بیست و سومین نشست عمومی
شبکه جهانی برای آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران
۱- گشایش(مهیار سماویش)
۲- اخبار اعتراضات زندان ها(سهیلا دالوند)
۳- گزارش نشست بزرگ هم اندیشی ۴ سپتامبر
- پیشنهادات، همپوشانی و هم افزایی ها و تعیین کمیته اجرایی(پریسا پوینده)
- طرح کنگره دادخواهان(حسن صالحی)
۴-  آخرین گزارش از هم صدایی:  فراخوان مشترک شبکه های دادخواهی برای سومین سالگرد جنبش(مرجان اروندی)
۵- ناپدید سازی قهری(فریبا برهان زهی و اردلان مامه)
۶- آموزه های اقبال جهانی به کمپین آزادی شریفه محمدی(شهلا دانشفر)
۷- سطح همپوشانی آلترناتیوهای پیشنهادی اوپوزیسیون با جنبش دادخواهی و عدالت انتقالی(نیره انصاری)
۸- هم اندیشی: پیش به سوی سومین سالگرد جنبش
۹- جمع بندی

از همه شما آزادیخواهان دعوت می کنیم در آستانه انقلاب " زن،زندگی،آزادی" برای همبسته تر ، هماهنگ تر و متحدتر شدن در راه آزادی زندانیان سیاسی و نه به اعدام به این نشست بپیوندید.
برای شرکت در این نشست و دریافت لینک با ما تماس بگیرید.

این نشست را در پلاتفرم زوم، یوتیوب و کلاپ هاوس، اتاق تریبون آزاد، میتوانید دنبال کنید.

بیانیه شماره ۲۴ کارزار " جان زندانیان سیاسی در خطر است"
قتل عمد سمیه رشیدی و دو زن زندانی قرچک سندی در تائید " جنایت علیه بشریت" رژیم است!
سمیه رشیدی، زندانی سیاسی و کارگر یک خیاط خانه، به دلیل "مدنی ترین شکل اعتراض"  یعنی «شعارنویسی» بازداشت و با وجود اطلاع مقامات قضایی از بیماری و ناتوانی او در تحمل حبس، بدنبال ادامه حبس و عدم دارو و درمان ویژه، در زندان قرچک به کما رفت و سپس در بیمارستان مفتح تهران جان باخت.
جمعی از زندانیان سیاسی در زندان قرچک در بیانیه‌ای نوشتند؛ مقامات زندان، به‌ویژه در دو ماه اخیر، با بی‌توجهی کامل به وضعیت اضطراری سمیه رشیدی، او را در حبس نگه داشتند.
در فاصله بسیار کمی دو زن دیگر زندان قرچک، جمیله عزیزی و سودابه اسدی نیز در پی عدم مناسب درمان و وقوع یک فاجعه، جان خود را از دست دادند.

زندان قرچک  در نیزارهای اطراف ورامین، از ابتدا سوله‌ای برای نگهداری دام بود که بدون تغییرات اساسی به زندان زنان تبدیل شد. آب ناسالم، غذای بی‌کیفیت، فضای بسیار تنگ بدون تهویه و نور کافی،  شرایط بهداشتی بسیار نامناسب ، عدم سیستم  مناسب پزشکی و درمان، این مکان را به جهنمی برای زنان زندانی بدل کرده است.
این فاجعه نخستین نمونه از محروم‌سازی عامدانه زندانیان از حق دارو و درمان ویژه و " اعدام خاموش"  آنان نیست. پیش‌تر نیز زندانیانی چون جواد روحی، بکتاش آبتین، وحید صیادی نصیری، شاهرخ زمانی، بهنام محجوبی و شمار دیگری از فعالان سیاسی و مدنی، جان خود را به همین دلیل از دست داده‌اند.
محرومیت از درمان مناسب به ابزار سیستماتیک شکنجه، فشار علیه زندانیان سیاسی و "اعدام خاموش" آنان تبدیل شده است.
رژیم می کوشد تا با نگهداری زنان زندانی سیاسی در شرایط اسفبار و غیر انسانی زندان قرچک، صدای حق طلبی و مدافع رفاه، شادی، برابری و یک زندگی انسانی بدور از سرکوب، زندان و اعدام را خاموش کند.

کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران خواستار اقدامات فوری زیر است:
   
•  تعطیلی فوری زندان قرچک و انتقال زندانیان به زندان اوین

   •  تشکیل کمیته‌ای مستقل برای تحقیق و رسیدگی به پرونده زندانیانی که بر اثر عدم آگاهانه دارو و درمان ویژه، جان خود را از دست داده‌اند
   •  تضمین دسترسی همه زندانیان به خدمات پزشکی و درمانی مناسب
   •   آزادی فوری و بدون قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی در ایران

کمیته آزادی زندانیان سیاسی در ایران
۶ مهر ۱۴۰۴ 
۲۸ سپتامبر ۲۰۲۵

بیانیه سی نفر از زندانیان سیاسی زندان اوین در اعتراض به خبر جان باختن سمیه رشیدی؛
مرگ سمیه رشیدی ناشی از ناکارآمدی ساختار رژیم و نقض آشکار حقوق بشر می باشد.

متن بیانیه را در زیر می خوانید؛

جان زندانیان در خطر است

خبر جان باختن زندانی زن ، سمیه رشیدی بار دیگر ثابت کرد که مقامات مسئول زندان و قوه قضائیه با بی توجهی به امر رسیدگی به شرایط زندانیان به خصوص بیماران خاص ، کوچکترین حقوق زندانی را ندیده می گیرند و  بی کفایتی  و اهمیت ندادن به ابتدایی ترین مسئولیت هایش در برابر زندانی، تکرار فجایعی این چنین را موجب می شود همانطور که هر ماه شاهد جان باختن عده ای و وقوع چنین فجایعی ناشی از ناکار آمدی ساختار رژیم و نقص آشکار حقوق بشر، وجدان هراسان آزاده ای را به درد می آورد.
ما امضاء کنندگان ذیل خواهان رسیدگی هر چه سریع تر به موارد هستیم
۱-شناسایی و محاکمه ی  مسببین این قتل در کوتاه ترین زمان.
۲- بازگرداندن زندانیان زن که پس از حمله به زندان اوین به زندان دیگری منتقل شدند.
۳- آزادی بی قید و شرط تمامی بیماران که، زندان شرایط ادامه ی معالجه و درمان به موقع آن ها را ندارد.
۴- تجهیز و راه اندازی درمانگاهی  که جوابگوی نگهداری زندانیان بیمار و تحت درمان باشد. 

۷، مهر، ۱۴۰۴

۱-  محمد علی محمودی
۲-  سالار طاهر افشار
۳-  اسماعیل اسلامی
۴-  سیامک امینی
۵-  ناصر امیرلو
۶-  مهدی فراحی شاندیز
۷-  حمید اردلان
۸-  بیژن کاظمی
۹-  پژمان توبره ریزمی
۱۰-  امیرحسین مرادی
۱۱-  رضا اکبری منفرد
۱۲-  مظلوم آرلی
۱۳-  فصبح کارتاش
۱۴-  مرتضی صیدی
۱۵-  میریوسف یونسی
۱۶-  مجتبی تقوی
۱۷-  محسن رزم آئین
۱۸-  محمد حسین عمیدی
۱۹-  شاهین ذوقی تبار
۲۰-  افشین رنگریز
۲۱-  بهزاد زرگین
۲۲-  علی بخاری
۲۳-  رضا اهتمامی
۲۴-  سید مهدی وفایی ثانی
۲۵-  پوریان وحیدیان
۲۶-  نصرالله فلاحی
۲۷-  فرزاد معظمی گودرزی
۲۸-  بهنام مهاجر
۲۹-  مهدی عطایی
۳۰-  رضا حسینی

