سعید ماسوری کجاست؟

#سعید_ماسوری؛ مبارزی که خستگی را خسته کرده است.

✍️ نوشته عزیز قاسم‌زاده

در میان چهره‌های مبارز و مقاوم ایران  سعید ماسوری جایگاه ویژه‌ای دارد. مردی که از  ۲۵ سال پیش یعنی از ۳۵ سالگی تا به امروز که ۶۰ ساله شده است،بی‌وقفه در زندان بوده و هیچ‌گاه برای یک لحظه هم به مرخصی نیامده است. به رغم این مقاومت و ایستادگی طولانی اما نام او در سایه مانده است. گویی رسانه‌ها نیز ظلمی عامدانه و غیر عامدانه در حق او روا داشته اند. سعید ماسوری اما با بیست و پنج سال مجاهدت تمام، خستگی را خسته کرده است.
کسی که پزشکی در اروپا را رها کرد و به ایران آمد و از سال ۷۹ به طور پیوسته در زندان بوده است.
سعید ماسوری در آلمان و نروژ به تحصیل پزشکی پرداخت اما برخلاف بسیاری که برای ماندن می‌کوشند، مسیر بازگشت را برگزید؛ بازگشتی که به بازداشت و حبس ابد او ختم شد. در دی ۱۳۷۹ سعید ماسوری در دزفول بازداشت شد، ابتدا به اعدام محکوم شد و سپس این حکم به حبس ابد تقلیل یافت.

از آن زمان تاکنون، در سلول‌های زندان‌های اهواز، اوین، رجایی‌شهر و قزل‌حصار، روزها را بی‌مرخصی و سال‌ها را بی‌امید آزادی گذرانیده است؛ اما وجودش همیشه چشمه ی سرشار امید بوده است.
آرش صادقی، فعال حقوق بشر که سال‌ها با سعید ماسوری هم‌بند بوده، درباره او چنین می‌نویسد:
«چهار سال و نیم با او در یک بند بودم. دو سال و نیم انفرادی و سال‌های طولانی زندان، جابه‌جایی و تبعید، نتوانسته بود در روحیه او کوچک‌ترین خللی ایجاد کند.»
رفتار و منش ماسوری در زندان به شهادت همه کسانی که با او حبس کشیده اند،بسیار انسانی و اخلاقی است.او در رابطه با هم بندیانش فارغ از اینکه  تعلق سیاسی هر کدام چه باشد و خود به چه باوری عقیده دارد،چنان رفتار کرده که همگی با هر نحله  فکری، مجذوب او شده اند. بسیاری از زندانیان با گرایش‌های متفاوت، از مقاومت بی‌نظیر و حُسن خلق او به عنوان الگویی سازنده برای دیگر زندانیان یاد کرده اند.
مادر سعید اما اکنون دچار فراموشی شده و تنها چیزی را که به یاد می آورد چهارشنبه‌های ملاقات با سعید است.
آرش صادقی در یادداشتش تاکید می کند که مادر سعید ماسوری سال‌هاست به بیماری افسردگی و فراموشی دچار شده. اما هنوز، فقط یک چیز را فراموش نمی‌کند: روز ملاقات با سعید – چهارشنبه‌ها
آرش می نویسد:
«در یکی از ملاقات‌ها، پس از پایان دیدار، مادر پشت‌سر سعید خواست وارد زندان شود. زندانبان گفت: «مادر، کجا می‌روید؟» مادر پاسخ داد: «می‌خواهم با سعیدم باشم… سال‌هاست یک دل سیر او را ندیده‌ام.»
حالا پس از سالها تبعید و انفرادی های طولانی  در زندان های گوناگون، سعید ماسوری اینک به  زندان زاهدان تبعید شده است.
با تبعید سعید به زندان زاهدان، این مادر، با شرایط جسمانی‌اش، دیگر حتی توان دیدار با پسرش را نمی یابد.
با وجود این همه سال حبس و استقامت، نام سعید ماسوری کمتر در رسانه‌ها شنیده شده است. در حالی که او از معدود کسانی‌ست که
پزشکی در اروپا را رها کرد و به ایران برگشت اما دو دهه نیم را  بدون مرخصی، در زندان سپری نموده است.

