چهاردهمین روز اعتصاب غذای احسان و رامین رستمی، دو فعال فرهنگی بازداشت‌شده در زندان اوین

احسان و رامین رستمی، دو فعال فرهنگی اهل هرسین کرمانشاه و ساکن تهران، اکنون دو هفته است که در اعتصاب غذای تر به سر می‌برند. خانواده‌ی آنان با نگرانی هشدار داده‌اند که جانشان در خطر است.

این دو پسرعمو، پس از بازداشت همزمان در روز ۲۹ مردادماه همراه با سه فعال فرهنگی دیگر، بدون اطلاع‌رسانی رسمی، در بند ۲۰۹ زندان اوین نگهداری می‌شوند. تاکنون هیچ توضیحی درباره‌ی دلایل بازداشت یا اتهامات علیه آن‌ها ارائه نشده است.

خانواده‌ی رستمی بارها تلاش کرده‌اند با بازپرس شعبه‌ی پنج دادسرای اوین دیدار کنند، اما بی‌نتیجه بوده است. آن‌ها در نامه‌ای با درد نوشته‌اند:
«ده روز است بدنشان را از نان تهی کرده‌اند تا شاید صدای جانشان در آن سوی دیوارها شنیده شود.»

خانواده‌ی رستمی روز شنبه ۱۲ مهر ۱۴۰۴  علام کرده بودند:
«امروز هم به دادسرا رفتیم، اما آقای جلایر، بازپرس شعبه‌ی پنج، باز هم ما را به حضور نپذیرفت تا فقط بگوییم چرا دیدن و شنیدن فرزندان‌مان از ما دریغ می‌شود.»

در متن دیگری از سوی خانواده آمده است:
«عزیزان ما در کجای وطن خود چنین اسیر و غریب مانده‌اند که ما کتاب‌های قانون را از بر کرده‌ایم تا رسم اسارت را بفهمیم و باز هم پاسخی نیافته‌ایم.»

احسان و رامین رستمی، پسرعموهایی اهل هرسین از استان کرمانشاه و ساکن تهران هستند.

بنا بر گزارش‌ها، روز ۲۹ مردادماه مأموران امنیتی هم‌زمان به منازل پنج فعال فرهنگی در تهران یورش بردند و حسن توزنده‌جانی (شاعر و فعال فرهنگی)، احسان رستمی (ناشر، مترجم و کتاب‌فروش)، مرجان اردشیرزاده (مترجم)، رامین رستمی و نیما مهدی‌زادگان را بازداشت کردند.

از سوی دیگر حسین شاهوزهی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام در زندان وکیل‌آباد مشهد، همزمان با ابلاغ تایید حکم اعدامش، در اعتراض به این حکم ضمن اعلام عدم پذیرش اتهامات انتسابی ـ که تحت شکنجه و اعتراف اجباری به او منتسب شده‌اند ـ دست به اعتصاب غذا زده است.

#زندانی_ما_کجاست
#از_قزلحصار_بگو
#نه_به_اعدام
#مهسا_امینی
#نگذارید_قلبشان_از_تپش_بازایستد
#اعتراف_اجباری
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#نه_به_زندان_شکنجه_اعدام
#دادخواهی_ادامه_دارد

آدرس ایمیل:
[email protected]

وبسایت: cfppi.org

نیروهای امنیتی رپر عرب اهوازی معروف به «رشاش» را بازداشت کردند

در ادامه بازداشت رپرها در ایران و پخش ویدیوهای اعترافات اجباری آنها، گزارش‌های رسانه‎‌ای حاکی است نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی عباس دغاغله، رپر عرب اهوازی که با نام هنری «رشاش» شناخته می‌شود را بازداشت کرده‌اند.
نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی جمعه ۱۸ مهرماه با یورش به خانه این هنرمند ۲۲ ساله، او را بازداشت و تلفن همراه و تجهیزات ضبط موسیقی‌اش را توقیف کردند.
ساعاتی پس از بازداشت دغاغله، پست‌های حساب اینستاگرام او حذف شد و پلیس فتا اعلام کرد کنترل این حساب را در دست گرفته است.
رشاش در آثارش از فقر، تبعیض، نژادپرستی و محرومیت‌های اعمال شده بر شهروندان عرب در اهواز می‌خوانده و نزدیکانش گفته‌اند از محل نگهداری او و وضعیتش اطلاعی ندارند.
در روزهای گذشته دست‌کم دو رپر و یک آهنگساز بازداشت شدند. آرش صیادی، اشکان شکاریان مقدم، رپر و رسام سهرابی، اهنگسازانی بودند که به‌دلیل آنچه «درگیری فیزیکی و فحاشی در یک فضای عمومی» عنوان شده بود، بازداشت شدند.

