اعتصاب غذای حمید اردلان در اعتراض به مرگ سمیه رشیدی و وضعیت زنان زندانی سیاسی

#حمید_اردلان ، زندانی سیاسی محبوس در بند هفت زندان اوین، با انتشار نامه‌ای خطاب به «زندانبانان تاریکی، پیام‌آوران مرگ و سفیران اسارت در سازمان زندان‌ها» از آغاز اعتصاب غذای خود خبر داده است.
او دلیل این اقدام را «قتل #سمیه_رشیدی ، زندانی سیاسی در زندان قرچک ورامین» و همچنین «محرومیت زنان زندانی سیاسی و عقیدتی از حقوق اولیه‌ای چون درمان، امکانات بهداشتی و اصل تفکیک جرایم» عنوان کرده است.
اردلان در این نامه تأکید کرده که اعتصاب غذای تر را از چهارم مهر ۱۴۰۴ آغاز کرده و تا زمان تحقق خواسته‌های زیر ادامه خواهد داد:
انتقال زنان زندانی سیاسی-عقیدتی به بند زنان زندان اوین.
فراهم‌شدن امکانات بهداشتی و درمانی برای آنان.
او در پایان هشدار داده است که حتی اگر «جنازه‌اش روی دست بماند»، از اعتصاب غذا دست نخواهد کشید.
متن کامل نامه حمید اردلان
از: حمید اردلان، فرزند ابوالفضل، زندانی سیاسی بند هفت زندان اوین
به: زندانبانان تاریکی، پیام‌آوران مرگ، سفیران و پیام‌آوران اسارت در سازمان زندان‌ها
«هرگز از مرگ نهراسیده‌ام/ اگرچه دستانش از ابتذال شکننده‌تر بود./ هراس من -باری- همه از مردن در سرزمینی است/ که مزد گورکن از آزادیِ آدمی افزون‌تر باشد.»
با توجه به قتل خانم سمیه رشیدی، زندانی سیاسی بند زنان قرچک که خودِ شما باید نگهبان سلامت و امنیت ایشان باشید، و دسترسی نداشتن ایشان و سایر زنان زندانی سیاسی و عقیدتی به امکانات و حقوقِ اولیه‌ای که قوانین خودتان برای‌شان تعریف کرده (حق درمان، حق دسترسی به امکانات بهداشتی، قانونِ تفکیک جرایم و...)، و در اعتراض به این جنایات و همچنین در اعتراض به منتقل‌نشدنِ زنانِ زندانی سیاسی و عقیدتی به زندان سابق‌شان (بند زنان اوین) و اهمال و سهل‌انگاری در بازسازی و مهیا کردن این بند برای زنان زندانی سیاسی-عقیدتی،
من، زندانی سیاسی حمید اردلان، فرزند این آب و خاک، اعتصاب غذای ترِ خود را از تاریخ ۰۴/۰۷/۱۴۰۴ تا تحققِ انتقال زنان زندانی سیاسی و عقیدتی به زندان اوین و مهیاشدن امکانات بهداشتی و درمانی برای آن‌ها، اعلام می‌کنم.
همچنین بدین وسیله اعلام می‌کنم که تا زمان منتقل شدن زنان زندانی سیاسی-عقیدتی به بند زنان زندان اوین و برقراری امکانات درمانی برای آن‌ها، حتی اگر جنازه‌ام روی دستتان بیفتد، از اعتصاب غذا دست نخواهم کشید.


#نه_به_اعدام
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است
#نه_به_جمهوری_اسلامی

فریاد کارگران فولاد اهواز؛ «می‌میریم اما ذلت نمی‌پذیریم!»

صبح روز ۷ مهر ۱۴۰۴، کارگران گروه ملی فولاد ایران در اهواز تجمعی گسترده مقابل استانداری خوزستان برگزار کردند و سپس با راهپیمایی به سمت فرمانداری، اعتراض خود را به گوش مسئولان رساندند.
شعارهای پرطنین معترضان نشان‌دهنده خشم و نارضایتی عمیق آنان بود:
✊ «کارگر می‌میرد، ذلت نمی‌پذیرد!»
این حرکت اعتراضی ادامه‌ای بر اعتراضات پیشین کارگران فولاد است که ریشه در مشکلاتی چون معوقات دستمزد، تعطیلی خطوط تولید و بی‌توجهی مسئولان به خواسته‌های قانونی و معیشتی دارد.
کارگران با صدای بلند اعلام کردند تا تحقق حقوقشان، از ایستادگی و مبارزه دست نخواهند کشید.

