بیانیه ابوالفضل قدیانی، زندانی سیاسی در اوین، در سالگرد انقلاب مهسا

ابوالفضل قدیانی، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، به مناسبت سومین سالگرد انقلاب مهسا بیانیه‌ای منتشر کرد. او در این بیانیه نوشت:
«این جنبش بسیار هوشمندانه به این واقعیت پی برد که نظام فاسد جمهوری اسلامی اصلاح‌ناپذیر بوده و تئوری ویرانگر و ضداخلاقی ولایت‌فقیه متعلق به قرون وسطی است.
سه سال از شهادت مظلومانه‌ دختر ایران، مهسا امینی به دست علی خامنه‌ای، مستبد قدرت‌پرست و جنایت‌پیشه‌ ایران گذشت. قتلی که موجب انفجار عظیم در میان طبقات و اقشار مختلف ملت و ایجاد جنبش پربرکت و بیدارگر "زن، زندگی، آزادی" گردید. جنبشی که هنوز زنده است و بر بالندگی خود ادامه می‌دهد. درست است که جنبش "زن، زندگی، آزادی" ادامه‌ تمام جنبش‌ها و قیام‌های آزادی‌خواهانه و عدالت‌طلبانه‌ گذشته، از جنبش مشروطه تا کنون است، اما جهشی بسیار مهم در این جنبش به روشنی دیده می‌شود که نقطه‌ عطفی در جنبش‌های پیشین محسوب می‌گردد.

در حقیقت می‌توان گفت جنبش تحول‌آفرین "زن، زندگی، آزادی" تکامل‌یافته‌ جنبش‌های پیشین است. چرا که بسیار هوشمندانه به این واقعیت پی برد که اساسا نظام فاسد جمهوری اسلامی اصلاح‌ناپذیر بوده و تئوری ویرانگر و ضداخلاقی ولایت‌فقیه متعلق به قرون وسطی و استبداد مطلقه جزء لاینفک وجودی این نظام سرکوب‌گر ضد حقوق‌بشر است. لذا جنبش مستقیما نظام جمهوری اسلامی و علی خامنه‌ای، خودکامه‌ قدرت‌پرست و تبه‌کار ایران را هدف گرفت و او را از پشت پرده‌‌ گریز از مسئولیت ویرانی ایران بیرون کشید و خشم به حق خود را متوجه او ساخت و خواهان سقوط وی و نظام مخرب جمهوری اسلامی شد و به همین علت با سرکوب وحشیانه‌ آدم‌کشان علی خامنه‌ای روبه‌رو شد.

در این تهاجم ضدانسانی به اعتراف مسئولان نظام صدها نفر بی‌دفاع کشته شدند و حدود هزار نفر مجروح و مصدوم و صدها تن بی‌دفاع با شلیک مستقیم و تعمدی سرکوبگران چشمان خود را از دست داده و نابینا شدند و نیز ده‌ها هزار نفر و به روایتی بیش از صد هزار نفر دستگیر و به بند و زندان کشیده شدند. جنایات و تجاوزها به دستگیرشدگان خود حکایتی دیگر است که به نوبه‌ خود در فضای مجازی و رسانه‌های جمعی مردمی مکرر افشا شده و به اطلاع افکار عمومی ایران و افکار عمومی جهان رسیده است. این سرکوب وحشیانه به فرمان و اصرار علی خامنه‌ای، خودکامه‌ قدرت‌پرست و تبه‌کار ایران صورت گرفته است.
در این سرکوب بی‌رحمانه تمامی نیرو‌های سرکوب‌گر اعم از نیروهای امنیتی، قوه‌ قضائیه و نیروهای نظامی و انتظامی مقصرند و مسئول، و باید پاسخگو باشند. اما مقصر و مسئول اصلی این جنایات مانند تمامی فجایع، جنایات و سرکوب‌های دوران حکومتش، علی خامنه‌ای است که باید پاسخگو باشد‌. علیرغم تمامی سرکوب‌ها و تلاش‌های مذبوحانه‌ حکومت دینی جهت بریدن نفس مردم، همچنان جنبش در میان مردم زنده و پویا است. امیدوارم این نظام جهنمی قبل از آنکه توسط دولت‌ها و نیروهای بیگانه ساقط شود و قبل از اینکه بیگانگان بتوانند حکومت دست نشانده و فرمانبر خود را در این سرزمین مصیبت‌ دیده مستقر کنند و استبداد تازه نفسی را بر مردم ایران مسلط کنند، به دست ملت ایران و این جنبش مردمی سقوط کند که ملت بتواند با برگزاری رفراندم نظام دلخواه خود که به نظر من همانا نظام جمهوری دموکراتیک سکولار بر پایه‌ حقوق‌بشر است را جایگزین نظام خفقان‌آور جمهوری اسلامی کنند.
البته همان طور که مکرر گفته‌ام مسالمت‌آمیزترین و خشونت‌پرهیزترین شیوه‌ تغییر نظام آن است که علی خامنه‌ای دست از این قدرت شیطانی بردارد و از پیشگاه ملت ایران طلب عفو کند، استعفا دهد و کنار رود و مردم هم نظام دلخواه خود را بر سر کار بیاورند. لازمه‌ این اقدام بودن سرسوزنی وجدان در وجود علی خامنه‌ای است که بعید می‌دانم که آن سر سوزن وجدان در درون او باقی مانده باشد. چون اگر بود این بلاها و مصیبت‌ها را بر سر ملت ایران نمی‌آورد.

