محاکمه پنج کارگر شرکت آلومینیوم

‏مدیریت شرکت آلومنیوم ‎#اراک و نهادهای قضایی ج اسلامی درصدد محاکمه ۵ ‎#کارگر این شرکت؛ ‎#محمد_نجاتی ‎#بهمن_مرادبیگی ‎#وحید_خورشیدی ‎#ناصر_سهرابی و ‎#علی_اکبر_صابری هستند.
قرار است محاکمه آنها در روزهای نهم و پانزدهم مهر ماه برگزار شود. ‎#کارگران اعلام کرده اند چنانچه این محاکمه لغو نشود، اعتراض و تحصن خواهند کرد
در قوه قضائیه جای کارگران معترض و محق بعنوان شاکی، با متهم یعنی کارفرمایی که حقوق کارگران را پایمال میکند ، عوض شده است!!

کمیته آزادی زندانیان سیاسی خواهان حمایت عمومی و رسانه‌ای از کارگران است تا زمانی که صدای آنها شنیده شود و حقشان برای زندگی و عدالت محترم شمرده شود.

#اعتراضات_سراسری
#اعتصابات_سراسری
#همه_باهم_هستیم
#نه_به_جمهوری_اسلامی

ناهید شیرپیشه مادر دادخواه #پویا_بختیاری از زندان زنجان آزاد شد

مونا بختیاری نوشت:

بالاخره بعد از هزارو صدو هفتاد روز مادرم #ناهید_شیرپیشه از زندان زنجان آزاد شد و به خانه برگشت.
یک اتفاق خوب که نور امید رو در دل خانواده ما روشن کرد.🌱
به امید آزادی پدرم #منوچهر_بختیاری و عموم #مهرداد_بختیاری از زندان.


کمیته آزادی زندانیان سیاسی با ابراز خرسندی از آزادی ناهید شیرپیشه و ضمن تقدیر از مقاومت و پایداری او خواستار آزادی فوری و بی‌قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی است.


#زن_زندگی_آزادی
#آزادی_زندانیان_سیاسی

کاشت درخت و نصب نیمکت یادبود مهسا/ژینا در ریچموند هیل

به مناسبت سومین سالگرد انقلاب مهسا، شهرداری ریچموند هیل اقدام به کاشت درخت و نصب نیمکت یادبود به نام مهسا/ژینا امینی کرد.

نخستین درخت یادمان را «کانون خاوران» ۲۷ سال پیش در پارک لزلی به یاد زندانیان سیاسی قتل‌عام‌شده در تابستان ۱۳۶۷ کاشت و نیمکتی نیز به همین مناسبت نصب شد. در سال‌های بعد، درختان بیشتری در نقاط مختلف شهر به یاد جان‌باختگان کاشته شد.

چند ماه پیش نیز آخرین درخت و نیمکت در کنار درخت یادمان خاوران به یاد سیامک ستوده کاشته و نصب شد.
نه می‌بخشیم و نه فراموش می‌کنیم.
📸 عکس: محمد تاج دولتی

#مهسا_امینی
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#یادمان_جانباختگان

