tgoop.com/gholow2/50
Last Update:
⛔️ غلات و صوفیه از باطنی گری تا اباحی گری
همه طوائف غلات و صوفیه مدعی معرفت باطن دینند و نصوص را تأویل میکنند. تأویلات آنان غالباً بی دلیل یا مخالف با معارف دین و گاهی بر ضد ظاهر لفظ است. مثلاً تأویلات شلمغانی و ابن عربی بسیار نزدیک به هم می باشد. هر دو علاقه دارند الفاظ قرآن و روایات را به ضد خود معنا کنند. شلمغانی لعن را به دوری از دوزخ و قائم موعود را به شیطان تأویل نموده و ابن عربی نیز در کتب خود مفاهیم دینی مانند عذاب، جهنم، هلاک، ظلم، کفر و ... را به ضد خود تأویل برده و به مقامات بلند عرفانی تطبیق داده است. در این دیدگاه هر کس نزد دین منفور تر باشد، و بیشتر لعن شده باشد، قرب بیشتری دارد! و هر گونه فسق و کفری قابل توجیه است!
👈 در روایات از وجوه عدم قبول توبه غلات روحیه اباحی گری آنان معرفی شده است:
📚 الأمالي (للطوسي)، ص: 650/ 1349- 12- وَ عَنْهُ، قَالَ: أَخْبَرَنَا الْحُسَيْنُ بْنُ عُبَيْدِ اللَّهِ، قَالَ: أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ يَحْيَى الْعَطَّارُ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَبِي، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ، عَنْ الْعَبَّاسِ بْنِ مَعْرُوفٍ، عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ مُسْلِمٍ، عَنْ فُضَيْلِ بْنِ يَسَارٍ، قَالَ: قَالَ الصَّادِقُ (عَلَيْهِ السَّلَامُ): احْذَرُوا عَلَى شَبَابِكُمْ الْغُلَاةَ لَا يُفْسِدُونَهُمْ، فَإِنَّ الْغُلَاةَ شَرُّ خَلْقِ اللَّهِ، يُصَغِّرُونَ عَظَمَةَ اللَّهِ، وَ يَدَّعُونَ الرُّبُوبِيَّةَ لِعِبَادِ اللَّهِ، وَ اللَّهِ إِنَّ الْغُلَاةَ شَرٌّ مِنَ الْيَهُودِ وَ النَّصارى وَ الْمَجُوسَ وَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا. ثُمَّ قَالَ (عَلَيْهِ السَّلَامُ): إِلَيْنَا يَرْجِعُ الْغَالِي فَلَا نَقْبَلُهُ، وَ بِنَا يَلْحَقُ الْمُقَصِّرُ فَنَقْبَلُهُ. فَقِيلَ لَهُ: كَيْفَ ذَلِكَ، يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ قَالَ: لِأَنَّ الْغَالِيَ قَدِ اعْتَادَ تَرْكَ الصَّلَاةِ وَ الزَّكَاةِ وَ الصِّيَامِ وَ الْحَجِّ، فَلَا يَقْدِرُ عَلَى تَرْكِ عَادَتِهِ، وَ عَلَى الرُّجُوعِ إِلَى طَاعَةِ اللَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ) أَبَداً، وَ إِنَّ الْمُقَصِّرُ إِذَا عَرَفَ عَمِلَ وَ أَطَاعَ.
🔺از خصائص صوفیه و غلات این است که هر دو رسیدن به معرفت و وصال را پایان تکلیف و شریعت میدانند. امام سرشناس غلات قول به اباحی گری را به امام صادق ع نسبت داده، (معاني الأخبار، ص: 389/ 26) و این عقیده غلات در احادیث بسیاری از امامان معصوم علیهم السلام مردود شمرده شده است. و هم چنین در دوران بعدی اصحاب خطابیه و مفضلیه مشهور به ارتکاب کبائر بوده (رجال کشی و حقائق اسرار) و این مطلب در احوال اقطاب بعدی آنان مانند ابن نصیر در حد دفاع نظری و عملی از لواط گزارش شده است.(الغيبة للطوسي، ص: 398) سران نصیریه در دوران غیبت هم گستاخی را به غایت رسانده و کتبی در ترویج اباحی گری نگاشته اند، که از آن جمله کتاب حقائق اسرار الدین است.
صوفیه نیز همیشه بر این اصل تأکید داشته و حقیقت را مرتبه ای فوق طریقت و شریعت می دانند. حتی ابن سینا در آن جا که عارف نمایی کرده؛ همین عقیده را ابراز نموده است. و نقل های بسیار کتبش در میگساری های او بر محققین مخفی نیست. صوفیان متشرع مانند محمد حسین طهرانی و حسن حسن زاده آملی هم چنین بیاناتی دارند. حتی آقای حسن زاده در فصل جداً مفصل در دین ستیزانه ترین کتابش به تفصیل به ذکر تأییدات مشايخش بر اباحی گری پرداخته است. كه حتي از جمله مشهور ملاي رومي «اذا ظهرت الحقائق بطلت الشرائع» هم کفر آمیز تر است! (ممد الهمم در شرح فصوص الحكم، ص: 160)
به عنوان نمونه او از قیصری می نویسد:
«اطلاق عبادت بر حق اگر چه شنيع است و در ظاهر نوعى سوء أدب است و لكن چون احكام تجليات الهيه بر قلب عارف غلبه كرد او را از دايره تكليف و طور عقل به در مىبرد كه قلب اصلا قادر بر مراعات أدب نيست و در اين هنگام ترك أدب خود أدب است»
و در ادامه به بسط و شرح این عقاید اومانیستی و عقل ستیزانه می پردازد. که مراجعه به آن از ارائه اسناد بیشتر کفایت می کند.
@gholow2
BY غلوپژوهی
Share with your friend now:
tgoop.com/gholow2/50