ابوالفضل قدیانی
سالن یک بند هفت زندان اوین
۲۴ شهریورماه۱۴۰۴»
#زن_زندگی_آزادی
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#جان_زندانیان_سیاسی_در_خطر_است
#نه_به_جمهوری_اسلامی

پیام زرتشت احمدی راغب از زندان قزلحصار در آستانه سالگرد مهسا (ژینا) امینی

زرتشت احمدی راغب، فعال مدنی و زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار، در آستانه ۲۵ شهریور، سالگرد جان‌باختن مهسا (ژینا) امینی، پیامی صوتی از زندان منتشر کرد.
او با یادآوری اعتراضات سرنوشت‌ساز سال‌های ۱۳۷۸، ۱۳۸۸، آبان ۱۳۹۸ و ۱۴۰۱ تأکید نمود که مردم در خیابان‌ها جز دادخواهی و مطالبه حقوق انسانی فریاد نزده‌اند، اما حاکمیت همواره آنان را «اغتشاشگر» و «خرابکار» نامیده و با گلوله پاسخ داده است.
احمدی راغب تناقض آشکار حکومت را چنین شرح داد: «در ایران، معترضان اغتشاشگر و خرابکار نامیده می‌شوند، اما در یمن، فلسطین و لبنان همان افراد مبارز و شهید خوانده می‌شوند.» او هشدار داد که چنین رویکردی سبب تهی شدن مفاهیم انسانی و سیاسی می‌گردد.
این زندانی سیاسی با اشاره به فساد گسترده، تاراج منابع و ویرانی اقتصادی و اجتماعی کشور گفت: «ایران سرزمینی ثروتمند از نظر منابع طبیعی، فرهنگی و انسانی است، اما میلیون‌ها ایرانی به دلیل فشار و سرکوب، ناگزیر به مهاجرت و آوارگی شده‌اند.»
او ضمن تأکید بر ضرورت اتحاد نیروهای سیاسی و مدنی در داخل و خارج از کشور، خواستار پایان دادن به چهار دهه سرکوب و خشونت شد و مطالبات اصلی خود و دیگر زندانیان سیاسی را چنین برشمرد:
آزادی بی‌قید و شرط همه زندانیان سیاسی
پایان چرخه خشونت، اعدام، سرکوب و سانسور
برکناری حاکمان دیکتاتور و استبدادی
در پایان، احمدی راغب خطاب به مردم گفت: «این مردم گناهی ندارند. چهل‌وهفت سال سرکوب، فشار، خونریزی و اقتصاد ویران کافی است. زمان اتحاد و نجات این سرزمین فرارسیده است.»

