای که اندیشه را استحکام می‌بخشد؛ توانایی پژوهش گروهی که انرژی آفرین و پرورنده است؛ و پایداری و نظم در کار که پژوهش را ثمربخش می‌کند؛ از ویژگی‌های برجسته دکتر مقصود فراستخواه است.
🔸 به گمان من دکتر مقصود فراستخواه را باید در شمار جدی‌ترین، منسجم ترین پرکارترین و مؤثرترین اندیشه ورزان توسعه ملی قلمداد کرد. (بخشی از مقدمه دکتر محسن رنانی بر کتاب روایت مقصود فراستخواه از مسئله توسعه ایران)
🔸 کتاب «روایت مقصود» که در پویش فکری توسعه منتشر شده است، شامل بر کلیتی از دیدگاه‌های مقصود فراستخواه درباره مسألۀ توسعه در ایران است. توسعه برای فراستخواه اتفاقی از جنس کاشتن بذر تا روئیدن و بالیدن گیاه است، که چنین فرآیندی از رشد و نمو امریست زمانبر.
🔸 درضمن از نگاه مقصود «توسعه» شوقی است که نه تنها نطفۀ آن در جان جامعه شکل می‌گیرد بلکه بالندگی و تکامل آن نیز در بطن جامعه آهسته و پیوسته رخ میدهد.
🔸 در ضمن طی مسیر توسعه یافتگی در فرآیندی تدریجی زمانی ممکن میشود که همکاری جمعی مردم و در مسیری از یادگیری اجتماعی در عمل محقق شود که اگر ایرانیان به یکدیگر یاد ندهند و از همدیگر نیآموزند نتیجه کار همانا سنتی ماندن ذهن و زمانه ایران و ایرانی است.
🔸 به خصوص که تحول در ذهن و زبان ایرانیان - درهمکاری گفت وگو و آموزش - عقیم می‌ماند و عقب می‌افتد؛ عقب می‌افتد از تمامی نو شدن‌ها زرق و برق‌های روزمره و ظواهر مادی که این بی‌تناسبی زندگی درونی و بیرونی ایرانیان است که بیرون زندگیشان با توسعه‌ای دولتی و نفتی آباد شده ولی درون این توسعه در فقدان همکاری و آموزش از معنا تهی شده.
🔸 پس توسعه در ایران از نگاه فراستخواه طرحی ناتمام است و البته گام آخر برای تمام کردن این طرح ناتمام همانا شام آخر حاکمان با توسعه آمرانه است. از طرف جامعه نیز تمام شدن این طرح مشروط است به گشایشی سیاسی که با دو بال «حزب مشارکت‌پذیر» و «دانشگاه مستقل»، سرانجام توسعه یافتگی ایران محقق خواهد شد.
📓 تهیه کتاب «روایت مقصود فراستخواه از مسأله توسعه در ایران»
📺 کلیپ نشست رونمایی از کتاب «روایت مقصود فراستخواه از مسأله توسعه در ایران»
📚 #کتابخوانی_توسعه
Pooyeshfekri
روایت مقصود فراستخواه از مسأله توسعه در ایران - پویش فکری توسعه
در پژوهش دامنه دار«گفت وگو‌های توسعه» کوشش بر این است تا بین صاحب‌نظران ایرانی که در حوزه‌ی توسعه بطور منظم اندیشیده و قلم زده اند،گفت‌وگوهایی در انداخته شود و در این مسیر، با تدوین روایت هر یک از آن ها از مسأله توسعه در ایران، هم به شکل گیری گفتمان توسعه…
👁🗨 حکومت‌ها چگونه به دنیا می‌نگرند؟
❕از «اشرف بالقوه» تا «احمق بالفعل»
@pooyeshfekri
▪️ یکی از زیباترین تشبیهات در توصیف کوته نگری انسان کمال پرست امروزی از این قرار است: «اینها که فکر نظم و آراستگی، ذهنشان را مشغول کرده است، قیچی را بر می‌دارند و به قطع کردن و بریدن عالم هستی می‌پردازند.
▪️ کار ایشان همچون کودکی است که چون می‌خواهد بریده تصویر خود را متقارن کند، آن قدر از این طرف و آن طرف تصویر می‌برد تا بالاخره چیزی از آن باقی نمی‌ماند. ایشان به دنبال سیطره خود هستند و هر چه با ساده سازی‌های ایشان هماهنگ نشود، باید حذف گردد.»
▪️وقتی آن کودک نادان و نابودگر به جایگاه یک مقام نادان حکومتی می‌رسد، پول، قدرت و توان اجرای این ساده سازی‌ها در دست وی قرار می‌گیرد و جهل مرکب او، مایه تباهی طبیعت و بسیاری از سازوکارهای جامعه میشود، که نیازی به مداخله رسمی نداشته‌اند و مداخله رسمی حتی به منزله تیر خلاص بر پیکر آنها بوده است.
▪️ جهلی که در سر تک تک مردم حداکثر به ضربه یک تبر بر پیکر یک درخت یا زخم یک بیل بر گُرده زمین یا از هم پاشیدن کانون یک خانواده ختم میشود، در دندانه‌های غول آسای قدرت و منابع حکومت، به جسم هیولایی یک سد بی‌قواره، به تراشیدن و صاف کردن تمام و کمال بزرگترین جنگل‌های دنیا به ساخت شهرها در دل بیابان و ساختن کارخانه روی گور درختان، به غصب آب و خاک و آسایش سایر موجودات به مالا مال شدن اقیانوس‌های بیکران از پلاستیک و حتی رخنه کردن مولکول‌های پلاستیک به سلول‌های موجودات دریایی، و به حاشیه نشینی و خاکستر نشینی مردمان محلی در حومه‌های کثیف شهرهایی می‌انجامد که برخی از عشاق سینه چاک کمال پرستی یا کمال گرایی کاذب، آنها را با افتخار «کلان شهر» می نامند.
▪️ جهل حکومتی در عباراتی از قبیل «مهندسی اجتماعی»، «هویت ملی»، «عدالت اجتماعی» و «منافع ملی» تکرار میشود تا ذهن مردم را از شناخت و حساسیت درباره منقرض کردن هویت‌های محلی جوامع محلی و نهادهای خودگردان محلی منحرف کند.
▪️ کتاب بی نظیری که در این یادداشت معرفی می‌کنیم، شرح نخوت و قدرت طلبی انسان‌هایی است که جز خود چیزی نمی‌بینند و برای هموار کردن راه سلطه خود بر محیط بیرون (اعم از طبیعت جاندار یا بی‌جان با جوامع انسانی، روش هموار کردن، کاستن از شوع، و از میان بردن نوع را در پیش می‌گیرند،
▪️ زیرا محیطی که یکدست و فاقد تنوع باشد، آسان‌تر به تسخیر در می‌آید. کارها از زدودن تقدس از طبیعت غیر جاندار، سپس سرک کشیدن به طبیعت جاندار و کنجکاوی برای سلطه بر آن شروع میشود و در آخــر بـا بوالفضولی در پیچیده‌ترین بخش از این طبیعت جاندار، یعنی دنیای جسم و روح انسان ادامه می یابد.
▪️ کتاب «حکومت‌ها چگونه به دنیا می‌نگرند؟» اشاره‌ای هوشمندانه و مختصر به مهم ترین جنبه این ویرانگری‌های بشر امروزی است که از چنته حکومت‌ها صادر میشود.
▪️درک تمام و کمال پیام کتاب، مستلزم مطالعه کتاب از آغاز تا پایان است، ولی شاید در این پیش‌گفتار بتوان به ذکر یکی از مهمترین پیام‌ها و درس‌های کتاب که برای حکومتیان و مجریان برنامه‌ها و طرح‌های حکومتی بسیار گرانقدر است اکتفا کرد.
▪️ در هر برنامه و فکر ظاهراً عالی ولی اغلب توخالی، عقل آحاد مردم و دانش ژرف عملی آنها باید بر عقل کوتاه و منفعت طلبانه مسئولان و مجریان پایتخت نشین ترجیح داده شود.
▪️عقل چندصد یا چند هزار ساله مردم محلی و آشنایی ایشان با ملاحظات ظریف و دقیق در هر محل، علاوه بر آنکه سخیف و پیش پا افتاده نیست، اغلب بسیار ریشه دارتر و دوراندیشانه‌تر از تخیلات سرهم‌بندی شده و ناشیانه بوروکرات‌های مرکز است.
▪️ مطمئن ترین و ضروری‌ترین شیوه برای کاستن از آثار شوم تصمیم‌های نابخردانه برنامه‌ریزان مرکزی، روی آوردن آنان به تواضع و مقیم شدن در سرزمین «شنیدن» - به جای اسکان دائمی در سرزمین سخن گفتن و راه حل دادن - است.
▪️ تنها شنیدن حرف مردم از پیر و جوان تا عامی و دانشمند است که مسئولان متوهم حکومتی را از ارزشمندترین گنجینه حکمت ها و راه حل ها برخوردار می کند و بهترین و ارزان‌ترین راهکارها را در دسترس آنها قرار می دهد.
▪️ فایل رایگان کتاب «حکومت‌ها چگونه به دنیا می‌نگرند؟» با هماهنگی مترجم این کتاب، که از پژوهشگران پویش فکری توسعه است، در سایت پویش فکری توسعه در دسترس عموم قرار گرفته که میتوانید از بینش آن بهره‌مند شوید.
▪️ این کتاب نوشته جیمز اسکات است که در سال 2020 تالیف شده و به سفارش اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران زیر نظر شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی توسط آقای اصلان قودجانی ترجمه شده است و اینک در اختیار عموم قرار می‌گیرد.
📓 دانلود رایگان فایل پی دی اف کتاب «حکومت‌ها چگونه به دنیا می‌نگرند؟»
📚 #کتابخوانی_توسعه
❕از «اشرف بالقوه» تا «احمق بالفعل»
@pooyeshfekri
▪️ یکی از زیباترین تشبیهات در توصیف کوته نگری انسان کمال پرست امروزی از این قرار است: «اینها که فکر نظم و آراستگی، ذهنشان را مشغول کرده است، قیچی را بر می‌دارند و به قطع کردن و بریدن عالم هستی می‌پردازند.