این سه نفر پس از بازداشت مجبور به اعتراف اجباری شدند. در ویدیوهای منتشر شده از اعترافات، آن‌ها برهنه و با سر تراشیده دیده می‌شوند و به اجبار متنی مشترک را «در ابراز ندامت و عذرخواهی» می‌خوانند. اتفاقی که با واکنش اعتراضی توماج صالحی هم مواجه شد.

پس از آن رسانه‌های ایران با پخش ویدیو اعترافات اجباری، از بازداشت سه رپر دیگر به نام‌های دانیال فرجی ملقب به «مشکی» و اردلان، ملقب به «دلو» و سجاد شاهی به‌دلیل آنچه «انتشار محتوای نامتعارف و آثار بحث‌برانگیز در شبکه‌های اجتماعی» خوانده شده، خبر دادند.

در بین این سه رپر، دانیال فرجی سابقه انتشار آثاری سیاسی در کارنامه خود دارد و در ویدیو اعترافات خود نیز مجبور شده از علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، عذرخواهی کند.

بازداشت او در حالی صورت گرفته که در جریان جنگ ۱۲ روزه، ترانه‌ای علیه اسرائیل به‌دلیل حمله به ایران تولید کرده بود.

دانیال فرجی تا پیش از ویدیو اعتراف اجباری، تصویری از چهره خود منتشر نکرده بود و در همه موزیک ویدیوهایش ماسکی سیاه‌رنگ به چهره داشت. فرجی در ویدیو اعتراف اجباری، این ماسک را برای اولین بار از چهره خود بر می‌دارد.

انتشار ویدیوهای اعتراف اجباری از سوی جمهوری اسلامی، سابقه‌ای طولانی دارد و از بدو انقلاب ۵۷ وجود داشته است. حکومت همچنین از ابتدای رشد موسیقی رپ در ایران، با این پدیده برخورد کرده است.
.#زندانی_ما_کجاست
#از_قزلحصار_بگو
#نه_به_اعدام
#مهسا_امینی
#نگذارید_قلبشان_از_تپش_بازایستد
#اعتراف_اجباری
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#نه_به_زندان_شکنجه_اعدام
#دادخواهی_ادامه_دارد

آدرس ایمیل:
[email protected]

وبسایت: cfppi.org

⁨ ‌
محکومیت مرتضی دامور، پدر یکی از جان‌باختگان اعتراضات آبان ۹۸، به حبس و جزای نقدی

مرتضی دامور، پدر وحید دامور از جان‌باختگان اعتراضات آبان ۱۳۹۸، از سوی شعبه دوم دادگاه انقلاب همدان به ریاست قاضی ترابی‌پور، به شش ماه و ۲۰ روز حبس تعزیری و پرداخت ۲۵ میلیون تومان جزای نقدی محکوم شده است.

بر اساس رأی صادره، اتهام منتسب به آقای دامور «تبلیغ علیه نظام» عنوان شده است. این حکم اخیراً از سوی شعبه دوم دادگاه انقلاب همدان صادر و به وی ابلاغ شده است.


#دادخواهی_ادامه_دارد
#نه_به_زندان_شکنجه_اعدام
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#اعتراف_اجباری
#نه_به_اعدام
آدرس ایمیل:
[email protected]

وبسایت: cfppi.org

فرزند صمد ریگی: تا پدرم آزاد نشود به مدرسه نمی‌روم

محمد عاصف، فرزند خردسال صمد ریگی، فعال مدنی بلوچ، در ویدئویی از مردم خواسته است صدای پدرش باشند.
او می‌گوید تا زمانی که عاملان #تجاوز به کودکان در #ایرانشهر بازداشت نشوند و پدرش آزاد نگردد، به #مدرسه نخواهد رفت.