🔴 فراخوان همبستگی برای روز جهانی نه به اعدام

🗓 زمان: شنبه ۱۱ اکتبر ۲۰۲۵ #کلن_آلمان ساعت ۱۵/۰۰

🔻 این گردهمایی شامل:
– سخنرانی فعالان سیاسی و حقوق بشری
– نمایشگاه عکس از ارژنگ برهان
– شعر و سخن‌ از مانی
– حضور در پارک حقوق بشر پای درخت آزادی
– گرداننده برنامه:فرامرز بهار
 
📍 مکان: Köln, Bachemer Str. 27
📧 تماس: [email protected]

امروز در ایران جنگی جریان دارد که دفاع از حق حیات و مخالفت با اعدام یکی از محورهای اصلی آن است.
زندگی یکی از شعارهای محوری جنبش زن زندگی آزادی بوده است که همچنان فریاد زده می شود.یک گفتمان برجسته جامعه در سومین سالگرد انقلاب مهسا کیفرخواست علیه اعدامها و  تاکید بر محاکمه عاملان این جنایات بود. زندان‌ها به کانون‌های داغ مبارزه علیه اعدام تبدیل شده‌اند.

در این شرایط و به مناسبت ۱۰ اکتبر، روز جهانی علیه اعدام، در کنار مبارزات گسترده مردم ، گرد هم می آییم تا صدای اعتراضات
ضد اعدام و برای آزادی در ایران را طنین‌انداز کنیم.

#نه_به_اعدام
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد

فراخوان برای عدالت و دادخواهی:

بیانیه “نه به ریزشِ بی‌‌پاسخ‌گویی، آری به عدالت و دادخواهی” که تاکنون به امضای بیش از صد نفر از دادخواهان رسیده است، منتشر گردید. هدف ما، برجسته ساختن صدای دادخواهی است. از کلیه فعالان و حامیان عدالت و حق خواهی دعوت میشود تا با مطالعه مفاد بیانیه در آدرس زیر، به این حرکت ملحق شوند و با امضای خود، بر اهمیت پاسخگویی و تحقق عدالت تأکید ورزند. جمع‌آوری امضا همچنان ادامه دارد و مشارکت شما موجب تقویت صدای ما خواهد بود:
لینک بیانیه و ثبت نام:
https://sites.google.com/view/dadkhahan

💥برنامه تلویزیونی برای آزادی زندانیان سیاسی

فراخوان همبستگی برای روز جهانی نه به اعدام

با : پریسا پوینده دبیر کمیته آزادی زندانیان سیاسی

اجرا و تهیه: سهیلا دالوند
مسئول فنی: نگار نادری

۳ اکتبر ۲۰۲۵ - ۱۱ مهر ۱۴۰۴

IRAN: A Mother’s Life on Death Row — Her Baby Knows Only Prison Wall— The World Must Act Now!
https://wp.me/p9yWrK-dRL

14 October 2025

Imagine holding your child in a prison cell — knowing that you and your husband could be executed at any moment, and that you may never see your children grow up.
This is the devastating reality for Nasimeh Eslam-Zahi, a mother of two from Balouchestan, and her husband Arsalan Shekhi from Kurdistan, both imprisoned in Iran.

Nasimeh was arrested in September 2023 while pregnant. Seven months later, she gave birth to her daughter, Tasnim. Both mother and baby have been kept behind bars ever since, enduring horrific and inhumane conditions. Her four-year-old daughter, Aisha, was only 18 months old at the time of her mother’s arrest. Aisha was arrested with her mother and later was forcibly separated from her.

According to official news agencies of the Islamic regime in Iran, in October 2025, Nasimeh and her husband, both members of ethnic minority communities, were sentenced to death on fabricated charges of “Moharebeh” (“waging war against God”) in a joint case.

But Nasimeh is not alone.

Women’s rights defenders Vrishe Moradi, Pakhshan Azizi, and Sharifeh Mohammadi, a well-known labour activist, have also been sentenced to death and now face imminent execution.