▪️ کار ایشان همچون کودکی است که چون می‌خواهد بریده تصویر خود را متقارن کند، آن قدر از این طرف و آن طرف تصویر می‌برد تا بالاخره چیزی از آن باقی نمی‌ماند. ایشان به دنبال سیطره خود هستند و هر چه با ساده سازی‌های ایشان هماهنگ نشود، باید حذف گردد.»
▪️وقتی آن کودک نادان و نابودگر به جایگاه یک مقام نادان حکومتی می‌رسد، پول، قدرت و توان اجرای این ساده سازی‌ها در دست وی قرار می‌گیرد و جهل مرکب او، مایه تباهی طبیعت و بسیاری از سازوکارهای جامعه میشود، که نیازی به مداخله رسمی نداشته‌اند و مداخله رسمی حتی به منزله تیر خلاص بر پیکر آنها بوده است.
▪️ جهلی که در سر تک تک مردم حداکثر به ضربه یک تبر بر پیکر یک درخت یا زخم یک بیل بر گُرده زمین یا از هم پاشیدن کانون یک خانواده ختم میشود، در دندانه‌های غول آسای قدرت و منابع حکومت، به جسم هیولایی یک سد بی‌قواره، به تراشیدن و صاف کردن تمام و کمال بزرگترین جنگل‌های دنیا به ساخت شهرها در دل بیابان و ساختن کارخانه روی گور درختان، به غصب آب و خاک و آسایش سایر موجودات به مالا مال شدن اقیانوس‌های بیکران از پلاستیک و حتی رخنه کردن مولکول‌های پلاستیک به سلول‌های موجودات دریایی، و به حاشیه نشینی و خاکستر نشینی مردمان محلی در حومه‌های کثیف شهرهایی می‌انجامد که برخی از عشاق سینه چاک کمال پرستی یا کمال گرایی کاذب، آنها را با افتخار «کلان شهر» می نامند.
▪️ جهل حکومتی در عباراتی از قبیل «مهندسی اجتماعی»، «هویت ملی»، «عدالت اجتماعی» و «منافع ملی» تکرار میشود تا ذهن مردم را از شناخت و حساسیت درباره منقرض کردن هویت‌های محلی جوامع محلی و نهادهای خودگردان محلی منحرف کند.
▪️ کتاب بی نظیری که در این یادداشت معرفی می‌کنیم، شرح نخوت و قدرت طلبی انسان‌هایی است که جز خود چیزی نمی‌بینند و برای هموار کردن راه سلطه خود بر محیط بیرون (اعم از طبیعت جاندار یا بی‌جان با جوامع انسانی، روش هموار کردن، کاستن از شوع، و از میان بردن نوع را در پیش می‌گیرند،
▪️ زیرا محیطی که یکدست و فاقد تنوع باشد، آسان‌تر به تسخیر در می‌آید. کارها از زدودن تقدس از طبیعت غیر جاندار، سپس سرک کشیدن به طبیعت جاندار و کنجکاوی برای سلطه بر آن شروع میشود و در آخــر بـا بوالفضولی در پیچیده‌ترین بخش از این طبیعت جاندار، یعنی دنیای جسم و روح انسان ادامه می یابد.
▪️ کتاب «حکومت‌ها چگونه به دنیا می‌نگرند؟» اشاره‌ای هوشمندانه و مختصر به مهم ترین جنبه این ویرانگری‌های بشر امروزی است که از چنته حکومت‌ها صادر میشود.
▪️درک تمام و کمال پیام کتاب، مستلزم مطالعه کتاب از آغاز تا پایان است، ولی شاید در این پیش‌گفتار بتوان به ذکر یکی از مهمترین پیام‌ها و درس‌های کتاب که برای حکومتیان و مجریان برنامه‌ها و طرح‌های حکومتی بسیار گرانقدر است اکتفا کرد.
▪️ در هر برنامه و فکر ظاهراً عالی ولی اغلب توخالی، عقل آحاد مردم و دانش ژرف عملی آنها باید بر عقل کوتاه و منفعت طلبانه مسئولان و مجریان پایتخت نشین ترجیح داده شود.
▪️عقل چندصد یا چند هزار ساله مردم محلی و آشنایی ایشان با ملاحظات ظریف و دقیق در هر محل، علاوه بر آنکه سخیف و پیش پا افتاده نیست، اغلب بسیار ریشه دارتر و دوراندیشانه‌تر از تخیلات سرهم‌بندی شده و ناشیانه بوروکرات‌های مرکز است.
▪️ مطمئن ترین و ضروری‌ترین شیوه برای کاستن از آثار شوم تصمیم‌های نابخردانه برنامه‌ریزان مرکزی، روی آوردن آنان به تواضع و مقیم شدن در سرزمین «شنیدن» - به جای اسکان دائمی در سرزمین سخن گفتن و راه حل دادن - است.
▪️ تنها شنیدن حرف مردم از پیر و جوان تا عامی و دانشمند است که مسئولان متوهم حکومتی را از ارزشمندترین گنجینه حکمت ها و راه حل ها برخوردار می کند و بهترین و ارزان‌ترین راهکارها را در دسترس آنها قرار می دهد.
▪️ فایل رایگان کتاب «حکومت‌ها چگونه به دنیا می‌نگرند؟» با هماهنگی مترجم این کتاب، که از پژوهشگران پویش فکری توسعه است، در سایت پویش فکری توسعه در دسترس عموم قرار گرفته که میتوانید از بینش آن بهره‌مند شوید.
▪️ این کتاب نوشته جیمز اسکات است که در سال 2020 تالیف شده و به سفارش اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران زیر نظر شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی توسط آقای اصلان قودجانی ترجمه شده است و اینک در اختیار عموم قرار می‌گیرد.
📓 دانلود رایگان فایل پی دی اف کتاب «حکومت‌ها چگونه به دنیا می‌نگرند؟»
📚 #کتابخوانی_توسعه
⚪️ ناکارآمدی، فقدان کارایی و گزینش بر اساس وفاداری؛ پاشنه آشیل توسعه ایران
👥 نکات کلیدی گفتگو با علیرضا غریب دوست، دبیر انجمن حقوق شناسی، و مشاور سابق وزیر دادگستری
@pooyeshfekri
▫️واقعیت این است که توسعه به هیچ عنوان دغدغه و مسئله نظام جمهوری اسلامی ایران نیست. دغدغه‌اش عمدتاً بقای خود و حفظ یک حکومت و تفکر ایدئولوژیک است.
▫️ حکومت جمهوری اسلامی ایران اگر دغدغه توسعه داشت به سراغ تنش‌زدایی می‌رفت؛ اگر دغدغه توسعه داشت متوجه این مسئله بود که ما باید راه‌آهنمان را که ارزان‌ترین حمل‌ونقل ریلی و حمل کالا و بار و مسافر است با تمام توان گسترش دهیم؛ اگر دغدغه توسعه داشت، هزینه-فایده می‌کرد و از خود می‌پرسید چرا باید درگیر اوکراین بشویم، اصلاً اوکراین کجای بازی ما قرار دارد؟
▫️در سلسله‌مراتب مسئولیت در نظام جمهوری اسلامی، هر چه از بالا به پایین می‌آییم، مسئله توسعه جدی‌تر میشود و هر چه بالا برویم، توسعه فاقد معنا میشود و موضوعیتش را از دست میدهد. رده‌های بالا دچار روزمرگی است، ولی وقتی به مدیران سطح میانی می‌رسیم، مدیران دغدغه توسعه دارند.
▫️ مسیر فعلی قطعاً در جهت توسعه نیست. چون برای توسعه بسترهایی لازم است که امروز اصلاً وجود ندارد. به امکان ارتباط نیاز داریم، به تبادل و مبادله نیاز داریم، به سرمایه اجتماعی و مشروعیت سیاسی برای جلب مشارکت جامعه نیاز داریم. اصلاً نمی‌شود شما صحبت از توسعه کنید و در لیست سیاه FATF قرار بگیرید.
▫️ بعد از انقلاب اسلامی، تا سال ۶۸ هیچ امکان و فرصتی برای فکرکردن در مورد توسعه وجود نداشت؛ چون درگیر جنگ و کشمکش‌های سیاسی داخلی و خارجی بود. در عمل، توسعه با ادبیات سازندگی و بازسازی و آبادانی ایران در حدود سال ۷۰ شروع شد و توسعه در کلمه سازندگی یک مقدار تجلی پیدا کرد.
▫️ سید محمد خاتمی با اینکه شخصیت فرهنگی، روشنفکری و فهیم داشت، برنامه ویژه اقتصادی نداشت، ولی تنش‌ها را پایین آورد و ما رشد اقتصادی پیدا کردیم. دولت آقای احمدی‌نژاد تبلور و ظهور جریان نظامی-امنیتی بود و سپس دولت روحانی آمده بود که جلوی جنگ ایران و آمریکا را بگیرد. اما این دولت نیز بنای توسعه نداشت.
▫️ من پاشنه آشیل توسعه ایران را ناکارآمدی، فقدان کارایی و فرایند گزینش می‌دانم؛ فرایند گزینشی که بر اساس وفاداری است و نه تخصص. این مسئله گزینش بر اساس وفاداری در قانون - ماده ۷۱ قانون مدیریت خدمات کشوری - هم وجود دارد.
▫️ ماده ۷۱ چه می‌گوید؟ می‌گوید که برای وزیر شدن، برای معاون وزیر شدن، فقط شناسنامه و کارت ملی کافی است و صلاحیت علمی، تخصص، شناخت کافی از سازمان و طی کردن سلسله مراتب سازمانی از شروط لازم برای پست‌های سیاسی مربوطه نیست.
▫️ ماده ۷۱ اجازه میدهد کسی که هیچ‌وقت کارمند یک سازمان نبوده و در هیچ پستی از سلسله‌مراتب اداری آن سازمان از کارمند ساده گرفته تا کارشناس و مدیر سابقه خدمت نداشته، یک شبه رئیس آن سازمان شود.