به گزارش منابع محلی، #صمد_ریگی، کارمند یکی از بانک‌های ایرانشهر و از چهره‌های فعال اجتماعی، روز سه‌شنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۴ توسط نیروهای لباس‌شخصی اداره اطلاعات بازداشت شد. مأموران پس از بازداشت، خانه او را بدون حکم قضایی تفتیش و وسایل شخصی خانواده را ضبط کردند. وی سپس به بازداشتگاه اداره اطلاعات ایرانشهر منتقل شد.

ریگی پیش‌تر نیز در بهمن ۱۴۰۰ به دلیل انتشار مطالب انتقادی درباره وضعیت امنیتی منطقه بازداشت و به سه سال زندان محکوم شده بود. در روزهای پیش از بازداشت اخیر، او با انتشار نوشته‌هایی درباره تجاوز به چند کودک در ایرانشهر، از عملکرد نهادهای رسمی، به‌ویژه پزشکی قانونی و دستگاه قضایی، انتقاد کرده و خواستار برخورد با عاملان شده بود.
#زندانی_ما_کجاست
#از_قزلحصار_بگو
#نه_به_اعدام
#مهسا_امینی
#نگذارید_قلبشان_از_تپش_بازایستد
#اعتراف_اجباری
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#نه_به_زندان_شکنجه_اعدام
#دادخواهی_ادامه_دارد

آدرس ایمیل:
[email protected]

وبسایت: cfppi.org

الزام به پوشیدن لباس زندان؛ ودود اسدی و مرتضی پروین از اعزام به بیمارستان محروم ماندند

#ودود_اسدی و #مرتضی_پروین، دو فعال ترک (آذربایجانی) محبوس در زندان اوین، به دلیل امتناع از پوشیدن لباس زندان، علیرغم حال نامساعد جسمانی از اعزام به بیمارستان محروم ماندند.

در نامه‌ای که در صفحه منتسب به ودود اسدی منتشر شده، آمده است: “پس از اعتراض‌ها و پیگیری‌های مکرر نسبت به شرایط پزشکی خود و مرتضی پروین، نهایتاً اعلام شد که روز شنبه ۱۹ مهرماه، به بیمارستان اعزام خواهیم شد. صبح شنبه، ما را برای اعزام به بیمارستان، فراخواندند. با این حال، علیرغم اعلام قبلی ما مبنی بر اینکه حاضر نیستیم با لباس زندان به مراکز درمانی اعزام شویم، همچنین با توجه به اینکه مسئولیت هزینه رسیدگی درمانی بر عهده زندان است
#زندانی_ما_کجاست
#از_قزلحصار_بگو
#نه_به_اعدام
#مهسا_امینی
#نگذارید_قلبشان_از_تپش_بازایستد
#اعتراف_اجباری
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#نه_به_زندان_شکنجه_اعدام
#دادخواهی_ادامه_دارد

آدرس ایمیل:
[email protected]

وبسایت: cfppi.org

گزارشی از نمایشگاه عکس جان باختگان از دهه شصت تا به امروز و زندانیان زیر حکم اعدام در نشست اقدام مشترک نهادها، انجمن ها و کنشگران سیاسی در همبستگی برای روز جهانی نه به اعدام  که توسط ارژنگ برهان، کنشگر سیاسی تهیه شده بود بمناسبت روز جهانی علیه اعدام، یازده سپتامبر در شهر کلن، آلمان

#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#نه_به_اعدام

سخنرانی پریسا پوینده دبیر کمیته آزادی زندانیان سیاسی و از خانواده های دادخواه

در نشست اقدام مشترک نهادها، انجمن ها و کنشگران سیاسی در همبستگی برای روز جهانی نه به اعدام بمناسبت  روز جهانی علیه اعدام

یازده سپتامبر در شهر کلن، آلمان

#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#نه_به_اعدام
#زندانی_ما_کجاست
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است

