جان
#فرشید_حسن‌زهی
#محمد_تقوی_سنگدهی
#بابک_علیپور
#پویان_قبادی_بیستونی
#علی‌اکبر_دانشورکار
#پوریا_جواهری
#منوچهر_مهمان‌نواز

و ۸۷ زندانی سیاسی دیگر در معرض خطر اعدام میباشد.

لیست ۹۴ زندانی سیاسی «محکوم» به اعدام و یا درخطر اعدام این لیست هر هفته به روز می شود.

کمک کنید هر هفته نام این عزیزان را فریاد کنیم تا با اتحاد و اعتراض مان از اجرای حکم اعدام آنها جلوگیری کنیم!

قدرت ما در اتحاد ماست! ✊

List of 94 political prisoners in Iran sentenced to Execution or at risk of Executions

#FarshidHassanZahi
#VahidBaniAmerian
#MohammadTaghviSangDehi
#PouyanQobadiBisotouni
#BabakAlipour
#PouriaJavaheri
#ManouchehrMehmanNavaz

#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است
#زندانی_ما_کجاست
#نگذارید_قلبشان_از_تپش_بازایستد

‎#IRGCterrorists
‎#NoDeathPenaltyTuesdays
‎#EkbatanBoys

۷ اکتبر ۲۰۲۵ - ۱۵ مهر ۱۴۰۴

تأیید حکم اعدام دانشجوی جوان تبریزی در دیوان عالی کشور

گزارش‌ها حاکی از آن است که #احسان_فریدی، دانشجوی ۲۲ ساله دانشگاه تبریز، که پیش‌تر از سوی شعبه سوم دادگاه انقلاب تبریز به ریاست قاضی حسن فتح‌پور به اتهام «افساد فی‌الارض» به اعدام محکوم شده بود، با تأیید این حکم در دیوان عالی کشور در آستانه اجرای حکم قرار گرفته است.

بر اساس اطلاعات موجود، اتهام اولیه این دانشجوی جوان «تبلیغ علیه نظام» عنوان شده بود. او پس از صدور قرار وثیقه به طور موقت آزاد شد، اما حدود چهل روز بعد، مجدداً از سوی شعبه ۱۵ بازپرسی تبریز به ریاست سیدعلی موسوی احضار و با تغییر عنوان اتهامی به «افساد فی‌الارض» دوباره بازداشت و به زندان مرکزی تبریز منتقل گردید.

منابع مطلع می‌گویند که بازپرس پرونده – که reportedly به دلیل مشارکت در پرونده‌های فساد مالی از سمت خود برکنار شده – در جریان رسیدگی، از خانواده فریدی درخواست پرداخت وجه غیرقانونی کرده بود و پس از امتناع خانواده، عنوان اتهام علیه این دانشجو سنگین‌تر شد.

اکنون جان این دانشجوی آذربایجانی در خطر جدی است و نیاز فوری به توجه افکار عمومی، رسانه‌ها، فعالان مدنی و نهادهای حقوق بشری دارد.
.#زندانی_ما_کجاست
#از_قزلحصار_بگو
#نه_به_اعدام
#مهسا_امینی
#نگذارید_قلبشان_از_تپش_بازایستد
#اعتراف_اجباری
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#نه_به_زندان_شکنجه_اعدام
#دادخواهی_ادامه_دارد

آدرس ایمیل:
[email protected]

وبسایت: cfppi.org

وزیر خارجه فرانسه، ژان نوئل بارو اعلام کرد ایران یک شهروند ۱۹ ساله فرانسوی‌ـ‌آلمانی به نام لنارت مونترلوس را که با اتهام جاسوسی بازداشت شده بود آزاد کرده و نوشت: «لنارت مونترلوس آزاد شد.» منابع نزدیک به پرونده گفته‌اند او روز پنجشنبه به فرانسه بازمی‌گردد.

خانواده مونترلوس از طریق وکیل خود با انتشار بیانیه‌ای کتبی ابراز خرسندی و آرامش کرده‌اند که فرزندشان به زودی به نزد آنان بازمی‌گردد.
.#زندانی_ما_کجاست
#از_قزلحصار_بگو
#نه_به_اعدام
#مهسا_امینی
#نگذارید_قلبشان_از_تپش_بازایستد
#اعتراف_اجباری
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#نه_به_زندان_شکنجه_اعدام
#دادخواهی_ادامه_دارد

آدرس ایمیل:
[email protected]

وبسایت: cfppi.org

بیانیه نرگس محمدی درباره اعترافات اجباری #امیرحسین_موسوی

نرگس محمدی، برنده جایزه صلح نوبل، پخش اعترافات اجباری و تحریف‌شده‌ی امیرحسین موسوی از صداوسیمای جمهوری اسلامی را نشانه‌ای از استیصال، فریب و فساد نهادهای امنیتی و قضایی دانست.