آغاز اعتصاب غذای خشک #حسین_رونقی؛ جان در معرض خطر جدی

حسین رونقی، فعال مدنی و زندانی سیاسی، در تماس تلفنی با مادرش اعلام کرد از شامگاه چهارشنبه دوم مهر ۱۴۰۴ اعتصاب غذای خود را از «تر» به «خشک» تغییر می‌دهد. او پیش‌تر به مدت ۲۲ روز در اعتصاب غذای تر (با نوشیدن آب و چای) به‌سر برده بود و اکنون حتی از نوشیدن آب نیز خودداری می‌کند.
اعتصاب غذای خشک خطرناک‌ترین شکل اعتراض مدنی است. بدن انسان به‌طور متوسط تنها ۳ تا ۵ روز بدون آب توان بقا دارد و حتی در بهترین شرایط، بیش از یک هفته ادامه آن تقریباً همیشه مرگبار است. کم‌آبی شدید به‌سرعت موجب افت فشار خون، نارسایی کلیوی و کبدی، اختلالات الکترولیتی، تشنج، ایست قلبی و در نهایت مرگ می‌شود.
در شرایط حسین رونقی، خطرات چند برابر است. او هم‌اکنون پس از سه هفته اعتصاب غذای تر در وضعیت بحرانی به‌سر می‌برد؛ ذخایر بدنش تحلیل رفته و اندام‌های حیاتی به‌ویژه کلیه‌ها ـ که از قبل آسیب‌پذیر بوده‌اند ـ در معرض فروپاشی قرار دارند. در چنین شرایطی، ورود به اعتصاب خشک می‌تواند حتی ظرف یک یا دو روز جان او را به خطر جدی بیندازد.
نشانه‌های اولیه شامل عطش شدید، کاهش یا قطع ادرار، ضعف و سرگیجه در همان روزهای نخست بروز می‌کند و به‌سرعت به نارسایی کلیوی و قلبی منجر می‌شود. تداوم اعتصاب خشک بدون مراقبت فوری پزشکی، عملاً به معنای قرار گرفتن در مسیر مرگ است.
حسین رونقی اکنون در معرض تهدید مستقیم و فوری جان قرار دارد و بی‌توجهی به وضعیت او می‌تواند به مرگ او بینجامد. قطعا مسئولیت هر اتفاق ناگواری برای حسین رونقی، با جمهوری اسلامی است.


حسین رونقی اخیرا در نامه‌ای نوشته است:
«یقین داشته باشیم این دوران تاریک ایران تمام خواهد شد، اما امروز، اکنون و در چنین شرایطی زنده ماندن به هر قیمتی مطلوب و انتخاب من نیست، آن هم زیر سایه‌ی حاکمیتی خودکامِه که زندگی ایرانیان برای او اهمیتی ندارد، حتی اگر زندگی شهروندی به جرعه‌ای آب وابسته باشد.»

او پیشتر نیز نوشته بود:

«ایران نیازمند فداکاری ماست. آزادی و آبادی ایران، حفظ یکپارچگی کشور و ملتش، و حق حاکمیت مردم بر پایه قانون و عدالت، خواست همه ماست. اگر بهای آن حتی خون ما باشد، آماده‌ایم با افتخار و شرافتمندانه مقابل ملت ایران تعظیم کرده و جانمان را فدای ایران کنیم تا امید را در آب و خاک این سرزمین و در دل مردمان رنج‌دیده‌اش زنده نگه داریم.

بنابراین، تصمیم بنده این است: روی اصول و ارزش‌های انسانی و ملی که به آن‌ها باورمندم بایستم و آتشی به جان بیفکنم که شاید قفس‌ها و حصارهای موجود را بسوزاند و نوری به قلب مردم ایران بتاباند؛ شاید که از این درد و رنج ملی رها شویم. چنین تصمیمی گرفته‌ام چون معتقدم: نه زندگی آن‌قدر شیرین است که به هر ذلتی تن دهیم و نه مرگ آن‌قدر ترسناک که از آن بگریزیم.»


#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد

نگرانی عفو بین‌الملل از ناپدیدشدگی اجباری و خطر اعدام #احمدرضا_جلالی

عفو بین‌الملل روز چهارشنبه ۲۴ سپتامبر با انتشار گزارشی هشدار داد که جمهوری اسلامی ایران از سوم تیرماه ۱۴۰۴ (۲۴ ژوئن ۲۰۲۵) احمدرضا جلالی، پژوهشگر و پزشک دوتابعیتی سوئدی-ایرانی را به‌طور عامدانه در وضعیت «ناپدیدشدگی اجباری» قرار داده است.

به گفته این نهاد، قطع کامل ارتباط احمدرضا جلالی با خانواده و وکلایش، بیم اجرای مخفیانه حکم اعدام را به‌شدت افزایش داده است. او آخرین بار در ۲۳ ژوئن تماس کوتاهی با خانواده داشته و سپس پس از انتقال گروهی از زندانیان اوین به زندان تهران بزرگ، به مکانی نامعلوم منتقل شده است.

عفو بین‌الملل تأکید کرده است که وضعیت جسمی جلالی وخیم است؛ او در ماه مه ۲۰۲۵ دچار سکته قلبی شده و همچنان از دریافت درمان ضروری محروم مانده است. روند دادرسی او نیز «به‌شدت ناعادلانه» توصیف شده است.

این رفتارها، مصداق بارز شکنجه، نقض فاحش حقوق بشر، و تهدید به قتل حکومتی است که جامعه جهانی نباید در برابر آن سکوت کند.