▫️ بدین شکل یک نظام بروکراسی بسیار ناکارآمد شکل می‌گیرد. با وجود این نظام اداری ناکارآمد و متلاشی، با وجود ماده ۷۱ قانون مدیریت خدمات کشور و با وجود استقرار و نهادینه‌شدن شبکه مناسبات غیررسمی و فساد ناشی از این شبکه، صحبت از توسعه در ایران اصلاً امکان‌پذیر نیست.
▫️ نظم حقوقی ملی امروز ما مبتنی بر فقه و بر روی فونداسیون حقوق موضوعه یا civil law است که بخش‌هایی از common law در آن هست (مثل آرای وحدت رویه در دیوان عالی کشور) و ملغمه‌ای هم از سنت‌ها در آن وجود دارد. اما هیچ‌کدام این چهار نظم در نظام حقوقی ما وجود ندارد و بار اصلی بر دوش فقه است که ظاهر و پوشش civil law دارد.
▫️ این نظم حقوقی به‌هیچ‌عنوان بستری برای توسعه نیست. آرمان‌شهر من یک نظام حقوقی برخاسته از فرهنگ و تمدن چندهزار ساله ایرانی است که در آن فقه و باورمندی دینی هم وجود دارد (این بحث را در قالب کتاب « در جستجوی حقوق ایرانی» تدوین کرده‌ام).
▫️ به‌هرحال با این اوصاف قاطعانه معتقدم که جمهوری اسلامی نمی‌تواند به همین شکل ادامه دهد. این استفراغ مبارک (مطلب دکتر رنانی) باید رخ دهد و دارد رخ میدهد.
▫️ ما چه‌کار می‌توانیم بکنیم؟ فقط خودمان را امیدوار نگه داریم و اگر توان داشتیم، نفر بغل‌دستی‌مان را امیدوار نگه داریم. همین کاری که الان می‌کنید، تجربیات را ثبت کنیم، عیب‌ها و عیب‌یابی‌ها را به عنوان دانش ضمنی ثبت و ضبط کنیم.
📃 برای خواندن متن تفصیلی این مصاحبه کلیک کنید.
🤝 برای ادامه گفتگوی مصاحبه ای توسعه با صاحب نظران دیگر میتوانید از این فعالیت حمایت کنید.
👥 نکات کلیدی گفتگو با علیرضا غریب دوست، دبیر انجمن حقوق شناسی، و مشاور سابق وزیر دادگستری
@pooyeshfekri
▫️واقعیت این است که توسعه به هیچ عنوان دغدغه و مسئله نظام جمهوری اسلامی ایران نیست. دغدغه‌اش عمدتاً بقای خود و حفظ یک حکومت و تفکر ایدئولوژیک است.
▫️ حکومت جمهوری اسلامی ایران اگر دغدغه توسعه داشت به سراغ تنش‌زدایی می‌رفت؛ اگر دغدغه توسعه داشت متوجه این مسئله بود که ما باید راه‌آهنمان را که ارزان‌ترین حمل‌ونقل ریلی و حمل کالا و بار و مسافر است با تمام توان گسترش دهیم؛ اگر دغدغه توسعه داشت، هزینه-فایده می‌کرد و از خود می‌پرسید چرا باید درگیر اوکراین بشویم، اصلاً اوکراین کجای بازی ما قرار دارد؟
▫️در سلسله‌مراتب مسئولیت در نظام جمهوری اسلامی، هر چه از بالا به پایین می‌آییم، مسئله توسعه جدی‌تر میشود و هر چه بالا برویم، توسعه فاقد معنا میشود و موضوعیتش را از دست میدهد. رده‌های بالا دچار روزمرگی است، ولی وقتی به مدیران سطح میانی می‌رسیم، مدیران دغدغه توسعه دارند.
▫️ مسیر فعلی قطعاً در جهت توسعه نیست. چون برای توسعه بسترهایی لازم است که امروز اصلاً وجود ندارد. به امکان ارتباط نیاز داریم، به تبادل و مبادله نیاز داریم، به سرمایه اجتماعی و مشروعیت سیاسی برای جلب مشارکت جامعه نیاز داریم. اصلاً نمی‌شود شما صحبت از توسعه کنید و در لیست سیاه FATF قرار بگیرید.
▫️ بعد از انقلاب اسلامی، تا سال ۶۸ هیچ امکان و فرصتی برای فکرکردن در مورد توسعه وجود نداشت؛ چون درگیر جنگ و کشمکش‌های سیاسی داخلی و خارجی بود. در عمل، توسعه با ادبیات سازندگی و بازسازی و آبادانی ایران در حدود سال ۷۰ شروع شد و توسعه در کلمه سازندگی یک مقدار تجلی پیدا کرد.
▫️ سید محمد خاتمی با اینکه شخصیت فرهنگی، روشنفکری و فهیم داشت، برنامه ویژه اقتصادی نداشت، ولی تنش‌ها را پایین آورد و ما رشد اقتصادی پیدا کردیم. دولت آقای احمدی‌نژاد تبلور و ظهور جریان نظامی-امنیتی بود و سپس دولت روحانی آمده بود که جلوی جنگ ایران و آمریکا را بگیرد. اما این دولت نیز بنای توسعه نداشت.
▫️ من پاشنه آشیل توسعه ایران را ناکارآمدی، فقدان کارایی و فرایند گزینش می‌دانم؛ فرایند گزینشی که بر اساس وفاداری است و نه تخصص. این مسئله گزینش بر اساس وفاداری در قانون - ماده ۷۱ قانون مدیریت خدمات کشوری - هم وجود دارد.
▫️ ماده ۷۱ چه می‌گوید؟ می‌گوید که برای وزیر شدن، برای معاون وزیر شدن، فقط شناسنامه و کارت ملی کافی است و صلاحیت علمی، تخصص، شناخت کافی از سازمان و طی کردن سلسله مراتب سازمانی از شروط لازم برای پست‌های سیاسی مربوطه نیست.
▫️ ماده ۷۱ اجازه میدهد کسی که هیچ‌وقت کارمند یک سازمان نبوده و در هیچ پستی از سلسله‌مراتب اداری آن سازمان از کارمند ساده گرفته تا کارشناس و مدیر سابقه خدمت نداشته، یک شبه رئیس آن سازمان شود.
▫️ بدین شکل یک نظام بروکراسی بسیار ناکارآمد شکل می‌گیرد. با وجود این نظام اداری ناکارآمد و متلاشی، با وجود ماده ۷۱ قانون مدیریت خدمات کشور و با وجود استقرار و نهادینه‌شدن شبکه مناسبات غیررسمی و فساد ناشی از این شبکه، صحبت از توسعه در ایران اصلاً امکان‌پذیر نیست.
▫️ نظم حقوقی ملی امروز ما مبتنی بر فقه و بر روی فونداسیون حقوق موضوعه یا civil law است که بخش‌هایی از common law در آن هست (مثل آرای وحدت رویه در دیوان عالی کشور) و ملغمه‌ای هم از سنت‌ها در آن وجود دارد. اما هیچ‌کدام این چهار نظم در نظام حقوقی ما وجود ندارد و بار اصلی بر دوش فقه است که ظاهر و پوشش civil law دارد.
▫️ این نظم حقوقی به‌هیچ‌عنوان بستری برای توسعه نیست. آرمان‌شهر من یک نظام حقوقی برخاسته از فرهنگ و تمدن چندهزار ساله ایرانی است که در آن فقه و باورمندی دینی هم وجود دارد (این بحث را در قالب کتاب « در جستجوی حقوق ایرانی» تدوین کرده‌ام).
▫️ به‌هرحال با این اوصاف قاطعانه معتقدم که جمهوری اسلامی نمی‌تواند به همین شکل ادامه دهد. این استفراغ مبارک (مطلب دکتر رنانی) باید رخ دهد و دارد رخ میدهد.
▫️ ما چه‌کار می‌توانیم بکنیم؟ فقط خودمان را امیدوار نگه داریم و اگر توان داشتیم، نفر بغل‌دستی‌مان را امیدوار نگه داریم. همین کاری که الان می‌کنید، تجربیات را ثبت کنیم، عیب‌ها و عیب‌یابی‌ها را به عنوان دانش ضمنی ثبت و ضبط کنیم.
📃 برای خواندن متن تفصیلی این مصاحبه کلیک کنید.
🤝 برای ادامه گفتگوی مصاحبه ای توسعه با صاحب نظران دیگر میتوانید از این فعالیت حمایت کنید.
Pooyeshfekri
گفتگوی توسعه با علیرضا غریب دوست - پویش فکری توسعه
علیرضا غریب دوست، دبیر انجمن حقوق شناسی، و مشاور سابق وزیر دادگستری است. واقعیت این است که توسعه به هیچ عنوان دغدغه و مسئله نظام جمهوری اسلامی ایران نیست. دغدغه‌اش عمدتاً بقای خود و حفظ یک حکومت و تفکر ایدئولوژیک است. حکومت جمهوری اسلامی ایران اگر دغدغه…
🥗 توسعه فردی؛ تغذیه سالم و رعایت قواعد خوردن
@pooyeshfekri
▫️ هر گاه در بین شاخص‌های توسعه فردی به شاخص سلامتی می‌رسیدم و یا به درصد روزهایی که یک فرد در طول عمرش سالم زندگی می‌کند، بر میخوردم، به یاد مادربزرگ و پدر بزرگم می‌افتم که تمام عمر خود را سالم و سرحال زندگی کردند و همه بیماری‌ها به طور کاملا گذرا، تنها هفته‌ای از زیست سالانه آنها را تحت تاثیر قرار می‌داد و با کمی استراحت به زندگی عادیشان برمی‌گشتند.