#زرتشت_احمدی_راغب
#زن_زندگی_آزادی
#آزادی_زندانیان_سیاسی

معدن طلای «قلقله» سقز؛ کشته‌شدن #محمد_رشیدی  و زخمی‌شدن چند معترض

تصویر متعلق به زنده‌یاد محمد رشیدی.
نیروهای مسلح سرکوب‌گر معترضان به تداوم پروژه معدن طلای «قلقله» در سقز را هدف رگبار گلوله قرار دادند. بر اثر این تیراندازی، محمد رشیدی کشته شد و چند شهروند دیگر از جمله رامیار رشیدی و هیمن رشیدی به شدت زخمی شدند.
معترضان می‌گویند: «اگر که ما بلند نشویم، یکی‌یکی کشته می‌شویم.»
در حال حاضر خطوط تلفن این منطقه مختل گزارش شده است.

#قلقله_سقز
#نه_به_سرکوب
#نه_به_جمهوری_اسلامی

فشار بر خانواده محمد رشیدی برای خاکسپاری اجباری شبانه بدون حضور مردم

گزارش‌ها حاکی است که نهادهای امنیتی با تهدید خانواده‌ی #محمد_رشیدی ، آنان را وادار کرده‌اند پیکر او را امشب و بدون حضور مردم به خاک بسپارند.
این فشارها با هدف جلوگیری از برگزاری مراسم عمومی و حضور گسترده‌ی مردم در تشییع صورت گرفته است.

#نه_به_جمهوری_اسلامی
#نه_به_سرکوب
#زن_زندگی_آزادی

آزادی نسرین جوادی و سه زن زندانی سیاسی دیگر از زندان قرچک ورامین

همراه با #نسرین_جوادی، سه زندانی سیاسی زن دیگر، #مولود_صفایی، #کبری_بیگی و #زهرا_بنکدار_تهرانی، از زندان قرچک ورامین آزاد شدند.
نسرین جوادی در ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ همراه با ۱۳ نفر دیگر در تجمع روز جهانی کارگر مقابل مجلس شورای اسلامی بازداشت و پس از یک ماه انفرادی با قرار وثیقه آزاد شد. او در ۱۵ مرداد همان سال در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی ایمان افشاری، با اتهام‌های واهی چون «اجتماع و تبانی برای اقدام علیه امنیت کشور» به پنج سال حبس، بابت «تبلیغ علیه نظام» به یک سال حبس و بابت «اخلال در نظم عمومی» به یک سال حبس، ۷۴ ضربه شلاق، محرومیت از استفاده از گوشی هوشمند و ممنوعیت فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی محکوم شد.
از مجموع این حکم هفت‌ساله، او در ۱۰ تیر ۱۴۰۱ برای تحمل پنج سال زندان به اوین منتقل گردید و اکنون، پس از گذراندن نزدیک به سه سال و چهار ماه زندان و به‌رغم کهولت سن و بیماری‌های متعدد جسمی، در چارچوب طرح «آزادی معیاری زندانیان سیاسی» آزاد شد.
جوادی در طول دوران حبس خود، علاوه بر بیماری‌ها، با رنج‌های سنگینی چون به کما رفتن تنها فرزندش نیز روبه‌رو بود، اما حتی یک روز مرخصی برای ملاقات با او دریافت نکرد.

#زن_زندگی_آزادی
#آزادی_زندانیان_سیاسی

بیانیه وریشه مرادی از زندان قرچک در سومین سالگرد جنبش «زن، زندگی، آزادی»