#کارگران_فولاد
#اعتراضات_کارگری
#اهواز

اعتراض شبانه در خوابگاه دانشجویان؛ تحصن‌ها در دانشگاه خواجه‌نصیر ادامه دارد

بامداد دوشنبه ۷ مهر ۱۴۰۴، تجمع اعتراضی دانشجویان دانشگاه صنعتی خواجه‌نصیرالدین طوسی در خوابگاه دانش گسترش یافت. این حرکت ادامه اعتراضاتی است که از روز گذشته آغاز شد و ابتدا در پردیس ونک و سپس در ساختمان مرکزی دانشگاه جریان داشت.
دانشجویان معترض از ظهر روز گذشته، در اعتراض به گرانی غذا، حذف سرویس خوابگاه دخترانه اندیشه و نابسامانی‌های آموزشی دست به تجمع زده بودند. پس از بی‌نتیجه ماندن جلسه پرسش و پاسخ با معاونت دانشجویی و فرهنگی، آنان شب را با تحصن و سردادن شعارهای اعتراضی در محوطه خوابگاه دانش گذراندند.
شعارهایی مانند:
✊ «دانشجو می‌میرد، ذلت نمی‌پذیرد»
✊ «دانشگاه پولکی، شهریه زورکی»
✊ «سلف و خوابگاه نداره، دزدی ادامه داره»
از جمله شعارهای معترضان بود. دانشجویان تأکید کردند که تا دستیابی به حقوق خود، از تحصن عقب‌نشینی نخواهند کرد. همچنین شورای صنفی بار دیگر مسئولان دانشگاه را به بی‌اعتنایی و سرپیچی از پاسخگویی شفاف متهم کرد

#دانشجویان_خواجه_نصیر
#تحصن_دانشجویی
#اعتراضات_دانشجویی

دوشنبه ۷ مهر ۱۴۰۴ – اعتراض کارگران و بازنشستگان در شوش

کارگران و بازنشستگان در شوش بار دیگر با تجمع خیابانی، خواستار لغو حکم اعدام شریفه محمدی و آزادی فوری او شدند.
معترضان با شعارهای پرشور اعلام کردند:
«فقط کف خیابان به دست می‌آید حق‌مان»،
«نابود باد بندگی، زنده باد زندگی».
این اعتراضات بار دیگر بر حق‌طلبی، ایستادگی و خواست زندگی شرافتمندانه تأکید داشت.

#شریفه_محمدی
#اعتراضات_سراسری
#معیشت_منزلت_حق_مسلم_ماست

بیانیه شماره ۲۴ کارزار " جان زندانیان سیاسی در خطر است"
قتل عمد سمیه رشیدی و دو زن زندانی قرچک سندی در تائید " جنایت علیه بشریت" رژیم است!
سمیه رشیدی، زندانی سیاسی و کارگر یک خیاط خانه، به دلیل "مدنی ترین شکل اعتراض"  یعنی «شعارنویسی» بازداشت و با وجود اطلاع مقامات قضایی از بیماری و ناتوانی او در تحمل حبس، بدنبال ادامه حبس و عدم دارو و درمان ویژه، در زندان قرچک به کما رفت و سپس در بیمارستان مفتح تهران جان باخت.
جمعی از زندانیان سیاسی در زندان قرچک در بیانیه‌ای نوشتند؛ مقامات زندان، به‌ویژه در دو ماه اخیر، با بی‌توجهی کامل به وضعیت اضطراری سمیه رشیدی، او را در حبس نگه داشتند.
در فاصله بسیار کمی دو زن دیگر زندان قرچک، جمیله عزیزی و سودابه اسدی نیز در پی عدم مناسب درمان و وقوع یک فاجعه، جان خود را از دست دادند.