سعید ماسوری در طی سالهای طولانی زندان بارها شاهد اعدام هم‌بندی‌هایش بوده و نامه‌هایی کوبنده در اعتراض به موج اعدام‌ها نوشته است اما به رغم این همه دلاوری، فضای نابرابر رسانه‌ای در عدم  معرفی شخصیتی چنین مقاوم، دردناک و ناعادلانه و حکایت از ساز و کارهایی است که گاه آگاهانه و عامدانه و گاه غیر عامدانه، صورت می پذیرد. خاموش کردن یا حذف کسانی که صدای روشن آنها و مرام خورشید گونشان بر فلک الافلاک تاریخ آزادی خواهی ثبت گشته، تلاشی بیهوده و عبث است و خاموشی و فراموشی را راهی بدان نیست.
سعید ماسوری امروز تنها یک زندانی سیاسی نیست. او نمادی از مقاومت دلیرانه و وفاداری به آرمان هایی است که برای تحققش بی‌ادعا و  بی‌هیاهو و بی چشم داشت از حمایت دیگران، هر روز امیدوارانه تر از پیش، تک تک این سالهای دور و دراز زندان را سپری نموده است. یادآوری نام او و  تجلیل از مرام او، پاسداشت فردی است که در سخت‌ترین شرایط، روح خود را حفظ کرد. او در دل تاریکی، شمعی شد برای همگنان و هنوز هم، صدای او  هرچند کم‌شنیده شده، گواه این است که مبارزه در مسیر انسانیت و ساز و کار عادلانه، حتی در سلول انفرادی و زندان های طولانی هم می‌تواند پیوسته زنده بماند.

#از_قزلحصار_بگو
#زندانی_ما_کجاست
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است

نامه #حشمت‌الله_طبرزدی، زندانی سیاسی

حشمت الله طبرزدی در نامه‌ای از زندان مرکزی اصفهان نسبت به وضعیت زندانیان سیاسی و شرایط وخیم کشور هشدار داد.

او در بخشی از این نامه که توسط دخترش قرائت شد، گفت:

«من از تمام ایرانیان برون‌مرز می‌خواهم به دفاع از زندانیان سیاسی برخیزند. سال‌ها است که به رژیم ولایت فقیه هشدار دادیم سرمایه‌های ملی را در جنگ‌های نیابتی علیه اسرائیل هزینه نکنند، اما این رژیم از ۴۷ سال پیش همواره شعار نابودی اسرائیل را سر داد.‌ در شگفت هستم که چرا رژیم از جنگ تحمیلی حرف می‌زند مگر خودشان همواره به دنبال نابودی اسرائیل نبودند مگر نمی‌گویند اسرائیل ۲۵ سال آینده را نخواهد دید.»

او در ادامه با طرح سوال عامل واقعی و محرک اصلی این جنگ کیست؟، گفت:

«این جنگ بین رژیم ولایت فقیه و اسرائیل است و بیش از چند دهه است که شروع شده و ما مردمان ایران باید بپرسیم که چرا به اعتراضات توجه نکردید چرا همواره خواستید اسرائیل را از بین ببرید که حال با این وضع رو‌به‌رو شوید. برخی از ما علت اصلی را رها می‌کنیم و به معلول می‌پردازیم این بدان معنی است که در زمین استبداد حاکم بازی می‌کنیم. در حالیکه، این جنگ ما نیست.»

بلاتکلیفی ۱۰ ماهه؛ ادامه بازداشت #حجت_آل‌محمدی در زندان شیبان اهواز بدون رسیدگی قضایی

بیش از ۳۲۰ روز از بازداشت حجت آل‌محمدی، فعال سیاسی اهل ایذه می‌گذرد و او همچنان بدون برگزاری جلسه دادگاه در زندان شیبان اهواز به‌سر می‌برد. علی‌رغم گذشت بیش از ۱۰ ماه از بازداشت، پرونده وی همچنان در مرحله بررسی اولیه باقی مانده و هیچ‌گونه رسیدگی قضایی مشخصی صورت نگرفته است.

بر اساس گزارش‌های دریافتی، وی در بند پنج زندان شیبان اهواز نگهداری می‌شود و رسیدگی به پرونده‌اش در شعبه سوم دادگاه انقلاب اهواز، به ریاست قاضی رشید کیانی، همچنان در جریان است. با این حال، تاکنون هیچ جلسه‌ای برای بررسی اتهامات او برگزار نشده و وضعیت حقوقی او در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.

یک منبع مطلع نزدیک به خانواده وی اعلام کرده است که حجت آل‌محمدی از مشکلات جسمی از جمله عفونت شدید لثه رنج می‌برد. با وجود وضعیت وخیم جسمی، تنها مقدار محدودی آنتی‌بیوتیک در اختیار وی قرار گرفته و از اعزام او به مراکز درمانی خارج از زندان ممانعت شده است.

#از_قزلحصار_بگو
#زندانی_ما_کجاست
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است

بازداشت #دانیال_مقدم؛ هنرمندی که صدای اعتراض است

در روز ۷ مرداد ۱۴۰۴، دانیال مقدم، خواننده و فعال اجتماعی، حوالی ساعت ۹ صبح در شیراز توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. وی پس از انتقال به بازداشتگاه عادل‌آباد شیراز، به تهران فرستاده شده و طبق گزارش منابع نزدیک، اکنون در زندان مرکزی بزرگ تهران (فشافویه) نگهداری می‌شود.