او یادآور شد که موسوی در ۲۸ آذر بازداشت شده، در حالی‌که جنگی که به او نسبت داده‌اند شش ماه پس از بازداشتش رخ داده است؛ با این وجود، پرونده‌ی او را به آن رویداد ساختگی پیوند داده‌اند.

محمدی تأکید کرد: سلول انفرادی شکنجه است و اعترافات گرفته‌شده در چنین شرایطی فاقد اعتبار قانونی است. او افزود که موسوی تحت شکنجه‌ی جسمی و روانی بوده و حتی همسرش برای فشار بیشتر بازداشت شده است.

وی در پایان خواستار مقابله با اعترافات اجباری، شکنجه و دروغ شد و از جامعه خواست صدای زندانیان سیاسی و عقیدتی باشد
#اعتراف_اجباری
#ژن_ژیان_ئازادی
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#نه_به_اعدام

آدرس ایمیل:
[email protected]

وبسایت: cfppi.org

«امروز برو، فردا بیا» برای مشکلات مردم — «همین امروز حکم صادر شود» برای زندانیان سیاسی و عقیدتی!

خواهر کیوان دهقانی، شهروند بهایی، خبر صدور حکم محکومیت برادرش را منتشر کرد: ۶ سال زندان، ۲ سال تبعید، و ۱۶۰ میلیون تومان جریمه نقدی؛ علاوه بر ضبط و مصادرهٔ اموال شخصی، لپ‌تاپ، گوشی و آلبوم عکس‌های خانوادگی — آنچه خواهرش در تصویر همراه پست نوشته «صبح دادگاه برگزار شد، عصر حکم صادر شد». او نوشت:
«اگر حقوق بگیران ج .ا . به همین سرعت در تمام امور مملکت عمل می گ‌کردند شاید وضع همه‌ی ما حالا طور دیگری بود.»


در ایرانِ روزمره، مردم با ضرب‌المثلِ تلخ «امروز برو، فردا بیا» آشنا هستند؛ همان سامانهٔ بی‌سامان اداری که گرفتن وام، وصل کردن آب و برق، صدور مدارک و حتی پی‌گیری امور سادهٔ شهری را به پروسه‌ای کشدار و فرساینده تبدیل می‌کند. وقتی زندگی شهروندی وابسته به کارایی نهادهاست، این تأخیرها هزینهٔ سنگینی بر دوش مردم عادی می‌گذارد: فرصت‌های ازدواج و کار گرفته می‌شود، کسب‌وکارهای کوچک نابود می‌شوند، و در موارد بحرانی—مثل دیر رسیدن آمبولانس یا آتش‌نشانی—جان‌ها به‌سختی نجات می‌یابند.

با این حال، وقتی پای برخورد با شهروندانی می‌رسد که به‌خاطر مذهب، عقیده یا بیان انتقادی مورد توجه قرار می‌گیرند، دستگاه قضایی و نهادهای امنیتی انگار نسخهٔ دیگری از دولت را فعال می‌کنند: سرعت و شدتِ عمل بی‌سابقه. پرونده‌ها ظرف روزها یا هفته‌ها «تشکیل»، و احکامِ سنگین ظرف ساعات اجرا می‌شود؛ ضبط اموال، تبعید، و محرومیت‌های اجتماعی به‌سرعت اِعمال می‌گردد؛ گویی این‌گونه اقدامات، مهم‌ترین اولویتِ مملکت است.

نمونهٔ تازه: حکم سریع و شدید علیه کیوان دهقانی — صبح دادگاه، همان عصر حکم — و همچنین خبر ضبط تمام وسایل شخصی و «امر به ترک وطن». این شتاب در رسیدگی! وقتی با همان کندیِ مدیریتیِ روزمره مقایسه می‌شود، نه‌فقط بی‌عدالتی که یک بیماری ساختاری را نشان می‌دهد: دستگاهی که در خدمتِ مردم نیست اما در خدمتِ سرکوب‌گران بسیار چابک عمل می‌کند.