زندان قرچک  در نیزارهای اطراف ورامین، از ابتدا سوله‌ای برای نگهداری دام بود که بدون تغییرات اساسی به زندان زنان تبدیل شد. آب ناسالم، غذای بی‌کیفیت، فضای بسیار تنگ بدون تهویه و نور کافی،  شرایط بهداشتی بسیار نامناسب ، عدم سیستم  مناسب پزشکی و درمان، این مکان را به جهنمی برای زنان زندانی بدل کرده است.
این فاجعه نخستین نمونه از محروم‌سازی عامدانه زندانیان از حق دارو و درمان ویژه و " اعدام خاموش"  آنان نیست. پیش‌تر نیز زندانیانی چون جواد روحی، بکتاش آبتین، وحید صیادی نصیری، شاهرخ زمانی، بهنام محجوبی و شمار دیگری از فعالان سیاسی و مدنی، جان خود را به همین دلیل از دست داده‌اند.
محرومیت از درمان مناسب به ابزار سیستماتیک شکنجه، فشار علیه زندانیان سیاسی و "اعدام خاموش" آنان تبدیل شده است.
رژیم می کوشد تا با نگهداری زنان زندانی سیاسی در شرایط اسفبار و غیر انسانی زندان قرچک، صدای حق طلبی و مدافع رفاه، شادی، برابری و یک زندگی انسانی بدور از سرکوب، زندان و اعدام را خاموش کند.

کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران خواستار اقدامات فوری زیر است:
   
•  تعطیلی فوری زندان قرچک و انتقال زندانیان به زندان اوین

   •  تشکیل کمیته‌ای مستقل برای تحقیق و رسیدگی به پرونده زندانیانی که بر اثر عدم آگاهانه دارو و درمان ویژه، جان خود را از دست داده‌اند
   •  تضمین دسترسی همه زندانیان به خدمات پزشکی و درمانی مناسب
   •   آزادی فوری و بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران

کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران
۶ مهر ۱۴۰۴ 
۲۸ سپتامبر ۲۰۲۵

گفتگو  بهنام پارسی در برنامه تلویزیونی بازتاب در کانال یک با شیوا محبوبی سخنگوی کمیته آزادی زندانیان سیاسی،  در رابطه با قتل سمیه رشیدی،  محرومیت کردن زندانی از درمان، وضعیت زندانیان و آمار اعدامها و واکنش‌های به وضعیت زندانیان.
#سمیه_رشیدی
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است #نگذارید_قلبشان_از_تپش_بازایستد #سه_شنبه_های_نه_به_اعدام #اعدام_خاموش #محرومیت_از_درمان
#بازتاب
کمیته_آزادی_زندانیان_سیاسی#شبکه_یک

آزادی همراه با تبعید؛ آغاز دوره‌ای تازه برای منوچهر بختیاری

امروز، دوشنبه ۷ مهرماه، #منوچهر_بختیاری پس از بیش از چهار سال حبس در زندان چوبیندر قزوین آزاد شد. اما این آزادی با اجرای حکم تبعید همراه بود و او بلافاصله برای گذراندن دو سال تبعید اجباری به شهرستان بندرعباس منتقل گردید.
به گفته‌ی سارا عباسی، همسر او، بختیاری پس از ۱۶۱۵ روز زندان، اکنون باید دوران جدیدی از محدودیت و دوری از خانه را در تبعید پشت سر بگذارد.
این حکم نشان می‌دهد که فشار بر خانواده‌های دادخواه و فعالان مدنی، حتی پس از پایان دوران زندان نیز ادامه دارد.