#نه_به_اعدام
#زن_زندگی_آزادی
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد

انتقال بیژن کاظمی به بند ۷ زندان اوین پس از ۸ ماه بلاتکلیفی

بنا بر گزارش رسیده، پنج‌شنبه ۳ مهرماه ۱۴۰۴ – بیژن کاظمی، زندانی سیاسی، پس از بیش از هشت ماه حبس در سلول انفرادی و تحمل شکنجه‌های جسمی و روانی، به بند ۷ زندان اوین منتقل شد.
این انتقال در حالی انجام شده است که او پیش‌تر در بازداشتگاه وزارت اطلاعات قم، بدون دسترسی به وکیل و در شرایطی غیرقانونی، در بلاتکلیفی مطلق به سر می‌برد.

#بیژن_کاظمی
#زندان_اوین
#نقض_حقوق_بشر

تداوم ممنوع الملاقاتی #امید_فتحی و دلتنگی های مادرش


امید فتحی که چندی پیش در زندان وکیل‌آباد مشهد، در اعتراض به شرایط غیر انسانی زندان اعتصاب غذا کرده و پس از چند روز با ضرب و شتم و با زور اعتصابش را شکسته بودند، همچنان ممنوع‌الملاقات است.

مادر او در استوری اینستاگرام نوشت:

«جان به لبم آمده از دوریت
مکث کن ای دیده بارانی‌ام

تنگ دلی راه نفس بسته و...
صبر ندارد دل طوفانی‌ام

پسرم امید جان!
در این روزهای سخت که تو را ممنوع‌الملاقات کرده‌اند، روزهای سختی را تجربه می‌کنم، اما چه می‌شود کرد؟...
من بیقرارم، چه می‌شود کرد دیگر؟
خوب من یک مادرم گویی گم کرده‌ای دارم
خانه‌ام این چند ماه تفس‌گیر و دلگیر شده است.

منتظر روی ماهت هستم

ای وطن!

دلتنگی برای روزهای روشن،
خانه‌ای‌ست متروک در دل این فصل»


#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است

انتقال تیمور خالدیان به زندان ملایر؛ هشدار درباره تهدید جانی

فایل صوتی منتشرشده ، تیمور خالدیان، فعال حقوق بشری  ساکن ملایر، از زندان قروه به زندان ملایر منتقل شده است. او در این فایل تأکید کرده که جانش در خطر است و احتمال انتقالش به بازداشتگاه اطلاعات همدان وجود دارد.
منابع مطلع گزارش داده‌اند که خالدیان به محض ورود به زندان ملایر اعلام اعتصاب غذا کرده است.
خالدیان روز یکشنبه ۳۰ شهریور، پس از برگزاری دادگاه در سریش‌آباد قروه، به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» بازداشت و برای اجرای حکم به زندان قروه منتقل شد. او پیش‌تر در اعتراضات سراسری دی ۹۸ نیز بازداشت و سپس با وثیقه آزاد شده بود. نهایتاً دادگاه انقلاب ملایر به ریاست قاضی بهنام رضاوندی او را به ۲۰ ماه حبس تعزیری و سه ماه حبس تعلیقی محکوم کرد.
این فعال مدنی در سال‌های ۱۳۹۴ و ۱۳۹۵ نیز به دلیل ارسال اخبار مربوط به زندان ملایر به رسانه‌های حقوق بشری بازداشت شده بود.

#تیمور_خالدیان
#زندان_ملایر
#زندانی_سیاسی

دست در دست، برای جهانی بدون اعدام

در دهم اکتبر، روز جهانی مبارزه علیه مجازات اعدام، ما، فعالان حقوق بشر و نهادهای آزادی‌خواه، با صدور این بیانیه، موضع قاطع خود را در برابر مجازات اعدام اعلام می‌کنیم. این روز برای مردم ایران، که دهه‌هاست زیر سایه شوم اعدام زندگی می‌کنند، معنایی به‌ مراتب عمیق‌تر و دردناکتر دارد. در حالی که بسیاری از کشورهای جهان این مجازات غیرانسانی را لغو کرده‌اند، رژیم اسلامی ایران بالاترین رقم اعدام شدگان در جهان را دارد. این رژیم ضد مردمی از اعدام به عنوان ابزاری برای سرکوب، ارعاب و گسترش وحشت در جامعه استفاده می‌کند و حتی از اعدام در ملاء عام نیز ابایی ندارد، اقدامی که با هدف نمایش قدرت بی‌رحمانه و ایجاد ترس در میان مردم بی‌دفاع انجام می‌شود.