خواهر آقای دهقانی از اعمال فشار برای ترک وطن نوشته:
«در یک کلام اجبار به ترک وطن! به دلیل؟ زیستن برای حق آزادی بیان و تحصیل و کار! خب، آنها نمی‌دانند تو و امثال تو اگر قرار بود بروند تا حالا رفته بودند. و این آنها هستند که باید به زودی بروند. . سکوت در قبال ستم پیامدی جز فراگیرشدن آن ندارد.»

اما این پرسش اخلاقی و سیاسی باید مطرح شود: چرا نهادهای یک کشور در رسیدگی به امور عمومی و نجات جان مردم ناتوان یا کند عمل می‌کنند، ولی در پرونده‌سازی و مجازاتِ مخالفان، سنگ‌آهنِ ماشین‌آلاتِ سرکوب به‌سرعت گرم می‌شود؟ پاسخِ کوتاه اغلب این است: وقتی هدف محافظت از نظم عمومی نباشد و حفظِ قدرت باشد، کارآیی و انصاف فدای منافعِ سیاسی می‌شود.

تا زمانی که دستگاه‌ها برای تأمین حقوق شهروندان پاسخگو نباشند و تا وقتی سازوکارهای عدالت انتخابی و دوگانه برقرار است، شهروندان عادی هم در برابر ناکارآمدی و هم در برابر سرکوب آسیب می‌بینند.
.#زندانی_ما_کجاست
#از_قزلحصار_بگو
#نه_به_اعدام
#مهسا_امینی
#نگذارید_قلبشان_از_تپش_بازایستد
#اعتراف_اجباری
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#نه_به_زندان_شکنجه_اعدام
#دادخواهی_ادامه_دارد

آدرس ایمیل:
[email protected]

وبسایت: cfppi.org

نرگس محمدی: نمایش اعترافات اجباری امیرحسین موسوی، نشانه استیصال و فریبکاری سیستم امنیتی-قضایی است

نرگس محمدی، فعال سیاسی و برنده جایزه نوبل صلح، در بیانیه‌ای با محکوم‌کردن نمایش «اعترافات اجباری» #امیرحسین_موسوی، آن را «نشانه‌ای از استیصال، فریبکاری و بلاهت سیستم امنیتی–قضایی» در ایران دانست.
در پیام صوتی سه‌بندی که نسخه‌ای از آن به دست بی‌بی‌سی فارسی رسیده، نرگس محمدی با اشاره به تاریخ دستگیری امیر حسین موسوی گفته است که «او را در پروژه‌ای موسوم به عوامل جنگ دوازده‌روزه گنجانده‌اند.»
به گفته او، پیشینه‌ی «اعتراف‌گیری زیر شکنجه با تناقض‌های آشکار» در زندان‌های ایران نشان می‌دهد که «تنها اراده‌ی نهادهای امنیتی بر پرونده‌های سیاسی حاکم است.»
شامگاه ۱۴ مهرماه، تلویزیون ایران تصاویری از «اعترافات اجباری» امیرحسین موسوی پخش کرد. یک روز بعد، او در نامه‌ای از زندان اوین اعلام کرد که تمامی اتهامات مطرح‌شده در این گزارش «نادرست» است. هنوز مشخص نیست این ویدیو تحت چه شرایطی ضبط شده است، اما گزارش تلویزیون تلاش داشت تا امیر حسین موسوی را به «جاسوسی» و «همکاری اطلاعاتی با اسرائیل»، به‌ویژه در جریان «جنگ ۱۲روزه»، متهم کند.
به گفته رضا شفاخواه، وکیل او، نیروهای امنیتی در آذرماه ۱۴۰۳، هنگام خروج امیر حسین موسوی و همسرش از فرودگاه مهرآباد برای سفر به جزیره کیش، او را بازداشت کردند. همسرش سه هفته بعد، به دلیل بیماری شدید، با سپردن وثیقه موقتاً آزاد شد.

#نرگس_محمدی
#امیرحسین_موسوی
#اعتراف_اجباری
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است

🎗 امروز زادروز جاویدنام مهسا (ژینا) امینی است

مژگان افتخاری، مادر ژینا، با انتشار ویدیویی چنین زمزمه می‌کند:
«ئه‌ی به‌رخۆڵه‌ی شیرینم، ئاواتی هه‌موو ژینمای فرزند شیرینم، آرزوی همه‌ی زندگی‌ام…»
قتل حکومتی مهسا (ژینا) امینی به‌دست نیروهای سرکوب جمهوری اسلامی، آغازگر بزرگ‌ترین خیزش مردمی برای آزادی شد؛ خیزشی که پایه‌های حکومت را به لرزه درآورد و آتشفشان خشمِ بیش از چهار دهه سرکوب، تبعیض و تحقیر را شعله‌ور ساخت.
مهسا را کشتند، اما او به نماد جاودانه‌ی آزادی و برابری بدل شد. یاد او همچنان چراغ راه است و افق روشن آینده‌ی ایران را نوید می‌دهد.