مصاحبه با اقبال اقبالی به مناسبت ده
اکتبر روز جهانی علیه مجازات اعدام
11 اکتبر 2025 در شهر کلن- آلمان

#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#از_قزلحصار_بگو
#زندانی_ما_کجاست
#نه_به_اعدام
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است

سخنرانی البرز سلیمی، کنشگر سیاسی و از انجمن حقوق بشر قرن ۲۱ در پای درخت آزادی در پایان نشست اقدام مشترک نهادها، انجمن ها و کنشگران سیاسی در همبستگی برای روز جهانی نه به اعدام  بمناسبت روز جهانی علیه اعدام، یازده سپتامبر در شهر کلن، آلمان

#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#زندانی_ما_کجاست
#نه_به_اعدام
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است

اعتصاب غذای نسیم سیمیاری در حمایت از فریبا کمال‌آبادی

نسیم سیمیاری، از بازداشت‌شدگان خیزش «زن، زندگی، آزادی»، در اعتراض به عدم آزادی هم‌بندی‌اش فریبا کمال‌آبادی، دست به اعتصاب غذا زده است.
او در یادداشتی از زندان اوین اعلام کرده که در حمایت از فریبا کمال‌آبادی و با درخواست آزادی او، اعتصاب غذایش را آغاز کرده است:

«من، #نسیم_سیمیاری، بیش از دو سال پیش در خیزش #زن_زندگی_آزادی بازداشت شدم.
هرگز از رنج‌هایی که در ماه‌های بازجویی، انفرادی و در سال‌های زندان متحمل شدم سخن نگفتم؛
اما امروز می‌خواهم از رنجی بگویم که از تمام آنچه بر جسم و جانم تحمیل شد، تلخ‌تر و سهمگین‌تر بود —
رنجِ #فریبا_کمال_آبادی، معلمی که از او بسیار آموختم.
فریبا صبور است. در دو سال و نیمی که با هم زندگی کردیم، درس‌های انسانیت و مدارا را از او آموختم.
بیش از سیزده سال از عمرش را در زندان گذرانده است، با قامتی استوار و دلی پرمهر.
با همه‌ زندانیان همدلی می‌کند؛ گاهی فقط گوش می‌دهد تا آرام شوی، گاهی همکلام می‌شود و از تجربه‌هایش می‌گوید.
دختر کوچکش در راه سالن ملاقات بزرگ شد؛ نوه‌هایش را همان‌جا در آغوش گرفت، برایشان قصه گفت،
نقاشی کشیدند و هر بار قصه‌هایش با صدای زنگ سالن ملاقات ناتمام ماند.
هفته‌ی گذشته، در حالی که هنوز هفت سال از حبسش باقی مانده بود، از طریق وکیلش باخبر شد که قرار است آزاد شود.
شاد شد، اشک شوق ریخت و ما هم با شادی او گریستیم.
اما چند روز بعد خبر رسید که آزادی‌اش منتفی شده است.
برای فریبا و تمام رنج‌هایی که کشیده، برای سال‌ها ایستادگی و صبوری‌اش،
تا روز آزادی بی‌قید و شرط او، در اعتصاب غذا خواهم بود.»