ما مجازات اعدام، این قتل دولتی، را به شدت محکوم می‌کنیم. اعدام نه تنها نقض آشکار حق زندگی است، بلکه عدالت اجتماعی را نیز به سخره می‌گیرد. در ایران، بسیاری از اعدام‌ها پس از محاکمات ناعادلانه، بدون دسترسی به وکیل مستقل و بر اساس اعترافات اجباری زیر شکنجه صورت می‌گیرد. این روند، ناقض کامل قوانین بین‌المللی حقوق بشر است. ما خواهان لغو کامل و بی‌قید و شرط مجازات اعدام و سایر مجازات‌های ظالمانه مانند قطع عضو هستیم که کرامت انسانی را  نابود می‌کنند.

در ایران وضعیت زنان زندانی با جرایم عادی که در صف اعدام قرار دارند، به شدت نگران‌کننده است. بسیاری از این زنان، به دلیل قوانین تبعیض‌آمیز و نابرابری‌های اجتماعی و ستم مضاعف، قربانی خشونت‌های خانگی و اجتماعی هستند و به جای دریافت حمایت، با حکم مرگ روبرو می‌شوند.

احکام اعدام برای زنان زندانی سیاسی مانند شریفه محمدی، وریشه مرادی و پخشان عزیزی که تنها به دلیل تلاش برای احقاق حقوق مردم و دفاع از آزادی با مجازات مرگ روبرو شده‌اند، نشانه آشکار استفاده ابزاری از اعدام برای خاموش کردن صدای اعتراض و آزادی‌خواهی است.

ما همچنان به حمایت قاطع خود از کارزار شجاعانه‌ی "سه‌شنبه‌های نه به اعدام" در زندان‌های ایران ادامه می‌دهیم. این جنبش، که توسط زندانیان سیاسی و عقیدتی آغاز شده، نشان‌دهنده‌ی اراده‌ی راسخ برای مقاومت در برابر این مجازات غیرانسانی است و ما از تمامی افرادی که به زندگی و کرامت انسانی باور دارند، می‌خواهیم که به این کارزار بپیوندند و بلندتر از همیشه خواسته "نه به اعدام" را فریاد بزنند. ما از جامعه‌ی بین‌المللی، نهادهای حقوق بشری و دولت‌ها می‌خواهیم که در کنار مردم ایران بایستند و برای توقف ماشین وحشتناک اعدام به رژیم اسلامی فشار بیاورند و دست از مماشات با این رژیم بردارند.

ما تا زمانی که مجازات اعدام به طور کامل در ایران و در سراسر جهان لغو نشود، از پای نخواهیم نشست. به مبارزه ادامه می‌دهیم تا جهانی بسازیم که در آن هیچ کس به خاطر عقایدش، هویتش یا عملش با مجازات مرگ روبرو نشود؛ جهانی که در آن زندگی، بالاترین ارزش است.