▫️ پدر بزرگم که هیچگاه رنگ تخت بیمارستان را ندیده بود، با سلامتی کامل و با قامتی ایستاده و با عصایی که نزدیک خودش می‌گذاشت، نماز مغرب را خواند و در بین دو نماز کمی احساس خستگی کرد و برای استراحت سرش را بر دیوار کنارش نهاد و از دنیا رفت. به راستی آنها چگونه زندگی می‌کردند که بیمارستان را همچون غریبه‌ای ناشناخته تصور می‌کردند؟
▫️ اخیرا دوست پژوهشگرم (اصلان قودجانی) کتابی را ترجمه کرده و متن آن را جهت انتشار رایگان، برای من ارسال کرد. کتابی که سعی دارد به این سوال ساده پاسخ بدهد؛ چه بخورم؟
▫️ در ابتدای این کتاب نوشته بود، «هر آنچه را که مادربزرگتان غذا نمی‌دانست، نخورید!» و پس از آن ۶۴ قاعده ساده را به زبانی طنز و زیبا بیان کرده است تا بتواند به این سوال مهم پاسخ دهید که «چه بخوریم؟».
▫️ به نظرم مزیت این کتاب نسبت به کتابهای مشابه این است، که توسط یک روزنامه‌نگار کنجکاو نوشته شده که در دنیای سرگشتگی خود به دنبال پاسخ روشن و قابل اجرا برای زندگی روزمره خود و خانواده‌اش رفته است.
▫️ قلم زیبا و جذاب روزنامه نگاری‌اش هم کتابی روان ساخته که مرور آن خسته کننده نیست. برخی از قواعد پیشنهادی او را قبلا از زبان مادربزرگم شنیده بودم و همین انگیزه شد تا کتاب را به طور کامل مرور کنم.
▫️ در این روزها که متخصصان تغذیه مدرن هر روز نظریه جدیدی را برای خوردن‌ها و نخوردن‌ها پیشنهاد می‌دهند و از سوی دیگر متخصصان تغذیه و طب سنتی نیز نظریه‌های پیچیده‌‌ای را برای زیست و خوراک سالم پیشنهاد می‌کنند، مرور قواعد این کتاب خالی از لطف نیست.
▫️ کتاب «قواعد خوردن؛ راهنمای تغذیه سالم»، نوشته مایکل پولان اولین بار در سال ۲۰۰۹ به چاپ رسیده است. این کتاب با هدف دسترسی رایگان همه مخاطبان فارسی زبان و با حمایت دانشگاه جامع علمی-کاربردی عتیق، کانون انجمن کارفرمایی اصفهان، کانون کارآفرینان برتر اصفهان و شرکت توسعه سلامت بهارنیکان، و توسط اصلان قودجانی ترجمه شده است.
▫️ در ادامه فایل کامل این کتاب را در اختیار همه مخاطبان عزیز پویش فکری توسعه قرار می‌دهیم. به امید اینکه سهم سلامتی در زندگی همه شما عزیزان بیشتر شود و گامی کوچک در توسعه فردیتان باشد.
📓 دانلود رایگان فایل پی دی اف کتاب «قواعد خوردن»
📚 #کتابخوانی_توسعه
@pooyeshfekri
▫️ هر گاه در بین شاخص‌های توسعه فردی به شاخص سلامتی می‌رسیدم و یا به درصد روزهایی که یک فرد در طول عمرش سالم زندگی می‌کند، بر میخوردم، به یاد مادربزرگ و پدر بزرگم می‌افتم که تمام عمر خود را سالم و سرحال زندگی کردند و همه بیماری‌ها به طور کاملا گذرا، تنها هفته‌ای از زیست سالانه آنها را تحت تاثیر قرار می‌داد و با کمی استراحت به زندگی عادیشان برمی‌گشتند.
▫️ پدر بزرگم که هیچگاه رنگ تخت بیمارستان را ندیده بود، با سلامتی کامل و با قامتی ایستاده و با عصایی که نزدیک خودش می‌گذاشت، نماز مغرب را خواند و در بین دو نماز کمی احساس خستگی کرد و برای استراحت سرش را بر دیوار کنارش نهاد و از دنیا رفت. به راستی آنها چگونه زندگی می‌کردند که بیمارستان را همچون غریبه‌ای ناشناخته تصور می‌کردند؟
▫️ اخیرا دوست پژوهشگرم (اصلان قودجانی) کتابی را ترجمه کرده و متن آن را جهت انتشار رایگان، برای من ارسال کرد. کتابی که سعی دارد به این سوال ساده پاسخ بدهد؛ چه بخورم؟
▫️ در ابتدای این کتاب نوشته بود، «هر آنچه را که مادربزرگتان غذا نمی‌دانست، نخورید!» و پس از آن ۶۴ قاعده ساده را به زبانی طنز و زیبا بیان کرده است تا بتواند به این سوال مهم پاسخ دهید که «چه بخوریم؟».
▫️ به نظرم مزیت این کتاب نسبت به کتابهای مشابه این است، که توسط یک روزنامه‌نگار کنجکاو نوشته شده که در دنیای سرگشتگی خود به دنبال پاسخ روشن و قابل اجرا برای زندگی روزمره خود و خانواده‌اش رفته است.
▫️ قلم زیبا و جذاب روزنامه نگاری‌اش هم کتابی روان ساخته که مرور آن خسته کننده نیست. برخی از قواعد پیشنهادی او را قبلا از زبان مادربزرگم شنیده بودم و همین انگیزه شد تا کتاب را به طور کامل مرور کنم.
▫️ در این روزها که متخصصان تغذیه مدرن هر روز نظریه جدیدی را برای خوردن‌ها و نخوردن‌ها پیشنهاد می‌دهند و از سوی دیگر متخصصان تغذیه و طب سنتی نیز نظریه‌های پیچیده‌‌ای را برای زیست و خوراک سالم پیشنهاد می‌کنند، مرور قواعد این کتاب خالی از لطف نیست.
▫️ کتاب «قواعد خوردن؛ راهنمای تغذیه سالم»، نوشته مایکل پولان اولین بار در سال ۲۰۰۹ به چاپ رسیده است. این کتاب با هدف دسترسی رایگان همه مخاطبان فارسی زبان و با حمایت دانشگاه جامع علمی-کاربردی عتیق، کانون انجمن کارفرمایی اصفهان، کانون کارآفرینان برتر اصفهان و شرکت توسعه سلامت بهارنیکان، و توسط اصلان قودجانی ترجمه شده است.
▫️ در ادامه فایل کامل این کتاب را در اختیار همه مخاطبان عزیز پویش فکری توسعه قرار می‌دهیم. به امید اینکه سهم سلامتی در زندگی همه شما عزیزان بیشتر شود و گامی کوچک در توسعه فردیتان باشد.
📓 دانلود رایگان فایل پی دی اف کتاب «قواعد خوردن»
📚 #کتابخوانی_توسعه
🌷 عیدانه
📖 فرصت تعطیلات نوروز را از دست ندهید و این ثانیه ها را با مطالعه در زندگی خود جاودانه کنید.
📚 به مناسبت عید نوروز، تا روز شنبه ۲۶ اسفند ماه، کتابهای عرضه شده در فروشگاه اینترنتی پویش فکری توسعه را می توانید با ۵ تا ۴۰ درصد تخفیف خریداری کنید. همچنین همه کتابهای چاپ گذشته با قیمت قدیم، عرضه می شود.
🛒 برای مشاهده و سفارش اینترنتی کتابها کلیک کنید.
@pooyeshfekri
📖 فرصت تعطیلات نوروز را از دست ندهید و این ثانیه ها را با مطالعه در زندگی خود جاودانه کنید.
📚 به مناسبت عید نوروز، تا روز شنبه ۲۶ اسفند ماه، کتابهای عرضه شده در فروشگاه اینترنتی پویش فکری توسعه را می توانید با ۵ تا ۴۰ درصد تخفیف خریداری کنید. همچنین همه کتابهای چاپ گذشته با قیمت قدیم، عرضه می شود.
🛒 برای مشاهده و سفارش اینترنتی کتابها کلیک کنید.
@pooyeshfekri
💭 قصه، رویا و توسعه
✨ بیان قصه دنیای مطلوب، سازنده آینده‌ای مطلوب
✍️امیرحسین پوره
پژوهشگر پویش فکری توسعه
@pooyeshfekri
🔹 انسان را میتوان مهمترین وجه اشتراک و ارتباط‌دهنده‌ی قصه و توسعه دانست، چرا که انسان را حیوان قصه‌گو یا حیوان صاحب قصه گفته‌اند و توسعه را رویا و همت انسان برای زیستی انسانی‌تر تعریف کردهاند.
🔹 تحول مفهومی توسعه در طول تاریخ، هرچه که بوده، اما ذات توسعه حفظ شده است و همچنان تلاش برای رسیدن از وضع موجود به وضعی مطلوب است.
🔹 پس برای توسعه باید وضعی مطلوب را تصور کرد و رویایی از آن در ذهن داشت. تصوری از دنیایی متعالی و تلاش برای دستیابی به آن. یا به بیانی دیگر گذار از قصه‌ای به قصه‌ای دیگر!
🔹 اهمیت قصه را میتوان در بیان باربارا هاردی به روشنی یافت، جایی که می‌گوید؛ انسان در قالب قصه زندگی می‌کند، به یاد می‌آورد، پیش‌بینی می‌کند، آرزو می‌کند، طرح می‌ریزد و عمل می‌کند.
🔹 با این توصیف داشتن قصه و رویا را میتوان از الزامات توسعه دانست، چرا که قصه زندگی در دنیای دیگر، بازی کردن در صحنه‌ی نمایش، و تجربه بودن در دنیایی مطلوب است.
🔹 قصه‌ای که به رشد شناختی و ظرفیت‌روایی انسان کمک می‌کند. در برانگیختن انسان و هویت‌یابی آن موثر است و طرح‌واره‌های ذهنی انسان را می‌سازد. قصه‌ای که به دنیایی از اطلاعات، محرک‌ها، فکت‌ها و احساسات خام ما انسجام داده و معنا می‌بخشد.
🔹 اما باید پذیرفت که قصه بیشتر بر جان مخاطبانی خواهد نشست که در دنیای تثبیت‌شده کنونی گرفتار نشده‌اند و ذهن رهاتر و رویاپردازی قوی‌ترین دارند، یعنی کودکان.