⚠️ A Widening Crackdown Amid Global Silence

Following the 12-day conflict between the regime in Iran and Israel in June 2025, Iran’s authorities have intensified their repression. Taking advantage of global distraction, the regime has targeted civilians, especially from ethnic minorities, on false charges of “collaboration with Israel,” which carries the death penalty.

On 4 October 2025, seven political prisoners from Khuzestan and Kurdistan were executed on fabricated charges.

According to Amnesty International, the regime in Iran has executed more than 1,000 prisoners in the first nine months of 2025 alone, the highest number in over 15 years. Many executions remain unreported, as families are threatened into silence.
 
The World Must Not Look Away

Despite this unprecedented wave of executions, arrests, and torture, governments in the EU and the US have failed to take meaningful action to pressure the regime in Iran to stop its killings and release political prisoners.

The horrific plight of political prisoners and the alarming surge in executions are barely covered by international media, a silence that is both shocking and unacceptable.

This silence is deadly.

The Campaign to Free Political Prisoners in Iran (CFPPI) expresses its deep outrage at the inaction of world governments, whose silence has emboldened the regime to arrest, torture, and execute even more people, driven by its fear of another nationwide uprising like the “Woman, Life, Freedom” movement of 2022.

🌍 A Call to Humanity

The lives of Nasimeh, Pakhshan, Sharifeh, Vrishe, and thousands of other prisoners are hanging by a thread.

Their only “crime” is demanding dignity, equality, and freedom, values that belong to all humanity.

We urgently call on citizens, journalists, rights defenders, labour unions and human rights organizations worldwide to raise their voices now:

•  Share their names. Be their voice.
• Write to your Members of Parliament and government representatives.
• Demand an immediate halt to executions in Iran.
•  Demand the release of all political prisoners.
The world cannot remain silent as mothers, activists, and innocent people are led to the gallows.

Act now — before it is too late.

For more information and Media Inquiries:
Campaign to Free Political Prisoners in Iran (CFPPI)
www.cfppi.org
Shiva Mahbobi, Spokeswoman
📧 [email protected]  
 📞 +44 7572 356666
 Reports and Updates:
o    Weekly update of political prisoners sentenced to execution or at risk: tinyurl.com/38fxs9xe

IRAN: A Mother’s Life on Death Row — Her Baby Knows Only Prison Wall— The World Must Act Now!
https://wp.me/p9yWrK-dRL

14 October 2025

Imagine holding your child in a prison cell — knowing that you and your husband could be executed at any moment, and that you may never see your children grow up.
This is the devastating reality for Nasimeh Eslam-Zahi, a mother of two from Balouchestan, and her husband Arsalan Shekhi from Kurdistan, both imprisoned in Iran.

Nasimeh was arrested in September 2023 while pregnant. Seven months later, she gave birth to her daughter, Tasnim. Both mother and baby have been kept behind bars ever since, enduring horrific and inhumane conditions. Her four-year-old daughter, Aisha, was only 18 months old at the time of her mother’s arrest. Aisha was arrested with her mother and later was forcibly separated from her.

According to official news agencies of the Islamic regime in Iran, in October 2025, Nasimeh and her husband, both members of ethnic minority communities, were sentenced to death on fabricated charges of “Moharebeh” (“waging war against God”) in a joint case.

But Nasimeh is not alone.

Women’s rights defenders Vrishe Moradi, Pakhshan Azizi, and Sharifeh Mohammadi, a well-known labour activist, have also been sentenced to death and now face imminent execution.

⚠️ A Widening Crackdown Amid Global Silence

Following the 12-day conflict between the regime in Iran and Israel in June 2025, Iran’s authorities have intensified their repression. Taking advantage of global distraction, the regime has targeted civilians, especially from ethnic minorities, on false charges of “collaboration with Israel,” which carries the death penalty.

On 4 October 2025, seven political prisoners from Khuzestan and Kurdistan were executed on fabricated charges.