دانیال مقدم پیش‌تر نیز در اردیبهشت ۱۴۰۳ به دلیل انتشار موزیک‌ویدیوی اعتراضی «آماده‌باش»  بازداشت و پس از مدتی با وثیقه آزاد شده بود. در آن پرونده، دادگاه انقلاب شیراز او را به یک سال حبس تعلیقی با پابند الکترونیکی، دو سال ممنوعیت خروج از کشور و دو سال ممنوعیت فعالیت در فضای مجازی محکوم کرده بود.

با این حال، بازداشت اخیر در مرداد ۱۴۰۴ به نظر می‌رسد ناشی از ادامه فعالیت‌های هنری و اجتماعی او و نپذیرفتن سکوت در برابر شرایط ناعادلانه جامعه باشد. در متن منتشر شده از فعالان مدنی آمده است:

«لطفاً صدای دانیال مقدم باشید.»

در فضای مجازی نیز کاربران با هشتگ‌هایی مانند #دانیال_مقدم_را_آزاد_کنید خواستار آزادی بی‌قیدوشرط این هنرمند شده‌اند. گفته می‌شود خانواده‌ی او هنوز اجازه تماس مستقیم با او را ندارند و نگرانی‌ها نسبت به سلامت جسمی و روانی‌اش در بازداشت افزایش یافته است

کاری از کمیته آزادی زندانیان سیاسی
گوینده: نفیسه نوراد
مسئول فنی: الناز کریمی

#از_قزلحصار_بگو
#زندانی_ما_کجاست
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است

سخنان اعتراضی مریم حسنی


مریم حسنی، دختر دادخواه مهدی حسنی در شبکه اکس خود، نوشت:
در کنار غم نبود بابا، نگرانی و ترس من برای تمام عزیزانی که بی‌گناه در این بند بودند و تا به امروز حتی خبری از سلامتی‌شون نداریم، بیشتر از هرچیزی منو اذیت کرد.

نه می‌بخشیم و نه فراموش می‌کنیم.»

نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی شنبه 4 مردادماه به بند زندان قزلحصار حمله کردند #مهدی_حسنی و#بهروز_احسانی را اعدام کردند و#سعید_ماسوری را هم به زندان زاهدان تبعید کردند. زندانیان دیگر این زندان را هم به انفرادی منتقل کردند.

زرتشت احمدی‌راغب، لقمان امین‌پور، اکبر باقری، میثم دهبان‌زاده، سپهر امام‌جمعه، احمدرضا حائری، اسدالله هادی، رضا محمدحسینی، ابوالحسن منتظر، علی معزی، آرشام رضایی، خسرو رهنما، رضا سلمان‌زاده، محمد شافعی، حمزه سواری، مصطفی زمانی و صلاح‌الدین ضیائی از زندانیانی هستند که پس از حمله به سلول انفرادی منتقل شدند.
کمیته آزادی برای زندانیان سیاسی ضمن ابراز همدردی با مریم حسنی در نبود و فقدان پدر خویش، خواهان آزادی بی قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی میباشد.

#از_قزلحصار_بگو
#زندانی_ما_کجاست 
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد

فاجعه در زندان فشافویه

با گذشت بیش از یک ماه از انتقال گسترده زندانیان از زندان اوین به زندان فشافویه (تهران بزرگ)، شرایط این زندان به یکی از نگران‌کننده‌ترین بحران‌ها در ایران تبدیل شده است. اطلاعات موثق و گزارش‌های شاهدان عینی، از وضعیتی حاکی از تراکم شدید، فقدان حداقل امکانات بهداشتی، کمبود آب آشامیدنی سالم، قطعی مکرر آب و تلفن و همچنین نبود خدمات پزشکی کافی در این زندان خبر می‌دهند.

از ابتدای تیرماه ۱۴۰۴، و پس از بمباران زندان اوین، بیش از ۷۰۰ زندانی به زندان فشافویه منتقل شدند. این جابه‌جایی موجب تغییر کاربری بخش‌هایی از زندان شد. سالن‌های قرنطینه که پیش‌تر در اختیار زندانیان سالخورده و ازکارافتاده بود، به محکومان دادگاه ویژه روحانیت اختصاص یافت و سالن‌هایی در تیپ‌های ۲ و ۶ نیز برای زندانیان سیاسی و امنیتی در نظر گرفته شد.

در حال حاضر، واحد ۵ با ظرفیت استاندارد ۲۴۰ تخت، میزبان بیش از ۷۲۰ زندانی است؛ به عبارتی، تراکم جمعیتی به بیش از سه برابر رسیده است. در نتیجه، دسترسی زندانیان به فضای خواب، امکانات بهداشتی و آب شرب به‌شدت محدود شده است. قطع روزانه ۸ ساعته آب و ۵ ساعته تلفن، ارتباط زندانیان با خانواده و جهان بیرون را مختل کرده است.