زن، زندگی، آزادی
نه به اعدام
آری به زندگی

شبکه همبستگی برای حقوق بشر در ایران
برای دهم اکتبر ۲۰۲۵


امضاکنندگان: 
۱ -انجمن زنان ایرانی - آلمانی کلن
۲ -انجمن زنان پرتو
۳ -انجمن زنان مونترال
۴ -اتحاد چپ زنان
۵ -انجمن حقوق بشر و دموکراسی برای ایران - هامبورگ
۶ -انجمن فرهنگی ایران و سوئیس- ژنو
۷ -انجمن حقوق بشر در قرن ۲۱، آلمان
۸ -بنیاد اسماعیل خویی
۹ - جمعيت ایرانی حقوق بشر شمال کالیفرنیا 
۱۰- جمعیت سوسیال دموکراسی برای ایران
۱۱- حامیان مادران پارک لاله - هامبورگ
۱۲- حامیان مادران پارک لاله - فرزنو
۱۳- زنان برای آزادی و برابری پایدار
۱۴- شبکه جهانی برای آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران
۱۵- صدای زنان سوسیال دموکرات ایران
۱۶- فدراسیون اروپرس
۱۷- کانون فیلم - تئاتر "روند"
۱۸- کانون فرهنگ و هنر - فرزنو
۱۹- کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی - پاریس
۲۰- کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران - هجا
۲۱- کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران
۲۲- کمیته دفاع از حقوق بشر در ایران - شیکاگو
۲۳- کمیته حمایت از حقوق بشر در ایران - کلن
۲۴- کمپین توقف قتل های ناموسی
۲۵- کمیسیون حقوق بشر حزب جمهوری خواه سوسیال دموکرات و لائیک ایران
۲۶- گروه نه به جمهوری اسلامی - اورنج کانتی، کالیفرنیا
۲۷- مادران پارک لاله - آلمان (دورتموند تا کلن)
۲۸- مادران صلح مونترال
۲۹- نهاد «همه حقوق بشر، برای همه، در ایران»
۳۰- همبستگی ملی ایرانیان فرزنو - کالیفرنیا
۳۱- همبستگی جمهوری‌خواهان ایران - مونترال
۳۲- همکاری کلکتیو - کلن

با حمایت:
۳۳- حزب آزادی و رفاه ایرانیان (آرا)

#سمیه_رشیدی کارگر زندانی بدلیل عدم خدمات درمانی در زندان پس از چند روز به کما رفتن در بیمارستان جان باخت

سمیه رشیدی، شهروند تهرانی، در اردیبهشت ۱۴۰۴ به دلیل شعارنویسی در محله جوادیه بازداشت شد و پس از انتقال میان بازداشتگاه، اوین و قرچک، بارها دچار تشنـ.ـج شد. بی‌توجهی مسئولان و تأخیر در درمان، وضعیت جسمی او را بحرانی کرده و پس از چند روز به کما رفتن، بشکل فاجعه بار و غم انگیزی زندگیش پایان یافت.

عدم رسیدگی به مشکل درمانی و بهداشتی زندانیان، خلاف حقوق اولیه ی یک زندانی و مصداق مشارکت عامدانه در بقتل رساندن زندانی ست.

کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران، ضمن تسلیت به خانواده سمیه رشیدی ، این قتل خاموش را شدیداً محکوم می‌کند.
#زن_زندگی_آزادی
#جهنم_قرچک
#آزادی_زندانیان_سیاسی

صدور قرار جلب به دادرسی فروغ خسروی، معلم بهبهانی

شعبه دوم بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان بهبهان، برای فروغ خسروی، معلم مقطع ابتدایی ساکن این شهر، قرار جلب به دادرسی صادر کرد.
این قرار در تاریخ ۳۱ شهریورماه صادر شده و بر اساس آن، فروغ خسروی با اتهاماتی از جمله «فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی»، «اقدام تبلیغی در تأیید اقدامات اسرائیل»، «همکاری و تبادل اطلاعات با رسانه‌های وابسته به اسرائیل از جمله شبکه اینترنشنال»، «اهانت به رهبر جمهوری اسلامی، بنیان‌گذار نظام، مقدسات اسلامی و ائمه معصومین» و همچنین «حضور بدون حجاب شرعی در انظار عمومی» مواجه است.
یک منبع نزدیک به خانواده  خسروی ضمن تأیید این خبر گفت: «در دادنامه صادره، نام هادی حکیم شفایی، همسر سابق فروغ خسروی نیز به‌عنوان متهم ذکر شده و پرونده در خصوص وی مفتوح اعلام شده است؛ در حالی‌که او تاکنون هیچ‌گونه ابلاغیه‌ای دریافت نکرده است.»

#فروغ_خسروی
#معلمان_زندانی
#زن_زندگی_آزادی

اجرای حکم سه سال زندان علیه #رعنا_کورکور؛ خواهر جاویدنامان #مجاهد و #نگار_کورکور

رعنا کورکور، خواهر دو جان‌باخته راه آزادی، با انتشار پیامی از معرفی خود برای گذراندن سه سال زندان خبر داد.

او نوشت:
«نوشتن این چند خط سخت‌ترین کار زندگی‌ام است، نه از ترس زندان، که از دل‌کندن از فرزندم و شما.
جرم من تنها ایستادن کنار حقیقت بود؛ بی‌گناهی من جرمم شد.
برادرم را به دار کشیدند چون حاضر نشد دروغ را بپذیرد.
خواهرم در غربت و فشار، خاموش شد.
و من ماندم، زخمی اما استوار.»

