🟢چه شد که ایران از معمار کنوانسیون به متهم آن تبدیل شد؟🟢

🔖@darvishnameh

✍️محمد درویش، عضو هیات‌علمی بازنشسته در موسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور در گفت‌وگو با صمت اظهار کرد: کنوانسیون رامسر، نخستین پیمان بین‌المللی محیط‌زیستی جهان است که ایران باعث و بانی تاسیس آن بوده است. اسکندر فیروز، بنیان‌گذار فقید سازمان حفاظت محیط‌زیست، در سال ۱۳۴۹ با دوراندیشی و درک عمیق از اهمیت اکوسیستم‌های تالابی، این کنوانسیون را بنیان نهاد. او تلنگری جهانی بود که ارزش بی‌بدیل تالاب‌ها را به جهان گوشزد کرد. هیچ کشوری، به‌اندازه ایران، نباید نسبت به حفاظت، احیا و اجرای دقیق مفاد این کنوانسیون بی‌تفاوت باشد. این موضوع تنها یک مسئولیت ملی نیست، بلکه یک تعهد اخلاقی و تاریخی است. در واقع، اجرای اصول این کنوانسیون باید جزو افتخارات ما باشد که راهی برای حفظ میراثی که به نام ما ثبت شده، باز کرده است. وی ادامه داد: با این حال، امروز شاهد آن هستیم که تقریبا تمامی تالاب‌های ایران که در این کنوانسیون ثبت شده، یا خشک شده یا در فهرست مونترو قرار گرفته است؛ فهرستی که مختص تالاب‌های در معرض تهدید جدی است. جامعه جهانی اکنون به ما می‌خندد و می‌گوید؛ شما که خود مبدع این پیمان بودید، نتوانستید از یک‌دهم تالاب‌های‌تان نیز، محافظت کنید. درویش گفت: کافی‌ است به فجایعی که بر سر هورالعظیم آوردیم، نگاهی بیندازیم؛ کشاورزی بی‌رویه، سدسازی بی‌ضابطه و پروژه‌های بارگذاری در بالادست، نفس این تالاب کهن را گرفته است. در خوزستان؛ شادگان، شیمبار، بامدژ و میانگران همگی یا خشکیده‌اند یا در مسیر نابودی هستند. در فارس؛ بختگان، پریشان و کافتر خشک شده‌اند؛ منابع آبی که زمانی زیستگاه گونه‌های نادر جانوری بودند، اکنون تنها شوره‌زارهایی بی‌جان هستند. این فعال محیط‌زیست گفت: دریاچه ارومیه به‌عنوان یک اکوسیستم تالابی بین‌المللی، به‌دلیل سوءمدیریت‌های پی‌درپی، تا مرز نابودی پیش رفته است. تالاب انزلی که روزگاری با نیزارهایش می‌درخشید، امروز از ورود آلاینده‌ها و کاهش ورودی آب در رنج است. در گلستان، تالاب‌های گمیشان، آلاگل، آلماگل و آجی‌گل رو به خشکی رفته‌اند. در سیستان، هامون بیجان شده و در جنوب‌‎شرق، جازموریان نیز به سرنوشت مشابهی دچار شده است. سوال این است که چرا وزارت نیرو که طبق قانون باید پس از آب شرب، اولویت بعدی را به تالاب‌ها اختصاص می‌داد، چنین نکرد؟ چرا سازمان محیط‌زیست در برابر این فاجعه‌ها سکوت اختیار کرده است. درویش بیان کرد: اگر ابزار اجرایی در اختیار ندارند، چرا مسئولیت را واگذار نمی‌کنند؟ چرا صندلی‌های مدیریتی را اشغال کرده‌اند، در حالی که توان پیگیری و اجرا ندارند؟ این سکوت و بی‌عملی، به بهای از دست رفتن منابعی تمام می‌شود که صدها سال طول کشیده تا شکل بگیرند. وی بااشاره به اینکه کنوانسیون رامسر، مکانیزمی برای حمایت مالی و فنی از کشورها در راستای احیای تالاب‌ها دارد، گفت: این کنوانسیون زیرنظر سازمان ملل متحد فعالیت می‌کند و کشورهای عضو موظف به پرداخت حق عضویت هستند. بازرسان بین‌المللی و ساختار نظارتی حضور و وجود دارند، اما مشروط به آنکه دولت‌ها پروتکل‌ها را جدی بگیرند و الزامات را رعایت کنند. متاسفانه، حتی در مواردی چون ثبت هورالعظیم، وزارتخانه‌های نیرو و امور خارجه ما مخالفت کرده‌اند، تنها به این دلیل که ...

⭐️ادامه در:

https://smtnews.ir/fa/tiny/news-70835

#کنوانسیون_رامسر
#محمد_درویش