🔹 کودکانی که در اکنونند اما فردا را خواهند ساخت و دنیای مصور امروز آنان، دنیای محقق فردا خواهد بود. قصه، آن دنیای فردا را برای این کودکان تصویر خواهد کرد.
🔹 خواست آنها برای زندگی چنین دنیایی است که جامعه را متحول و درهای توسعه را خواهد گشود. به این معنا توسعه یافتن برای کودکان از قصه شنیدن به قصه شدن رخ خواهد داد.
🔹 به لحاظ فردی هم قصه ابزار و روشی مهم در غنی‌سازی کودک است. قصه‌ها نقش بسیار مهمی در تکوین شخصیت کودکان و ترغیب آنها به ارزش‌های اخلاقی و پرورش حس زیبایی شناسی در کودکان و متوجه ساختن آنها به دنیای اطرافشان دارند.
🔹 به گفته جک مگوری (1988) "گستره قصه گویی به اندازه‌ای است که نمی‌توان آن را دست کم گرفت. گفتن قصه بسیار مهم است، اما گوش کردن، تصور کردن، اهمیت قائل شدن، قضاوت کردن، خواندن، مناسب سازی، خلق کردن، مشاهده کردن، به خاطر سپردن و برنامه ریزی را نیز شامل میشود."
🔹 قصه و قصه‌گویی در پرورش قدرت تخیل و خلاقیت کودکان، رشد قدرت بیان، تحریک قوه ابتکار و ابداع، و ایجاد عشق و علاقه نسبت به ادبیات در کودکان، تاثیر بسزایی دارد. به وسيله قصه می توان كودكان را در كشف توانايی های خود برای برخورداري از ارتباطات واقعی و شناخت افكار و احساسات شان ياری كرد.
🔹 زمانی که کلمات در ذهن کودک تبدیل به تصویر می‌شوند و زمانی که کودک خود قهرمان داستان میشود، قوه ابداع، ابتکار، قدرت بیان و عواطف، اعتماد به نفس و شور زندگی در او پر و بال می‌گیرد و به او کمک می‌کند تا به تدریج مهارت‌های خود را در زمینه‌های مختلف ادبی و هنری توسعه دهد.
🔹 امروزه با ورود به دنیای فناوری و دیجیتال، انتقال مفاهیم و ارزش‌ها با سرعت بسیار زیادی رخ میدهد. کودکان که صفحه سفید ذهنشان عاری از هرگونه اطلاعات است، بیشترین اثر را از این فضا می‌گیرند. درحقیقت نسل امروز، نیازمندترین نسل برای شنیدن قصه‌هایی مفید و هدفمند است.
🔹 اساسی‌ترین زمان برای شکل‌گیری هویت انسان دوران کودکی و به خصوص زمان پیش از دبستان است، پس لازم است با تربیت صحیح و آموزه‌های مناسب و فراهم کردن محیطی غنی به شکل‌گیری شخصیت کودک کمک نمود.
🔹 پس از هفت سال پژوهش در حوزه توسعه پویش فکری توسعه به این جمع‌بندی رسیده است که برای گذار به جامعه‌ای توسعه یافته باید از کودکان شروع کند.
🔹 داگلاس نورث (برنده جایزه نوبل) می‌گوید: برای دیدن توسعه، مدارس ابتدایی و آموزش کودکان را ببینید. مهم نیست چه چیزی آموزش می‌دهند، بلکه ببینید چگونه آموزش می‌دهند.
🔹 اگر کودکان شما را پرسشگر، خلاق، صبور، نظم‌پذیر، خطرپذیر، دارای روحیه گفتگو و تعامل و دارای روحیه مشارکت جمعی و همکاری بار آورند، اینها انسان‌ها و شخصیت‌هایی خواهند شد که می‌توانند توسعه ایجاد کنند...
🔹 متن کامل یادداشت را در سایت پویش فکری توسعه بخوانید.
✨ بیان قصه دنیای مطلوب، سازنده آینده‌ای مطلوب
✍️امیرحسین پوره
پژوهشگر پویش فکری توسعه
@pooyeshfekri
🔹 انسان را میتوان مهمترین وجه اشتراک و ارتباط‌دهنده‌ی قصه و توسعه دانست، چرا که انسان را حیوان قصه‌گو یا حیوان صاحب قصه گفته‌اند و توسعه را رویا و همت انسان برای زیستی انسانی‌تر تعریف کردهاند.
🔹 تحول مفهومی توسعه در طول تاریخ، هرچه که بوده، اما ذات توسعه حفظ شده است و همچنان تلاش برای رسیدن از وضع موجود به وضعی مطلوب است.
🔹 پس برای توسعه باید وضعی مطلوب را تصور کرد و رویایی از آن در ذهن داشت. تصوری از دنیایی متعالی و تلاش برای دستیابی به آن. یا به بیانی دیگر گذار از قصه‌ای به قصه‌ای دیگر!
🔹 اهمیت قصه را میتوان در بیان باربارا هاردی به روشنی یافت، جایی که می‌گوید؛ انسان در قالب قصه زندگی می‌کند، به یاد می‌آورد، پیش‌بینی می‌کند، آرزو می‌کند، طرح می‌ریزد و عمل می‌کند.
🔹 با این توصیف داشتن قصه و رویا را میتوان از الزامات توسعه دانست، چرا که قصه زندگی در دنیای دیگر، بازی کردن در صحنه‌ی نمایش، و تجربه بودن در دنیایی مطلوب است.
🔹 قصه‌ای که به رشد شناختی و ظرفیت‌روایی انسان کمک می‌کند. در برانگیختن انسان و هویت‌یابی آن موثر است و طرح‌واره‌های ذهنی انسان را می‌سازد. قصه‌ای که به دنیایی از اطلاعات، محرک‌ها، فکت‌ها و احساسات خام ما انسجام داده و معنا می‌بخشد.
🔹 اما باید پذیرفت که قصه بیشتر بر جان مخاطبانی خواهد نشست که در دنیای تثبیت‌شده کنونی گرفتار نشده‌اند و ذهن رهاتر و رویاپردازی قوی‌ترین دارند، یعنی کودکان.
🔹 کودکانی که در اکنونند اما فردا را خواهند ساخت و دنیای مصور امروز آنان، دنیای محقق فردا خواهد بود. قصه، آن دنیای فردا را برای این کودکان تصویر خواهد کرد.
🔹 خواست آنها برای زندگی چنین دنیایی است که جامعه را متحول و درهای توسعه را خواهد گشود. به این معنا توسعه یافتن برای کودکان از قصه شنیدن به قصه شدن رخ خواهد داد.
🔹 به لحاظ فردی هم قصه ابزار و روشی مهم در غنی‌سازی کودک است. قصه‌ها نقش بسیار مهمی در تکوین شخصیت کودکان و ترغیب آنها به ارزش‌های اخلاقی و پرورش حس زیبایی شناسی در کودکان و متوجه ساختن آنها به دنیای اطرافشان دارند.
🔹 به گفته جک مگوری (1988) "گستره قصه گویی به اندازه‌ای است که نمی‌توان آن را دست کم گرفت. گفتن قصه بسیار مهم است، اما گوش کردن، تصور کردن، اهمیت قائل شدن، قضاوت کردن، خواندن، مناسب سازی، خلق کردن، مشاهده کردن، به خاطر سپردن و برنامه ریزی را نیز شامل میشود."
🔹 قصه و قصه‌گویی در پرورش قدرت تخیل و خلاقیت کودکان، رشد قدرت بیان، تحریک قوه ابتکار و ابداع، و ایجاد عشق و علاقه نسبت به ادبیات در کودکان، تاثیر بسزایی دارد. به وسيله قصه می توان كودكان را در كشف توانايی های خود برای برخورداري از ارتباطات واقعی و شناخت افكار و احساسات شان ياری كرد.
🔹 زمانی که کلمات در ذهن کودک تبدیل به تصویر می‌شوند و زمانی که کودک خود قهرمان داستان میشود، قوه ابداع، ابتکار، قدرت بیان و عواطف، اعتماد به نفس و شور زندگی در او پر و بال می‌گیرد و به او کمک می‌کند تا به تدریج مهارت‌های خود را در زمینه‌های مختلف ادبی و هنری توسعه دهد.
🔹 امروزه با ورود به دنیای فناوری و دیجیتال، انتقال مفاهیم و ارزش‌ها با سرعت بسیار زیادی رخ میدهد. کودکان که صفحه سفید ذهنشان عاری از هرگونه اطلاعات است، بیشترین اثر را از این فضا می‌گیرند. درحقیقت نسل امروز، نیازمندترین نسل برای شنیدن قصه‌هایی مفید و هدفمند است.
🔹 اساسی‌ترین زمان برای شکل‌گیری هویت انسان دوران کودکی و به خصوص زمان پیش از دبستان است، پس لازم است با تربیت صحیح و آموزه‌های مناسب و فراهم کردن محیطی غنی به شکل‌گیری شخصیت کودک کمک نمود.
🔹 پس از هفت سال پژوهش در حوزه توسعه پویش فکری توسعه به این جمع‌بندی رسیده است که برای گذار به جامعه‌ای توسعه یافته باید از کودکان شروع کند.
🔹 داگلاس نورث (برنده جایزه نوبل) می‌گوید: برای دیدن توسعه، مدارس ابتدایی و آموزش کودکان را ببینید. مهم نیست چه چیزی آموزش می‌دهند، بلکه ببینید چگونه آموزش می‌دهند.
🔹 اگر کودکان شما را پرسشگر، خلاق، صبور، نظم‌پذیر، خطرپذیر، دارای روحیه گفتگو و تعامل و دارای روحیه مشارکت جمعی و همکاری بار آورند، اینها انسان‌ها و شخصیت‌هایی خواهند شد که می‌توانند توسعه ایجاد کنند...
🔹 متن کامل یادداشت را در سایت پویش فکری توسعه بخوانید.