این مادر و سرپرست خانواده، تأکید کرده است که با قلبی آرام راهی زندان می‌شود، چرا که «وجدانش آسوده و صدایش خاموش نمانده است.»

حکم زندان علیه رعنا کورکور، ادامه‌ی همان سیاست سرکوبگرانه‌ای است که جان خانواده‌اش را گرفت و امروز می‌خواهد روح او را نیز در بند کند. اما او نوشته است:
«این زندان جسمم را در بر خواهد گرفت اما روحم آزاد است. من را به یاد داشته باشید، نه به‌عنوان کسی که شکست خورد، که به‌عنوان زنی که ایستاد.»


#نه_به_اعدام
#زن_زندگی_آزادی #زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد

انتقال احمدرضا جلالی به اوین پس از ماه‌ها بی‌خبری
بر اساس گزارشات، #احمدرضا_جلالی، پژوهشگر و پزشک سوئدی-ایرانی که در وضعیت ناپدیدشدگی اجباری قرار داشت به زندان اوین تهران منتقل شده است. این انتقال پس از ماه‌ها نگرانی درباره سرنوشت او صورت می‌گیرد.
جلالی آخرین بار در تاریخ ۲۳ ژوئن با خانواده خود تماس کوتاهی داشته و پس از انتقال گروهی از زندانیان اوین به زندان تهران بزرگ پس از حمله اسرائیل، به مکان نامعلومی منتقل شد. این مسئلە بە نگرانی‌های بسیاری در مورد وضعیت سلامتی او دامن زده بود.

#نه_به_اعدام
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است
#آزادی_زندانیان_سیاسی

بچه‌هایی که میان ما نیستند — یادشان همیشه زنده است

دیروز باید به مدرسه می‌رفتند. حتی ۱۸ بهار از زندگی‌شان را ندیده بودند، اما مأموران حکومت نفس‌هایشان را ربودند.
بچه‌ها، ما شما را فراموش نمی‌کنیم. هستی جان، نیکا، مونا، کومار — اگر نام همه‌تان را ندانیم، بدانید هر یک از شما اکنون بخشِ جدایی‌ناپذیری از وجود ما شده‌اید.
بعد از رفتن‌تان گریستیم؛ موها، خنده‌ها و نگاه‌های‌تان همیشه با ما مانده است. چگونه دل‌شان آمد شما را بکشند؟ نمی‌دانیم — انگار دیوهایی زشت در هر گوشه شهر کمین کرده بودند.
بخشید که نتوانستیم از شما حفاظت کنیم؛ اما وعده می‌دهیم تا زمانی که نفسی هست و شیشه عمر آن دیوها نشکند، کوتاه نیاییم.

#دادخواهی
#یادشان_زنده_است

محرومیت مریم اکبری‌منفرد از درمان پزشکی در زندان قرچک

مریم اکبری‌منفرد، زندانی سیاسی محبوس در زندان بدنام قرچک ورامین، با وجود تأکید پزشکی قانونی، همچنان از رسیدگی پزشکی محروم مانده است.
به گفته یک منبع مطلع نزدیک به خانواده او، پزشکی قانونی تأکید کرده که مریم باید روزانه تحت معاینات فیزیوتراپی و کاریوپرکتیک قرار گیرد. با این حال، مسئولان زندان با بهانه «کمبود امکانات» از اعزام او جلوگیری کرده و خواستار نامه‌ای رسمی به قاضی شده‌اند. مریم دو هفته پیش نامه را ارسال کرده، اما هنوز پاسخی دریافت نکرده است.

او از سال ۱۳۸۸ بدون حتی یک روز مرخصی در زندان به‌سر می‌برد؛ به جرم دادخواهی. مریم سه فرزند دارد که همه سال‌های کودکی و نوجوانی‌شان را پشت میله‌ها شاهد بوده‌اند. قاضی صلواتی او را به اتهام «محاربه از طریق عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران» به ۱۵ سال حبس محکوم کرد و اخیراً نیز در دو پرونده‌سازی جدید به دو سال حبس دیگر محکوم شد.