وریشه مرادی، زندانی سیاسی محکوم به اعدام و محبوس در زندان قرچک ورامین، در پیامی به مناسبت سومین سالگرد جنبش «زن، زندگی، آزادی» تأکید کرد که این سالگرد نباید تنها به مراسم سوگواری محدود بماند، بلکه باید «به مانیفستی برای زندگی آزاد بدل شود».
او نوشت:
«سومین سالگرد، یادآور فروغی است که جنبش زن ـ ژیان ـ آزادی در جان‌ها افروخت. این جنبش با کاراکتری پیچیده و چندبعدی، نه صرفاً انفجار خشم خیابانی است و نه تنها مطالبهٔ یک قشر. گسترهٔ مطالبات آن از آزادی‌های فردی و جمعی تا حق تعیین سرنوشت، از عدالت اقتصادی تا حقوق قومی و زبانی، و از مقابله با سرکوب جنسیتی تا ایجاد جامعه‌ای دموکراتیک واقعی امتداد دارد.»
مرادی با اشاره به سرکوب‌های حکومتی افزود:
«احکام اعدام یا زندان علیه معترضان تنها متوجه افراد نیست، بلکه تلاشی است برای خاموش کردن ذهنیتی که این افراد نمایندگی می‌کنند. این احکام شکلی از انتقام‌گیری سیستماتیک‌اند — انتقام از جنبشی که به بازاندیشی بنیادین قدرت فرا می‌خواند.»
او تأکید کرد:
«ذهنیت رهایی‌بخش را نمی‌توان با طناب، سلول یا حکم نابود کرد. چنین احکامی نه نشانه قدرت، بلکه اعترافی به ضعف مشروعیت و هراس از گسترش اندیشه‌اند.»
این فعال سیاسی زندانی در پایان خطاب به مردم گفت:
«ادامهٔ آرمان زن، زندگی، آزادی یک ضرورت تاریخی است. این آرمان باید به مانیفستی برای زندگی آزاد بدل شود؛ راهی برای سازمان‌دهی، آموزش سیاسی، ساخت نهادهای دموکراتیک موازی، پذیرش نقش زنان در رهبری جمعی، و بازسازی جامعه بر پایه کرامت انسانی.»
📌 وریشه مرادی – شهریور ۱۴۰۴ – زندان قرچک ورامین

#زن_زندگی_آزادی
#وریشه_مرادی
#نه_به_اعدام

تداوم کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در هفته هشتادوششم در ۵۲ زندان مختلف

با فرا رسیدن سالگرد اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، روزی که ارکان حکومت ولایت فقیه را به لرزه درآورد، یاد ژینا امینی و تمامی جانباختگان آن جنبش بزرگ و دوران‌ساز را گرامی می‌داریم.

قیامی که حکومت استبدادی تنها با گشودن گلوله به روی جوانان و زنان و شلیک به چشمان معترضان به ظاهر توانست آن را سرکوب کند اما مقاومت در کوچه ها و خیابان ها همچنان ادامه دارد.
حکومت چنان از قیام به وحشت افتاد که چاره ای جز نشان دادن ماهیت غیرانسانی خود نداشت. به طوری که بعد از خیزش مردمی ۱۴۰۱ بطور دهشتناکی احکام اعدام را شدت بخشید و از آن زمان تاکنون در این سه سال، بیش از ۳۱۷۵ تن را تنها با چوبه دار به قتل رسانده که ۴۹ تن از آنها زندانیان سیاسی - عقیدتی بوده و ۹۵ تن نیز از زنان بوده اند؛ همچنین در هفته گذشته دست‌کم ۳۴ زندانی اعدام شده‌اند و از ابتدای شهریور تا کنون بیش از ۱۲۶ تن به دار آویخته شده‌اند؛ آماری که هر روز فاجعه انسانی و نقض حقوق بشر در ایران را بیشتر نمایان می‌سازد و مسئولیت جامعه جهانی و همه آزادی‌خواهان را در حمایت از مبارزه علیه اعدام‌های بی‌رحمانه سنگین‌تر می‌کند.

همچنین جا دارد یادی کنیم از پهلوان نوید افکاری که روز ۲۲ شهریور ۱۳۹۹ به دار آویخته شد و جان خود را فدای راه آزادی و عدالت کرد. این همه جانفشانی در اعتراضات دی۹۶ ، آبان ۹۸ و ۴۰۱ نشان داد که مردم ایران هرگز تسلیم سرکوب و ستم نخواهند شد.