According to Amnesty International, the regime in Iran has executed more than 1,000 prisoners in the first nine months of 2025 alone, the highest number in over 15 years. Many executions remain unreported, as families are threatened into silence.
 
The World Must Not Look Away

Despite this unprecedented wave of executions, arrests, and torture, governments in the EU and the US have failed to take meaningful action to pressure the regime in Iran to stop its killings and release political prisoners.

The horrific plight of political prisoners and the alarming surge in executions are barely covered by international media, a silence that is both shocking and unacceptable.

This silence is deadly.

The Campaign to Free Political Prisoners in Iran (CFPPI) expresses its deep outrage at the inaction of world governments, whose silence has emboldened the regime to arrest, torture, and execute even more people, driven by its fear of another nationwide uprising like the “Woman, Life, Freedom” movement of 2022.

🌍 A Call to Humanity

The lives of Nasimeh, Pakhshan, Sharifeh, Vrishe, and thousands of other prisoners are hanging by a thread.

Their only “crime” is demanding dignity, equality, and freedom, values that belong to all humanity.

We urgently call on citizens, journalists, rights defenders, labour unions and human rights organizations worldwide to raise their voices now:

•  Share their names. Be their voice.
• Write to your Members of Parliament and government representatives.
• Demand an immediate halt to executions in Iran.
•  Demand the release of all political prisoners.
The world cannot remain silent as mothers, activists, and innocent people are led to the gallows.

Act now — before it is too late.

For more information and Media Inquiries:
Campaign to Free Political Prisoners in Iran (CFPPI)
www.cfppi.org
Shiva Mahbobi, Spokeswoman
📧 [email protected]  
 📞 +44 7572 356666
 Reports and Updates:
o    Weekly update of political prisoners sentenced to execution or at risk: tinyurl.com/38fxs9xe

تداوم کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در نودمین هفته در ۵۲ زندان سراسر کشور

از تمامی هم‌وطنان آزاده و شجاعی که در کارزار گسترده‌ی روز جهانی «علیه مجازات اعدام» شرکت کردند و صدای رسای مخالفت خود را با اعدام در سراسر ایران طنین‌انداز نمودند، صمیمانه سپاسگزاریم. این حضور پرشور، حمایت بی‌وقفه و همراهی مستمر، به ما قدرت و پشتوانه‌ای بی‌بدیل برای ادامه مسیر تا رسیدن به ایرانی بدون مجازات اعدام بخشیده است.

کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» همچنان نیازمند این حمایت‌هاست تا این صدای عدالت‌خواهانه و انسانی هر روز رساتر به گوش وجدان‌های بیدار و جامعه جهانی برسد:
«نه به اعدام، برای هیچ‌کس!»

در حالی‌که فشارهای فزاینده و شرایط غیرانسانی در زندان‌های کشور ادامه دارد، شاهد جابه‌جایی زنان زندانی سیاسی و عقیدتی از زندان قرچک به زندان اوین بودیم؛ زنانی که پس از قتل دلخراش هم‌بندی‌شان، سمیه رشیدی، و اعتراض گسترده به شرایط غیرانسانی زندان قرچک، اکنون در زندان اوین از حداقل امکانات و وسایل گرمایشی محروم مانده‌اند و در وضعیت بسیار سختی به سر می‌برند. این اوضاع غیرانسانی، که تنها محدود به زندان اوین نیست، نشانه‌ای دیگر از شکنجه‌ی زندانیان و نقض فاحش حقوق بشر است.
اگرچه این زندانیان از جهنم قرچک خلاص شدند اما هنوز صدها زن زندانی در این شکنجه‌گاه از جمله زنان محکوم به اعدام محبوسند. قرچک چون سایر زندان‌های جهنمی  باید برچیده شود و مسئولان آن‌ها به خاطر نقض حقوق بشر محاکمه شوند.