#مهسا_امینی
#زن_زندگی_آزادی
#زندانیان_سیاسی_عقیدتی_آزاد_باید_گردد

دقایقی پیش اعلام شد که زندانیان سیاسی بند زنان زندان قرچک به زندان اوین منتقل شده‌اند.
در روزهای اخیر افکار عمومی به شدت به وضعیت زندان قرچک اعتراض کرده بود زندانیان فعالان مدنی کاربران عادی در شبکه‌های اجتماعی و زندانیان سابق این زندان را قتلگاه قرچک نامیدند و با هشتگ‌های مرتبط توفان توییتری راه انداختند.
زندانیان بازگردانده‌شده به اوین در مدت اقامتشان در قرچک، بارها اعلام کرده بودند که در شرایطی سخت و در انزوای کامل محبوس هستند.
در این مدت، سمیه رشیدی زندانی سیاسی هم به دلیل عدم رسیدگی پزشکی جان باخت.
هر چند اکنون زندانیان سیاسی و زندانیان جرایم مالی به بند ۶ اوین منتقل شده‌اند، از یاد نبریم زندانیان زن با جرائم عمومی همچنان در «قتلگاه قرچک» در بند هستند.
سپیده قلیان زندانی سیاسی سابق در شبکه اکس نوشته است:
«قوه قضاییه جمهوری اسلامی فاقد مشروعیت و اساساً فاسد است و متأسفانه همه شهروندان قربانی این نظام قضایی هستند. عدالت برای هیچ‌کس وجود ندارد. امیدواریم روزی فرا برسد که جمهوری اسلامی برود و جای خود را به عدالتی واقعی برای همه بدهد.»
.#زندانی_ما_کجاست
#از_قزلحصار_بگو
#نه_به_اعدام
#مهسا_امینی
#نگذارید_قلبشان_از_تپش_بازایستد
#اعتراف_اجباری
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#نه_به_زندان_شکنجه_اعدام
#دادخواهی_ادامه_دارد

آدرس ایمیل:
[email protected]

وبسایت: cfppi.org

شنبه ۱۱ اکتبر بمناسبت روز جهانی علیه مجازات اعدام

روز شنبه ۱۱ اکتبر بمناسبت ۱۰ اکتبر روز جهانی علیه مجازات اعدام، در بسیاری از شهرها و کشورهای جهان به خیابان می‌آییم تا از جامعه جهانی، دولت‌های غربی و نهادهای بشردوست بخواهیم در اعتراض به موج اعدام‌ها در ایران، اقدامات عاجل و عملی انجام دهند.
گروه زن، زندگی، آزادی همه ایرانیان مقیم گوتنبرگ را به شرکت در این گردهمایی مهم دعوت می‌کند.

📍 گوتنبرگ
🗓 شنبه ۱۱ اکتبر
🕑 ساعت ۱۴
📍 مکان: Drottningtorget (روبه‌روی ایستگاه مرکزی قطار)

✊ نه به اعدام!

#StopExecution
#NoToDeathPenalty
#زن_زندگی_آزادی
#نه_به_اعدام
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است

زرتشت احمدی راغب، رضا محمدحسینی و آرشام رضایی، سه زندانی محبوس‌در زندان قزلحصار کرج، به مناسبت روز جهانی مبارزه با محازات اعدام بیانیه‌ای منتشر کردند.

متن کامل بیانیه:

مجازات اعدام، این جنایت کهن، از دیرباز تا امروز ابزار مستبدان و خودکامگان برای تحکیم قدرت و خاموش کردن صدای آزادی بوده است. امروز نیز، در قرن بیست‌ویکم ـ قرن دانش، آگاهی و اندیشه‌های انسانی ـ ملت ایران همچنان گرفتار چنگال این خشونت سازمان‌یافته است.
آیا کسی باور می‌کرد در عصر هوش مصنوعی و ارتباطات جهانی، مردمی آزاده همچنان با چوبه‌ی دار و شکنجه پاسخ بگیرند؟ چگونه ممکن است در زمانی که جهان بر ارزش‌های حقوق بشر، آزادی بیان و کرامت انسانی تأکید می‌کند، مردم ایران پس از ۴۷ سال همچنان قربانی سرکوب، فقر و اعدام باشند؟
حکومت‌های استبدادی با اجرای اعدام، پیام روشنی به مردم می‌فرستند:
«در برابر فقر، ناامنی، بی‌عدالتی و صدای اعتراض، تنها باید سکوت کنید.»
آن‌ها با شبکه‌ای از نیروهای امنیتی، تبلیغات حکومتی و رسانه‌های سانسورگر، می‌کوشند صدای حقیقت را خاموش کنند و جامعه را به سکوت و تسلیم بکشانند. اما تاریخ نشان داده است که هیچ حکومتی با خون و شکنجه ماندگار نمانده است.
حکومت‌های در بن‌بست، چوبه‌های دار را برپا می‌کنند؛ اما مردمان آزاد، در دل همان تاریکی چراغ روشن می‌کنند.
امروز نیز، حاکمان شکست‌خورده و فاسد به‌جای پاسخ‌گویی به تباهی و بی‌کفایتی خود، انتقام ناتوانی‌شان را از مردم و آزادی‌خواهان دربند می‌گیرند. آنان که ایران را به ویرانه‌ای از سانسور، سرکوب و بی‌عدالتی کشانده‌اند، چوبه‌های دار را ستون بقای خود ساخته‌اند.
در روز جهانی مبارزه علیه مجازات اعدام (۱۰ اکتبر / ۱۸ مهر)، جهان آزاد و دموکراتیک به این باور رسیده است که تنها با نفی خشونت، لغو مجازات مرگ و گسترش فرهنگ مهر و زندگی می‌توان جامعه‌ای انسانی و عادلانه ساخت.
ما، زندانیان سیاسی در بند، که تنها به جرم اندیشه، قلم و بیان گروگان ماندگاری حکومتی ضد انسانی در زندان‌های جمهوری اسلامی هستیم، بار دیگر اعلام می‌کنیم:
با تمام وجود با مجازات اعدام مخالفیم.
ما از همه‌ی آزادی‌خواهان، وجدان‌های بیدار و انسان‌های میهن‌دوست می‌خواهیم که در برابر این جنایت هولناک حکومتی سکوت نکنند. هرکس، به هر اندازه که می‌تواند، درفش دادخواهی را علیه اعدام برافرازد.
ایستادگی در برابر اعدام فقط دفاع از جان محکومان نیست؛ دفاع از حق زندگی، کرامت انسانی و آینده‌ای آزاد برای ایران است.
برپایی چوبه‌های دار و تداوم اعدام‌ها در ایران نه اجرای عدالت که جنایتی بزرگ و نشانه‌ی فروپاشی اخلاق و قانون است. همه‌ی اعدامیان قربانیان گنداب بی‌قانونی، نابرابری، فساد و انتقام سیاسی‌اند.
در هیچ دوره‌ای از تاریخ، مردم ایران در برابر ضحاکان جان‌ستان سکوت نکرده‌اند. امروز نیز، جهانیان شاهدند که در سخت‌ترین روزهای تاریخ، ملت ایران با فریاد «نه به اعدام»، راه دشوار گذار از استبداد به آزادی را هموار می‌کند.
ما تنها به محکوم‌کردن اعدام بسنده نمی‌کنیم؛
بلکه همان‌گونه که همیشه ایستاده‌ایم، در برابر این مجازات غیرانسانی تا پای جان مقاومت خواهیم کرد.
به امید روزی که ایران، سرزمین زندگی، آزادی و عدالت باشد.

زرتشت احمدی راغب،  رضا محمدحسینی، آرشام رضایی
زندان قزلحصار – مهر ۱۴۰۴

آدرس ایمیل:
[email protected]

وبسایت: cfppi.org

تمدید بازداشت موقت پنج زندانی سیاسی  در اهواز

قرار بازداشت پنج زندانی سیاسی  اهوازی به نام‌های مختار آلبوشوکه، مصطفی هلیچی، رضا حزباوی، عباس ساعدی و عامر مچاسبه، که همگی در بند ۵ زندان شیبان اهواز نگهداری می‌شوند، از سوی «لیرکی» بازپرس شعبه ١٣ بازپرسى- دادسراى عمومى و انقلاب اهواز، روز سه‌شنبه ۱۵ مهر برای یک ماه دیگر تمدید شد.

این در حالی است که بازداشت موقت این زندانیان تاکنون چندین بار تمدید شده است.