#زندانیان_سیاسی
#تبعید
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است

بیانیه ۱۵۰ زندانی سیاسی سابق درباره مرگ سمیه رشیدی و شرایط زندان قرچک

زندانیان سیاسی سابق در بیانیه‌ای تأکید کرده‌اند که «جان انسان‌ها نباید قربانی بی‌تفاوتی، انتقام‌جویی سیاسی و ناکارآمدی سیستماتیک شود» و خواستار آزادی فوری زندانیان بیمار و بازگرداندن زندانیان سیاسی از زندان قرچک به زندان اوین شدند.
آن‌ها یادآور شدند که سمیه رشیدی تنها قربانی این بی‌عدالتی نیست. در هفته‌های گذشته نیز جمیله عزیزی و سودابه اسدی، دو زندانی دیگر با اتهامات مالی، به دلیل محرومیت از رسیدگی پزشکی در زندان قرچک جان باخته‌اند. این فجایع ادامه همان روند مرگ‌های پرشماری است که پیش‌تر قربانیانی چون بکتاش آبتین و بهنام محجوبی را از ما گرفت.
امضاکنندگان بیانیه، سازمان زندان‌ها و نهادهای امنیتی را مسئول مستقیم این مرگ‌ها دانسته و اعلام کردند:
آزادی فوری و بی‌قید و شرط تمامی زندانیان بیمار، بدون توجه به سن یا اتهام؛
بازگرداندن فوری زندانیان سیاسی و عقیدتی از قرچک به بندهای رسمی زندان اوین؛
شفاف‌سازی کامل درباره مرگ سمیه رشیدی و سایر قربانیان مشابه؛
محاکمه مسئولان متخلف و بی‌کفایت؛
تعطیلی زندان قرچک ورامین.
در پایان هشدار داده شده است که: «تا زمانی که سکوت کنیم، سمیه‌های دیگری قربانی خواهند شد.»
نهادهای حقوق بشری نیز بارها شرایط غیرانسانی زندان قرچک را گزارش کرده‌اند؛ فضایی کوچک، بدون تهویه و نور کافی، آب شرب ناسالم، غذای بی‌کیفیت، نبود خدمات بهداشتی و درمانی مناسب، رفتارهای تحقیرآمیز و جنسیت‌زده و تراکم بالای جمعیت، بخشی از واقعیت‌های روزمره این زندان است.
این بیانیه به امضای جمعی از زندانیان سیاسی سابق از جمله نرگس محمدی، لویی آرنو، هستی امیری، بنجامین بریر، ناهید تقوی، محمد حبیبی، آرش صادقی، کیوان صمیمی، اسماعیل عبدی، جعفر عظیم‌زاده، سپیده قلیان، مهدی محمودیان، عالیه مطلب‌زاده، کیوان مهتدی، فرهاد میثمی، سیامک نمازی و صدیقه وسمقی رسیده است.

#سمیه_رشیدی
#زندان_قرچک
#زندانیان_سیاسی

راحله راحمی‌پور، زندانی سیاسی ۷۳ ساله آزاد شد

راحله راحمی‌پور، زندانی سیاسی دادخواه، پس از بیش از دو سال حبس در زندان‌های اوین و قرچک ورامین، با وجود شرایط جسمانی بسیار وخیم، سرانجام آزاد شد.

یادآور می‌شود که  راحله راحمی‌پور در تاریخ ۳ مهر، در حالی که با افت شدید اکسیژن خون مواجه و در زندان بیهوش شده بود، به مرخصی اعزام شد. این موضوع در پی اعتراض زندانیان سیاسی قرچک نسبت به مرگ حکومتی #سمیه_رشیدی و بی‌توجهی مقامات زندان به وضعیت خطرناک زندانیان بیمار رخ داد.
کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران ، آزادی ایشان را به خودشان، خانواده محترمشان  تبریک می‌گوییم.

#راحله_راحمی_پور
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است

اعتصاب غذای ۱۹ زن زندانی سیاسی در قرچک

۱۹ نفر از زنان زندانی سیاسی محبوس در زندان قرچک، در سوگ هم‌بندی‌شان سمیه رشیدی و در اعتراض به برخوردهای غیرمسئولانه مسئولان زندان، عدم پاسخگویی و پذیرش مسئولیت، و همچنین انتقال‌نیافتن به زندان اوین، از ۸ مهرماه به مدت دو روز دست به اعتصاب غذا می‌زنند.
در سه ماه گذشته، وضعیت نگهداری زنان زندانی سیاسی در بند قرنطینه زندان قرچک نگرانی‌های بسیاری ایجاد کرده است. برخوردهای قهری از جمله انفرادی‌های خودسرانه، یورش گارد به بند زنان و بی‌توجهی به زندانیان بیمار، تا آنجا پیش رفت که سمیه رشیدی (که به دلیل شعارنویسی بازداشت شده بود) بر اثر بی‌اعتنایی کادر پزشکی جان خود را از دست داد.
تاکنون بیش از ۱۵۰ زندانی سیاسی سابق خواسته‌هایی مشابه را مطرح کرده‌اند. همچنین زندانیان مرد که به زندان اوین بازگردانده شدند، به اشکال مختلف اعتراض خود را نسبت به وضعیت زنان زندانی سیاسی نشان داده‌اند؛ از جمله با تجمع در هواخوری بند، امتناع از آمارگیری و اعتصاب غذای مهدی فرحی شاندیز و حمید اردلان.

#زنان_قرچک
#اعتصاب_غذا
#سمیه_رشیدی