#زن_زندگی_آزادی
#مریم_اکبری_منفرد
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است
#نگذارید_قلبشان_از_تپش_بازایستد

اعتراض زنان زندانی سیاسی در قرچک به مرگ سمیه رشیدی

بر اساس گزارشات ،زنان زندانی سیاسی در زندان قرچک ورامین در اعتراض به مرگ سمیه رشیدی دست به تجمع اعتراضی زدند.
رشیدی که به بیماری‌های متعدد مبتلا بود و در شرایط جسمی وخیم قرار داشت، با وجود درخواست‌های مکرر هم‌بندی‌ها و خانواده‌اش از اعزام به بیمارستان محروم ماند و سرانجام جان باخت. قوه قضاییه مرگ او را در بیمارستان اعلام کرده، اما منابع مستقل تأکید می‌کنند که تأخیر عمدی در رسیدگی پزشکی علت اصلی مرگ او بوده است.
در پی این واقعه، زنان زندانی سیاسی در قرچک با سردادن شعارهایی چون «زن، زندگی، آزادی» و «نه به اعدام» و همچنین همخوانی سرودهایی چون «خون ارغوان‌ها» و «سر اومد زمستون» اعتراض خود را نشان دادند. گزارش‌هایی نیز حاکی است که برخی از زندانیان طناب دار و روسری‌های خود را به آتش کشیدند تا خشم و اعتراض‌شان را آشکارتر کنند.
این حرکت اعتراضی بار دیگر وضعیت وخیم بهداشتی و درمانی زندان قرچک و محرومیت زندانیان سیاسی از خدمات پزشکی را برجسته ساخت.

#سمیه_رشیدی
#زن_زندگی_آزادی
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است
#نگذارید_قلبشان_از_تپش_بازایستد

خانواده مقتولان پرونده محمدرضا مقدم ۵ میلیارد تومان دیه درخواست کردند؛ نگرانی‌ها از اجرای قریب‌الوقوع حکم اعدام

بر اساس گزارشات، خانواده مقتولان پرونده «محمدرضا مقدم»، زندانی سیاسی عرب محکوم به اعدام، اخیراً با خانواده او تماس گرفته و در قبال اعلام رضایت، مبلغ ۵ میلیارد تومان دیه درخواست کرده‌اند.
خانواده مقدم اعلام کرده‌اند که به دلیل شرایط اقتصادی دشوار توانایی تأمین چنین مبلغی را ندارند و به همین دلیل فراخوانی برای جمع‌آوری دیه منتشر کرده‌اند.
این خبر در شرایطی منتشر می‌شود که روز سه‌شنبه ۲۴ مهر ۱۴۰۳، گارد حفاظت زندان مرکزی اهواز (شیبان) سه زندانی سیاسی عرب اهوازی شامل علی مجدم، معین خنفری و محمدرضا مقدم را به سلول انفرادی زندان سپیدار منتقل کرد؛ اقدامی که نشانه‌ای از احتمال اجرای قریب‌الوقوع حکم اعدام تلقی شده است.
پیش‌تر، دادگاه انقلاب اهواز این سه زندانی را به همراه حبیب دریس و سالم موسوی به اتهام مشارکت در قتل دو عضو بسیج، یک مأمور نیروی انتظامی و یک سرباز، به اعدام محکوم کرده بود. بازداشت آنان در سال‌های ۱۳۹۶ و ۱۳۹۷ توسط نیروهای وزارت اطلاعات در اهواز و شهرهای اطراف انجام شد.
در حالی‌که رسانه‌های حکومتی مدعی نقش این زندانیان در قتل نیروهای حکومتی در منطقه خورموسی (بندر امام) هستند، سازمان‌های حقوق بشری گزارش داده‌اند که متهمان تحت شکنجه و فشار شدید مجبور به اعترافات اجباری شده و روند دادرسی آنان عادلانه نبوده است.

#نه_به_اعدام
#محمدرضا_مقدم
#زندانیان_سیاسی

🔴بیانیه شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران به مناسبت آغاز سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۵

🔸با آغاز سال تحصیلی تازه، بار دیگر زنگ مدارس در سرزمینی به صدا درمی‌آید که معلمان و دانش‌آموزانش سال‌هاست میان امید و رنج، میان آرزو و واقعیت، میان آزادی‌خواهی و سرکوب، در رفت‌وآمدند.
مهر برای ما تنها فصل مدرسه نیست؛ یادآور خون‌های ریخته شده بر خاک وطن است، یادآور معلمانی است که به جرم آزادی‌خواهی در زندان و تبعید و محرومیت به سر می‌برند، یادآور دانش‌آموزانی است که در خیابان‌های این دیار فریاد زدند و تاوان دادند.