این پنج زندانی روز دوشنبه ۳۱ شهریور در جلسه‌ای از طریق ویدیوکنفرانس آخرین دفاعیات خود را درباره اتهام به بازپرس شعبه ۱۳، ارائه کردند.

بر اساس گزارش‌ها، مصطفی هلیچی فرزند جمال و رضا حزباوی فرزند رمضان که هر دو از شاعران و فعالان مدنی  هستند در آذرماه ۱۴۰۳ توسط پلیس امنیت عمومی فراجا بازداشت شده بودند. آنان پس از انتقال به بازداشتگاه این نهاد امنیتی، یک ماه بعد به زندان شیبان منتقل شدند.

#نه_به_اعدام
#نگذارید_قلبشان_از_تپش_بازایستد
#اعتراف_اجباری
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#نه_به_زندان_شکنجه_اعدام
#دادخواهی_ادامه_دارد

آدرس ایمیل:
[email protected]

وبسایت: cfppi.org

تجمع واعتراض زندانیان قزلحصار

امروز جمعه هجدهم مهرماه ۱۴۰۴، زندانیان سیاسی زندان قزلحصار کرج به مناسبت روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام دست به تجمع زده و شعار اعتراضی سر دادند. آنها با سردادن شعارهایی از جمله «هر سه ساعت یک اعدام، یادآور قتل‌عام»، «حکومت اعدامی سرنگون، سرنگون»، «مرگ بر دیکتاتور» و «نه به اعدام» مخالفت خود را با مجازات اعدام اعلام کردند.

طبق گزارشات در بازه زمانی ۱۰ اکتبر ۲۰۲۴ تا ۸ اکتبر ۲۰۲۵، دست‌کم ۱۵۳۷ نفر در نقاط مختلف ایران به شیوه حلق‌آویز اعدام شدند که این رقم نسبت به دوره مشابه سال گذشته حدود ۸۶٪ افزایش داشته است.

امروز اتحادیه اروپا (EU) و شورای اروپا طی بیانیه‌ای بار دیگر مخالفت قاطع و بی‌قید و شرط خود را با مجازات اعدام، در تمام موارد و تحت هر شرایطی، اعلام کردند.

کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران خواهان لغو تمامی احکام اعدام صادر شده برای زندانیان و خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط تمام زندانیان سیاسی میباشد.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#از_قزلحصار_بگو
#زندانی_ما_کجاست
#نه_به_اعدام
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است

احضار یاسر رحمانی‌راد، پزشک داوطلب و فعال حقوق بشر به دادسرای خرم‌آباد

شعبه دوم بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب خرم‌آباد، با صدور یک ابلاغیه، #یاسر_رحمانی_راد ، پزشک فعال در فعالیت‌های حقوق بشری، را احضار کرده است.

در این ابلاغیه از یاسر رحمانی‌راد، خواسته برای ادای توضیحات درباره اتهام «تبلیغ علیه نظام» در این شعبه از دادسرا حضور یابد.

تاریخ صدور ابلاغیه ۱۷ مهر ۱۴۰۴ است و در ابلاغیه از این پزشک خواسته شده که در تاریخ ۲۷ مهر در شعبه دوم بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب خرم‌آباد حاضر شود.

یاسر رحمانی‌راد، از جمله پزشکانی است که در جریان اعتراضات سراسری زن، زندگی، آزادی به افراد آسیب‌دیده و مجروحان به طور داوطلبانه خدمات پزشکی ارائه می‌کرد.
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#از_قزلحصار_بگو
#زندانی_ما_کجاست
#نه_به_اعدام
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است

۱۰ اکتبر روز جهانی مبارزه علیه اعدام

🖌اعدام، این حکم نهایی و غیرقابل بازگشت، در ایران به ابزاری نظام‌مند و فاجعه‌بار برای سرکوب، ارعاب و کشتار دولتی تبدیل شده است، نه اجرای عدالت. در کشوری که سیستم قضایی‌اش در سایه عدم شفافیت، اعترافات اجباری تحت شکنجه و فقدان تضمین‌های اساسی دادرسی عادلانه عمل می‌کند، هر طناب داری نه اجرای قانون، بلکه اعدام کرامت انسانی و عدالت است. موج فزاینده این کشتارها، گواه روشن است که حکومت نه در پی حل مسئله جرم، بلکه به دنبال حذف و خاموش کردن است، و این چرخه باطل خشونت باید فوراً متوقف شود.