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» صدور حکم اعدام برای پژمان توبره ریزی به اتهام ساختگی «افساد فی‌الارض» و ناصر بکر زاده زندانی کُرد به اتهام‌ امنیتی را شدیداً محکوم می‌کند و همه فعالان حقوق بشری و جامعه را برای مقابله با این حکم غیرقانونی و ناعادلانه فرا می‌خواند.

ما به عنوان اعضای کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» ضمن همدردی با مردم شریف و معدن کاران ستم‌دیده شهرستان سقز و خانواده محمد رشیدی که شب گذشته توسط نیروهای سرکوبگر حکومت به قتل رسید، اعلام می‌کنیم که تا لغو کامل مجازات اعدام و برقراری عدالت واقعی در ایران از پا نخواهیم نشست و این صدای رسای عدالت‌خواهی و دفاع از حقوق و کرامت انسانی را هر هفته با قدرت بیشتری فریاد خواهیم زد.

کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام سه‌شنبه ۲۵ شهریور۱۴۰۴ در هفته هشتادوششم در ۵۲ زندان زیر در اعتصاب غذا خواهند بود:

زندان اوین، زندان قزلحصار (واحد ۳و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان فردیس کرج، زندان تهران بزرگ، زندان قرچک، زندان خورین ورامین ،زندان چوبیندر قزوین، زندان اهر، زندان اراک، زندان لنگرود قم، زندان خرم آباد، زندان یاسوج، زندان اسدآباد اصفهان، زندان دستگرد اصفهان، زندان شیبان اهواز ، زندان سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، زندان نظام شیراز، زندان عادل آباد شیراز (بند زنان و مردان)، زندان فیروزآباد فارس، زندان دهدشت، زندان زاهدان (بند زنان)، زندان برازجان، زندان رامهرمز، زندان بهبهان، زندان بم، زندان یزد، زندان کهنوج، زندان طبس، زندان مشهد، زندان سبزوار، زندان گنبدکاووس، زندان قائمشهر، زندان رشت (بند مردان و زنان)، زندان رودسر، زندان حویق تالش، زندان ازبرم لاهیجان، زندان دیزل آباد کرمانشاه، زندان اردبیل، زندان تبریز، زندان ارومیه، زندان سلماس، زندان خوی، زندان نقده، زندان میاندوآب، زندان مهاباد، زندان بوکان، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان سنندج و زندان کامیاران.

هفته هشتادوششم
۲۵ شهریور ۱۴۰۴
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام

#کارزار_سه_شنبه_های_نه_به_اعدام
#نه_به_اعدام

همبستگی مادر دادخواه شاهرخ دانشورکار با کارزار سه‌شنبه‌های «نه به اعدام»

مادر دادخواه شاهرخ دانشورکار، زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار که زیر حکم اعدام قرار دارد، در هفته هشتاد و ششم کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» با این حرکت دادخواهانه و ضدسرکوب اعلام همبستگی کرد.
این مادر دادخواه، با حضور و پیام خود، بار دیگر بر ضرورت توقف چرخه اعدام، پایان دادن به سرکوب سیاسی و آزادی فوری و بی‌قید و شرط همه زندانیان سیاسی تأکید کرد.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» طی ماه‌های گذشته به بستری برای پیوند خانواده‌های دادخواه، فعالان مدنی و مردم آزادی‌خواه بدل شده است؛ کارزاری که هدفش روشنگری، مقاومت مدنی و فشار برای لغو فوری مجازات مرگ در ایران است.