Pooyeshfekri
قصه، رویا و توسعه - پویش فکری توسعه
(بیان قصه دنیای مطلوب، سازنده آینده‌ای مطلوب) امیرحسین پوره (پژوهشگر پویش فکری توسعه) انسان را میتوان مهمترین وجه اشتراک و ارتباط‌دهنده‌ی قصه و توسعه دانست، چرا که انسان را حیوان قصه‌گو یا حیوان صاحب قصه گفته‌اند و توسعه را رویا و همت انسان برای زیستی…
🎬 مراسم رونمایی از کتاب:
📘 شکرستان و زهرستان
✍️ نوشته: عبدالحسین ساسان
🎙 با حضور و سخنرانی:
🔵 محسن رنانی
🔵 عبدالحسين ساسان
🔵 حجت میرزایی
📅 دوشنبه ٢١ اسفندماه ١۴٠٢
🕔 ساعت ١٧
📍خانه اندیشمندان علوم انسانی - سالن حافظ
تهران، خیابان استاد نجات اللهی (ویلا)، نبش خیابان ورشو
🔹🔹 هر دو آمیزه «شکرستان» و «زهرستان» واژگانی هستند که از ادبیات عرفانی کهن ایران وام گرفته شده اند ولی این کتاب نه یک کتاب ادبی است و نه یک کتاب عرفانی. بلکه در زمینه شاخه جوانی از دانش اجتماعی است، که «نهادهای اجتماعی» نام دارد.
گمان می‌رود هنگام خواندن این کتاب پنداشته شود که آمیزه «شکرستان» برای بومی سازی همان اصطلاح رایج «توسعه اقتصادی به کار گرفته شده است. و در مقابل آمیزه «زهرستان» با هدف بومی سازی اصطلاحات متداولی مانند «توسعه نیافتگی»، «واپسماندگی»، «جوامع در حال رشد» و حتی «جهان» سوم به کار رفته است. ولی در هر کشوری گوشه و کنار شهرها یا روستاهای آن دست کم یک خانه، یک مدرسه یک کلاس درس یک زندان یا حتی یک کوی و برزن وجود دارد که «زهرستان» یا «شکرستان» باشد. 🔹🔹
@pooyeshfekri
📘 شکرستان و زهرستان
✍️ نوشته: عبدالحسین ساسان
🎙 با حضور و سخنرانی:
🔵 محسن رنانی
🔵 عبدالحسين ساسان
🔵 حجت میرزایی
📅 دوشنبه ٢١ اسفندماه ١۴٠٢
🕔 ساعت ١٧
📍خانه اندیشمندان علوم انسانی - سالن حافظ
تهران، خیابان استاد نجات اللهی (ویلا)، نبش خیابان ورشو
🔹🔹 هر دو آمیزه «شکرستان» و «زهرستان» واژگانی هستند که از ادبیات عرفانی کهن ایران وام گرفته شده اند ولی این کتاب نه یک کتاب ادبی است و نه یک کتاب عرفانی. بلکه در زمینه شاخه جوانی از دانش اجتماعی است، که «نهادهای اجتماعی» نام دارد.
گمان می‌رود هنگام خواندن این کتاب پنداشته شود که آمیزه «شکرستان» برای بومی سازی همان اصطلاح رایج «توسعه اقتصادی به کار گرفته شده است. و در مقابل آمیزه «زهرستان» با هدف بومی سازی اصطلاحات متداولی مانند «توسعه نیافتگی»، «واپسماندگی»، «جوامع در حال رشد» و حتی «جهان» سوم به کار رفته است. ولی در هر کشوری گوشه و کنار شهرها یا روستاهای آن دست کم یک خانه، یک مدرسه یک کلاس درس یک زندان یا حتی یک کوی و برزن وجود دارد که «زهرستان» یا «شکرستان» باشد. 🔹🔹
@pooyeshfekri
🗓 رویدادنامه توسعه
📝 تدوین رویدادنامه توسعه با کمک مخاطبین عزیز
🔸 توسعه یعنی گام نهادن بر تجربیات موفق و ناموفق گذشته و ارتقای مستمر کمی و کیفی زندگی مردمان یک سرزمین. توسعه یعنی ثبت دانش ضمنی مردمان یک سرزمین که از طی مسیر توسعه به دست آمده است و تبدیل آن به دانش آشکار.
🔸 توسعه یعنی اگر اشتباهی را مرتکب شدیم، دیگر آن را تکرار نکنیم. توسعه یعنی اگر فرصتی را از دست دادیم، مراقب باشیم دیگر فرصتی را از دست ندهیم. و توسعه یعنی نگاه به افق آینده با کوله‌باری از تجربه گذشته.
🔸 حال شما توسعه نیافتگی را تعریف کنید. حلقه تکراری که مردمان این سرزمین کهن در آن گرفتار شده‌اند. فرایند‌هایی که تاریخ وقایع توسعه در این سرزمین به درستی ثبت نمی‌شود، هیچگاه نیز مرور نمی‌شود و از آن برای آینده درس گرفته نمی‌شود.
🔸 تابحال تجربه مدیریت یک زلزله در کشور ما ثبت و تبدیل به کتاب نشده است و از دانش آن برای مدیریت شرایط بحرانی زلزله بعدی استفاده نشده است. این بی‌توجهی به تاریخ وقایع توسعه در سایر بحران‌های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و حتی زیست محیطی وجود دارد.
🔸 در سطح کلان تکرار تجربه مهندسی فرهنگی به سبک رضاخان و شکست دوباره آن در سال‌های اخیر، در سطح میانه تکرار مدیریت دستوری نرخ ارز و شکست چند باره آن در طول سه دهه اخیر، و در سطح خرد تکرار مواجهه غیر شفاف با بحران‌های محلی و منطقه‌ای و تکرار شکست‌های موردی، نشانه روشنی است که ثبت دانش ضمنی مردمان این سرزمین کهن به درستی شکل نمی‌گیرد و این همه ریشه در بی توجهی به «تاریخ وقایع توسعه» دارد.
🔸 تا به حال به این فکر کرده‌اید که در طول سال گذشته و یا چند سال گذشته امیدبخش‌ترین واقعه تاریخی ما چه بوده؟ و چه چیزی توانسته تجربه موفقی در حرکت ایران به سمت توسعه باشد؟ به این فکر کرده‌اید که بدترین اتفاق توسعه‌ای سال اخیر چه بوده که ایران را از توسعه دور کرده و یا در مسیر آن متوقف نموده است؟
🔸 عقلانی‌ترین تصمیم حاکمیت، غیر‌عقلانی‌ترین رفتار حکومت، بزرگترین دستاورد جامعه و بزرگترین دستاورد حاکمیت چه بوده است؟ آیا فکر کرده‌اید که اگر بخواهید بر اساس وقایع گذشته توشه‌ای برای آینده جامعه و حاکمیت به او بدهید، چه درس‌آموخته‌ای را به عنوان مهمترین تجربه سال گذشته به آنها گوشزد می‌کنید؟
🔸 این سوالات آغاز توجه به تاریخ وقایع توسعه، ثبت آنها به صورت سالانه و به صورت موردی (برای هر بحران) است. این مسیر ریل گذاری برای توسعه است و این مسیر ثبت دانش ضمنی مردمان این سرزمین و آغاز حرکت به سمت توسعه است.
🔸 بر همین مبنا پویش فکری توسعه از سال ۱۳۹۸ تصمیم به تدوین «رویدادنامه توسعه» به صورت سالانه گرفت، تا بتواند با ثبت این سوالات از مردم و مسئولین، قطره‌ای از دریای دانش ضمنی مردمان این دیار کهن را ثبت کند. (اینجا میتوانید مستند رویدادنامه سال ۱۳۹۸ را ببینید)
🔸 امسال به مناسبت پنجمین سالگرد آغاز رویدادنامه توسعه، فهرست کاملی از وقایع توسعه مدارانه و یا ضد توسعه در پنج سال گذشته آماده شده است که در ادامه منتشر می‌گردد. این فهرست تنها بر اساس اخبار رسمی تنظیم شده است. بنابر این ممکن است وقایعی را شما به این مجموعه اضافه کنید و یا تحلیل متفاوتی از آنها داشته باشید.
🔵 از شما دوست عزیز تقاضا داریم، فهرست وقایع را مرور کوتاهی نمایید و سپس به این چند سوال اصلی پاسخ دهید:
🔹 بهترین واقعه‌ای که در طول ۵ سال گذشته برای توسعه ایران افتاد، چه بوده است؟
🔹 بدترین اتفاقی یا بحرانی که در طول ۵ سال گذشته برای توسعه ایران افتاد و مانع توسعه ایران و یا انحراف آن بود، چه بوده است؟
🔹 بزرگترین فرصتی که ایران در طول ۵ سال گذشته در جهت توسعه از دست داده است، چیست؟
🔹 عقلانی‌ترین تصمیم حاکمیت در طول ۵ سال گذشته چه بوده است؟
🔹 اشتباه‌ترین و یا غیر عقلانی‌ترین تصمیم و یا سیاست حاکمیت در طول ۵ سال گذشته چه بوده است؟
🔹 بزرگترین دستاورد سیاسی (سیاست خارجی و داخلی) و اقتصادی ایران در طول ۵ سال گذشته چه بوده است؟
🔹 بزرگترین دستاورد جامعه مدنی ایران در طول ۵ سال گذشته چه بوده است؟
🔹 با توجه به وقایع گذشته مردم چگونه می توانند برای توسعه آینده قدم بردارند؟
🔹 با توجه به وقایع گذشته حاکمیت چگونه میتواند برای توسعه ایران قدم بردارد؟
🔸 تقاضا داریم پاسخ صوتی یا متنی خود را تا تاریخ ۲۸ اسفند ماه ۱۴۰۲ به آدرس ایمیل و یا به واتساپ، تلگرام و یا ایتای ما ارسال کنید تا با جمع بندی آن گزارشی برای «رویدادنامه توسعه» پنج سال گذشته آماده کرده و در ابتدای سال ۱۴۰۳ منتشر کنیم. به همراه این پیام فایلی پیوست شده که در برگیرنده تعدادی از وقایع پنج سال گذشته است.
✉️ ایمیل:
[email protected]
💬 تلگرام، واتساپ و ایتای دبیرخانه پویش فکری توسعه:
۰۹۳۹۵۷۳۷۰۷۹
برای دانلود فایل پی دی اف فهرست وقایع پنج سال گذشته کلیک کنید.
