جنگ که تموم شه ازدواج میکنیم و در مزرعه ی ما گلهایی خواهد رویید به زیبایی تو، در رحم تو دختری خواهد بود
شبیه تو.
-نامه ای در جیب یک سرباز کشته شده.

[مراقب خودت باش]
یعنی نمیر، یعنی دوستت دارم، یعنی دلم نمی‌خواد برات اتفاقی بیفته، یعنی دستم کوتاهه، یعنی کاشکی کاری از دستم برمیومد، یعنی حاضرم برای من اتفاقی بیفته اما برای تو نه.

مراقب خودت باش، من دستم بهت نمیرسه که ازت مراقبت کنم.

یه باگ بزرگ آدمیزاد اینه که فکر می‌کنه بعضی‌چیزا همیشه هست. آدمی که بی‌قید دوسش داره همیشه هست، «مامان برات ناهار قرمه‌سبزی درست کردم» همیشه هست، «بابا اگه کم‌و‌کسری‌ای داشتی به خودم بگو» همیشه هست، پولی که داره، رفیقی که براش ریلز میفرسته. نه عزیز! آدما میرن، چیزا میرن.

عزیزم روزت رو با استرس شروع نکن، من مطمئنم همین روزا شرایط بهتر میشه هممون برمیگردیم تهران،
میریم سرکار، دوباره عاشق میشیم، دوباره دوستامونو میبینیم، توی خیابون ولیعصر قدم میزنیم، کلی عکس میگیریم. کلی خاطره خوب می‌سازیم، بد به دلتون راه ندید دنیای ما کلی روزای قشنگ بهمون بدهکاره....

‏شرایط عجیبیه هفت پشت غریبه بهت زنگ میزنه و نگرانه که چرا موندی و حالتو میپرسه دوستات و آدمایی که سالها روشون سرمایه‌گذاری عاطفی کرده بودی حتی نمیخوان بدونن زنده‌ای یا مردی

‏من فقط دارم فکر می‌کنم دفعه‌ی بعد که می‌بینمت کِیه.

‏برای خودم نگران نیستم؛
‏فقط نگرانم که یک تار مو از سر آدمایی که دوسشون دارم کم نشه.

تو همین تایما ب خیلیا کمک کردم ، ولی اونا بعدش حتی جواب پیامم نمیدادن ... می خوام بگم جنگ یا هر اتفاق دیگه ای نمیتونه رو ذات آدما تاثیر بذاره

‏دلم خیلی برای دوستام تنگ شده و بدترین قسمتش اینه که نمیدونم کی قراره ببینمشون.

سرزمینم
صبوری
کن؛
دوباره
خواهی
درخشید،
حتی
از
دل
خاکستر!

خوشبختی هم همین‌شکلیه‌ها
مثل اینترنت؛
وقتی می‌چسبه
که خیلی‌ها باشن
تنها باشی به درد نمی‌خوره!

نگران گناهان ما نباشید
ما وصیت کردیم، تو قبرستونی که شما رو دفن کردن،
مارو دفن نکن..!

از مردن نمی‌ترسم؛ از زندگی توی جنگ، نگران موندن، آفلاین شدن افرادی که برام مهمن، از قحطی، از از دست دادن جوونی، عزیز، دلخوشی، آرزو، امید، از زندگی نکردن می‌ترسم.
-دیاکو.

این شرایط هم می‌گذره و تموم می‌شه اما یادمون نمی‌ره کی توی این وضیعت نگرانمون بود، هر روز باهامون حرف می زد و نمی ذاشت حس کنیم تنهاییم، کی وقتی نت قطع بود اسمس می‌داد و زنگ می‌زد و خبر می‌گرفت، توی روزهای سخت آدمای واقعی زندگیت خودشون رو نشون می‌دن.

در دنیایی که سراسر جنگ است، تو پناه منی

زنده بمون:))
| ☾ @kactoosam ࿐

واقعیه همونه که نمی‌ذاره بی کانفینگ بمونی:)))