#نه_به_اعدام
#شاهرخ_دانشورکار
#آزادی_زندانیان_سیاسی

همبستگی خانواده‌های پویا قبادی و وحید بنی‌عامریان با کارزار سه‌شنبه‌های «نه به اعدام»

خانواده‌های دادخواه دو زندانی سیاسی زیر حکم اعدام، پویا قبادی و وحید بنی‌عامریان، در هفته هشتاد و ششم کارزار سه‌شنبه‌های «نه به اعدام» بار دیگر صدای اعتراض خود را علیه سیاست مرگ و سرکوب حکومت بلند کردند.
این خانواده‌ها با ایستادگی و مقاومت خود، خواستار توقف فوری احکام اعدام، پایان دادن به سرکوب سیاسی و آزادی بی‌قید و شرط همه زندانیان سیاسی شدند.
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» که به هفته هشتاد و ششم رسیده، به نمادی از همبستگی خانواده‌های دادخواه، کنشگران مدنی و مردم آزادی‌خواه تبدیل شده است؛ جنبشی که هدف آن روشنگری، مقاومت مدنی و فشار اجتماعی برای لغو مجازات مرگ و احقاق حقوق انسانی در ایران است.

#نه_به_اعدام
#پویا_قبادی
#وحید_بنی_عامریان

دیدار با ریحانه انصاری‌نژاد، فعال کارگری آزاد شده از زندان

جمعی از معلمان، کارگران و بازنشستگان با ریحانه انصاری‌نژاد، فعال کارگری که به تازگی از زندان آزاد شده، دیدار کردند.
این سنت ارزشمند دیدار با زندانیان آزادشده، دادخواهان و خانواده‌های زندانیان سیاسی باید هرچه بیشتر گسترش یابد. آزادی همه زندانیان سیاسی و عقیدتی، فوری و بی‌قید و شرط خواسته‌ای عمومی و انسانی است.

#ریحانه_انصاری‌نژاد
#آزادی_زندانیان_سیاسی
#زن_زندگی_آزادی

🔴بیانیه شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران

به مناسبت سالگرد جان‌باختن ژینا (مهسا) امینی و جنبش «زن، زندگی، آزادی»

🔸سه سال پیش، با جان‌باختن ژینا (مهسا) امینی در بازداشتگاه گشت ارشاد، جامعه ایران تکان خورد و آنچه تا دیروز به نام قانون و نظم بر زندگی مردم تحمیل می‌شد، فرو ریخت و جنبشی نو زاده شد. جنبشی که با شعار زن، زندگی، آزادی گفتمان رسمی حاکم را به چالش کشید و نشان داد که زندگی در ستم و تبعیض را نمی‌توان عادی‌سازی کرد.

🔸زنان، که از ابتدای انقلاب برای خلق فضاهای آزادتر سرکوب شده بودند، این بار با شجاعت پیشگام شدند.
آن‌ها با شعار زن، زندگی، آزادی عاملیت خود را باز یافتند و به نیرویی بدل شدند که فضای فکری و عملی جامعه را دگرگون کرد.
این جنبش که بی تاثیر از جنبش های پیش از خود نبود با گشودن راهی نو، امکان رهایی را نه تنها برای زنان، بلکه برای همه‌ی فرودستان، کارگران، معلمان و بازنشستگان فراهم آورد.

🔸در چنین شرایطی، حاکمان که زوال مشروعیت خود را می‌دیدند، ماشین سرکوب، زندان، کور سازی و اعدام را به‌ کار انداختند اما واقعیت این است که جنبش ژینا به درون زندگی روزمره مردم راه یافته بود و به همین دلیل زنده ماند، به گونه ای که امروز در انتخاب سبک زندگی، در اندیشه و در کنش‌های کوچک و بزرگ جامعه، ردپای آن به روشنی دیده می‌شود.

🔸جنبش ژینا با شعار «زن، زندگی، آزادی» تنها یک اعتراض خیابانی نبود، بلکه نقطه‌ی عطفی در تاریخ معاصر ایران شد. این جنبش توانست حذف‌ شدگان و حاشیه‌ نشینان را به متن بازگرداند و صدایی تازه و جهانی بیافریند؛ صدایی که مرزهای جغرافیایی را درنوردید و به الهام‌بخش دیگر جنبش‌ها بدل شد.