وضعیت بهداشت و خدمات درمانی نیز بحرانی است. پزشک زندان فقط یک روز در میان حضور دارد، آن‌هم در شرایطی که هزاران زندانی نیازمند خدمات درمانی فوری هستند. تنها یک مددکار برای هر اندرزگاه با بیش از ۲۲۰۰ زندانی در نظر گرفته شده که عملاً رسیدگی به مشکلات آنان را غیرممکن ساخته است.

جیره نان روزانه زندانیان به نصف کاهش یافته است و آب لوله‌کشی به دلیل آلودگی و رسوبات، قابل مصرف نیست. با این حال، تنها گزینه جایگزین، خرید بطری‌های آب ۱.۵ لیتری به قیمت ۲۵۰ هزار تومان است که پرداخت آن برای بسیاری از زندانیان امکان‌پذیر نیست. این وضعیت سلامت زندانیان را با خطرات جدی روبه‌رو کرده است.

نبود وسایل سرمایشی مناسب در تابستان داغ تهران، اختلال در سیستم‌های قضایی الکترونیک، و قطع مکرر اینترنت، شرایط طاقت‌فرسایی برای زندانیان ایجاد کرده است. خواسته‌های زندانیان برای بازدید مسئولان قضایی، افزایش مددکاران و رسیدگی به وضعیت، تاکنون بی‌پاسخ مانده است.

شرایط موجود در زندان فشافویه، نقض صریح ماده ۱۰ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی است که بر رفتار انسانی و محترمانه با افراد محروم از آزادی تأکید دارد. همچنین، عدم دسترسی به خدمات پزشکی و بهداشتی، نقض ماده ۲۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر به شمار می‌رود.
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است
#از_قزلحصار_بگو
#زندانی_ما_کجاست
#زن_زندگی_آزادی 
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد

اجرای حکم تبعید اردشیر  فنائیان

#اردشیر_فناییان شهروند بهائی ساکن سمنان، برای تحمل دوران تبعید خود راهی شهرستان خاش شد.
امروز 11 مرداد 1404 وی راهی شهرستان خاش شد در این تبعید ناعادلانه همسر و فرزند وی نیز به خاش رفته اند.
در آبان 1398 اردشیر فناییان به 11 سال حبس تعزیری و یک سال تبعید به شهرستان خاش و منع حضور یک ساله در سمنان شد.
کمیته آزادی برای زندانیان سیاسی در ایران این اقدامات را مصداق بارز نقض حقوق بشر دانسته و این اعمال و حربه ها برای از بین بردن عقاید متفاوت اما نه خلاف جرم با جمهوری اسلامی را محکوم کرده و خواهان ابطال این احکام  قرون وسطی میباشد.
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است
#از_قزلحصار_بگو
#زندانی_ما_کجاست
#زن_زندگی_آزادی 
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد


تماس از طریق تلفن، واتس آپ و سیگنال:

+46707991771
+31622029312
+447572356661


آدرس ایمیل:
[email protected]
وبسایت: cfppi.org

🔺برنامه کودکان مقدمند: فراخوان شورای هماهنگی تشکلهای های صنفی فرهنگیان و کارزار حمایت از زندانیان سیاسی

با اسماعیل عبدی، فعال مستقل صنفی معلمان و زندانی سیاسی سابق
و پریسا پوینده، مدیر مسئول کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران

#زندانی_ما_کجاست
#از_قزالحصار_بگو
#جان_زندانیان_سیاسی_درخطر_است
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد

بیست و دومین نشست عمومی
#شبکه_جهانی_برای_آزادی_زندانیان_سیاسی_و‌_عقیدتی_در_ایران
یکشنبه ۳ آگوست ۲۰۲۵ ساعت ۲۱-۱۹ به وقت اروپای مرکزی
۱- گشایش(مهیار سماویش)
۲ - اخبار اعتراضات زندان ها(سهیلا دالوند)
۳- فراخوان شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان برای شرکت در کارزار حمایت از زندانیان(نسرین احسنی)
۴ - کارزار جان زندانیان سیاسی در خطر است(شیوا محبوبی)
۵ - همبستگی برای آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی و نه به اعدام (حسن اعتمادی)
۶- از تابستان ۱۳۶۷ تا ۱۴۰۴
کشتارهای ۱۳۶۷(جاوید طهماسبی)
  لایحه دوفوریتی مقابله با نشر محتوای خلاف واقع(طناز کلاهچیان)
۷- هم اندیشی: پیش به سوی سومین سالروز آغاز جنبش انقلابی زن زندگی آزادی
۸ - جمع بندی(مرجان اروندی)

این نشست را در پلاتفرم زوم، یوتیوب و کلاپ هاوس، رادیو تریبون آزاد، میتوانید دنبال کنید.