tgoop.com/gholow2/177
Last Update:
🔺 غالیان از تکذیب شهادت سید الشهداء علیه السلام، تا تکذیب قربانی به دست حضرت ابراهیم
انگاره #نفی_بلایا
شهادت سید الشهداء علیه السلام مسأله‌ای است که اخبار و گزارشات آن در روایات همه فرق اسلامی از عامه و امامیه و زیدیه و غلات و... نه تنها از زبان حاضران واقعه، بلکه از معصومین علیهم السلام روایت شده است، و بر لوازم آن مانند اجر زیارت قبر آن امام تاکید شده است.
در روايات مختلف امامیه خبر از فرق متشیعی آمده که منکر شهادت سید الشهداء علیه السلام هستند. چنانکه مقتضی اصول مسلم فقهی است، این فرق به خاطر تکذیب ضروریات دین در این روایات هم تفسیق و تکفیر شده اند. زیرا گذشته از آنکه تکذیب محسوساتی که به تواتر روایت شده، نا معقول است، تصریحات بی شمار معصومین ع نیز راه را بر این تأویلات انحرافی کاملا بسته است.
بسیاری از قدمای امامیه و بزرگانی مانند مرحوم شیخ صدوق و شیخ مفید هم علاوه بر اشاراتشان در دو کتاب اعتقادات، در الخصال، ج2، ص529 و الفصول المختارة، ص307 در مورد مسأله شهادات اهل بیت علیهم السلام و انکار غلات بحث نموده اند.
نکته قابل توجه اینکه این جریان در دوران بعدی هم باقی مانده و خصوصاً مفوضه و خطابیانی چون سران نصیریه سردمدار این تفکرات بوده اند.
🔻 در این جا به معرفی چند مورد از این آثار می پردازیم:
- قطب بزرگ نصیریه، حسین بن حمدان خصیبی می‌نویسد: «... وَ عِدَّةُ أَصْحَابِ الْحُسَيْنِ (عَلَيْهِ السَّلَامُ) اثْنَانِ وَ ثَلَاثُونَ فَارِساً وَ أَرْبَعُونَ رَاجِلًا وَ ثَمَانِيَةَ عَشَرَ رَهْطَ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ وَ الْبَاقُونَ مِنْ سَائِرِ النَّاسِ وَ وَقَعَ شَبَهُهُ عَلَى حَنْظَلَةَ الشِّبَامِيِّ وَ شِبَامُ مِنْ هَمْدَانَ وَ لَمَّا رَأَى أَخَاهُ الْعَبَّاسَ بْنَ عَلِيٍّ مُخْلِصاً فِي الْجِهَادِ بَيْنَ يَدَيْهِ رَحِمَهُ اللَّهُ فَأَلْقَى شَبَهَهُ عَلَى رِشْدَةَ بْنِ سِنَانٍ ...» (الهداية الكبرى، ص202)
می‌بينيم که مولف کتاب می‌خواهد القا کند که امام حسین علیه السلام و عباس علیه السلام کشته نشدند. بلکه مانند عیسی علیه السلام شبه آنان بر چهره دیگری افتاد! (یعنی همان حَنْظَلَةَ الشِّبَامِيِّ که در روایت پیشین از امام رضا ع به انکار قصه منحرفین در مورد او اشاره شده بود.)
- خصیبی، مانند همین سخن را در فقه رساله رستباشیه، ص 55 (تحقیق رواء جمال) مطرح کرده است. چنانکه در دیوانش در شعر «سلام علی ارض الحسین» به تفصیل شهادت سید الشهداء ع را رد کرده، و از وجه زیارت نزد فرقه خود گفته است.
- و یا در کتاب اعیاد شاگرد شاگرد ابن حمدان، یعنی میمون طبرانی، عموم شیعه را در نقل هایی به خاطر اعتقاد به شهادت سید الشهداء، و قبول روایات ظاهری به شدید ترین نحو تکفیر کرده. چرا که روز عاشورا را روز عروج امام می داند و به کلی منکر جنایات عاشورا در حق ایشان می شود.
- همین مسأله در المجموعة المفضلیة، کتاب الهفت، ص324 در داستان باطل مفصلی مشتمل بر تناسخ و انکار مرگ ائمه آمده، و بعد از آنکه اسحاق ع و اسماعیل ع همان حسنین ع می شمارد، می گوید: «و لقد فی الظاهر اکثر من الف مرة علی ما یتوهمون اهل الکفر!»
سپس در ادامه می گوید قوچی که حضرت ابراهیم ذبح کردند، خلیفه دوم بوده که به آن شکل در آمده بوده!
«ان الکبش الذی فدی به الحسین کان الأدلم، ادلم قریش، و هو یومئذ شیخ فی ترکیب کبش» (ص345)
و این که آن قوچ از بهشت آمده باشد را چنین تکذیب می کند، که قوچ بهشتی که گناهی ندارد، که کشته شود!
سپس از قول جبرئیل در داستانی روایت می کند که سید الشهدا ع را چنین خطاب نموده است: «أنت الذي لا إله إلا هو الحی القیوم الممیت المحیی» و بعد از افسانه سرایی افراط آمیزی ابو الخطاب را همان جبرئیل می خواند که در ترکیبی جدید در آمده است! (ص350)
@gholow2
BY غلوپژوهی
Share with your friend now:
tgoop.com/gholow2/177