🔸اما چه تلخ است که در چنین سرزمینی، مدرسه به جای پرورش اندیشه و خلاقیت، به پادگانی بدل شده که در آن باید فرمان برد، سکوت کرد و از پرسش پرهیز نمود و آموزش و پرورش، که می‌توانست کانون زایش اندیشه، ادب، هنر، فلسفه و علم باشد، زیر چرخ‌های سنگین ایدئولوژی حاکم به نهادی سرکوبگر و طبقاتی فروکاسته شده است.
این نظام، به جای ارج نهادن به معلم خلاق و دانش‌آموز پرسشگر، آنان را به جرم آزاد اندیشی سرکوب می‌کند و در عوض، متحجران و فرمان‌برداران را بر صدر می‌نشاند.

🔸احکام تخلفات اداری برای ده ها معلم کردستانی در سنندج و بانه و احکام ارتجاعی دادگاه های انقلاب در کرمان و خوزستان که دقیقا در آستانه ی بازگشایی مدارس صادر گردیده است، همچنین یورش نیروهای امنیتی به مجمع عمومی شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران در شهرضا، به وضوح، نشان‌دهنده ی سیاست سرکوبگرانه ای ست که حاکمیت برای مواجهه با عدالت خواهان در پیش گرفته است.

🔸فرهنگیان این سرزمین سال‌هاست فریاد می‌زنند؛ معلمی که نان و درمان و امنیت ندارد، نمی‌تواند شمع فروزان کلاس درس باشد. معلمی که در دغدغه معیشت فرومی‌رود، چگونه می‌تواند نسل آینده را به افق‌های بلند ببرد؟ و دانش‌آموزی که در کلاس‌های پرجمعیت و مدارس فرسوده و بدون امکانات درس می‌خواند، چگونه می‌تواند رویای فردایی برابر و روشن را در دل بپروراند؟
شکاف طبقاتی امروز در کنکور، در معدل‌ها، در فرصت‌های یادگیری، آینه ی تمام‌نمای این تبعیض ساختاری است؛ تبعیضی که آینده یک ملت را به نابودی می‌کشاند. این که ۸۰ درصد مدارس دولتی از رقابت با مدارس خاص بازمانده اند، عمق فاجعه را نشان می دهد.

🔸در همین راستا، بازنشستگان که سرمایه‌های انسانی و گنجینه‌های تجربه‌اند، سال‌هاست که با بی‌توجهی و بی‌اعتنایی مواجه‌اند و مسئولان آنان را به حاشیه رانده‌اند و در پیری و بیماری با دست‌های تهی رها کرده‌اند. این بی‌عدالتی تنها جفا به بازنشستگان نیست، جفا به تاریخ آموزش این سرزمین است.

🔸شورای هماهنگی هشدار می‌دهد: وعده‌های بی‌پشتوانه و سخنان بی‌عمل دیگر خریداری ندارد. مردم، معلمان و دانش‌آموزان، بارها تجربه کرده‌اند که جز همبستگی و حضور جمعی، هیچ راهی برای ستاندن حق وجود ندارد. از همین‌رو، ما همه فرهنگیان را به اتحاد و حضور در تشکل ها فرا می‌خوانیم تا صدای بلند عدالت آموزشی، کرامت معلم و آزادی اندیشه را رساتر از همیشه به گوش حاکمان برسانیم.

🔸راه آینده تنها از دل اتحاد و همبستگی می‌گذرد. ما خواستار آنیم که آموزش و پرورش از بند ایدئولوژی رها شود، رایگان و برابر برای همه فرزندان این سرزمین باشد و معلم با عزت و احترام در جایگاه شایسته خود بنشیند. اگر امروز برای این خواسته‌ها تلاش نکنیم، فردا چیزی از امید و آینده برای فرزندان‌مان باقی نخواهد ماند.

شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران

مهر ماه ۱۴۰۴


🔹🔹🔹