در ادامه صدور احکام ظالمانه، چند روز پیش حکم اعدام احسان فریدی، دانشجوی زندانی سیاسی در زندان تبریز، تأیید شد؛ تصمیمی فاقد آیین دادرسی که به دنبال ایجاد رعب و وحشت در بین جوانان و دانشجویان است. این علیه حقوق بشر و کرامت انسانی است و باید به‌شدت محکوم شود.

در ادامه ارعاب جامعه، شاهد صدور حکم اعدام برای سه زندانی عقیدتی، نسیمه اسلام‌زهی، ارسلان شیخی (همسر او) و آمانج کاروانچی، بودیم. این احکام برای ما نمادی از بی‌عدالتی در نظام قضایی استبدادی است و ما را بر آن می‌دارد که همچنان صدای اعتراض خود را علیه اعدام‌های گسترده و بی‌رحمانه بلند نگه داریم.

در چنین شرایطی، هم‌زمان با روز جهانی علیه مجازات اعدام، زندانیان عضو کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در زندان قزلحصار، با سر دادن شعارهایی علیه حکم اعدام، انزجار و نفرت خود را از این احکام ظالمانه و غیرانسانی اعلام کردند.

در موج گسترده‌ی اعدام‌های اخیر، به‌ویژه در زندان قزلحصار، روز دوشنبه ۲۱ مهرماه، در پی انتقال تعدادی از زندانیان واحد ۲ قزلحصار به سلول‌های انفرادی جهت اجرای حکم اعدام، زندانیان این واحد — که بیش از ۱۵۰۰ نفر از آنان محکوم به اعدام هستند — دست به تحصن زدند، غذای زندان را بازگرداندند و خواستار بازگشت هم‌بندیان خود شدند. ما از سایر زندانیان می‌خواهیم مانند حرکت زندانیان قزلحصار با اعدام همبندان خود مخالفت نمایند و از مخالفان اعدام در بیرون از زندان درخواست داریم گام‌های جدی‌تر برای توقف ماشین اعدام بردارند و خانواده‌های محکومان به اعدام را تنها نگذارند.

گزارش‌های رسیده از زندان‌های مختلف نشان می‌دهد که تنها در ۲۰ روز نخست مهرماه سال جاری، ۱۶۲ زندانی اعدام شده‌اند و تا این تاریخ، یعنی در ۶ ماه و ۲۰ روز نخست سال ۱۴۰۴، بیش از ۱۰۰۰ نفر به دار آویخته شده‌اند؛ آماری که وجدان عمومی جامعه‌ی ایران و جهان را جریحه‌دار کرده و نیازمند اقدام فوری و جدی جهانی برای توقف این روند جنایت‌کارانه است.


زندان‌های مشارکت‌کننده در نودمین هفته‌ی کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» (سه‌شنبه ۲۲ مهر ۱۴۰۴):

زندان‌ها:
اوین (بند ۷ و بند زنان)، قزلحصار (واحد ۳ و ۴)، مرکزی کرج، فردیس کرج، تهران بزرگ، خورین ورامین، قرچک، چوبیندر قزوین، اهر، اراک، لنگرود قم، خرم‌آباد، یاسوج، اسدآباد اصفهان، دستگرد اصفهان، شیبان اهواز، سپیدار اهواز (بند زنان و مردان)، نظام شیراز، عادل‌آباد شیراز (بند زنان و مردان)، فیروزآباد فارس، دهدشت، زاهدان (بند زنان)، برازجان، رامهرمز، بهبهان، بم، یزد، کهنوج، طبس، مشهد، سبزوار، گنبدکاووس، قائم‌شهر، رشت (بند مردان و زنان)، رودسر، حویق تالش، ازبرم لاهیجان، دیزل‌آباد کرمانشاه، اردبیل، تبریز، ارومیه، سلماس، خوی، نقده، میاندوآب، مهاباد، بوکان، سقز، بانه، مریوان، سنندج و کامیاران.


هفته نودام — سه‌شنبه ۲۲ مهر ۱۴۰۴
#کارزار_سه‌شنبه‌های_نه_به_اعدام