@pooyeshfekri
📝 تدوین رویدادنامه توسعه با کمک مخاطبین عزیز
🔸 توسعه یعنی گام نهادن بر تجربیات موفق و ناموفق گذشته و ارتقای مستمر کمی و کیفی زندگی مردمان یک سرزمین. توسعه یعنی ثبت دانش ضمنی مردمان یک سرزمین که از طی مسیر توسعه به دست آمده است و تبدیل آن به دانش آشکار.
🔸 توسعه یعنی اگر اشتباهی را مرتکب شدیم، دیگر آن را تکرار نکنیم. توسعه یعنی اگر فرصتی را از دست دادیم، مراقب باشیم دیگر فرصتی را از دست ندهیم. و توسعه یعنی نگاه به افق آینده با کوله‌باری از تجربه گذشته.
🔸 حال شما توسعه نیافتگی را تعریف کنید. حلقه تکراری که مردمان این سرزمین کهن در آن گرفتار شده‌اند. فرایند‌هایی که تاریخ وقایع توسعه در این سرزمین به درستی ثبت نمی‌شود، هیچگاه نیز مرور نمی‌شود و از آن برای آینده درس گرفته نمی‌شود.
🔸 تابحال تجربه مدیریت یک زلزله در کشور ما ثبت و تبدیل به کتاب نشده است و از دانش آن برای مدیریت شرایط بحرانی زلزله بعدی استفاده نشده است. این بی‌توجهی به تاریخ وقایع توسعه در سایر بحران‌های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و حتی زیست محیطی وجود دارد.
🔸 در سطح کلان تکرار تجربه مهندسی فرهنگی به سبک رضاخان و شکست دوباره آن در سال‌های اخیر، در سطح میانه تکرار مدیریت دستوری نرخ ارز و شکست چند باره آن در طول سه دهه اخیر، و در سطح خرد تکرار مواجهه غیر شفاف با بحران‌های محلی و منطقه‌ای و تکرار شکست‌های موردی، نشانه روشنی است که ثبت دانش ضمنی مردمان این سرزمین کهن به درستی شکل نمی‌گیرد و این همه ریشه در بی توجهی به «تاریخ وقایع توسعه» دارد.
🔸 تا به حال به این فکر کرده‌اید که در طول سال گذشته و یا چند سال گذشته امیدبخش‌ترین واقعه تاریخی ما چه بوده؟ و چه چیزی توانسته تجربه موفقی در حرکت ایران به سمت توسعه باشد؟ به این فکر کرده‌اید که بدترین اتفاق توسعه‌ای سال اخیر چه بوده که ایران را از توسعه دور کرده و یا در مسیر آن متوقف نموده است؟
🔸 عقلانی‌ترین تصمیم حاکمیت، غیر‌عقلانی‌ترین رفتار حکومت، بزرگترین دستاورد جامعه و بزرگترین دستاورد حاکمیت چه بوده است؟ آیا فکر کرده‌اید که اگر بخواهید بر اساس وقایع گذشته توشه‌ای برای آینده جامعه و حاکمیت به او بدهید، چه درس‌آموخته‌ای را به عنوان مهمترین تجربه سال گذشته به آنها گوشزد می‌کنید؟
🔸 این سوالات آغاز توجه به تاریخ وقایع توسعه، ثبت آنها به صورت سالانه و به صورت موردی (برای هر بحران) است. این مسیر ریل گذاری برای توسعه است و این مسیر ثبت دانش ضمنی مردمان این سرزمین و آغاز حرکت به سمت توسعه است.
🔸 بر همین مبنا پویش فکری توسعه از سال ۱۳۹۸ تصمیم به تدوین «رویدادنامه توسعه» به صورت سالانه گرفت، تا بتواند با ثبت این سوالات از مردم و مسئولین، قطره‌ای از دریای دانش ضمنی مردمان این دیار کهن را ثبت کند. (اینجا میتوانید مستند رویدادنامه سال ۱۳۹۸ را ببینید)
🔸 امسال به مناسبت پنجمین سالگرد آغاز رویدادنامه توسعه، فهرست کاملی از وقایع توسعه مدارانه و یا ضد توسعه در پنج سال گذشته آماده شده است که در ادامه منتشر می‌گردد. این فهرست تنها بر اساس اخبار رسمی تنظیم شده است. بنابر این ممکن است وقایعی را شما به این مجموعه اضافه کنید و یا تحلیل متفاوتی از آنها داشته باشید.
🔵 از شما دوست عزیز تقاضا داریم، فهرست وقایع را مرور کوتاهی نمایید و سپس به این چند سوال اصلی پاسخ دهید:
🔹 بهترین واقعه‌ای که در طول ۵ سال گذشته برای توسعه ایران افتاد، چه بوده است؟
🔹 بدترین اتفاقی یا بحرانی که در طول ۵ سال گذشته برای توسعه ایران افتاد و مانع توسعه ایران و یا انحراف آن بود، چه بوده است؟
🔹 بزرگترین فرصتی که ایران در طول ۵ سال گذشته در جهت توسعه از دست داده است، چیست؟
🔹 عقلانی‌ترین تصمیم حاکمیت در طول ۵ سال گذشته چه بوده است؟
🔹 اشتباه‌ترین و یا غیر عقلانی‌ترین تصمیم و یا سیاست حاکمیت در طول ۵ سال گذشته چه بوده است؟
🔹 بزرگترین دستاورد سیاسی (سیاست خارجی و داخلی) و اقتصادی ایران در طول ۵ سال گذشته چه بوده است؟
🔹 بزرگترین دستاورد جامعه مدنی ایران در طول ۵ سال گذشته چه بوده است؟
🔹 با توجه به وقایع گذشته مردم چگونه می توانند برای توسعه آینده قدم بردارند؟
🔹 با توجه به وقایع گذشته حاکمیت چگونه میتواند برای توسعه ایران قدم بردارد؟
🔸 تقاضا داریم پاسخ صوتی یا متنی خود را تا تاریخ ۲۸ اسفند ماه ۱۴۰۲ به آدرس ایمیل و یا به واتساپ، تلگرام و یا ایتای ما ارسال کنید تا با جمع بندی آن گزارشی برای «رویدادنامه توسعه» پنج سال گذشته آماده کرده و در ابتدای سال ۱۴۰۳ منتشر کنیم. به همراه این پیام فایلی پیوست شده که در برگیرنده تعدادی از وقایع پنج سال گذشته است.
✉️ ایمیل:
[email protected]
💬 تلگرام، واتساپ و ایتای دبیرخانه پویش فکری توسعه:
۰۹۳۹۵۷۳۷۰۷۹
برای دانلود فایل پی دی اف فهرست وقایع پنج سال گذشته کلیک کنید.
@pooyeshfekri
Pooyeshfekri
رویدادنامه توسعه - پویش فکری توسعه
تدوین رویدادنامه توسعه با کمک مخاطبین عزیز توسعه یعنی گام نهادن بر تجربیات موفق و ناموفق گذشته و ارتقای مستمر کمی و کیفی زندگی مردمان یک سرزمین. توسعه یعنی ثبت دانش ضمنی مردمان یک سرزمین که از طی مسیر توسعه به دست آمده است و تبدیل آن به دانش آشکار. توسعه…
💠 معنا و همه چیز
🔘 معنای زندگی در ایران معاصر
✍️حسین جمالی پور
پژوهشگر فلسفه و روانشناسی وجودی
🔹 می توان مدعی شد که انسان از آغاز در جستجوی هرچیزی که بوده، هدف غایی اش معناداری زندگی بوده است. اگر آدمی سراغ اسطوره ها، هنرها، تولید و هر آنچه بخشی از نیاز آدمی را فراهم می کرده، رفته است، در حقیقت برای قرار گرفتن در وضعیتی بوده است که احساس معناداری کند.
🔹 از این رو باید گفت که همه چیز باید در خدمت معناداری زندگی باشد. آدمی بر اساس نیازهای مختلفی که دارد در طول تاریخ دست به خلق زده است و آنچه امروز درحوزه های مختلف می بینیم، چیزی جز ماحصل تلاش برای رسیدن به زندگی معنادار نبوده است.
🔹 علم، هنر، دین، فلسفه، عرفان، تکنولوژی، صنعت و همه چیز را آدمی خلق کرده است تا احساسِ بودنِ خویش را عمیق تر تجربه کند. در این مسیر عمیق ترین استعدادهای بشری شکوفا شده است و تاریخ را رقم زده است.
🔹 اما پرسش بنیادین این است که چرا آدمی با این همه دستاورد، در روزگار کنونی با بحران معنا و پوچی زندگی مواجه شده است؟ مگر قرار نبود با تحقق هر ایده و استعداد، آدمی به معناداری زندگی برسد؟ پس چه شده است؟
🔹 از منظر اگزیستانسیال (وجودی) آدمی همیشه با یک فقدان مواجه است؛ و گویی همین فقدان، موتور محرک آدمی به سمت چیزی جدید برای معناست. این فقدان، آدمی را روزگاری به سمت اسطوره ها و ماوراءالطبیعه می کشاند و امروز به سمت فیزیک کوانتوم؛ روزگاری به سمت دین می کشاند و امروز به سمت تحلیل منطقی_فلسفی؛ روزگاری به سمت عرفان می کشاند و امروز به سمت یوگا.
🔹 مضاف بر این، این فقدان آدمی را لحظه ای به خوشی می کشاند و لحظه ای بعد به سمت غم؛ لحظه ای به سمت جمع می کشاند و لحظه ای بعد از جمع گریزان می شود و در کنج خلوت خویش به تنهایی پناه می برد؛ لحظه ای به سمت لذت جنسی و جسمی و لحظه ی بعد خود را در گرداب ملال و تکرار می یابد.
🔹 همه ی اینها حاصل کشمکش و تضاد معنا و پوچی است و از دل تضادِ بی معنایی و گرایش به معناست که این تحولات در زندگی برون می خزید.