🔸شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران، با گرامی‌داشت یاد و نام ژینا (مهسا) امینی و همه‌ی جان‌باختگان این جنبش، تأکید می‌کند که:
همواره در کنار مردم و به‌ویژه زنان و جوانان ایستاده‌ است و خواست آزادی، برابری و کرامت انسانی را صدای خود می‌داند.
ما بر این باوریم که جنبش ژینا همچنان زنده است و آینده‌ای آزاد و برابر تنها با همبستگی جمعی و مقاومت مدنی ممکن خواهد شد.

🔸ما همانند دیگر بخش‌های جامعه، بر سر این پیمان ایستاده‌ایم:
زن، زندگی، آزادی ـ صدای امروز و فردای ماست.
#زن_زندگی_آزادی

@Shbazneshasteganir

اعتصاب عمومی در سقز، دیواندره و دیگر شهرهای کردستان در سومین سالگرد قتل حکومتی ژینا (مهسا) امینی

امروز شنبه ۲۵ شهریور ۱۴۰۴، همزمان با سومین سالگرد قتل حکومتی ژینا (مهسا) امینی، شهرهای سقز، دیواندره و چند شهر دیگر شاهد اعتصاب عمومی گسترده‌ای بودند. از نخستین ساعات صبح، بازاریان و مغازه‌داران در همراهی با فراخوان‌های سراسری، کرکره‌های مغازه‌ها را پایین کشیده و بازارها به حالت تعطیل درآمدند. بر اساس گزارش‌های دریافتی، اعتصاب در سراسر شهرها فراگیر بوده و بسیاری از محله‌های مرکزی و بازارهای اصلی سقز به‌طور کامل بسته شده‌اند.

#زن_زندگی_آزادی
#زن_ژیان_ئازادی
#اعتصابات_سراسری

به یاد تو ژینا که نامت رمز جنبش ژن ژیان آزادی شد

برای ژینا که از مرزها گذشت و تاریخی جدید درجهان رقم زد
به یاد دختر کردستان که دختر جهان شد
ژینا دختر ۲۲ بهار- نام بهارآزادی شد
از حنجره ی زمان و تاریخ نام تو – ژینا – شنیده میشود
ژینا-صد بهار دیگر هم نام تو فریاد خواهد شد
به مناسبت سالگرد جهانی شدن مهسا امینی- دختر ایران که جنبشی زنانه را درجهان رقم زد
نه می بخشیم و نه فراموش می کنی

کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران
وبسایت: www.cfppi.org
ادیتور: الناز کریمی
۲۵ شهریور ۱۴۰۴

#مهسا_امینی
#زن_زندگی_آزادی
#ژن_ژیان_ئازادی
#سومین_سالگرد_مهسا_امینی
#نه_میبخشیم_و_نه_فراموش_میکنیم
#ژینا_مهسا_امینی

مای ساتو: کماکان مردانی که در اعتراضات ۱۴۰۱ شرکت کرده بودند، اعدام می‌شوند

  خانم مای ساتو، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران، در سومین سالگرد کشته شدن مهسا امینی و قیام سراسری ۱۴۰۱، در حساب ایکس خود نوشت:
«در شانزده سپتامبر ۲۰۲۵ (۲۵ شهریور ۱۴۰۴)، یاد ژینا مهسا امینی را گرامی می‌داریم؛ زن ایرانی کردی که مرگش سه سال پیش و شجاعتش، میلیون‌ها نفر را متاثر و جرقه‌ی جنبشی با محوریت حقوق و آزادی‌های زنان شد. همان‌گونه که خانواده‌اش در واژه‌هایی که روز خاکسپاری بر مزارش نوشتند پیش‌بینی کردند، نام او به نماد تبدیل شده است.
پس از سه سال، هنوز بسیاری از مسائل حقوق زنان در جمهوری اسلامی ایران حل نشده باقی مانده و اقدامات جدی برای بهبود وضعیت ضروری است. همان‌طور که در گزارش امسال خود به شورای حقوق بشر سازمان ملل ذکر کردم، زنان ایرانی کماکان با محدودیت‌های شدید در حوزه حقوق بنیادین خود روبه‌رو هستند.»

#زن_زندگی_آزادی
#حقوق_زنان
#عدالت_برای_مهسا