اعدام در ایران
فاجعه انسانی و رکورد شکنی در قتل حکومتی با در نظر گرفتن بافت حساس و چالش‌برانگیز قضایی و اجتماعی ایران، استدلال‌های کوبنده‌ای برای مخالفت با مجازات اعدام وجود دارد که فراتر از مسائل حقوقی، به حفظ کرامت انسانی و سلامت پایدار جامعه بازمی‌گردد.
۱. خطای سیستماتیک و جبران‌ناپذیر
نخستین و محکم‌ترین استدلال علیه اعدام در ایران، خطاناپذیر نبودن نظام قضایی است. در محیطی که دسترسی برابر به دادرسی و وکیل متخصص همواره تضمین‌شده نیست و پرونده‌ها غالباً بر پایه اعترافات اجباریِ اخذشده تحت شکنجه یا بدرفتاری شکل می‌گیرند، خطر اعدام فرد بی‌گناه همواره وجود دارد. قضات، بازپرسان و مأموران اجرای قانون، انسان‌اند و امکان خطا یا تعصب همواره هست. اعدام به‌عنوان مجازاتی نهایی و غیرقابل بازگشت، هر خطای انسانی را به فاجعه‌ای جبران‌ناپذیر تبدیل می‌کند. حتی اگر یک مورد اعدام اشتباه رخ دهد، جبران آن ناممکن است و این خطر وحشتناک به‌تنهایی، توجیهی قوی برای الغای آن است.
۲. تبعیض، نابرابری و «قرعه‌کشی ناعادلانه»
اجرای مجازات اعدام در ایران اغلب تحت تأثیر عواملی چون طبقه اقتصادی، قومیت، نفوذ وکیل یا حتی هیجانات و جنجال‌های عمومی قرار می‌گیرد. در حالی که‌‌‌ فرد مجرم در بستر فقر و اعتیاد و خشونت در همین سیستم متولد شده و رشد کرده و عامل بزه‌‌اش، همان حکومتی است که نابرابری و تبعیض‌ را در جامعه نهادینه کرده، چرا باید به دار کشیده شود؟!

این روند، عدالت را از یک مسیر ثابت به یک "قرعه‌کشی ناعادلانه" تبدیل می‌کند، جایی که زندگی یک فرد به متغیرهای تبعیض‌آمیز و نامربوط وابسته است که از کنترل او خارج است. این سیستم نه تنها عدالت را اجرا نمی‌کند، بلکه نابرابری‌های ساختاری موجود در جامعه را بازتولید و تشدید می‌کند و این سؤال اخلاقی را پیش می‌آورد که آیا نظام قضایی واقعاً به دنبال عدالت است یا صرفاً اجرای سریع قانون بدون در نظر گرفتن زمینه‌های عمیق اجتماعی جرم.
۳. شکست در بازدارندگی و نهادینه‌سازی خشونت
ادعای اصلی طرفداران اعدام مبنی بر بازدارندگی آن از جرم، در واقعیت ایرانی نیز اثبات نشده است. نرخ جرم و جنایت‌های خشن، علیرغم اجرای مکرر این مجازات، کاهش معناداری را نشان نداده است. مجرمان در لحظه ارتکاب جرم، معمولاً به عواقب بلندمدت اعدام فکر نمی‌کنند. بنابراین، اعدام نه به‌عنوان یک عامل بازدارنده عقلانی، بلکه بیشتر به‌منزله اقدامی انتقام‌جویانه دولتی عمل می‌کند که در سطح اخلاقی و فلسفی، ارزش ذاتی زندگی انسان را تنزل داده و چرخه خشونت را تقویت می‌کند. دولتی که برای اجرای عدالت، خود اقدام به کشتن شهروندانش می‌کند، پیام خطرناکی مبنی بر قابل‌توجیه بودن خشونت برای حل مشکلات را به جامعه می‌فرستد.
۴. رکورد بی‌سابقه کشتار حکومتی: زنگ خطر مجموعه فعالان
آمار منتشرشده توسط مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران (مجموعه فعالان) در پی روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام، ابعاد فاجعه را آشکار می‌سازد. در یک سال (۱۰ اکتبر ۲۰۲۴ تا ۸ اکتبر ۲۰۲۵)، دست‌کم ۱۵۳۷ نفر در ایران اعدام شده‌اند. این آمار ۸۶ درصد افزایش نسبت به دوره پیشین را نشان داده و بالاترین رقم ثبت‌شده در دهه اخیر محسوب می‌شود.
جزئیات نگران‌کننده این آمار عبارتند از:
* بیش از ۹۴٪ از این اعدام‌ها به‌صورت مخفیانه و بدون اعلام رسمی صورت گرفته‌اند که نشان‌دهنده تلاش آگاهانه حکومت برای پنهان کردن ابعاد واقعی خشونت است.
* ۳ کودک-مجرم و ۴۹ زن (با افزایش ۱۱۳٪ نسبت به سال قبل) اعدام شده‌اند.
* اعدام‌های مرتبط با جرایم مواد مخدر (۴۸.۳٪) و قتل (۴۳.۵٪) بخش عمده این کشتارها را تشکیل می‌دهند.
این ارقام تأکید می‌کنند که اعدام در ایران به ابزاری نظام‌مند برای ترساندن، سرکوب و حذف تبدیل شده است. جامعه‌ای که ادعای تمدن و اخلاق دارد، باید با اتکا به ابزارهایی مانند حبس ابد بدون امکان آزادی، خود را از خطرناک‌ترین مجرمان محافظت کند، بدون اینکه خود به سطح قاتلان تنزل یابد. الغای اعدام گامی ضروری برای تحقق نظامی قضایی است که به شان همه انسان‌ها احترام می‌گذارد و بر عدالت واقعی و اصلاح متمرکز است.