🔹 گاهی من برای معناداری سراغ دین و خدا می روم تا غربت خویش در این عالم را معنا بدم؛ گاهی سراغ یک رابطه ی عاشقانه می روم تا تنهاییِ وجودی خود را تحمل پذیر کنم؛ گاهی برای خود آرمان و اهدافی تعریف می کنم تا از آمدنم در این هستی بیکران رد پا و اثری بگذارم؛ گاهی می نویسم، می خوانم، حرف می زنم تا بگویم “من هستم”،”من هم وجود دارم”. گاهی در کنج خلوت در یک موسیقی محو می شوم تا وزنِ بودنِ خود را احساس کنم و استعلا ببخشم.
🔹 آنچه تا به اینجا گفتم، نشان از وجودِ پیچیده ی آدمی دارد و روانِ پُر پیچ و خَم او که مدام در تلاش برای فراهم کردن یک مأمن برای قرار گرفتن است. انسانی که گاه در بیابان سردرگم در جستجوی راهی برای نجات است. به قول حافظ ” از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود…زنهار از این بیابان وین راه بی نهایت”.
🔹 به نیکی می دانید که آدمی در فضای فرهنگ و زبان رشد می کند و این فضا بر معناداری زندگی او موثر است. مصرف کالا، مصرف انسان ها به مثابه ی کالا و مصرف بدن در سیطره ی تکنولوژی، تشدید کننده ی بی معنایی است.
🔹 همچنین آموزش و پرورش و ساختار نهادهای سیاسی،اقتصادی و اجتماعی و محدودیت های اعمال شده، بر هویت و معنای زندگی تاثیر بسزایی دارد. پرسش از معنویت و حقیقت این عالم، تنهایی انسان، آزادی مدنی و سیاسی، عشق و نحوه ی مواجهه با دیگران، معماگونه گی عالم و بسیاری از اوقات معماگونه گی زندگی، مرگ و ترس از جهان بعد از مرگ، لذت جنسی و ملالت از آن و بسیاری معماهای دیگر، مسائل بنیادین روزگار ماست که بستگی بسیار عمیقی با معنای زندگی دارد.
🔹 کتاب مسئله ی معنا مجموعه گفتگوهایی در باب معنای زندگی است که با همکاری استاد مصطفی ملکیان، دکتر نعمت الله فاضلی، دکتر سروش دباغ، دکتر مقصود فراستخواه و دکتر اکبر جباری تالیف شده است تا مسئله ی معنای زندگی در ایران معاصر را بررسی کند.
🔹 جلد اول این کتاب منتشر شده است و جلد دوم در تابستان سال آینده منتشر خواهد شد که در آن با آقایان دکتر محسن رنانی، دکتر عبدالرحمن نجل رحیم، دکترعبدالکریم سروش، دکتر مصطفی مهرآیین و برخی دیگر گفتگو خواهم کرد تا مسئله ی معنا را از منظرهای مختلف بررسی کنم.
🔹 کتاب مسئله ی معنا (بازاندیشی انتقادی معنای زندگی در ایران معاصر) توسط بنیاد سهروردی تورنتو-کانادا منتشر شده است. نحوه ی سفارش کتاب در داخل و خارج از کشور در ادامه آمده است.
📓سفارش کتاب در ایران از طریق تلگرام
🛒 ایرانیان خارج از کشور نیز می توانند از اینجا کتاب را سفارش بدهند.
⬇️ مقدمه کتاب مسئله ی معنا را از اینجا دانلود کنید.
@pooyeshfekri
🔘 معنای زندگی در ایران معاصر
✍️حسین جمالی پور
پژوهشگر فلسفه و روانشناسی وجودی
🔹 می توان مدعی شد که انسان از آغاز در جستجوی هرچیزی که بوده، هدف غایی اش معناداری زندگی بوده است. اگر آدمی سراغ اسطوره ها، هنرها، تولید و هر آنچه بخشی از نیاز آدمی را فراهم می کرده، رفته است، در حقیقت برای قرار گرفتن در وضعیتی بوده است که احساس معناداری کند.
🔹 از این رو باید گفت که همه چیز باید در خدمت معناداری زندگی باشد. آدمی بر اساس نیازهای مختلفی که دارد در طول تاریخ دست به خلق زده است و آنچه امروز درحوزه های مختلف می بینیم، چیزی جز ماحصل تلاش برای رسیدن به زندگی معنادار نبوده است.
🔹 علم، هنر، دین، فلسفه، عرفان، تکنولوژی، صنعت و همه چیز را آدمی خلق کرده است تا احساسِ بودنِ خویش را عمیق تر تجربه کند. در این مسیر عمیق ترین استعدادهای بشری شکوفا شده است و تاریخ را رقم زده است.
🔹 اما پرسش بنیادین این است که چرا آدمی با این همه دستاورد، در روزگار کنونی با بحران معنا و پوچی زندگی مواجه شده است؟ مگر قرار نبود با تحقق هر ایده و استعداد، آدمی به معناداری زندگی برسد؟ پس چه شده است؟
🔹 از منظر اگزیستانسیال (وجودی) آدمی همیشه با یک فقدان مواجه است؛ و گویی همین فقدان، موتور محرک آدمی به سمت چیزی جدید برای معناست. این فقدان، آدمی را روزگاری به سمت اسطوره ها و ماوراءالطبیعه می کشاند و امروز به سمت فیزیک کوانتوم؛ روزگاری به سمت دین می کشاند و امروز به سمت تحلیل منطقی_فلسفی؛ روزگاری به سمت عرفان می کشاند و امروز به سمت یوگا.
🔹 مضاف بر این، این فقدان آدمی را لحظه ای به خوشی می کشاند و لحظه ای بعد به سمت غم؛ لحظه ای به سمت جمع می کشاند و لحظه ای بعد از جمع گریزان می شود و در کنج خلوت خویش به تنهایی پناه می برد؛ لحظه ای به سمت لذت جنسی و جسمی و لحظه ی بعد خود را در گرداب ملال و تکرار می یابد.
🔹 همه ی اینها حاصل کشمکش و تضاد معنا و پوچی است و از دل تضادِ بی معنایی و گرایش به معناست که این تحولات در زندگی برون می خزید.
🔹 گاهی من برای معناداری سراغ دین و خدا می روم تا غربت خویش در این عالم را معنا بدم؛ گاهی سراغ یک رابطه ی عاشقانه می روم تا تنهاییِ وجودی خود را تحمل پذیر کنم؛ گاهی برای خود آرمان و اهدافی تعریف می کنم تا از آمدنم در این هستی بیکران رد پا و اثری بگذارم؛ گاهی می نویسم، می خوانم، حرف می زنم تا بگویم “من هستم”،”من هم وجود دارم”. گاهی در کنج خلوت در یک موسیقی محو می شوم تا وزنِ بودنِ خود را احساس کنم و استعلا ببخشم.
🔹 آنچه تا به اینجا گفتم، نشان از وجودِ پیچیده ی آدمی دارد و روانِ پُر پیچ و خَم او که مدام در تلاش برای فراهم کردن یک مأمن برای قرار گرفتن است. انسانی که گاه در بیابان سردرگم در جستجوی راهی برای نجات است. به قول حافظ ” از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود…زنهار از این بیابان وین راه بی نهایت”.
🔹 به نیکی می دانید که آدمی در فضای فرهنگ و زبان رشد می کند و این فضا بر معناداری زندگی او موثر است. مصرف کالا، مصرف انسان ها به مثابه ی کالا و مصرف بدن در سیطره ی تکنولوژی، تشدید کننده ی بی معنایی است.
🔹 همچنین آموزش و پرورش و ساختار نهادهای سیاسی،اقتصادی و اجتماعی و محدودیت های اعمال شده، بر هویت و معنای زندگی تاثیر بسزایی دارد. پرسش از معنویت و حقیقت این عالم، تنهایی انسان، آزادی مدنی و سیاسی، عشق و نحوه ی مواجهه با دیگران، معماگونه گی عالم و بسیاری از اوقات معماگونه گی زندگی، مرگ و ترس از جهان بعد از مرگ، لذت جنسی و ملالت از آن و بسیاری معماهای دیگر، مسائل بنیادین روزگار ماست که بستگی بسیار عمیقی با معنای زندگی دارد.
🔹 کتاب مسئله ی معنا مجموعه گفتگوهایی در باب معنای زندگی است که با همکاری استاد مصطفی ملکیان، دکتر نعمت الله فاضلی، دکتر سروش دباغ، دکتر مقصود فراستخواه و دکتر اکبر جباری تالیف شده است تا مسئله ی معنای زندگی در ایران معاصر را بررسی کند.
🔹 جلد اول این کتاب منتشر شده است و جلد دوم در تابستان سال آینده منتشر خواهد شد که در آن با آقایان دکتر محسن رنانی، دکتر عبدالرحمن نجل رحیم، دکترعبدالکریم سروش، دکتر مصطفی مهرآیین و برخی دیگر گفتگو خواهم کرد تا مسئله ی معنا را از منظرهای مختلف بررسی کنم.
🔹 کتاب مسئله ی معنا (بازاندیشی انتقادی معنای زندگی در ایران معاصر) توسط بنیاد سهروردی تورنتو-کانادا منتشر شده است. نحوه ی سفارش کتاب در داخل و خارج از کشور در ادامه آمده است.
📓سفارش کتاب در ایران از طریق تلگرام
🛒 ایرانیان خارج از کشور نیز می توانند از اینجا کتاب را سفارش بدهند.
⬇️ مقدمه کتاب مسئله ی معنا را از اینجا دانلود کنید.
@pooyeshfekri
Pooyeshfekri
معنا و همه چیز؛ معنای زندگی در ایران معاصر - پویش فکری توسعه
حسین جمالی پور (پژوهشگر فلسفه و روانشناسی وجودی) می توان مدعی شد که انسان از آغاز در جستجوی هرچیزی که بوده، هدف غایی اش معناداری زندگی بوده است. اگر آدمی سراغ اسطوره ها، هنرها، تولید و هر آنچه بخشی از نیاز آدمی را فراهم می کرده، رفته است، در حقیقت برای قرار…