— نسیم سیمیاری، بند زنان اوین – یکشنبه ۲۰ مهر ۱۴۰۴

#اعتصاب_غذا
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است

سروناز احمدی در حمایت از اعتصاب نسیم سیمیاری دست به اعتصاب دارو زد

سروناز احمدی، زندانی سیاسی سابق، در صفحه‌ی اینستاگرام خود از اعتصاب دارو در همراهی با نسیم سیمیاری خبر داد.
از امروز ۲۰ مهرماه ۱۴۰۴ در اعتصاب دارو خواهم بود.
اگر تا چهارشنبه ۲۳ مهرماه به مطالبه‌ی نسیم رسیدگی نشود و او به اعتصابش پایان ندهد،
من نیز اعتصاب غذا را آغاز خواهم کرد.
#فریبا_کمال_آبادی ده سال از عمر خود را در زندان گذراند و اکنون نزدیک به سه سال است که دوران ده سال دوم محکومیتش را می‌گذراند.
در زندان، هر بار که به او نگاه می‌کردی، پیروزی‌اش بر زندان را می‌دیدی.
نگه داشتن زندانی در وضعیت تعلیق، انتظار و امیدواری،
شکنجه‌ای روانی است که در دوران حبسم بارها آن را تجربه کرده‌ام.
نسیم امروز در تماسش گفت که فریبا  وسایلش را بین هم‌بندی‌ها تقسیم کرده بود،
موهایش را مرتب کرده بودند تا برای آزادی آماده شود،
اما ناگهان به او اعلام شد که آزادی‌اش منتفی است.
این «منتفی است» در ظاهر یک جمله‌ی ساده است،
اما از نظر من سخت‌ترین آزار روانی‌ای است که زندانی می‌تواند متحمل شود.
نسیم گفت:
«نباید بگذاریم به این راحتی با ما بازی کنند؛ آزارمان دهند و ما سکوت کنیم و برگردیم به سلول‌هایمان.»
او مقاومت را، بی‌اعتنا به نتیجه‌ی آنی، خوب بلد است.
من در زندان بیمار شدم و به داروهای اعصاب و روان پناه بردم؛
از دو قرص به شش قرص رسیده‌ام و هنوز اضطراب و حملات پانیک همراهم است.
نسیم سیمیاری نزدیک‌ترین رفیق من بوده و هست؛
در این ظلمت، چراغ دوستی ماست.
رسم دوستی را چنین آموخته‌ام: کنار دوستت بایست،
چراکه قدرت ما در جمع ماست.
در این ماه‌هایی که از زندان آزاد شده‌ام،
تهدیدِ آزادیِ مشروط همیشه چون طنابی بر گلویم بوده،
و در بسیاری از موقعیت‌ها ناچار به سکوت شده‌ام.
اما نسیم، پاره‌ی تن من است؛ و حالا دیگر، کارد به استخوانم رسیده است.

#اعتصاب_غذا
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است

خاطره‌ای تلخ از بند سیاسی زندان تهران بزرگ؛ جانباخته بابک شهبازی در میان یاران

بنا بر تصویر تازه‌ای منتشرشده از زندان تهران بزرگ، جانباخته #بابک_شهبازی ،که با اتهام ساختگی «جاسوسی برای اسرائیل» قربانی اعدام شد — در کنار حسین شنبه زاده و #خشایار_سفیدی (که اخیراً آزاد شده) دیده می‌شود.
#حسین_شنبه_زاده، زندانی سیاسی، در شهادت‌نامه‌ای تأکید کرده بود که #اسماعیل_فکری هم‌پرونده‌ای بابک شهبازی که خود در خرداد ۱۴۰۴ اعدام شد — اعتراف کرده است بابک کاملاً بی‌گناه بوده و هیچ ارتباط یا تبادل اطلاعاتی با اسرائیل نداشته است.
فکری همچنین گفته بود «اعترافات» اجباری‌اش تحت شکنجه و فشار شدید امنیتی گرفته شده است.
این عکس، تنها چند روز پیش از انتقال گسترده‌ی زندانیان سیاسی از تهران بزرگ به اوین گرفته شده است.
در حالی که شنبه‌زاده، سفیدی و دیگر زندانیان به اوین منتقل شدند، بابک شهبازی را به زندان قزل‌حصار کرج بردند — مکانی که احکام اعدام در آن اجرا می‌شود.
سحرگاه ۲۶ شهریور ۱۴۰۴، حکم اعدام بابک شهبازی در قزل‌حصار به اجرا درآمد؛
حکمی که بر پایه‌ی اعترافات اجباری، تناقضات آشکار و نقض فاحش دادرسی عادلانه صادر شده بود.
بابک شهبازی، تکنسین ۴۴ ساله‌ی سیستم‌های سرمایش و گرمایش در مراکز داده، از جمله مخابرات ایران، در دی‌ماه ۱۴۰۲ بازداشت شد.
پرونده‌ی او — که پس از جنگ ۱۲روزه‌ی ایران و اسرائیل شکل گرفت — نمادی از موج اعدام‌های سیاسی به اتهام «جاسوسی» است.

#نه_به_اعدام
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است