اتحاد بازنشستگان
#نه_به_اعدام
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است
#زن_زندگی_آزادی
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد

بیانیه به مناسبت ۱۰ اکتبر – روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام

۱۰ اکتبر برابر با ۱۹ مهر، روز جهانی مبارزه با اعدام است.
این روز در حالی فرامی‌رسد که پس از شکل‌گیری جنبش زن، زندگی، آزادی در ایران، واکنش‌ها و اعتراض‌های گسترده‌ای علیه مجازات اعدام شکل گرفته است. از کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» گرفته تا صدور بیانیه‌ها، قطعنامه‌ها، فراخوان‌ها و تجمعات اعتراضی، نهادها و تشکل‌های کارگری، فرهنگی و بازنشستگان در حمایت از زندانیان سیاسی و خانواده‌های آنان که فعالانه به میدان آمده‌اند.

با این حال، در ماه‌های اخیر نه‌ تنها تعداد اعدام‌ها به بهانه‌هایی همچون «جاسوسی برای اسرائیل» افزایش یافته، بلکه شمار زیادی از زندانیان در انتظار اجرای حکم اعدام هستند. صدور و اجرای سریع این احکام که هیچ‌یک از روندهای دادرسی عادلانه و شفاف برخوردار نبوده‌اند، نشان می‌دهد که هدف اصلی دستگاه قضایی، نمایش قدرت، ایجاد رعب و وحشت و مهار فضای سیاسی کشور است.

۱۰ اکتبر، روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام، فرصتی است برای یادآوری این حقیقت که حق حیات یکی از بنیادی‌ترین حقوق انسانی است؛ حقی که در اسناد و معاهدات بین‌المللی حقوق بشر به رسمیت شناخته شده و هیچ دولتی حق نقض آن را ندارد.

مطالبات کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران بمناسبت این روز :
   
•   توقف فوری و کامل اجرای مجازات اعدام
   
•   لغو تمامی احکام صادر شده توسط حکومت و آزادی بی‌قید و شرط همه زندانیان سیاسی و عقیدتی

   •   در هر نهاد، انجمن، سازمان دولتی یا غیردولتی، صدای مخالفت با اعدام را بلند کنید.
   •   با پیوستن به خانواده‌های زندانیان سیاسی محکوم به اعدام، مقابل زندان‌ها حضور یابید و حمایت خود را از آنان اعلام کنید.
   •   با برپایی کنسرت‌ها، نشست‌های مطبوعاتی، تجمعات اعتراضی، طومارها و برنامه‌های آموزشی و فرهنگی، پرچم مبارزه با اعدام را برافرازید.
   
•   از طریق شبکه‌های اجتماعی مانند فیسک بوک، اینیستاگرام، با هشتگ‌های #نه_به_مجازات_اعدام به این کارزار جهانی بپیوندید.
   •   در سراسر جهان، با برگزاری تجمعات اعتراضی علیه اعدام به‌عنوان قتل عمد دولتی، اعتراض خود را اعلام کنید.

کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران

۱۸ مهر ۱۴۰۴ / ۱۰ اکتبر ۲۰۲۵